ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - ตอนที่ 564
ทที่ 564
เวลานี้ ซ่งหวั่นถิงได้ส่งวีแชทมาหาเขา： “อาจารย์เย่ เรื่องเมื่อครู่นี้ คุณอย่าเอามาใส่ใจเลย มีตระกูลซ่งอยู่ ตระกูลอู๋ก็ไม่กล้าอวดดี”
เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย ตอบกลับเขา： “ไม่ต้องใส่ใจ มันเป็นแค่พวกก่อกวนเท่านั้น”
เวลานี้ อู๋ตงไห่และลูกชายของเขานั่งอยู่ในที่นั่งวีไอพีอีกด้านหนึ่ง
อู๋ซินมองดูซ่งหวั่นถิง และก็ดูเย่เฉิน เห็นสองคนต่างก็จับโทรศัพท์ อีกคนวางลง และอีกคนก็หยิบขึ้นมา อีกคนวางลง และอีกคนก็หยิบขึ้นมาอีก มองดูแล้วก็รู้ว่าแชทกันอยู่
เขาเวลานี้ในใจยิ่งโกรธมากยิ่งขึ้น แม้ว่าตัวเองจะเพิ่มวีแชทซ่งหวั่นถิงแล้ว แต่ซ่งหวั่นถิงคนนี้ไม่เพียงแต่จะปิดกั้นโมเมนต์กับตัวเอง！
ตลอดจน ตัวเองทักมาคุยกับเธอ เธอก็ไม่ค่อยสนใจ
แต่ดูตอนนี้สิเธอสนทนากับเย่เฉินบ่อยแค่ไหน นั่นเหมือนกับกลัวว่าจะเสียเวลา หยิบมันขึ้นตอบกลับแทบจะในทันที ตลอดจนใบหน้ายังมีรอยยิ้มของหญิงสาวออกมาด้วย
เขายังถือว่าเป็นคนที่มีผู้หญิงล้อมรอบ แน่นอนว่ามองออก ตอนนี้ซ่งหวั่นถิงชอบเย่เฉินไปแล้วจริงๆ
คิดมาถึงตรงนี้ ในใจของเขาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟจริงๆ
ความโกรธเมื่อกี้ จากนั้นก็ลุกเป็นไฟอีกครั้ง
ดังนั้น เขากระซิบกับอู๋ตงไห่ที่อยู่ข้างๆเขาว่า： “พ่อ ฉันจะต้องทำให้เย่เฉินคนนี้ตายให้ได้！ ตายคืนนี้เลย！”
อู๋ตงไห่มองเขาด้วยความเกลียดชัง ส่ายหน้าพูด： “แกรู้ไหมว่าสิ่งที่ทำให้ฉันไม่พอใจคืออะไร?”
อู๋ซินส่ายหัวเล็กน้อย แสดงถึงความไม่เข้าใจ
อู๋ตงไห่มองไปที่เขา ถอนหายใจเฮือกหนึ่งพูดว่า： “สิ่งเดียวที่แกทำให้ฉันไม่พอใจคือ ทำอะไรใจร้อนมากเกินไป ไม่รู้จักอะไรสำคัญไม่สำคัญไม่รู้จักอะไรควรรีบอะไรควรรอ”
พูดแล้ว อู๋ตงไห่ก็ได้พูดกับอู๋ซินอีกว่า： “เย่เฉินก็แค่คนที่มีความสามารถเล็กน้อย แต่ก็เป็นคนธรรมดาที่ไม่มีภูมิหลังอะไร พวกเราคิดอยากจะฆ่าเขา ทำเมื่อไหร่ก็ได้ ไม่ต้องรีบร้อน ยิ่งไม่จำเป็นต้องทะเลาะกับตระกูลซ่ง เพราะเขา ตอนนี้ที่สำคัญที่สุดก็คือทำให้แกได้ซ่งหวั่นถิงมา！”
อู๋ซินยังคงไม่ยอมเล็กน้อย แต่ก็ทำได้เพียงปล่อยช่างมันเถอะ： “ฉันรู้แล้ว งั้นก็รออีกสองวัน ฉันค่อยให้คนฆ่าไอ้เย่เฉินคนนี้！”
อู๋ตงไห่กล่าวเบาๆว่า： “อย่าเพิ่งรีบร้อน แม้ว่าเย่เฉินจะไม่ได้มีภูมิหลังอะไร แต่เขาหลอกแฟนคลับหลายคนในจินหลิงไม่น้อย ไม่ใช่แค่ตระกูลฉิน ตระกูลหวัง หงห้า แม้แต่ตระกูลซ่งก็สนับสนุนเขา นี่เป็นปัญหาสำหรับเรา”
อู๋ซินรีบถามต่อว่า： “งั้นทำไงดี?”
อู๋ตงไห่พูดว่า： “อยากจะฆ่าคน ก็ต้องวางแผนให้ดี！”
ขณะที่พูดนั้น อู๋ตงไห่อธิบายไปว่า： “คุณอย่าคิดว่าหงห้าเป็นแค่มาเฟียกระจอกๆ เขามีสมุนมากมาย พอคนแบบนี้ปะทุออกมา รวบรวมลูกน้องหลายพันคนในไม่กี่นาที นี่คืออันตรายที่ซ่อนเร้นที่ใหญ่ที่สุดของเรา ถ้าหากว่าพวกเราฆ่าเย่เฉิน ในทางกลับกันเขาจนตรอกก็ต้องการที่จะต่อสู้กับเรา พวกเราจะมีชีวิตรอดออกจากจินหลิงได้หรือเปล่า”
“หงห้า?”อู๋ซินขมวดคิ้ว พูดว่า： “งั้นสู้พวกเราจัดการหงห้าสะก่อนไม่ดีกว่าเหรอ！”
อู๋ตงไห่พยักหน้า พูดว่า： “ฉันก็คิดแบบนี้ ใช้โอกาสตอนที่หงห้ารับมือคนเดียวไม่ทัน ไม่ระวังตัว จัดการเขา จากนั้นสนับสนุนให้หลิวกว่างขึ้นตำแหน่ง ทำให้หลิวกว่างแทนที่เขา กลายเป็นเจ้าแห่งจินหลิง！”
พูดจบ อู๋ตงไห่สีหน้าแสดงท่าทางอำมหิต พูดอย่างเย็นชาว่า： “รอจนถึงตอนนั้น เทียบเท่ากับว่าพวกเรามีรากฐานที่แข็งแกร่งในจินหลิง! อยากจะฆ่าเย่เฉิน หรือตลอดจนตระกูลฉิน ตระกูลหวังพวกนี้ที่ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูงฆ่าให้ตายทั้งหมด มันเป็นเรื่องง่ายมาก！”
อู๋ซินตัวสั่นด้วยความตื่นเต้น พูดว่า： “พ่อ เมื่อไหร่จะฆ่าหงห้าทิ้ง? ไอ้แก่นี้ขวางหูขวางตาฉันมานานแล้ว！”
อู๋ตงไห่พูดเบาๆว่า “อย่าใจร้อน ฉันจะให้คนเตรียมตัวให้พร้อม คืนนี้ฉันจะส่งหงห้าไปตายซะ！”