บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 988
บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 988
“คุณเป็นนักออกแบบเครื่องประดับที่มีชื่อเสียงในธุรกิจเครื่องประดับ คุณน่าจะรู้เกี่ยวกับการวาดภาพใช่ไหม ถ้าหากว่ามีเวลาทำไมเราไม่มาลองแลกเปลี่ยนกันดูล่ะครับ?”
ไรอันดูเป็นสุภาพบุรุษและเคยช่วยเหลือเธอมาก่อน เมเดลีนจึงไม่ได้ปฏิเสธเขา
อีกด้าน ลาน่าได้พาตัวเองกลับมาถึงบ้าน
ทันทีที่ก้าวเข้ามาข้างใน เธอก็โดนตบเข้าที่หน้าอย่างแรง
จนสมองรู้สึกว่างเปล่าและงุนงงไปชั่วขณะ
สัมผัสได้ถึงรสชาติของเลือดที่กำลังซึมออกมาจากมุมปาก
นาโอมิที่ตามลาน่ามาติด ๆ เมื่อเห็นอย่างนั้นก็ยืนตัวแข็ง
วันนี้เป็นวันหายนะอะไรกันนะ?
เธออยากจะเห็นเมเดลีนทำตัวเองขายหน้า แต่ทำไมสิ่งเหล่านี้ถึงได้ย้อนกลับมาหาเธอกัน?
ลาน่าจับใบหน้าที่เริ่มบวมของตัวเอง แล้วตะโกนเสียงดัง “พี่โยริค พี่เป็นบ้าไปแล้วหรือไง? พี่ตบฉันทำไมเนี่ย?”
“ถามตัวเองเถอะว่าทำอะไรลงไป” โยริคหน้าตาเคร่งเครียด ขณะที่เขาซ่อนความโกรธที่มากมายเอาไว้ภายใน “ฉันบอกเธอแล้วว่าให้เลิกทำตัวบ้า ๆ แล้วกลับไปใช้ชีวิตดั่งเจ้าหญิงของเธอที่เมืองเอฟซะ แล้วทำไมถึงได้ไปหาเรื่องเอวลีนได้?”
เมื่อลาน่าได้ยินอย่างนี้ เธอก็เข้าใจแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น “เอวลีน มอนต์โกเมอรีอีกแล้วเหรอ! พี่โยริค ชอบมันหรือไง? พี่ตบฉันตั้งสองครั้งเพื่อผู้หญิงคนนั้น! ฉันเป็นน้องสาวพี่นะ!”
“ถ้าเธอไม่ใช่น้องสาวฉัน ฉันยิงเธอตายไปแล้ว!” โยริคทนแทบไม่ไหว แต่ก็ยังต้องฝืนทนอยู่
“…” แววตาของลาน่าสั่นไหวไปด้วยความเดือดดาล “พี่ช่วยมันทำไม? นี่พี่ชอบมันจริง ๆ งั้นเหรอ?”
“อย่ามาไร้สาระ” โยริคเตือน แล้วจ้องมองไปที่นาโอมิด้วยสายตาเฉียบคม “จำไว้ ว่าอย่าไปหาเรื่องเอวลีนอีก ไม่อย่างนั้นเธอก็รับมือกับผลที่ตามมาให้ดีก็แล้วกัน”
“…” ลาน่าเดือดดาลขณะที่กระแทกกำปั้นลงบนโต๊ะ จากนั้นก็เช็ดเลือดออกจากปากและมองดูโยริคจากไปด้วยความไม่พอใจในแววตา “ตบน้องสาวตัวเองเพราะผู้หญิงคนนั้นงั้นเหรอ อยากจะรู้นักว่ายัยเอวลีนมันมีเสน่ห์แค่ไหนกันเชียว!
นาโอมิมองตรงไปหาโยริคที่เดินจากไปอย่างระแวง ก่อนจะยุยงต่อว่า “เราจะหยุดอยู่แค่นี้ไหมลาน่า? เมื่อกี้ในงานมันทำให้เราต้องเสียชื่อเสียงได้เลยนะ!”
“ชื่อเสียง? หึ! เธอมีด้วยงั้นเหรอ? เธอไม่มีมันตั้งแต่ตอนที่เกิดเรื่องในห้องส่วนตัวนั่นแล้ว!”
“…”
นาโอมิรู้สึกอาย แต่ก็ไม่มีความกล้าที่จะตอบกลับลาน่าไป ตรงกันข้ามเธอกลับพูดว่า “ทำไมเราไม่หยุดแค่นี้ล่ะลาน่า? ถ้าโยริครู้เข้าว่าเธอไปสร้างเรื่องให้เอวลีนอีก พี่โยริคตบเธออีกแน่”
ลาน่ากำหมัดแล้วชกเข้ากับกำแพง “ฉันก็อยากรู้ว่าจะถูกพี่ชายตัวเองฆ่าตายเพราะยัยนั่นรึเปล่า!”
เห็นได้อย่างชัดเจนว่าลาน่าไม่มีความลังเลเลยสักนิด เธอจะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไปง่าย ๆ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม
นาโอมิพูดขึ้นหลังจากที่เธอได้ยินอย่างนั้น “ใช่ เพราะเธอเป็นน้องสาวของพี่โยริคนี่นะ แม้ว่าเขาจะชอบเอวลีนแค่ไหน แต่เขาจะเลือกยัยนั่นแทนเธอไม่ได้!”
“ฮึ่ม!” แววตาของลาน่าแข็งกร้าวขึ้นเมื่อสัมผัสถึงความเจ็บตรงข้างแก้ม “ใครที่มันข้ามหัวฉัน ฉันไม่ปล่อยให้มันได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขแน่ อีกอย่างเจเรมี่ต้องกลับมาเป็นของฉัน!”
…
หลังจากที่งานเลี้ยงจบลง เมเดลีนก็กลับไปที่คฤหาสน์วิทแมน
แจ็คสันและลิเลียนหลับไปแล้วในขณะที่เมเดลีนยังกำลังกล่อมเจ้าตัวน้อยจอมยุ่งให้หลับอยู่ด้วยความอดทน
เมื่อเด็กน้อยหลับ เธอก็เข้าไปอาบน้ำ
อย่างไรก็ตาม หลังจากที่เธอเดินเข้าไปในห้องน้ำ ประตูห้องของเธอก็ถูกผลักออก ปรากฎร่างหนึ่งค่อย ๆ เดินเข้ามาที่เปลแล้วอุ้มเด็กทารกที่กำลังหลับใหลไว้ในอ้อมแขน