ประธานหยิ่งยโสของฉัน - ตอนที่ 120
ตอนที่ 120 เขาอยากกอดเธอไว้ในอ้อมแขน
เธอไม่อยากเห็น บริษัทถู่ชื่อ ล้มลง แม้ว่าเธอจะเกลียดซี หราน และฟางหลิงหยู้มากแค่ไหน บริษัทฉู่ซชื่อ ก็เป็นทั้งชีวิต ของพ่อ และวันนี้ผู้พิทักษ์คนสุดท้ายของ บริษัทจู่ชื่อก็มีแค่ เธอแล้ว ถ้าบริษัทจู่ซื่อล้มลง อีกหน่อยเธอจะอธิบายกับพ่อ แม่ของเธออย่างไร?
ช่วงชีวิตอีกครึ่งหนึ่งที่เหลืออยู่ของเธอ ก็จะจมอยู่กับการ โทษตัวเอง และความเสียใจ
ถังจิ้นเหยียนขมวดคิ้วด้วยความเป็นห่วงเป็นใย บน ใบหน้าที่สงบ และสง่างามนั้น เปลี่ยนเป็นทะเลที่ไร้ขอบเขต มืดมิดราวกับเวลากลางคืน เพราะความตึงเครียด และความ เสียใจในตอนที่เห็นเธอ การเปลี่ยนแปลงแค่เล็กน้อยในการ แสดงออกของเขาเต็มไปด้วยความรักที่ลึกซึ้ง
เขาอยากจะยื่นมือออกไปดึงหญิงสาวที่กำลังร้องไห้คนนี้ เขามากอดไว้ในอ้อมแขนของตัวเองมากมาก แต่ตอนทำนี้ ไม่ได้แล้ว สถานะของเธอถูกเปิดเผย ระหว่างคนทั้งสองนั้นมี ช่องว่างที่ไม่อาจข้ามได้ขวางกั้นอยู่ เขาอดกลั้นความเจ็บ ปวดไว้ พยายามปรับลมหายใจให้คงที่
“สถานการณ์ของบริษัทจู่ชื่อในตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?” น้ำเสียงที่อ่อนโยนของเขาดังขึ้นเหนือศีรษะทำให้รู้สึก
อบอุ่นหัวใจ น้ำตาไหลมากขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้ อาบเต็ม ไปหมดทั้งหน้า
เธอสำลักเล็กน้อย “ห่วงโซ่เงินทุนของบริษัทฉู่ชื่อขาดไป แล้ว หากไม่มีเงินทุนหมุนเวียนเข้ามา ก็อาจจะถูกธนาคารยึด ในไม่ช้า หุ้นของบริษัทฉู่ซื่อต้องหยุดลง นักลงทุนเอกชนบาง คนอยากขายหุ้น แต่บริษัทฉู่ซื้อไม่มีเงินสดมากมายขนาด นั้น”
ถังจิ้นเหยียนสีหน้าดูเคร่งขรึม แม้ว่าเขาจะไม่ได้ยื่นมือ เข้าไปแทรกแซงด้านการเงิน และการบริหารองค์กรโดยตรง แต่ข่าวของ ฉู่หรันเพิ่งจะออกมาไม่ถึงหนึ่งวัน บริษัทขนาด ใหญ่อย่าง บริษัทอู่ชื่อ ทำไมถึงได้เกิดการเปลี่ยนแปลงที่ รุนแรงขนาดนี้ได้?
อูฐที่ผอมตายยังตัวใหญ่กว่าม้า เขาไม่เชื่อว่าสถานการณ์ ในปัจจุบันของ บริษัทจู่ซื่อ จะเกิดขึ้นจากเรื่องอื้อฉาวจริงๆ
“บริษัทอู่ชื่อต้องการเงินทุนเท่าไหร่? ตอนนี้เพียงแต่ต้อง อัดฉีดเงินทุนให้เพียงพอก็ได้แล้วใช่ไหม?”
คู่ลั่วหานลดศีรษะอยู่บนพวงมาลัย จากนั้นเธอก็เงยหน้า ขึ้นมาอย่างกะทันหัน “รองคณบดี ฉันยังมีธุระต่อ จำเป็นต้อง ไปจัดการตอนนี้เลย คุณกลับไปก่อนเถอะ”
เธอกระตือรือร้นที่จะผลักคนให้ลงไปจากรถ ใช่ เธอคิดหา วิธีได้แล้ว แม้ว่ามันจะฟังดูไร้สาระ แต่เธอก็อยากจะลองดู
ตอนนี้บริษัทจู่ชื่อต้องการเงิน เธอสามารถนำของใช้ส่วน ตัวไปขายได้ เอาทุกอย่างออกไปจำนองให้หมด เปลี่ยนได้ เงินเท่าไหร่ก็เท่านั้น
ส่วนเรื่องทางด้านของหลงเชียว เธอไม่อยากพึ่งพาตระกูล
หลง
การที่แต่งงานกับหลงเชียว ทุกคนต่างก็คิดว่าเธอเห็นแก่ สถานะ และทรัพย์สมบัติของตระกูลหลง เธอจะพิสูจน์ว่าเธอ ไม่ใช่!
“มีเรื่องอะไร? ให้ผมไปกับคุณไหม หมอฉู่ ตอนนี้คุณกำลัง ต่อสู้อยู่ตัวคนเดียว ให้ผมเป็นเพื่อนคุณ แล้วก็…
ทันใดนั้นถังจิ้นเหยียนก็หยุดพูด บริษัทจู่ชื่อต้องการเงิน จำนวนมาก เรื่องนี้ จู่ลั่วหานไม่จำเป็นต้องพึ่งหลงเชียว เขา ก็ได้เหมือนกัน!
ดังนั้น ถังจิ้นเหยียนพยักหน้า “ได้ คุณไปเถอะ เชื่อผม บริษัทจู่ชื่อจะสามารถเปลี่ยนวิกฤตให้เป็นโอกาสได้แน่นอน เชื่อผม!”
เขากดเบาๆ ที่หลังมือของเธอ ฝ่ามืออุ่นทาบทับหลังมือ ของเธอ ราวกับว่าอุณหภูมิของผิวหนังทำให้เธอแข็งแกร่งขึ้น
มองดูรถของฉู่ลั่วหานขับเคลื่อนออกไป ถังจิ้นเหยียนกด
โทรศัพท์ โทรออก
“เจี๊ยะ รุ่น ฟังนะ ตอนนี้ถอนเงินจำนวนหนึ่งออกมาจากบัญชี ส่วนตัวของผม..
“ตอนนี้?”เสียงของอีกฝ่ายลังเลเล็กน้อย
“ใช่ ตอนนี้เลย!”
ถังจิ้นเหยียนกล่าวแล้วกลับไปนั่งที่รถของตัวเอง นั่งอยู่บน เบาะคนขับ บังคับพวงมาลัยด้วยมือข้างเดียว และจ้องมอง ไปยังทิศทางที่ลั่วหานหายไป
“จำนวนเงินที่คุณต้องการมากเกินไป จำเป็นต้องแจ้งกับ ธนาคารล่วงหน้าก่อนสิบสองชั่วโมง นี่เป็นวิธีที่ได้เลือกไว้ใน ตอนนั้นได้เตือนคุณไปแล้ว เกิดอะไรขึ้น? ทำไมถึงรีบร้อน ขนาดนี้?”
ทุบลงไปที่พวงมาลัยอย่างอึดอัดใจ เขาไม่เคยใช้เงิน จำนวนมากขนาดนี้ ดังนั้นจึงไม่เข้าใจกระบวนการที่ เกี่ยวข้อง ทรัพย์สินภายใต้ชื่อของเขาได้รับการดูแลจัดการ
โดยผู้จัดการการด้านการเงินมืออาชีพมาโดยตลอด ถังจิ้นเหยียนมองดูเวลา ตอนนี้ตามเวลาของประเทศจีน
เป็นเวลาหนึ่งทุ่มครึ่ง เวลาของนิวยอร์กช้ากว่าจีนสิบสอง ชั่วโมง .
อยากจะใช้เงิน จะต้องรอหลังจากนี้อีกสิบสองชั่วโมง หวัง ว่าบริษัทฉู่ซื่อจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงใดๆ ในระหว่างสิบสอง ชั่วโมงนี้
“ทันทีที่ถึงเวลา คุณรีบไปจัดการทันที จำไว้ ต้องเร็ว!”
“OK! ฉันจะแจ้งกับธนาคารเดี๋ยวนี้เลย”
ฉู่ลั่วหานกลับไปถึงบ้านเช่าของตัวเอง หยิบเครื่องประดับ ทั้งหมดออกมาจากกล่องใต้เดียงและนั่งลงบนพื้น น้ำตาของฉู่ลั่วหานร่วงหล่นลงมา
ข้างในนี้ เป็นของขวัญทั้งหมดที่ได้รับจากพ่อแม่ของเธอ ในวันเกิดของเธอทุกปี เพื่อให้ลูกสาวสามารถเก็บความทรง จำตอนเด็กๆ ได้ง่าย สิ่งที่พ่อแม่ตระกูลฉุ่มอบให้ล้วนแต่เป็น เครื่องประดับราคาแพง แต่ไม่ใช่เพื่อให้เธอนำมันไปแลก เป็นเงินมาใช้ในสักวันหนึ่ง..
เช็ดน้ำตาบนใบหน้าอย่างลวกๆ คู่ลั่วหานปิดฝาลง “พ่อ คะ แม่คะ ขอโทษนะคะ ตอนนี้บริษัทฉู่ชื่อกำลังตกอยู่ใน ภาวะวิกฤต หนูไม่สามารถที่จะนิ่งดูดายได้ หนูรับปาก ถ้าหนู มีกำลังอีกครั้งจะต้องไปไล่ซื้อกลับมาให้ครบทุกชิ้นเลย พวก คุณอย่าโกรธหนูเลยนะคะ”
ตลอดทางที่ขับรถไป รถของฉู่ลั่วหานก็ได้มาถึงโรงรับ จำนำ เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ฉู่ลั่วหานมายืนอยู่ตรงนี้ เงยหน้า ขึ้นไปมองป้ายที่ไม่เข้ากันกับตัวเองเลย
คู่ลั่วหานสวมแว่นกันแดดขนาดใหญ่ ปิดบังใบหน้าไป มากกว่าครึ่ง
“เครื่องประดับชิ้นนี้….ตอนนี้สามารถให้คุณได้มากที่สุดเพียงห้าแสนเท่านั้น”
“จะเป็นไปได้ยังไง? เครื่องประดับชิ้นนี้เป็นรุ่นลิมิเต็ดอิดิช นมูลค่ามากกว่าสองล้าน ทำไมคุณถึง..”
“คุณผู้หญิง นี่คือกฎของการจำนำ จะยอมหรือไม่ยอมก็ขึ้น อยู่กับตัวคุณเองแล้วล่ะ”
ของขวัญที่คุณพ่อให้เธอในวันที่อายุครบ 18 ปี ในปีนั้นมี มูลค่ามากกว่าสองล้าน ตอนนี้ก็ยิ่งมีคุณค่ามาก แต่เขากลับ อ้าปากบอกว่าให้ได้แค่ห้าแสน!
เครื่องประดับทั้งหมดเมื่อประเมินออกมา เดิมที่สามารถ ขายได้มากกว่า 100 ล้าน เมื่อรวมกันทั้งหมดกลับไม่คุ้มสาม ล้านเลยด้วยซ้ำ..
คู่ลั่วหานมองสมบัติที่มีความหมายที่สุดในชีวิตของเธอ กัดฟันแน่น
สามล้าน เธอจะขายความทรงจำดีๆ ที่พ่อและแม่มอบให้
เธอเหรอ?
ไม่ เธอทำไม่ได้
เดินออกมาจากโรงรับจำนำ ฉู่ลั่วหานมองไปรอบๆ ทันใด นั้นก็ตระหนักขึ้นได้ โลกที่กว้างขนาดนี้ เธอเหมือนถูกถึงไว้เลย
ในเวลานี้ โทรศัพท์มือถือของฉู่ลั่วหานก็ดังขึ้น จู่ลั่วหานแปลกใจมาก ที่หลงจื้อกลับโทรมาหาเธอ
“พี่สะใภ้ สถานการณ์ของบริษัทจู่ซื่อเป็นยังไงบ้างพอดีผม บังเอิญเห็นข่าวเข้า คุณเป็นยังไงบ้าง? ”
“ฉันไม่เป็นไร” น้ำเสียงเนื้อยๆ แสดงว่าคนๆ นั้นกำลัง อารมณ์ไม่ดี
หลงจื้อเกาหัว “การรับมือกับวิกฤตประเภทนี้ต้องใช้เงิน จำนวนมาก แต่ว่าตอนนี้พี่ใหญ่ไม่อยู่บ้าน พี่สะใภ้ ในมือของ ผมมีเงินส่วนตัวอยู่ 50 ล้าน ให้คุณหมดเลย คุณเอาไปใช้ ก่อน..ปกติผมมักจะใช้เงินครั้งละมากๆ อยู่แล้ว และที่บ้าน ก็ใช้เงินไม่มาก”
“ไม่ต้องหรอก เธอเก็บไว้ใช้เถอะ เงิน 50 ล้านสำหรับ บริษัทจู่ซื่อแล้วก็เป็นแค่น้ำนิ่งที่ใหลลึก แล้วจะทุบเข้าไป ทำไม”
แม้ว่าหลงจื้อจะเป็นคนในตระกูลหลงเหมือนกันแต่สถานะของเขานั้นพิเศษ จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีหุ้นเลยสัก นิต ปกติเขาเป็นคนใจกว้าง แต่จริงๆ แล้วไม่ได้มีเงินออม มากมายอะไร
คู่ลั่วหานไม่อยากให้เขาโทษตัวเอง จึงพูดต่อ “เรื่องเงิน ฉันจะคิดหาทางเอง เธอเป็นนักเรียน ขอแค่ตั้งใจเรียนก็ พอแล้ว”
“พี่สะใภ้ ขอโทษครับ ตอนนี้ผมยังไม่มีความสามารถมาก พอ ทว่าผมจะพยายามแน่นอน!”
ความดื้อรั้น และความมุ่งมั่นของเขาทำให้ ฉู่ลั่วหาน ประหลาดใจเล็กน้อย “ตั้งใจก็ดีแล้ว”
“เงินก้อนนี้ยังไงผมก็จะเอาให้คุณ ถือซะว่าผม.ให้คุณ ยืมก็แล้วกัน อีกหน่อยคุณค่อยคืนผม ส่งหมายเลขบัญชีมา ให้ผม เร็ว”
อารมณ์ที่ไม่สามารถบรรยายได้ ซับซ้อนมาก แปลก
ประหลาดมาก
แต่เหมือนว่า ความรู้สึกต่อต้านที่มีต่อเขาน้อยลงไปมาก
แน่นอนว่าเธอไม่มีทางเอาหมายเลขบัญชีให้เขา เธอไม่
อยากติดค้างคนของตระกูลหลง
หากเธอต้องการใช้ตระกูลหลง การ์ดใบนั้นที่หลงเชียวเคยให้เธอไว้ เธอก็สามารถรูดได้เป็นหลายร้อย
ล้าน..
กลับไปนั่งในรถ ฉู่ลั่วหานเช็ดเหงื่อบนหน้าผาก นอกจาก เครื่องประดับแล้ว เธอยังมีไม้เด็ดสุดท้าย บ้านที่พ่อแม่ทิ้งไว้ ภายใต้ชื่อของเธอ
วิลล่าที่สองแม่ลูกฟางหลิงหยู่อาศัยอยู่ในตอนนี้ ในตอน นั้นถูกโอนเป็นชื่อของเธอ ตอนนี้เธอสามารถขายวิลล่าได้
ใช่แล้ว ขายวิลลำ! จนถึงตอนนี้ พวกเธอไม่จำเป็นต้อง อาศัยอยู่ในพื้นที่ที่หรูหราอีกต่อไปแล้ว
รถกำลังเร่งความเร็ว ทันใดนั้นเรื่องอื้อฉาวของ คู่ชีหรานก็ ปรากฏขึ้นบนในวิทยุในรถ ไม่เพียงแค่ฉู่ซีหราน ยังมีเธอ ด้วย
“ตามที่ทุกคนรู้กันเรื่องที่ความสัมพันธ์ถูกเปิดเผย สองพี่น้อง บริษัทจู่ซื่อมีความสัมพันธ์ไม่ดีมาโดยตลอด ครั้ง นี้เกิดเรื่องขึ้นกับน้องสาว ในฐานะของคุณหนูจู่ที่มีสถานะ เป็นถึงคุณนายหญิงตระกูลหลง กลับยังไม่ออกมาแสดงตัว จนถึงวันนี้ จะเห็นได้ว่าทั้งสองคนกำลังต่อสู้กันอย่างลับๆ .”
“ฉู่ลั่วหานไม่สนใจน้องสาว และเพลิดเพลินกับมงกุฎของ คุณนายหญิงตระกูลหลงเพียงคนเดียว และถือโอกาสนี้แย่ง บริษัทจู่ซื่อไป หรือว่าได้วางแผนที่จะกำจัดต้นหนามนี้ไว้ตั้ง นานแล้ว?”
ให้ตายเถอะ! เหล่าผู้สื่อข่าวที่ไร้ยางอายพวกนี้!
“ตระกูลหลง และบริษัทฉู่ซื่อ ต่างก็พากันตกตะลึงกับ วิกฤตนี้ครั้งแล้วครั้งเล่า จู่ลั่วหานสิ่งที่เป็นลางไม่ดี ทุกคนอยู่ ให้ห่างเอาไว้ หลงเชียวบินไปอเมริกา หม้ายครบเครื่องควร จะทำยังไงดี?”
และบนหน้าจอมือถือ เรื่องอื้อฉาว และคำด่ามากมายที่ เกี่ยวกับเธอยิ่งไม่น่าดู เหล่าแฟนคลับของโม่หรูเฟยก็กัด เรื่องนี้ไม่ปล่อย ด่าลู่ลั่วหานจนต้องยอมแพ้
ยิ่งไปกว่านั้น “เนื่องจากตอนนั้นเธอสามารถปืนขึ้นไปบน เตียงของคุณชายหลง ตอนนี้คุณชายไม่อยู่ ก็สามารถปืนขึ้น เตียงใครก็ได้ นอนสักคืน บริษัทฉู่ซื่อก็ไม่ต้องล้มละลาย แล้ว!”
!
ลั่วหานทิ้งโทรศัพท์ลงอย่างรุนแรง เงยหน้าขึ้นมองวิลล่า
รูม่านตาหดอีกครั้ง!
ด้านนอกของวิลล่าตอนนี้ถูกรายล้อมไปด้วยเหล่าผู้สื่อข่าว แต่ละคนเหมือนฉลามที่ได้กลิ่นเลือด มารอการเคลื่อนไหว และต้องการจะฉีกเหยื่อให้เป็นชิ้นๆ
ทางด้านหน้าและด้านข้างของวิลล่าไม่สามารถเข้าได้ ทันทีที่เธอเข้าไปใกล้ก็จะถูกเหล่าผู้สื่อข่าวเข้ามาล้อม เธอแค่ คนเดียวไม่ใช่คู่ต่อสู้
ในเวลานี้ ที่กึ่งนอนอยู่บนเตียงในห้องนอนกลัว จนมุดเข้าไปในหมอน “แม่คะ ทำยังไงดี?”
ฟางหลิงหยู่โกรธจนขบเคี้ยวเขี้ยวฟัน คว้าหมอนในมือ เธอโยนลงไปบนพื้นอย่างรุนแรง เส้นผมที่สวยงาม กระจัดกระจาย กระแทกเท้าด้วยความโกรธ “แกถามฉันว่า ควรทำไง? แกลองมองดูสิ่งที่ตัวเองทำสิ! แก..ทำไมถึงไม่ ระวังตัวแบบนี้!”
บัตซบ!
คู่สั่งหารทิ้งโทรศัพท์ลงอย่างรุนแรง เงยหน้าขึ้นมองวิลล่า
รูม่านตาหดอีกครั้ง!
ด้านนอกของวิลล่าตอนนี้ถูกรายล้อมไปด้วยเหล่าผู้สื่อข่าว แต่ละคนเหมือนฉลามที่ได้กลิ่นเลือด มารอการเคลื่อนไหว และต้องการจะฉีกเหยื่อให้เป็นชิ้นๆ
ทางด้านหน้าและด้านข้างของวิลล่าไม่สามารถเข้าได้ ทันทีที่เธอเข้าไปใกล้ก็จะถูกเหล่าผู้สื่อข่าวเข้ามาล้อม เธอแค่ คนเดียวไม่ใช่คู่ต่อสู้
ในเวลานี้ ฉู่ชีหรานที่กึ่งนอนอยู่บนเตียงในห้องนอนกลัว จนมุดเข้าไปในหมอน “แม่คะ ทำยังไงดี?”
ฟางหลิงหยู่โกรธจนขบเคี้ยวเขี้ยวฟัน คว้าหมอนในมือ เธอโยนลงไปบนพื้นอย่างรุนแรง เส้นผมที่สวยงาม กระจัดกระจาย กระแทกเท้าด้วยความโกรธ “แกถามฉันว่า ควรทำไง? แกลองมองดูสิ่งที่ตัวเองทำสิ! แก..ทำไมถึงไม่ ระวังตัวแบบนี้!”
คู่ซีทรานร้องไห้ดั่งสายฝน “แม่คะ หนูถูกใครบางคนล้อม กรอบไว้ คืนนั้นหนูก็แค่ดื่มหนักไปเท่านั้น แต่เรื่องที่เกิดขึ้น หลังจากนั้นหนูไม่รู้อะไรเลยจริงๆ แม่ หนูสาบาน หนูไม่ได้ เป็นอย่างที่ข่าวได้เขียนไว้จริงๆ แม่ คุณเป็นญาติคนเดียว ของหนู แม่ต้องช่วยหนูนะ”
เสียงของลูกสาวค่อยๆ เบาลง ฟางหลิงหยู่ก็ปวดใจขึ้นมา แล้ว “พอแล้ว ตอนนี้แกเพิ่งจะผ่าตัดเสร็จ ร้องไห้ไม่ได้นะ จะ เป็นอันตรายกับร่างกายได้ ฉันจะคิดหาวิธีเอง”
ฉ่ซีหรานเช็ดน้ำตาออก “แม่คะ ฉู่ลั่วหานผู้หญิงเลวคนนั้น จะต้องมีเงินอยู่ในมือแน่ ยังไงซะที่พวกเราเคยเอ่ยปากขอ เงินเธอก็ไม่ใช่แค่ครั้งสองครั้งแล้ว เธอมองบริษัทฉู่ซื่อ ราวกับของรักที่สำคัญกว่าชีวิต คุณลองขอเงินกับเธอดู เธอ ต้องเอาให้แน่”
“ต้องให้แน่นอนเลยเหรอ? ทำไมฉันถึงไม่รู้มาก่อน?”
ทันใดนั้นเสียงหัวเราะอย่างโกรธเคืองก็ดังมาจากด้าน หลังประตูห้องนอนที่ถูกผลักออก ร่างที่เหนื่อยล้า แต่กลับ เฉียบคมของคู่ลั่วหานยืนอยู่ตรงหน้าพวกเธอทั้งสองคน มือ ทั้งสองข้างกำหมัดแน่น จ้องมองไปที่ จู่หรานด้วยความโกรธ “ขอ เงินจากฉัน? ขอโทษนะไม่มีครั้งหน้าแล้ว”
ฟางหลิงหยู่หัวเราะอย่างเย็นชา “ดังนั้นเธอจะมองดูบริษัท คู่ซื่อล้มละลายเหรอ? ฉันไม่เชื่อว่าเธอจะทำได้!”
สายตาที่แหลมคมของฉู่ลั่วหานมองไปที่จู่ชีหราน การ ตูถูกที่มุมหางตาเป็นเหมือนมีดแทงเข้าที่ใบหน้าของเธอ อย่างแรง “แน่นอนว่าฉันทำไม่ได้อยู่แล้ว ดังนั้น ฉันถึง ต้องการจะขายทรัพย์สินส่วนตัวเพื่อปกป้องความอยู่รอด ของบริษัทฉู่ชื่อไว้”
ทรัพย์สินส่วนตัว?
ฟางหลิงหยู้หรี่ตา “เธอหมายความว่าไง?”
คู่ลั่วหานมองไปรอบ ๆ ห้องนอนเจ้าหญิงที่หรูหราไหญ่โต ของ ฉู่ซีหราน ที่นี่ครั้งหนึ่งเคยเป็นของเธอ เป็นห้องที่ใหญ่ ที่สุดในวิลล่า แต่หลังจากที่ ฉู่ซีหรานเข้ามาก็ทำทุกวิถีทาง เพื่อให้สถานที่แห่งนี้เป็นของตัวเอง จนตอนนี้ไม่สามารถมอง เห็นเค้าเดิมได้แล้ว
“เห็นได้ชัดว่า วิลล่าแห่งนี้ คือทรัพย์สินส่วนตัวของฉัน ภายในสองวันนี้ฉันจะขายบ้านทิ้ง สำหรับ พวกคุณ เก็บกระเป๋าเรียบร้อยแล้วก็ออกไปจากบ้านตระกูล
คู่”