ประธานหยิ่งยโสของฉัน - ตอนที่ 45
ตอนที่ 45 บนโซฟา สีสันของฤดูใบไม้ผลิไร้ขอบเขต
ฉู่ลั่วหานไม่คาดหวังว่าถังจิ้นเหยียนจะพูดแทนเธอแบบนี้ แต่เห็นได้ชัดว่าถังจิ้นเหยียนไม่เข้าใจสถานการณ์และไม่ ทราบความสัมพันธ์ที่ผิดปกติระหว่างเธอกับหลงเซียว
หลงเซียวกอดเอวเรียวของเธอด้วยมืออันใหญ่ จับเอว ของเธออย่างแน่นด้วยนิ้วของเขา ความสนิทสนมแบบนี้ เห็นได้ชัดว่ามากเกินไปสำหรับเขาทั้งสอง ทำให้ฉู่ลั่วหานรู้ สึกอึดอัดเล็กน้อย
อย่างไรก็ตาม เธอหมกมุ่นอยู่กับความรู้สึกของการถูก ควบคุมอยู่ในอ้อมแขนของเขา กลิ่นหอมจาง ๆ ของอากาเว่ กลบกลิ่นของน้ำยาฆ่าเชื้อในร่างกายของเธอ การกระตุ้น ประสาทสัมผัสอันทรงพลังทำให้เธอเกือบตกอยู่ในอ้อม แขนของเขาในขณะนี้
หลังจากสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยในสีหน้า ของหลงเซียว เห็นได้ชัดว่าฉู่ลั่วหานอ่อนโยนลงมามาก ใน ใจถังจิ้นเหยียนมีความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้หลง เซียวกอดฉ่ลั่วหานไว้ในอ้อมแขนของเขา ราวกับว่าเขา กำลังปกป้องสมบัติที่ล้อค่า เขาหดแขนของเขา เพราะแรง เกินไปจริงๆ กดจนไหล่ของเธอเจ็บ แต่ฉู่ลั่วหานไม่พูด อะไรเลย แม้แต่การพยายามดิ้นของเมื่อสักครู่ก็หยุดลงทุก อย่าง
แม้ว่าเขาจะแค่แสดงต่อหน้าถังจิ้นเหยียนแต่ในที่สุดเธอ ก็ต้องการที่จะได้ยินเสียงสะท้อนของการเต้นของหัวใจตนเองในอ้อมแขนของเขา
ตนเองในแบบนี้ ต่ำต้อยใช่ไหม?
ยอมรับก่อนละกัน เธออยากอยู่ข้างกายเขาอย่างต่ำต้อย ขอแค่ครั้งนี้ เป็นครั้งสุดท้าย ฉู่ลั่วหานอนุญาตให้ตนเอง
เหยียบย่ำศักดิ์ศรีตนเองอีกครั้ง “เรื่องของพวกเรา ไม่จำเป็นต้องให้คุณมาไต่สวน”
หลงเซียวทิ้งประโยคหนึ่งไว้อย่างเยือกเย็น กับค่ำพูดเมื่อ ก็ของถังถังจิ้นเหยียนในใจเขายอมรับ มันจริงที่เขาพูด และเพียงพอที่จะทำให้เขาพูดไม่ออก แต่คนอย่างหลง เซียวเคยแพ้ต่อหน้าคนอื่นเหรอ?
ไม่ให้โอกาสถังจิ้นเหยียนเข้ามาแทรกแซงอีก เขาควงฉู่ล์ วหานด้วยแขนของเขาแล้วหันไปทางรถ! ก้าวย่างโดยไม่ ลังเล เพราะความโกรธและอารมณ์ที่ซับซ้อน เธอได้ยิน เสียงหัวใจของเขาเต้นเร็วขึ้นหัวใจของหลงเซียวเต้นเร็ว เป็นด้วยหรือ?
เธอไม่กล้าเชื่อ ในความทรงจำ หลงเซียวนั้นช่างเลือด เย็น นิ่ง โลกของเขาสามารถไม่เปลี่ยนแปลงเลย เธอยัง เคยคิดว่า แม้วันไหนจะเกิดแผ่นดินไหว หลงเซียวก็จะถือ แก้วกาแฟอย่างไม่รีบไม่ร้อน เขาก็จะมองดูอาคารทรุดตัว ลงอย่างเย็นชา
ผู้ชายแบบนั้น หัวใจจะเต้นเร็วขึ้นได้อย่างไร? ลั่วหานหันหัวจากแขนของเขามองไปที่ถังจิ้นเหยียน ใต้ดวงตาของเธอ สื่อความรู้สึกขอบคุณ แม้ว่าดวงตาของเธอดูเหมือนจะขอความช่วยเหลือมากกว่า
ถังจิ้นเหยียนยิ้มเบา ๆ และบอกเธอด้วยตาของเขา อย่า กลัว ถ้าหลงเซียวรังแกเธอ เขาจะลงมือแน่นอน
ในหัวของฉู่ลั่วหานมโนเพิ่มจากสายตาของเขา ริมฝีปาก ของเธอกระตุก และเธอเกือบจะยิ้มอย่างขมขื่น
ในเวลาที่เธอกำลังคิดมโนไปไกลมากมาย ทันใดนั้นเท้า ของเธอก็ลอยขึ้นไปบนฟ้า!
ฉู่ลั่วหานเงยหน้าขึ้น ในเวลาที่สายตาของเธอมองไปที่
สายตาที่ไม่อาจหยั่งถึง ทันใดนั้นเอวแน่นขึ้น คนทั้งคนถูก
หลงเซียวอุ้มขึ้น!
ในใจหลงเซียวเต็มไปด้วยไฟ! ถึงเวลาไหนแล้วเธอยังคง มองย้อนกลับไปอย่างอาลัยอาวรณ์! ต่อหน้าเขาไม่รู้จัก เก็บอาการบ้างเลย!
เธอสมควรตายจริง! เลยอุ้มเธอขึ้นโดยตรง และ ขัดจังหวะความคิดสุดท้ายของพวกเขา เธอสะดุ้ง และมือก็กอดคอเขาโดยไม่รู้ตัว แขนของเขา
ใช้แรงกอดแน่น และร่างกายครึ่งหนึ่งของเธอก็แนบ หน้าอกหนาและอบอุ่นของเขาไว้ แม้ว่าจะมีเสื้อผ้าหลาย ชั้นกั้นอยู่ แต่เธอก็ยังรู้สึกถึงความอบอุ่นที่แข็งแกร่งและ กระแสลมร้อนของเขา
พื้นที่ที่สัมผัสกับเขา….ดูเหมือนไฟถูกจุดจนติด เธอมองตาเขาอย่างเหม่อ และในที่สุดก็พูดประโยคแรก ว่า “หลงเซียวนี่คุณกำลังทำอะไรอยู่?”
หลงเซียวมองตรงไปข้างหน้าและไม่ได้มามองเธอแม้แต่ น้อย “ตอนนี้คุณคือภรรยาของผม คุณว่าผมทำอะไรละ?”
ลั่วหานมีความสุขที่ไม่เหมาะสมพุ่งขึ้นมาในใจของเธอ ใบหน้าบวมของเธออบอุ่นเล็กน้อย และเปื้อนด้วยเมฆหนึ่ง ก้อน เธอเกือบลืมไปแล้วว่าเธอหน้าแดงเป็นด้วย
ดังนั้น ตอนนี้อุ้มท่าเจ้าหญิงของหลงเซียวอย่างฉับพลัน คือการยอมรับความสัมพันธ์ระหว่างทั้งสอง?
แต่….ทำไมโอบกอดเขาเร่าร้อน แต่สีหน้าของเขาช่าง เย็นชา?
เขาเดินไปที่ด้านหน้าของรถเพียงไม่กี่ก้าว กดปลดล็อก รถด้วยมือเดียว จากนั้นปลดล็อกเพลง วางเธอลงชั่วคราว เปิดประตูด้วยมือเดียวอย่างชำนาญแล้วอุ้มเธอขึ้นอีกครั้ง
สะบัดสองมือ…เธอถูกโยนลงไปในรถของเขา! เขาโยนเธอเหมือนโยนขยะลงที่นั่ง! ไม่มีการทะนุถนอม
ในตอนนี้! สีหน้าท่าทางและการกระทำของเขาเปลี่ยนไปเร็วเกินไป เธอตั้งตัวแทบไม่ทัน เธอถูกสะบัดทิ้งจนงง!
“หลงเชียวคุณหมายความว่าไง!” หลังของฉู่ลั่วหานกระ ทบกับเบาะหลังเก้าอี้ เธอปวดจนหายใจเข้าลึกๆ หลงเซียว คุณเป็นบ้าอะไร!
เขาเดินไปอ้อมไปอีกฝั่ง เปิดประตูอย่างแรง และนั่งลง อย่างเกรี้ยวกราด โดยที่ประตูและหน้าต่างปิดลง และพื้นที่ แคบ ๆ ก็กลายเป็นสนามรบสำหรับทั้งสองคน
ดวงตาที่เย็นชาของหลงเซียวจ้องตาเธอไว้”คุณถามผม ว่าหมายความว่าอะไร? สิ่งที่คุณกับเขาทำคุณไม่ควร อธิบายให้ผมฟังหน่อยหรอกเหรอ ว่ามันคืออะไร! ”
หัวใจของฉ่ลั่วหานสั่น ความอบอุ่นเมื่อกี้กลายเป็น
น้ำค้างแข็ง ตั้งแต่ต้นจนจบเขาไม่เคยไว้ใจเธอแม้แต่การ
โอบกอดของเมื่อกี้ ก็เป็นการจงใจ โอบกอดของเขาล้วน
เป็นการแก้แค้น!
หัวใจดวงนี้ ถูกเขาเหยียบจนแตกสลาย ฉู่ลั่วหานรู้สึก อยากจะหัวเราะจริงๆ เธอโง่มาก! หลงเซียวห่วงใยเธอได้ ไง?!
“ฉันไม่มีอะไรจะอธิบาย”
ในเมื่อเขาไม่เชื่อ…..แล้วทำไมต้องอธิบาย!
ริมฝีปากบางของหลงเซียวก็เหมือนใบมีด “คุณ….ดี
มาก!”
เขาสอดกุญแจเข้าไป เริ่มสตาร์ทรถ…. และขับออกไป อย่างรวดเร็ว!
ถังจิ้นเหยียนผู้ซึ่งยืนอยู่ตรงจุดนั้น ถูกโยนทิ้งไปไกล รอยยิ้มก็หายจางหายไปบนใบหน้าที่สง่างามและอบอุ่น
เธอ… ไม่มีความสุข
ฝั่งตรงข้ามถนน รถของหลงเจ๋อจอดอยู่อย่างเงียบ ๆ สายตาของเขามองออกไปนอกหน้าต่าง และคอยดูรถโรล ส์-รอยซ์หายไปตรงทางเลี้ยว
มือจับพวงมาลัยอย่างแน่น หลงจื่อกัดฟันของเขาอย่าง รู้สึกไม่พอใจทิศทางที่รถกำลังขับคือรีสอร์ทหยีจิ่ง ฉู่ลั่วหา นมองดูป้ายถนน รู้สึกไม่สบายใจ “หลงเซียวการแสดงจบ ลงแล้ว คุณจอดรถแล้วปล่อยให้ฉันลงไป!”
ไฟถนนแล่นผ่านไป และมีแสงไฟมากมายอยู่ด้านนอก สิบลี้ แสงไฟที่เปล่งประกายสะท้อนอยู่บนกระจกรถยนต์ สะท้อนให้เห็นความเจริญต่าง ๆ บนถนนสายหลัก
แต่ใบหน้าของพวกเขา…. ดูเหมือนแสงจันทร์ที่ เงียบเหงา”นั่งดีๆ ” น้ำเสียงของเขาก็ยังคงไม่ดัง แม้แต่การ บังคับก็ยังใช้น้ำเสียงที่ขี้เกียจและหยิ่งยโส
ฉู่ลั่วหานดึงมือที่ถูกจับอย่างแรง และเธอก็ไม่ลังเลที่จะ กระโดดออกจากรถ ร่างกายแตกสลายก็ช่างมัน
“ฉู่ลั่วหานที่แข็งแกร่งมาตลอด ได้เรียนรู้ที่จะฆ่าตัวตาย ตอนนี้แล้ว? ผมขอเตือนคุณนะ ว่าชีวิตของคุณเป็นของผม คุณต้องการตาย คุณมีสิทธิ์นั้นไหม?”
ดวงตาคลอน้ำตาไว้ฉู่ลั่วหานก็กลืนน้ำตาลงไปไม่ให้มัน ไหลออกมา” หลงเซียวมันสนุกเหรอ? ทำการแสดง มากมายในตัวฉัน มันสนุกมากใช่ไหม?”
เขาพูดเบาๆ “มันไม่สนุก เมื่อคุณปืนขึ้นไปบนเตียงของ ผมเมื่อสามปีที่แล้ว ก็น่าจะรู้มันไม่สนุก”
เขาขุดเรื่องเก่าๆ กลับมาอีกครั้ง ทำให้เธอพูดไม่ออก หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง…ทันใดนั้นเขาก็พูดว่า “โม่หรู เฟยไม่ค่อยสบาย เพราะเข้าใจคุณผิด?”
อ่า?
ทันทีที่มีการเปลี่ยนแปลงหัวข้อคุย เธอตั้งตัวไม่ทัน “คุณ เชื่อฉันไหม”
เขาไม่ได้ตอบ แต่กลับซี้ลูกศรขัดแย้งไปที่เธออีกครั้ง “แม้ว่าเธอจะทำผิดพลาดโดยไม่ตั้งใจ เข้าใจคุณผิด คุณก็ ไม่ควรติดต่อกับผู้ชายคนนั้นในที่สาธารณะ ผมว่าคุณคง ลืมสถานะของคุณอย่างสมบูรณ์แล้ว” 11
เขาพูดที่ละคำ เป็นการกล่าวโทษที่ดูราคาแพง
“แล้วไงละ? คุณเคยเป็นห่วงไหม? ท่านเซียว ภรรยาที่มี แค่ชื่อจะคลุกคลีกับใคร คุณสนใจด้วยเหรอ? เป็นแค่ ภรรยาที่ระบุในแผ่นกระดาษ ไม่ ในสายตาของคนนอก แม้แต่ภรรยาแค่ในนามก็ไม่ใช่ ตอนที่คุณไปไหนมาไหนกับ โม่หรูเฟยเมื่อพวกคุณจู่จี๋ต่อหน้าสื่อ คุณเคยคิดถึงความ รู้สึกฉันไหม? ในเมื่อเป็นเช่นนั้น….”
ในหัวของเธอมีคำหนึ่งโผล่ขึ้นมา “ทำไมต้องมายุ่งกับฉัน ด้วยละ?”
“ฉู่ ลั่วหาน ผมคิดว่าคุณเข้าใจผิดนะ เรื่องที่ผมไม่สนใจ เป็นอีกเรื่องหนึ่ง เรื่องที่คุณไม่ควรทำ มันเป็นอีกเรื่อง อีก อย่าง ความกล้าของคุณก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก คุณกล้าไปยุ่ง ในชีวิตของผม! ”
เธอมองออกไปนอกหน้าต่างอย่างสิ้นหวัง แสงจันทร์ที่ หนาวเย็น หนาวจัง ความหมายของเขาคือเขา สามารถ ควบคุมเธอ….แต่เธอไม่มีสิทธิ์ที่จะเข้าไปยุ่งกับเขา
เมื่อรถมาถึงด้านนอกวิลล่า เขาจัดการสวิตช์อัจฉริยะ เปิดปิด และขับรถเข้ามาโดยตรง ไฟของรถดับลง เงียบ สงบ ทำให้การหายใจของคนสองคนในรถค่อนข้างวุ่นวาย เมื่อกี้พวกเขาทั้งสองพึ่งโกรธหายใจหนักกว่าเดิม ดังนั้น อุณหภูมิในตอนนี้ กลับมีรสชาติที่คลุมเครือ
เขาออกคำสั่งด้วยความขี้เกียจ “ลงไป”
ฉู่ลั่วหานกัดฟัน ลงก็ลงสิ!
เมื่อเธอลงจากรถ ลมในตอนกลางคืนก็พัดมา ทันใดนั้น เธอก็สะดุ้งและกอดตัวเอง
คิดว่าเขากำลังจะไป แต่กลับเห็นว่าเขาก็ลงจากรถด้วย ร่างสูงใหญ่ของเขา ความสูงส่งและความสง่างามของเขาดู เหมือนขัดขืนไม่ได้ เขาล็อกรถแล้วเดินผ่านเธอ “ตามมา”
มันเป็นคำภาษิตสองตัวอีกครั้ง….หรือเขาพูดจนติดใช่ ไหมล็อบบี้ของวิลล่า แสงไฟสว่างไสว
ถึงตอนนี้เขาพึ่งเห็นรอยฟกช้ำและบวมบนใบหน้าของ เธอ และอาการบาดเจ็บที่เข่า ยังไม่หายอีกเหรอ?รอยตบ บนใบหน้ามาจากไหน?
ผู้หญิงโง่ เธอมีชีวิตโตได้ขนาดนี้ได้ไง
นั่งลง!
“บ้าจริง! เสพติดจริงๆ!
ฉู่ลั่วหานนั่งลง มีกระเป๋าสะพายสุภาพสตรีแอร์เมสสีแดง วางอยู่บนโต๊ะ สีแดงสดเป็นประกายจริงๆ หลังจากนั้นครู่หนึ่ง หลงเซียวก็ถือกล่องยาออกมา เขามองไปที่เธอ เหมือน ขู่ “ไม่ได้ดูสวยแต่แรกแล้ว ยังไปทำให้ตนเองกลาย เป็นแบบไหนอีก”
ฉู่ลั่วหาน” !!!”
เขาหยิบทิงเจอร์ลดอาการบวมและบรรเทาอาการปวด จุ่มผ้าฝ้าย คุกเข่าหนึ่งข้างลงบนพื้น เหยียดแขนยาวของ เขาเข้าไป…
หล่อนตกตะลึง นี่หลงเซียวกำลังช่วยเธอทายาอยู่เหรอ?
ท้องฟ้ากำลังจะตกลงมา?
“เก็บเอาจินตนาการที่น่าเบื่อออกไปจากหัวของคุณซะ ก่อนที่ผมจะเบื่อคุณ คุณยังเป็นผู้หญิงของหลงเซียวผมจะ ไม่ยอมให้สิ่งที่น่าเกลียดอยู่ใกล้ ๆ ผม ”
เธอกำกำปั้น “ในเมื่อเป็นแบบนี้ หย่ากันดีกว่าไหม คุณไม่ ต้องเหนื่อยใจ สบาย”
หลงเซียวเตะไปบนหน้าเธอทีละน้อย เธอทนความเจ็บ ปวดไว้ แต่ปากของเธอไม่ยอมคน
“ตายใจเถอะ!”
“อาก-”
การกระทำในมือของเขาหนักกะทันหัน เธอเจ็บปวด
อย่างมาก
สิ่งที่ตามมากับความเจ็บปวด เธอหลับตาลง และเงยหน้า ขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้เขาทายาได้สะดวก ขนตาหนาและยาวทำให้เกิดเงาและไม่มีร่องรอยของตำหนิบนใบหน้าที่ขาว สะอาดของเธอ
ริมฝีปากสีแดงเข้มของเธอกัดไว้ เผยให้เห็นถึงความ เซ็กซี่ที่ไม่ซ้ำใครของผู้หญิง
ลำคอของหลงเซียวกระชับ หน้าท้องส่วนล่างของเขาหด ตัวอย่างรุนแรง และร่างยาวของเขาลุกขึ้นยืนและทับลงไป
ฉู่ลั่วหานไม่ทันตั้งตัว ถูกแขนของเขากดไว้บนโซฟา พยายามดิ้นรนหลายครั้ง เขามาอย่างกะทันหัน ในหัวของ เธอไม่ได้ตระหนักถึงแง่มุมนี้
ใครจะรู้ว่าพลังของเขาเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง จากการ ทดลองจนถึงการคุกคาม ทีละขั้น โคมไฟพวงระย้าผสมผสานกับแสงจันทร์ บนโซฟาหนังที่
ออกแบบเองของอิตาลี….สีของฤดูใบไม้ผลินั้นไม่มีที่สิ้น
สุด