ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - ตอนที่ 382

ทที่382

“นั่นสิ! ปาฏิหาริย์! นี่คือปาฏิหาริย์ที่สุริยเทพก็ไม่อาจบรรลุได้! ”

โคบายา ชิมาซาโอะแทบคลั่งด้วยความตื่นเต้น

ในตอนที่เขากำลังดีใจและตื่นเต้น เย่เฉินก็โทรมา

“คุณโคบายา ชิมาซาโอะรู้สึกยังไงบ้างครับ?”

เวลานี้โคบายา ชิมาซาโอะยอมอย่างสนิทใจกับยาวิเศษนี้จริง และพูดออกมาอย่างตื่นเต้น:”คุณเย่ ผมยอมรับเงื่อนไขของคุณ! ซื้อสิทธิของยาวิเศษนี้ ในราคา 1หมื่นล้านหยวน!”

เย่เฉินพูดว่ส:”ตอนนี้ผมให้เลขบัตร และโอนเงินมาภายใน 20 นาที มิฉะนั้นผมจะเปิดเผยสิ่งที่คุณทำกับโลก”

โคบายา ชิมาซาโอะรีบพูดว่า:”คุณเย่โปรดมั่นใจ ผมจะจัดการให้เจ้าหน้าที่การเงินโอนเงินให้!”

สำหรับบริษัทผลิตยาโคบายา เงินทั้งหมดในบัญชีรวมกันแล้วมากกว่า10.2พันล้านหยวนกว่า ซึ่งมากกว่า70%เป็นเงินกู้ อย่างไรก็ตามสำหรับโคบายา ชิมาซาโอะ เงินหลายหมื่นล้านนี้ใช้ไปอย่างคุ้มค่า!

ด้วยยาวิเศษนี้ บริษัทผลิตยาโคบายาจะกลายเป็นบริษัท ยาชั้นนำของโลกในอนาคตอย่างแน่นอน!

ไม่กี่นาทีต่อมา เย่เฉินได้รับข้อความแจ้งเตือน:บริษัทผลิตยาโคบายาของญี่ปุ่น ได้โอนเงิน1.427พันล้านดอลลาร์สหรัฐเข้าบัญชีของเขา ซึ่งเทียบเท่ากับ 1 หมื่นล้านหยวน

เงินเข้าถึงแล้ว เย่เฉินยิ้มเล็กน้อยและพูดกับโคบายา ชิมาซาโอะ:”คุณชิมาซาโอะ ผมกับคุณโคบายา ชิอิจิโร่ ขออวยพรให้คุณโชคดีครับ”

หลังจากพูดจบ ก็วางสายทันที

โคบายา ชิอิจิโร่พูดอย่างดีใจ:”คุณชายเย่ ในเมื่อคุณได้รับเงินแล้ว ตอนนี้ปล่อยผมไปได้รึยัง?”

เย่เฉินยิ้มอย่างมีเลศนัย แล้วพูดว่า:”อยากไปขนาดนั้นเลย?”

โคบายา ชิอิจิโร่พูดอย่างตื่นเต้นว่า:”ผมอยากกลับโตเกียวเร็วๆ ไปเตรียมรับบริษัทผลิตยาโคบายา!”

เย่เฉินหัวเราะและพูดว่า”คุณชิอิจิโร่ ไม่ต้องรีบ อีกครึ่งชั่วโมง คุณอาจจะขอร้องให้ผมรับคุณไว้”

“หมายความว่ายังไง?”โคบายา ชิอิจิโร่ถามด้วยความประหลาดใจ:”หรือว่าคุณคิดจะกลับคำ?”

เย่เฉินหัวเราะเยาะ และพูดอย่างเย่อหยิ่ง:”ผมเย่เฉินคำไหนคำนั้นมาตลอด ถ้าคุณอยากไปก็ได้ ออกไปตอนนี้ได้เลย แต่ว่าเดี๋ยวถ้าคุณวิ่งกลับมาขอให้ผมปกป้องคุณ ผมก็ตงจะต้องพิจารณาสักหน่อย”

โคบายา ชิอิจิโร่ขมวดคิ้ว ไม่รู้ว่าเย่เฉินหมายถึงอะไร แต่ตอนนี้เขาคิดอยากจะกลับญี่ปุ่นอย่างเดียว จึงรีบพูดว่า:”ขอบคุณสำหรับความหวังดีของคุณเย่ แต่ว่าขอความกรุณาคุณไปส่งผมและลูกน้องของผมไปที่สนามบิน ผมจะซื้อเที่ยวที่เร็วที่สุดบินกลับญี่ปุ่น! ”

เย่เฉินส่ายหัว:”คุณไปได้ แต่ห้าคนนั้นไปไม่ได้”

โคบายา ชิอิจิโร่ถามอย่างใจร้อน:”นี่มันหมายความว่าไง?”

เย่เฉินพูดว่า:”ในข้อตกลงที่เราคุยกันเมื่อกี้ มันไม่รวมพวกเขาทั้งห้าคน ยิ่งไปกว่านั้น ทั้งห้าคนนี้ยังกล้าที่จะปล้นอาวุธบนแผ่นดินประเทศจีนของเรา นี่เป็นอาชญากรรมที่เลวร้าย และต้องแลกด้วยอะไรบางอย่าง!”

โคบายา ชิอิจิโร่พูดออกมา:”คุณเย่ มันไม่จำเป็นต้องฆ่าเลยนี่? ! ”

เย่เฉินพูดอย่างเฉยเมย:”ถ้าไม่เชือดไก่ให้ลิงดู พรุ่งนี้อาจมีโรงงานผลิตยาแดลิม โรงงานผลิตยามัสสุชิตา โรงงานผลิตยาโซนิมาทำสุ่มสี่สุ่มห้าตามอำเภอใจที่จีน ถ้าคุณพูดโวยวายมากกว่านี้ ผมจะให้คนตัดลิ้นของคุณทิ้ง”

สีหน้าของโคบายา ชิอิจิโร่ตกใจมาก เหลือบมองลูกน้องทั้งห้าที่ทำหน้างุนงง เพราะไม่เข้าใจภาษาจีน แล้วกัดฟันแล้วพูดว่า:”ได้! งั้นช่วยส่งผมไปสนามบินก่อน!”

เย่เฉินพูดกับหงห้า:”หงห้า นายไปส่งเขาด้วยตัวเอง เดี๋ยวถ้าเขาร้องบอกจะกลับมากับนาย งั้นนายก็พาเขากลับมา แต่ก่อนที่นายจะพากลับมาให้ หาที่สั่งสอนเขาสักหน่อย ให้เขาจำใส่สมองบ้าง”

“ได้!”หงห้าพยักหน้าอย่างเคารพ และพูดกับโคบายา ชิอิจิโร่ว่า:”คุณชิอิจิโร่ เชิญครับ”

โคบายา ชิอิจิโร่มองไปที่เย่เฉิน และพูดอย่างจริงจัง:”คุณเย่ เหมือนว่าคุณจะมั่นใจเกินไป ผมไม่มีทางกลับมาที่บ้าๆนี้อีกแล้ว! ลาก่อน!”

เย่เฉินยิ้มโดยไม่พูดอะไร

คาดว่าอีกประมาณ20นาทีไม่ก็ครึ่งชั่วโมง พ่อของนายโคบายา ชิมาซาโอะก็จะแย่แล้ว ถึงเวลาน้องชายนายคงจะคิดว่านายจงใจทำร้ายนายท่าน

แม้ว่าเขาจะไม่สงสัยในตัวนาย แต่เพื่อกำจัดตัวปัญหาอย่างนาย ก็จะเอาความตายของนายท่านมาโยนให้นายแน่นอน

ในตอนนั้น นายอาจถูกบริษัทผลิตยาโคบายาไล่ล่า กล้ากลับญี่ปุ่น ไม่ถูกสับจนเละก็แปลกแล้ว!”