บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ - บทที่ 993

บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ บทที่ 993

อะไรนะ?

ลาน่าสับสน ในขณะที่เธอพยายามคิดว่าอีกฝ่ายหมายถึงอะไร จู่ ๆ เธอก็หายใจไม่ออก

???

เมเดลีนยกมือขวาคว้าคอของลาน่าไว้แน่น

ลาน่าไม่คิดว่าเมเดลีนจะทำเช่นนี้

เธอใช้กำลังทั้งหมดที่มีโต้กลับ แต่เมเดลีนดูจะแข็งแกร่งเกินไป

“ปล่อย… นะ! เอวลีน ยัยบ้า ปล่อยฉันนะ! อั่ก!”

ลาน่าขู่ แต่เมเดลีนกลับจับเธอไว้แน่น ทั้งยังกดลาน่าเข้ากับกำแพงขณะที่เธอพยายามดิ้น

ดวงตาสีแดงก่ำของเธอเต็มไปด้วยอารมณ์อาฆาตพยาบาท ราวกับว่ามีพายุกำลังก่อตัวอยู่เบื้องหลังของพวกเธอ

เมื่อนึกถึงการตายของเอโลอิสและฌอน เธอก็ยิ่งกำมือแน่นยิ่งขึ้น

เมเดลีนไม่ได้พูดอะไร เพียงเฝ้าดูใบหน้าของลาน่าที่แดงขึ้นเรื่อย ๆ จนเธอหายใจไม่ออก เธอดูเหมือนเริ่มจะเจ็บปวด

ในทางกลับกัน ดวงตาของเมเดลีนเองก็เปียกชื้นและแดงขึ้น

‘พ่อคะ แม่คะ…’

เธอโหยหาความรักของพ่อและแม่มานานหลายปี

นั่นเป็นบ้านที่เธอได้กลับคืนมาหลังจากผ่านความยากลำบากมากมาย

อย่างไรก็ตาม ทั้งหมดนี้ถูกทำลายโดยผู้หญิงชั่วร้ายและวิกลจริตคนนี้ที่คอยชักใยผู้ชายที่เธอรักมากที่สุด

ดวงตาของลาน่าเบิกกว้าง เธอรู้สึกว่ามือและเท้าเริ่มเย็น และหายใจไม่ออกไม่ว่าจะพยายามอย่างไรก็ตาม

หลังจากที่เจเรมี่ได้ยินเสียงเอะอะดังขึ้น เขาก็รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ

เขาไม่สนใจบาดแผลที่ขาและบอกให้เด็ก ๆ อยู่ในห้อง ก่อนจะเดินไปที่ประตูโดยฝืนทนความเจ็บปวดเอาไว้

เมื่อเขาเห็นเมเดลีนกำลังบีบคอลาน่าจนหายใจไม่ออก เขาก็วิ่งเข้าไปจับเมเดลีนเอาไว้

“ลินนี่ ปล่อย!” เขาเอ่ยเรียกสติ

ถึงอย่างนั้นเมเดลีนก็ไม่ได้สนใจเขา เธอรู้สึกมีความสุขจากการได้แก้แค้นและเห็นลาน่าเจ็บปวด

เจเรมี่กังวลมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาต้องการดึงเมเดลีนออกไป แต่เธอแข็งแรงมาก ตอนนี้ทั้งร่างของเธอกำลังเดือดพล่านด้วยความโกรธที่หยุดไม่ได้

“ลินนี่ เมื่อก่อนผมก็อยากจะบีบคอเมเรดิธแบบนี้ แต่คุณบอกเองว่ามันไม่คุ้มกัน มันไม่คุ้มที่จะทุ่มทั้งชีวิตให้กับคนแบบนี้ ลินนี่ คุณได้ยินผมไหม เรายังมีลูกอีกสามคนนะ”

เมเดลีนคลายมือลงเล็กน้อย

“แจ็ค ลิลลี่ และพุดดิ้งไง ลินนี่”

หลังจากเจเรมี่พูดแบบนั้น เมเดลีนก็ปล่อยมือจากลาน่าในที่สุด

ลาน่าล้มลงกับพื้นในขณะที่ไถลไปกับกำแพงและหายใจหอบอย่างตะกละตะกลาม

ความรู้สึกใกล้จะขาดใจทำให้เธอนึกอยากตายขึ้นมาจริง ๆ

เจเรมี่รู้สึกว่ามีมีดกรีดหัวใจของเขาอย่างแรง เขาดึงเมเดลีนผู้เปี่ยมไปด้วยอารมณ์เข้ามาในอ้อมแขนและปลอบโยนเธอเอาไว้

“ลินนี่”

เขาเสียใจอย่างที่สุด และตอนนี้ก็รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนบาปมากขึ้นไปอีก

มือของเมเดลีนสั่นและหัวใจของเธอก็เต้นรัว

เธอรู้ว่าหากเจเรมี่หยุดเธอไว้ไม่ทัน เธอคงฆ่าลาน่าไปแล้ว

เมเดลีนจะนึกถึงเอโลอิสและฌอนทุกครั้งที่มองไปยังผู้หญิงอวดดีและอยู่เหนือกฎหมายคนนี้

ลาน่าชักใยให้เจเรมี่ทำลายบ้านของเธอ

หากเธอนำลาน่าเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม นั่นหมายถึงการส่งเจเรมี่เข้าคุกด้วยเช่นกัน

ในตอนนั้น เขาอาจจะสามารถเฝ้าดูขณะที่เธอถูกคุมขังได้

แต่ตอนนี้ เธอไม่สามารถทำเช่นเดียวกันนั้นได้

เมเดลีนกำหมัดแน่น เธอเกลียดตัวเอง เธอเกลียดหัวใจของเธอที่ยังยึดติดกับผู้ชายคนนี้อย่างดื้อรั้น

ลาน่าหอบหายใจอยู่บนพื้นครู่หนึ่งก่อนที่จะมีเรี่ยวแรงกลับคืนมา

จากนั้นเธอก็ตะเกียกตะกายและลุกขึ้นยืนเพื่อวิ่งหนีโดยที่เมเดลีนและเจเรมี่เองก็ไม่ได้สนใจเธอเลย