ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - ตอนที่ 299

บทที่ 299

เย่เฉินก็ถามอย่างสงสัยว่า “โทรหาผมมีอะไรหรือเปล่าครับ?”

ซ่งหวั่นถิงก็หัวเราะเบาๆ พูดว่า “คืออย่างนี้นะคะ ตระกูลซ่งของพวกเราไปลงทุนคลับเฮาส์ที่เขตจินไค เลยอยากจะให้บัตรสมาชิกระดับสูงแก่คุณ ตอนนี้ฉันอยู่ข้างล่างบ้านคุณ”

เย่เฉินก็พูดนิ่งๆ ว่า “คุณขึ้นมาเลยครับ ผมกำลังอยู่ในบ้านพอดี”

ซ่งหวั่นถิงรับพูดว่า “เช่นนั้นก็ดีเลยค่ะ เดี๋ยวฉันขึ้นไปเลย”

เย่เฉินตอบรับ แล้วก็วางโทรศัพท์

หลังจากนั้นไม่กี่นาที ซ่งหวั่นถิงก็มากดกระดิ่งบ้าน

เย่เฉินเปิดประตู ก็ตาเป็นประกาย

วันนี้ซ่งหวั่นถิงสวมชุดราตรีสีดำยาว รัดรูปเข้าทรงสวยงาม เผยให้เห็นถึงเอวบั้นท้ายอันอ่อนช้อยโค้งสวยของเธอออกมา ภายใจ้กระโปรงที่ด้านหน้าสั้น ด้านหลังยาว ก็เป็นขาที่ยาวเรียวขาวสวย ดั่งหยก

บวกกับใบหน้าที่ชูเชิดความเป็นผู้ดีของเธอ แล้วก็กิริยาท่าทางความเป็นผู้ดีที่บ่มเพาะมานาน ก็สวยงามราวกับความสว่างไสวในราตรีที่มืดมิด

เธอแต่งตัวเช่นนี้ ก็แซ่บไม่ใช่น้อย เย่เฉินอดที่จะมองไม่ได้

“อาจารย์เย่คะ”

ซ่งหวั่นถิงโน้มตัวตนเองยอมแต่งตัวจัดๆ เพื่อมาหาที่นี่ เห็นเย่เฉินมีสายตาเป็นประกาย ในใจก็พอใจไม่น้อย

เย่เฉินพยักหน้าเบาๆ “เชิญเข้ามาก่อนครับ”

ซ่งหวั่นถิงตอบรับ แล้วก็ค่อยๆ เดินตามเย่เฉินเข้าไป

หลังจากทั้งสองนั่งลง ซ่งหวั่นถิงก็หยิบเอาบัตรสมาชิกVIPที่ทำจากทองคำบริสุทธิ์ออกมา แล้วจับสองมือยื่นให้อย่างเคารพ

“อาจารย์เย่คะ นี่คือบัตรสมาชิกVIPของคลับเฮาส์ฮุยหวง บัตรนี้ทำเพียงใบเดียว มีเพียงคุณที่ได้มัน เป็นน้ำใจจากฉันค่ะ คุณจะมาที่คลับเฮาส์ฮุยหวงก็ได้ บัตรนี้จะฟรีตลอดชีวิต”

คลับเฮาส์ฮุยหวงที่เพิ่งเปิดกิจการ หลายวันนี้ก็เป็นที่พูดคุยกันของสังคมระดับสูงในเมืองจินหลิง

เพราะว่าคลับเฮาส์ที่ตระกูลซ่งไปลงทุนนั้น ลงทุนไปสูงมาก แล้วก็สร้างมาหลายปีจึงแล้วเร็จ ถือได้ว่าเป็นคลับเฮาส์ระดับสูงของเมืองจินหลิงเลยทีเดียว

ตระกูลซ่งบริหารอยู่เบื้องหลัง ที่นี่รวบรวมคนใหญ่คนคนโตของเมืองจินหลิง รวมทั้งมณฑลหนานกว่างทั้งหมดไว้

ยิ่งเป็นสถานที่ที่รวบรวมคนใหญ่คนโตไว้ ยิ่งเป็นตัวเลือกที่ดี ที่จะมาทำธุรกิจ มาร่วมมือ มาหาพรรคพวกที่ดีเลยทีเดียว ดังนั้น ที่แห่งนี้ ยังไม่ได้เปิดให้บริการ ก็มีผู้คนโจษจันกันมากมาย ใครๆ ก็อยากเป็นสมาชิกของคลับเฮาส์ฮุยหวง

แต่ว่า เพื่อที่จะรักษาความเป็นระดับสูงของคลับเฮาส์ไว้ การเป็นสมาชิกที่นี่ จะมีข้อเรียกร้องที่เคร่งครัด

สมาชิกของคลับเฮาส์ แบ่งเป็น สมาชิกปกติ ระดับสูง ระดับVIP VIPระดับสูง 4ขั้น ส่วนบัตรสมาชิกที่ซ่งหวั่นถิงให้เย่เฉินนั้น มีเพียงหนึ่งเดียว ดังนั้น คนนอกไม่รู้เลย

หนึ่งในนี้ แค่สมาชิกที่ต่ำที่สุด ก็ต้องจ่าย1ล้าน ระดับสูงจ่าย5ล้าน ระดับVIPต้องจ่าย10ล้านขึ้นไป

ถ้าอยากจะเป็นสมาชิกVIPระดับสูง จะต้องเป็นผู้นำตระกูลที่มีเงินลงทุนในระดับหมื่นล้าน ไม่เช่นนั้นไม่มีทางได้รับมัน

ดังนั้น สำหรับภายนอกแล้ว VIPระดับสูง ก็นับว่าสูงสุดแล้ว

เย่เฉินก็ไม่ค่อยสนใจของพวกนี้ แต่ว่าเขาก็ไม่หักหน้าซ่งหวั่นถิง เพราะว่าเธอก็ทำบัตรสมาชิกระดับนี้ให้เลย ถ้าตนเองปฏิเสธไป ก็จะดูไม่เหมาะ

ดังนั้นเขาก็เลยรับมันมา แล้วก็ยิ้มพูดขอบคุณ แล้วก็เอาใส่กระเป๋าไป

ในตอนนี้ ซ่งหวั่นถิงก็มองเย่เฉิน แล้วก็นิ่งไปครู่หนึ่ง แล้วก็ถามอย่างเกรงใจว่า “อาจารย์เย่คะ นอกจากนี้แล้ว หวั่นถิงก็มีเรื่องอยาก

จะขอร้อง ไม่ทราบว่าอาจารย์เย่จะช่วยเหลือได้หรือไม่”