ประธานหยิ่งยโสของฉัน - ตอนที่ 931
ตอนที่ 931 คิดลามก
บ้านอยู่ด้านหน้า ห่างไปเพียงแค่ไม่กี่ก้าว
ตู้หลิงเซวียนหอบหายใจอย่างหนักแน่น พลังบางอย่างที่มองไม่เห็นกำลังปั่นป่วนอยู่ในใจเขา แทบจะทำให้เลือดของเขาจุดไฟติดขึ้นมา
ผู้หญิงที่เขาปรารถนาอยากได้มาครอบครอง เขาไม่ยินยอมที่จะปล่อยแอนน่าไป ณ ตอนนี้เธอก็อยู่เพียงแค่หลังประตูนั้นแล้ว ใกล้จนแทบเหมือนไม่ใช่ความจริง
ตู้หลิงเซวียนจับลูกบิดประตูแน่น ก่อนจะเห็นช่องว่างระหว่างประตูเล็กน้อย ประตูไม่ได้ล็อก
ความรู้สึกเบิกบานและตื่นเต้นบอกไม่ถูกทำให้เลือดในตัวเขาปั่นป่วนขึ้น
เดินเข้าไปในบ้านด้วยความเงียบเชียบ ตู้หลิงเซวียนเดินอ้อมห้องรับแขกไป ก่อนจะเห็นประตูห้องนอนที่เปิดอยู่ เตียงผืนใหญ่จัดวางอยู่ให้เห็นในสายตา ไปกระตุกต่อมความโหยหาและปรารถนาของเขา
ไม่เห็นเงาของแอนน่าจริงด้วย อีกทั้ง……
ตู้หลิงเซวียนค่อยๆ หมุนตัวมองไปยังห้องน้ำ ที่ถูกห้องนับแขกคั่นอยู่ ได้ยินเสียงจากข้างในไม่ชัดมากนัก เมื่อเดินเข้าไปใกล้ ก็ได้ยินเสียงน้ำไหลอยู่!
แอนน่า!
แอนน่าอยู่ในนี้!
ตู้หลิงเซวียนทั้งตื่นเต้นทั้งกระวนกระวายก่อนจะหายใจเข้าลึกๆ หนึ่งที มือแนบไปกับประตูห้องน้ำสักพัก ก่อนจะพยายามสงบสติตนเองลง
บนรถ
ลั่วหานเท้าคางก่อนจะพิงหัวลงบนไหล่ของหลงเซียว “คุณว่าเขาจะดื่มเหล้าไหม? ถ้าหากเขาไม่ดื่มเหล้าจะทำอย่างไรต่อ?”
ถ้าหากไม่ดื่มเหล้า ก็คงจะไม่มีปฏิกิริยาที่บ้าคลั่งแบบนั้นแล้ว? ลำพังแค่เจิ้งซินตัวคนเดียว ต่อให้บ้าคลั่งอย่างไรก็จับตู้หลิงเซวียนให้อยู่หมัดไม่ได้หรอก
หลงเซียวเลิกคิ้วขึ้น ก่อนจะพูดยิ้มๆ ออกมาด้วยความมั่นใจ “เขาดื่มแน่นอน และคงจะดื่มสองแก้วเลยล่ะ”
ลั่วหานเงยหน้ามองใบหน้าด้านข้างที่แสดงความมั่นใจของหลงเซียวอย่างสงสัย ก่อนจะเบะปากถาม “คุณรู้ได้อย่างไร? ดูเหมือนคุณจะเป็นมืออาชีพเหมือนกันนะ เคยลองเหรอ?”
หลงเซียวที่มีใบหน้าหล่อเข้มคมคายก่อนจะขยับตัวออกไปสามสิบองศา “เรื่องนี้……ก็ถือว่าพูดจากประสบการณ์ตรง”
“หือ? พูดจากประสบการณ์ตรง? ทำไมฉันไม่รู้ล่ะ? ตอนไหนกัน? รีบบอกฉันมา” นิสัยความสงสัยของลั่วหานถูกคำพูดเพียงประโยคเดียวของหลงเซียวสะกิดขึ้นมา ไม่ยอมปล่อยไปด้วยความค้างคาใจแน่ๆ
“เหอะๆ……”หลงเซียวตัดสินใจเปลี่ยนประเด็นขึ้น “ดูวิดีโอสิ เหมือนว่าตู้หลิงเซวียนจะไปดื่มเหล้าแล้ว”
“ไม่ได้ คุณพูดก่อน คุณมีประสบการณ์มาจากไหน? บอกมาตามตรงนะ” ลั่วหานเขย่าแขนของหลงเซียวไปมา เขย่าจนจอมือถือในมือเขาก็สั่นคลอนไปด้วย
หลงเซียวในใจรู้สึกผิดแผนขึ้นมา ทำไมถึงถามแบบนี้ขึ้นมาได้?
“นี่เป็นเรื่องปกติของผู้ชาย ตอนที่ตื่นเต้นจะอดอยากดื่มเหล้าไม่ได้ โดยเฉพาะเหตุการณ์แบบนี้ แอลกอฮอล์จะช่วยปรับอารมณ์ได้”
แต่เขาก็หลอกลั่วหานไม่สำเร็จอยู่ดี “ตกลงคุณจะบอกมาดีๆ ไหม? หืม?”
ลั่วหานดึงหูของหลงเซียวแน่น ถ้าหากเขายังไม่ยอมรับความจริงล่ะก็ เธอก็จะจัดการเขาแล้ว
นอกหน้าต่างรถ จี้ตงหมิงและบอดี้การ์ดแกล้งทำเป็นตาบอด พวกเขาไม่เห็นอะไรทั้งนั้น
แต่ว่า……ท่านเซียวถูกคุณหนูดึงหู นี่……เปิดความคิดใหม่ของพวกเขามาก!
“พอแล้ว พอแล้ว บอกคุณก็ได้” หลงเซียวหมดหนทางก่อนจะยิ้มออกมาอย่างเอ็นดู ก่อนจะดึงมือของลั่วหานลงมากุมไว้ “คืนนั้นที่พวกเราแต่งงานกันผมดื่มเหล้าไป และดื่มไปไม่น้อยเลย”
ลั่วหานมองเขาด้วยสายตาบริสุทธิ์ “……ทำไมล่ะ?”
หลงเซียวบอกเธอออกมาตรงๆ “เพราะว่าเป็นครั้งแรก ผมก็ตื่นเต้นเหมือนกัน”
ลั่วหานกลั้นหัวเราะก่อนจะหัวเราะออกมาเต็มที่ “ตื่นเต้น? ฮ่าๆ คุณเนี่ยนะตื่นเต้น? เหอะๆ ๆ เหอะๆ ๆ ๆ หลงเซียว คุณ……”
หลงเซียวขมวดคิ้วขึ้น “ยังจะหัวเราะอีก?”
“ก็คนจะหัวเราะ! ฮ่าๆ ๆ ตลกจริงๆ หลังจากได้ยินว่าตรงนั้นของคุณไม่มีปฏิกิริยาใดๆ ต่อผู้หญิงคนอื่นแล้ว ตอนนี้ยังมีเรื่องตลกมาอีกเรื่องหนึ่ง ฮ่าๆ ๆ ทำไมท่านเซียวถึงได้น่ารักขนาดนี้กัน!”
ลั่วหานหัวเราะจนน้ำตาแทบจะเล็ดออกมา ทั้งตัวเด้งหน้าหลังไปมา
ท่านเซียวที่ถูกเธอหัวเราะเยาะอยู่ก็หมดคำพูด “ได้เลย คุณหัวเราะต่อไป คืนนี้กลับไปผมจะจัดการคุณแน่”
อึก!
ลั่วหานรีบปิดปากตนแน่น คืนนั้นเธอยั่วโมโหเขา เกือบจะโดนเขาทรมานจนร่างแทบจะแยกออกจากกันเป็นชิ้นๆ ห้ามยั่วโมโหเขาอีกต่อไป!
หลงเซียวเพลิดเพลินไปกับท่าทางหวาดกลัวแวบหนึ่งที่เธอแสดงออกมา รู้สึกดีเป็นพิเศษ ก่อนจะจุมพิตหลงบนหลังมือเธอ “แต่ว่าผมแน่ใจว่า ครั้งแรกไม่ได้ทำให้คุณผิดหวัง”
นี่มัน……
เรื่องตั้งแต่ปีไหนแล้ว เขายังจำได้อยู่อีก
แต่ว่าเขาพูดไม่ผิด นอกจากประสบการณ์ที่ไม่ชำนาญทำให้ดูรุนแรงไปบ้างแล้ว เขาทำได้ดีเลยทีเดียว ดังนั้นถึงแม้สามปีหลังจากนั้นพวกเขาทั้งสองจะไม่มีเรื่องอย่างว่าเลย แต่ทุกครั้งที่เธอนึกถึงก็อดใจเต้นแรงขึ้นมาไม่ได้
เขา……มีพิษ ฤทธิ์ของพิษนั้นซึมซับไปตามกระดูกออกเธอและแพร่ไปทั่วทุกอณูในตัวของเธอ
หลงเซียวพูดไม่ผิด ตู้หลิงเซวียนดื่มเหล้าเข้าไปจริงๆ ด้วย จิบไวน์แดงเล็กน้อยก่อนที่จะดื่มลงไปทั้งแก้ว
ลั่วหาน “……เป็นแบบนั้นจริงด้วย”
หลงเซียวนวดหลังมืออ่อนนุ่มของเธอไปมา “รอดูต่อไปเถอะ”
ลั่วหานมองหลงเซียวด้วยสายตาตื่นเต้น “ท่านเซียว ตอนที่คุณจะทำเรื่องเลวๆ เป็นแบบนี้นี่เอง ฉันเห็นกับตาตัวเองแล้ว เก่งมาก ผู้มีประสบการณ์เชี่ยวชาญ”
หลงเซียวเลิกคิ้วขึ้นด้วยความรู้สึกดี “เป็นไงบ้าง? จะสอนคุณดีไหม?”
ดีมาก ความเจ้าเล่ห์เพทุบายที่ท่านเซียวซุกซ่อนไว้ได้ถูกเปิดเผยออกมาหมดแล้ว!
แต่ก่อนที่เย็นชา บ้าอำนาจ ไม่สนใจต่อโลกภายนอก ดื้อดึงวางมาดเข้ม ทำตัวดื้อดึง ล้วนแต่เป็นสิ่งที่แสดงออกมาสินะ!
ลั่วหานหัวเราะหึๆ “คุณคิดว่าฉันทำไม่เป็นเหรอ?”
คิดว่าเธอกินข้าวขาวบริสุทธิ์เติบโตมาอย่างนั้นเหรอ?
ตู้หลิงเซวียนรินเหล้าแก้วที่สองออกมา ก่อนจะดื่มรวดเดียวหมด ฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ทำให้อารมณ์ที่ปั่นป่วนของเขาสงบลงได้บ้าง
นาทีนี้ เจิ้งซินที่อยู่ด้านหลังประตูห้องน้ำเริ่มอยู่ไม่นิ่ง เธอปิดฝักบัวลง อุณหภูมิของร่างกายเธอสูงขึ้นเรื่อยๆ ร่างกายที่เปียกชื้นของเธอตอนนี้ร้อนประดุจเพิ่งเข้าไปในเตาอบมา ร้อนจากข้างในตัวออกมาข้างนอก
เกิดอะไรขึ้น?
ทำไมจู่ๆ เธอถึงเป็นแบบนี้ได้?
เจิ้งซินสะบัดหัวไปมา ก่อนจะหยิบผ้าเช็ดตัวมามัดคลุมตัวเองไว้ลวกๆ แต่เมื่อร่างที่ร้อนระอุของเธอสัมผัสกับผ้าเช็ดตัวระดับความร้อนก็พุ่งสูงไปอีก
ใบหน้าที่สะท้อนปรากฏอยู่ในกระจกเริ่มแดงขึ้น ดวงตาทั้งสองเริ่มเห็นภาพลวงตาขึ้น ในภาพจินตนาการนั้นมีใบหน้าที่ขยายใหญ่ปรากฏขึ้นมา เป็นใบหน้าของหลงเซียว
เจิ้งซินใช้แรงเปิดประตูห้องน้ำออกอย่างยากลำบาก เมื่อเงยหน้าขึ้นก็เห็นเงาของชายคนหนึ่ง
ในใจเธอเบิกบานขึ้น เจิ้งซินรีบก้าวเท้าเดินเข้าไป ก่อนจะเข้าไปโอบรอบคอตู้หลิงเซวียนจากด้านหลัง และใช้น้ำเสียงออดอ้อนเปล่งออกมา “ฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว”
ตู้หลิงเซวียนรู้สึกอัดแน่นในลำท้อง ลำคอร้อนผ่าว อดทนอยู่ครู่หนึ่งไม่ให้ตนเองสูญเสียการควบคุม แอนน่า……แอนน่า!
“ดี……ดีเลย”
เจิ้งซินรีบขึ้นคร่อมไปบนตัวเขาอย่างรีบร้อน ก่อนจะปลดกระดุมชุดสูทออกจากด้านหลัง ทีละเม็ด ทีละเม็ด จากบนลงล่าง จนกระทั่งปลดออกทุกเม็ดแล้ว มือนั้นก็รีบปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของเขาต่ออย่างรีบร้อน
ตู้หลิงเซวียนหายใจอย่างยากลำบาก “คุณ……แน่ใจนะ?”
“แน่นอนและแน่ใจมาก คืนนี้ ฉันจะมอบตนเองให้แก่คุณ คุณ……จะเป็นของฉัน” นิ้วมือของเจิ้งซินห่างออกมาจากกระดุมเสื้อเขา มือที่อุณหภูมิร้อนนี้สัมผัสลงไปบนเนื้อตัวของเขา สัมผัสได้ถึงหน้าอกที่ผอมเพรียวของชายคนนี้ ร่างที่มีอุณหภูมิที่สูงเหมือนกัน ก่อนจะกัดฟันแน่น
ตู้หลิงเซวียนหลับตาลง “เราจะเป็นของกันและกัน”
เจิ้งซินใช้ขาที่ถูกพันไว้ด้วยผ้าอาบน้ำบางๆ โอบรัดตัวของตู้หลิงเซวียนไว้ ร่างทั้งสองเสียดสีกันแน่นแฟ้น ก่อนจะหลอมละลายซึ่งกันและกัน ปลุกอารมณ์ในตัวทั้งสองให้ตื่นขึ้น
อุณหภูมิร่างกายของตู้หลิงเซวียนก็สูงขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน ตั้งแต่ท้องน้อยไปจนถึงสมอง ฤทธิ์ยาที่รุนแรงทำให้สมองของเขาเบลอไปหมด มีแต่ความต้องการที่รุนแรง เขาต้องการเพียงแค่ร่างร่าง หนึ่ง
ผมที่เปียกปอนของเจิ้งซินมีหยดน้ำหยดลงมาบนไหล่ที่ไม่มีเสื้อผ้าปิดกั้นอยู่ของตู้หลิงเซวียน “เอา……ฉัน……เถอะนะ?”
ตู้หลิงเซวียนพลิกตัวกลับมา ใช้ริมฝีปากประกบลงไปบนริมฝีปากของเจิ้งซิน ร้อนแรงดุจเปลวไฟ
หลงเซียวรีบยกมือขึ้นมาปิดตาของลั่วหาน
ลั่วหานที่กำลังดูถึงจุดสำคัญอยู่นั้น ภาพตรงหน้าก็มืดสนิทไป!
“เห้ยๆ ๆ เอามือออกไปๆ เป็นอย่างไงต่อ? เริ่มหรือยัง?”
ใบหน้าของหลงเซียวเข้มหลงถนัดตา “พอแล้ว ดูถึงแค่นี้พอ”
ลั่วหานแงะมือของเขาออก “ไม่ได้ๆ ฉันจะพลาดตอนสำคัญของเจิ้งซินและตู้หลิงเซวียนไปไม่ได้ คุณรีบเอามือออกไป”
หลงเซียว“……”อดทนอยู่ “ลั่วลั่ว คนที่ตู้หลิงเซวียนกำลังคิดลามกอยู่คือ……คุณนะ รู้หรือเปล่า?”