ประธานหยิ่งยโสของฉัน - ตอนที่ 908
ตอนที่ 908 กลุ่มหนุ่มหล่อของเมืองหลวง
“คุยที่นี่ไม่ค่อยสะดวก เปลี่ยนสถานที่ไหม” ตู้หลิงเซวียนพูดจบก็เดินจากไปไม่กี่ก้าว
“ผมอยากไปเยี่ยมพ่อของผมก่อน”
หลงจื๋อไม่ได้รีบเดินตามตู้หลิงเซวียน แต่เดินตรงไปทางตรงกันข้ามห้องไอซียู
เมื่อตู้หลิงเซวียนเห็นเขาเดินไปไกลก็เผยรอยยิ้มมุมปากขึ้น
หลงถิงยังไม่ฟื้น ในห้องมีหมอ และหยวนชูเฟินอยู่
“แม่หรอ?”
เธออยู่ ซึ่งเกินความคาดหมายสำหรับเขามาก
หยวนชูเฟินยิ้มอย่างอ่อนโยน และพูดว่า “เสี่ยวจื๋อมาแล้วหรอ ที่บริษัทยุ่งมากไหม? มานั่งพักก่อน”
หลงจื๋อกลืนน้ำลายอย่างลำบาก และเริ่มหายใจไม่นิ่งสงบ เขาไม่รู้ว่าจะเผชิญหน้ากับเธอยังไง “ไม่ต้องหรอกครับ ผมยังมีเรื่องต้องทำอีก”
หลังจากอยู่ในห้องไอซียูไม่ถึงสามนาที หลงจื๋อก็จากไป
หยวนชูเฟินยิ้มแย้มอย่างขื่นขมขึ้น หลงถิง คุณควรขอบคุณสวรรค์ที่ทำให้คนเลวทรามอย่างคุณ มีลูกชายที่ดีมากขนาดนี้!
ณ มุมห้องร้านกาแฟ ภายในห้องเงียบสงบ
ในมือของตู้หลิงเซวียนมีบุหรี่ที่จุดไฟอยู่ ควันสีขาวพลิ้วลอยออกไปนอกหน้าต่าง นอกหน้าต่างอากาศหนาวมาก จนทำให้อากาศอุ่นภายในห้องเริ่มหนาวแล้ว
“คิดไม่ถึงเพียงวันเดียวจะเกิดเรื่องมากมายขนาดนี้” ตู้หลิงเซวียนหยิบบุหรี่ในกล่องบุหรี่ม้วนหนึ่งยื่นให้กับหลงจื๋อ
หลงจื๋อไม่รับ “ผมไม่สูบบุหรี่”
ตู้หลิงเซวียนเอาบุหรี่ยัดกลับ “คุณคงคิดว่า การที่ผมมาร่วมมือกับคุณต้องเป็นเรื่องไม่ดีแน่”
“หรือว่าไม่ใช่หรอ?” หลงจื๋อพูดโจมตีด้วยสีหน้านิ่งสงบ
ตู้หลิงเซวียนไม่พูดปฏิเสธว่า “ในเมื่อคุณคิดว่าผมเป็นคนแบบนั้น ผมก็ไม่ขอพูดอธิบาย ร่วมมือกันอย่างง่ายดายมาก”
หลงจื๋อพูดขึ้นว่า “ช่วยพูดไร้สาระน้อยลงหน่อย”
ตู้หลิงเซวียนเป็นคนที่มีความอดทนสูงมาก “ผมต้องการหุ้นของบริษัทMBK น้อยกว่าคุณ แต่ต้องมากกว่าหลงเซียว ผมจะซื้อหุ้นของบริษัทMBKตามราคาที่กำหนด”
นิ้วมือของหลงจื๋อแตะบนแก้วกาแฟร้อนอุ่น แต่เล็บกลับเย็นราวกับสามารถทำให้แก้วกาแฟทั้งใบแข็งเป็นก้อน “เป็นไปไม่ได้”
“ผมยังไม่ได้บอกเลยว่า ผมสามารถให้อะไรคุณได้บ้าง” ตู้หลิงเซวียนถอนลมหายใจขึ้น จากนั้นควันบุหรี่อบอวลหนาแน่นไปด้วยควันบุหรี่ กลิ่นบุหรี่ก็แสบจมูกมากด้วย “หลงเซียวต้องการฟ้องร้องพ่อของคุณเป็นฆาตกร แย่งชิงทรัพย์สมบัติของพ่อเขา ถ้าหากฟ้องร้องสำเร็จ พ่อของคุณจะถูกตัดสินคดีจำคุกตลอดชีวิต แน่นอนว่าด้วยสภาพร่างกายของพ่อคุณสามารถมีหมอช่วยรักษา แต่ชื่อเสียงชั่วชีวิตคงดับสิ้นแน่”
หลงจื๋อหันหน้าจ้องมองเขา “คุณมีวิธีหรอ?”
“ใช่ครับ ผมสามารถช่วยพ่อของคุณเป็นคนบริสุทธิ์ ผมสามารถให้คนมารับโทษแทนพ่อของคุณ ผมรับประกันไม่มีอะไรพลาด”
“ฮ่าฮ่า!” จู่ๆหลงจื๋อก็หัวเราะขึ้น “นายเห็นว่าฉันเป็นเด็กสามขวบหรอ! พี่ใหญ่ของผมมีหลักฐาน!”
“งั้นก็ต้องดูว่าฝ่ายตรงข้ามคือใคร ถ้าหากในตอนนั้นฆาตกรที่ฆ่าพ่อของเขาคือถังจงรุ่ยล่ะ?” ตู้หลิงเซวียนเผยสายตาสงบนิ่ง พร้อมกับยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
หลงจื๋อไม่เคยได้ยินชื่อถังจงรุ่ยคนนี้มาก่อนเลย “ใครหรอ?”
——
“ข่าวบริษัทMBKช่วงนี้…..”
“นักข่าวสัมภาษณ์คุณหลงจื๋อผู้บริหารบริษัทMBKคนใหม่ที่โรงจอดรถยนต์ชั้นใต้ดิน ขณะที่สัมภาษณ์คุณชายรองมีสีหน้ามืดครึ้ม เมื่อพูดถึงอาการป่วยของพ่อก็อารมณ์ร้อนขึ้น……”
“ผู้บริหารคนใหม่ขับรถหนีจากไปด้วยความเร็ว ซึ่งถือเป็นพฤติกรรมน่ารังเกียจมาก ตกลงเป็นผู้บริหารบริษัทMBKมือหนึ่ง หรือว่าเป็นคุณชายรองที่อมมือกันแน่?”
“ตระกูลอันดับต้นทรัพย์สินพันล้านสามารถวาดเขียนเป็นตำนาน? เปลี่ยนกัปตันเรือเหมือนกับเปลี่ยนท้ายเรือ เพราะสามารถบ่งบอกถึงอนาคตที่สดใสหรืออนาคตที่ย่ำแย่!
……
ไม่นาน ข่าวเกี่ยวกับหลงจื๋อ”ระเบิดอารมณ์”ที่ลานจอดรถยนต์ชั้นใต้ดินก็ถูกแพร่งพรายไม่ขาดส่าย ต่อมาข่าวของเขาก็เป็นประเด็นร้อนแซงทางโค้งทุกข่าว จากนั้นทุกคนก็เริ่มติดตามข่าวของเขา ท่ามกลางเสียงสงสัย ชื่อเสียงของหลงจื๋อเริ่มเสื่อมลงแล้ว
ฝ่ายประชาสัมพันธ์ของบริษัทMBKรีบทำการติดต่อสื่อมวลชน ขอร้องให้พวกเขาลบข่าวที่ไม่เป็นความจริงออก
มีบางสื่อมวลชนเกรงกลัวอำนาจของบริษัทMBKไม่กล้าก่อเรื่องอีก แต่มีสื่อมวลชนบางสำนักที่มีเบื้องหลังค่อยสนับสนุนไม่ยอมทำตาม
“ในตอนนี้บริษัทMBKไม่เหมือนกับบริษัทMBKที่รุ่งเรืองเหมือนเมื่อก่อนแล้ว ตอนที่หลงเซียวอยู่ พวกเราไม่กล้าลงมือ หลงถิงอยู่ พวกเราก็ไม่กล้า แต่ตอนนี้ล่ะ? ฮ่าฮ่า ลูกชายคนเดียวเพิ่งรับตำแหน่ง ฮ่าฮ่า คุณชายรองผู้อ่อนแอ ใครอยากสนใจเขาหรอ?”
“ผู้ร่ำรวยมักอยู่ไม่ถึงสามยุคสมัย ผมคิดว่าตอนนี้คงเป็นช่วงเวลาพังพินาศของบริษัทMBKแล้วล่ะ”
“กรรมตามสนองทันตาเห็นจริงๆ! ตอนที่เอาหลงเซียวออกจากคณะกรรมการ ดูท่าทางสะใจมาก หลงถิงคงคิดว่าตัวเองไม่มีวันแก่และไม่มีวันตายหรอ?”
“ฮ่าฮ่าฮ่า! ปากของคุณช่างร้ายกาจจริงๆ! แต่ฉันชอบ!”
เพียงหนึ่งชั่วโมง สำนักข่าวเทียนเซี่ยประกาศลงสองข่าวต่อเนื่อง เป็นการชื่นชมผลงานที่สำเร็จของหลงจื๋อ ชื่นชมหลงจื๋ออายุน้อย แต่สามารถเป็นผู้บริหารได้ ไม่เพียงมีความสามารถบริหาร ปฏิบัติต่อผู้คนอย่างเมตตาด้วย ซึ่งเป็นคุณสมบัติของผู้นำ
เขียนข่าวแบบนี้ ยิ่งทำให้ผู้คนบิดเบือนเปลี่ยนความคิดอีกด้าน
“ผลงานอะไรหรอ? ฉันคิดว่าคงเขียนผลงานทั้งหมดไว้ที่ตัวเองคนเดียวล่ะมั้ง?”
“แย่งชิงผลงานของพวกเขา ยังมีหน้ามาโอ้อวดอีกหรอ? ช่างหน้าไม่อาย!”
“ความสามารถคืออะไรหรอ? ต้องการมาโอ้อวดหรอ? แล้วจะแตกต่างจากนักแสดงไม่โด่งดังโชว์โง่ตรงไหน? คิดว่าผลงานแค่นี้ตัวเองสุดยอดแล้วหรอ?’
“อายุน้อย แต่ประสบความสำเร็จหรอ? ในตอนนั้นหลงเซียวเข้ามาทำงานเป็นหัวหน้าที่บริษัทMBKอายุน้อยกว่าเขาอีก อีกอย่างหลงเซียวยังสร้างผลงานเป็นที่ประจักษ์ด้วย!”
“เขามีคุณสมบัติเป็นผู้นำหรอ? คนทั้งบริษัทนินทาว่าเขาคือคนที่ไม่มีความรับผิดชอบที่สุด แล้วเขามีคุณสมบัติเป็นผู้นำได้ยังไง? ฮ่าฮ่า ฉันสมเพชเขาจริงๆ!”
ข่าวเพิ่งถูกเผยแพร่ไม่กี่นาที คำวิพากษ์วิจารณ์ด้านลบและคำด่าทอข้างล่างก็เพิ่มขึ้นจำนวนมากอย่างรวดเร็ว ส่วนใหญ่เป็นแฟนคลับของหลงเซียวที่ช่วยเขากอบกู้ชื่อเสียง แถมเล่นงานเหยียบย่ำหลงจื๋ออย่างบ้าคลั่งด้วย
ถึงแม้หลงจื๋อมีแฟนคลับไม่มาก แต่ก็พอสามารถพูดโจมตีกลับ
ไม่นานข่าวทั้งสองก็ตกอยู่ในปากของผู้คน
ณ บริษัทฉู่ซื่อ ห้องทำงานใหญ่
กู้เยนเซินเลื่อนเปิดอ่านข่าวด้านลบ คำวิพากษ์วิจารณ์ในอินเทอร์เน็ตบนไอแพด “คุณหลงครับ น้องชายของคุณถูกด่าเละเลยครับ คุณจะช่วยไหมครับ? การประชาสัมพันธ์ของบริษัทMBKมาตรฐานตกต่ำลง ตอนนี้ข่าวยังคงเป็นประเด็นร้อน และไม่มีท่าทีเงียบสงบเลย”
หลงเซียวกวาดตามองเนื้อหาวิพากษ์วิจารณ์และข่าวรอบหนึ่ง ส่วนใหญ่ล้วนเกิดความสงสัยในความสามารถของหลงจื๋อ สงสัยว่าเขามีคุณสมบัติเพียงพอดำรงตำแหน่งผู้บริหารบริษัทMBKหรือเปล่า
อีกอย่างแฟนคลับของเขาฉวยโอกาสนี้โจมตีบริษัทMBKด้วย
พฤติกรรมแบบนี้ไม่ฉลาดเลยจริงๆ
“ผมจำได้ว่ามีคอลัมน์หนึ่งโด่งดังมาก ซึ่งส่งผลในทางตรงข้ามได้ดีเลย…..” หลงเซียวครุ่นคิดสักพัก พร้อมกับใช้นิ้วมือเลื่อนหาคอลัมน์บนหน้าจอ
กู้เยนเซินเหลือบตามองเล็กน้อย “คุณกำลังหมายถึง คอลัมน์โหวตหนุ่มหล่อสาวสวยอันดับหนึ่งของเมืองหลวงใช่ไหมครับ?”
หลงเซียวจ้องมองเขาด้วยสายตาลึกซึ้ง โดยไม่ตอบอะไร
กู้เยนเซิน : “…….”
เอาล่ะ ช่วงเวลาสำคัญแบบนี้ต้องพึ่งพาหน้าตาช่วยกอบกู้แล้วล่ะ
หลงเซียวพูดขึ้นว่า “เอาคอลัมน์โพสต์ไว้ข้างบนสุดให้เป็นที่สนใจ”
กู้เยนเซินเผยสีหน้าไม่อยากเชื่อ “คุณแน่ใจหรอครับ?”
“แน่ใจ ข่าวตระกูลแย่งชิงสมบัติอันเบื่อหน่าย ไม่น่าสนใจเท่ากับข่าวซุบซิบนินทาหรอก ให้ผลการโหวตเป็นที่ยอมรับ พร้อมกับเปิดเผยเรื่องของตู้หลิงเซวียนบางส่วน ยิ่งทำให้ผู้คนเกิดความสนใจมากยิ่งขึ้น”
กู้เยนเซินพยายามเม้มปากกลั้นหัวเราะ “งั้นผมเอาพ่อหม้ายของบริษัทเราโพสต์ลงด้วยนะครับ ไม่แน่สามารถสร้างเป็นกลุ่มคนหน้าตาดีจนตกตะลึงก็เป็นได้”
ใครจะไปรู้ว่าหลงเซียวจะพยักหน้า “ไม่ลองก็ไม่รู้”
กู้เยนเซิน : “……”
ดีมาก คุณชนะแล้ว
หากทำตามสิ่งที่หลงเซียวพูด คอลัมน์การโหวตสิบอันดับหนุ่มหล่อสาวสวยของเมืองหลวงคงขึ้นเป็นอันดับหนึ่งบนบอร์ดแน่ และสามารถดึงข่าวสืบทอดทายาทประเด็นร้อนลงมาได้แน่
ฝ่ายประชาสัมพันธ์ของบริษัทMBKยังคงพยายามสุดความสามารถลบข่าวด้านลบ ถูกเล่นงานกะทันหันแบบนี้ก็ตั้งตัวรับมือไม่ไหว
ด้วยเหตุนี้ข่าวฉาวลูกชายนอกสมรสเลยเป็นประเด็นข่าวร้อนแรงที่สอง
“ผู้ช่วยเหลียง หาเจอแล้วครับ คอลัมน์นี้เป็นทางบริษัทฉู่ซื่อเป็นคนโพสต์ เห็นได้ชัดเจนว่าคุณชายใหญ่ต้องการช่วยคุณชายรอง”
เหลียงจ้งซุนปิดข่าว และในดวงตาก็เผยสายตาเป็นประกายขึ้น