บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 974
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 974
หลังจากเอวาเอ่ยเช่นนั้น เลขาของเมเดลีนก็เคาะประตู “คุณนายวิทแมนคะ มีชายหนุ่มถือช่อดอกกุหลาบแจ้งว่าเขาต้องการพบคุณค่ะ เขารออยู่ที่ด้านนอกตอนนี้”
“ชายหนุ่ม? ดอกกุหลาบ?” เอวางุนงง “แมดดี้ นั่นคนที่ชอบเธอหรือเปล่า? หรือเขาคิดว่าเจเรมี่ตายแล้ว นี่เลยเป็นสาเหตุที่เขาเข้าหาเธอในตอนนี้?”
เมเดลีนค่อนข้างคิดมาก ดังนั้นจึงบอกให้โคโค่ปฏิเสธเขาไป
แต่อย่างไรก็ตาม เมเดลีนยังได้ยินเสียงอันคุ้นเคยจากด้านนอกของออฟฟิศ “คุณผู้หญิงนี่มันก็นานแล้วนะ คุณลืมผมแล้วจริง ๆ เหรอ?”
เมื่อได้ยินเสียงนั้น เธอก็ได้เห็นใบหน้าไม่จริงจังของฟาเบียนปรากฏขึ้นตรงหน้า
เอวาสับสน “แมดดี้ เขาคือ?”
“ผมเป็นเพื่อนชายคนสนิทของเอวลีนครับ” ฟาเบียนกล่าวอย่างซุกซน จากนั้นเขาจึงเลิกคิ้วแล้วเดินไปยังเอวลีน
“ผมพูดถูกไหม?” เขาถามพร้อมรอยยิ้ม จากนั้นเขาจึงสังเกตว่าดวงตาของเอวลีนแดงช้ำและดูเหมือนเพิ่งจะผ่านการร้องไห้มา
รอยยิ้มของฟาเบียนหายไปแล้วแทนที่ด้วยความจริงจัง
“เอวลีน คุณอารมณ์เสียเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นกับพ่อแม่ของคุณสินะ?” ฟาเบียนถามอย่างอ่อนโยน “ที่จริงแล้ว ผมมาเพื่อขอโทษคุณเกี่ยวกับเรื่องนั้นล่ะ”
“ขอโทษ? สำหรับเรื่องอะไร? คุณเป็นใคร?” เอวายิ่งสับสนงุนงง
“น้องชายของลาน่า ฟาเบียน” เมเดลีนอธิบาย
เอวาโกรธมาเมื่อได้ฟัง “งั้นคุณก็เป็นน้องชายของยัยแม่มดนั่น! คุณยังกล้ามาที่นี่เพื่อขอโทษอีกเหรอ? คุณคิดว่าทุกอย่างจะกลับคืนสู่ความเรียบร้อยสวยงามหลังจากที่คุณขอโทษหรือไง? ฉันจะบอกอะไรให้นะ ในสังคมนี้มีกฎหมายและคุณจะต้องชดใช้เมื่อฆ่าใคร!”
“เอวา” เมเดลีนลุกขึ้นคว้าเอวาซึ่งกำลังเดือดจัดไว้ “ฟาเบียนไม่เหมือนลาน่า เขาเคยช่วยเหลือฉันมาก่อนและยังเคยช่วยลิลลี่ด้วย”
เอวาทั้งตะลึงและประหลาดใจ “เขาเหรอช่วยลิลลี่?”
“เธอพูดถูก ผมกับลิลลี่เป็นเพื่อนสนิทกัน” ฟาเบียนพยายามสานสัมพันธ์กับเอวา จากนั้นจึงเผยสีหน้าดูถูกเหยียดหยาม “ก็เหมือนกับพวกคุณนั่นล่ะ ผมเกลียดผู้หญิงที่เห็นตัวเองเป็นใหญ่นั่น ถ้าไม่ใช่ว่าเพราะเธอเป็นพี่สาวของผม ผมคง…”
เขาทำนิ้วของตัวเองเป็นรูปปืน
เอวายังคงรู้สึกปรามาสเขาอยู่บ้าง “งั้นชีวิตคนคงไม่มีความหมายกับพวกคุณทั้งคู่?”
ฟาเบียนไม่ใส่ใจที่เอวาด่าตน เขาเอ่ยกับเมเดลีนอย่างจริงจัง “เอวลีน ผมมาที่นี่เพราะว่าพี่ชายของผมขอให้มา เขารู้ว่าลาน่าทำอะไรไว้ในเกลนเดลและอยากจะขอโทษคุณเป็นการส่วนตัว”
“อะไรนะ? คุณยังมีพี่ชายด้วย?” เอวายิ่งโกรธมากขึ้น “ทำไมกัน? ปากของพี่น้องคุณคายเพชรออกมาได้หรือไง? คุณคิดว่าคุณสามารถเอาชีวิตสองชีวิตที่เสียไปกลับคืนมาได้ด้วยการแค่ขอโทษจริงน่ะเหรอ?”
ฟาเบียนไม่ได้เล่นลิ้นกับเอวาและวางกุหลาบลง “เอวลีน ผมจะมารับคุณพรุ่งนี้ตอนหกโมงเย็นนะ ไม่ต้องเป็นกังวล แม้ว่าลาน่าจะเป็นคนใจร้อน แต่เธอไม่กล้าทำอะไรหุนหันต่อหน้าพี่ชาย ตราบใดที่ผมอยู่ด้วยผมจะทำให้แน่ใจว่าคุณปลอดภัย”
เขาสัญญา ใบหน้าที่ดูไม่จริงจังของเขาเต็มเปี่ยมด้วยความเอาจริงเอาจัง
ก่อนที่เมเดลีนจะได้ตอบเขา เขาก็จากไป
เอวาพยายามพูดเพื่อเหนี่ยวรั้งเมเดลีนไว้ จึงกล่าวว่า “แมดดี้เธอไปไม่ได้นะ มันต้องเป็นกับดัก”
“ไม่ ฉันต้องไป” เมเดลีนดันสินใจทันที ณ ตอนนั้น เธอออกไปยังห้างสรรพสินค้าและซื้อเสื้อผ้าชุดใหม่และแม้กระทั่งทำผมด้วย
ฟาเบียนปรากฏตัวขึ้นตอนหกโมงเย็น
เมื่อเขาเห็นเมเดลีนดวงตาของเขาก็เป็นประกาย “คุณนี่สมกับเป็นสาวสังคมอันดับหนึ่งของเกลนเดลจริง ๆ ผมรู้สึกได้เลยว่าตัวเองกำลังตกหลุมรักคุณ”
เมเดลีนไม่สนใจเขาแล้วขึ้นรถโดยไร้คำพูดจา
สิบนาทีต่อมารถก็หยุดลง
พวกเขาอยู่ที่บ้านของลาน่า
เมเดลีนลงจากรถและตามฟาเบียนเข้าไปด้านใน
เจเรมี่ลงมาข้างล่างพอดีแล้วพบเมเดลีนกำลังเดินเข้ามา ดวงตาของเขาเข้มขึ้นเช่นเดียวกับขาที่ก้าวไม่ออก…