ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - ตอนที่ 790
บทที่ 790
“เธอทำลายลูกชายของฉันมาทั้งชีวิตแล้วนะ！ฉันตีเธอแค่ครั้งสองครั้ง คุณคิดว่ามันจะชดเชยความสุขทั้งชีวิตของลูกชายฉันได้เหรอ？”
ผู้หญิงพวกนั้นที่อยู่ในห้องขังต่างก็ตกตะลึงจนอ้าปากค้างเลย ใครก็คิดไม่ถึงว่า ที่แท้หม่าหลันคนนี้ ตอนนั้นจะเคยทำเรื่องที่ไร้ยางอายแบบนี้มาก่อน！
สิ่งที่ผู้หญิงเจ็บปวดมากที่สุดคืออะไร？ผู้ชายที่มีชู้กับผู้หญิงที่เป็นเมียน้อย！
ดังนั้น นายหญิงใหญ่เซียว ก็กระตุ้นความเจ็บปวดและความเกลียดของทุกคนที่มีต่อหม่าหลันอีกครั้งได้สำเร็จแล้ว！
ดังนั้นคนจำนวนมากก็เริ่มเอ่ยปากด่ากันแล้ว：
“ผู้หญิงไร้ยางอายคนนี้ ตอนเป็นวัยรุ่นก็กล้าทำเรื่องที่ไร้ยางอายแบบนี้แล้ว สมควรตายจริงๆ！”
“จริงด้วย ผู้หญิงที่ซื่อตรงคนหนึ่ง บังคับขืนใจตอนที่ผู้ชายเมาได้อย่างไรกัน？ นี่มันคือไอ้คนร่านไม่ใช่เหรอ？ ”
“ทำให้แม่งขยะแขยงจริงๆ！เป็นมือที่สามก็ช่างมันเถอะ สิ่งสำคัญคือยังใช้กลอุบายชั้นต่ำเช่นนี้！”
นายหญิงใหญ่เซียวเห็นว่าตัวเองช่วยดึงความเกลียดชังมาให้หม่าหลันสำเร็จ ในขณะเดียวกันก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก ก็อดไม่ได้ที่จะแอบคิดในใจว่า ： “หม่าหลัน นังคนสมควรตาย ในเวลานี้ยังคิดจะทำให้ที่นี่แตกแยก คิดอยากจะพลิกเกมเหรอ？ได้ งั้นฉันจะตีแกให้ลงเหวลึกไปเลย！”
ดังนั้น เธอก็หลั่งน้ำตาออกมาสองทางแล้ว พูดร้องเรียนอย่างโมโหว่า: “เรื่องที่น่าขยะแขยงที่สุด พวกคุณยังไม่รู้นะ！”
“ผู้หญิงร่านคนนี้ เป็นเพื่อนร่วมห้องร่วมหอพัก และเป็นเพื่อนซี้ เพื่อนสนิทกับแฟนของลูกชายในตอนนั้น ！”
“สุดท้ายแล้วผู้หญิงร่านคนนี้ จู่ๆกลับว่าทำเรื่องที่ไร้ยางอายแบบนี้ออกมา เธอร่วมหลับนอนกับแฟนของเพื่อนสนิทของตัวเอง！”
“เธอไม่เพียงแต่แย่งแฟนของเพื่อนสนิทตัวเองนะ ยังบีบบังคับให้เพื่อนสนิทต้องจากบ้านเกิดไปไกล ถึงอเมริกา ฉันได้ยินมาว่าคนเขาไม่กลับประเทศมากว่ายี่สิบปีแล้ว ทั้งหมดที่ทำก็เพราะนังผู้หญิงร่านคนนี้！”
คำพูดที่เล่ามานี้ของนายหญิงใหญ่เซียว สำเร็จแล้วทำให้ความเห็นใจของทุกคนที่มีเมื่อกี้นี้ การเป็นขี้เถ้าโดยพลัน
สิ่งที่เข้ามาแทนที่ก็คือความเกลียดที่มีต่อหม่าหลัน！
หม่าหลันเครียดจนแทบจะทรุดตัวแล้ว เธอคิดไม่ถึงว่า จู่ๆนายหญิงใหญ่พูดถึงเรื่องของหานเหม่ยฉิงออกมา รากฐานกลุ่มเล็กๆที่ตัวเองเพิ่งจะสร้างขึ้นมาเมื่อครู่ กลายเป็นเถ้าธุลีแล้ว
เรื่องที่หม่าหลันทำกับเซียวฉางควนและหานเหม่ยฉิงคู่รักที่หวานซึ้งในตอนนั้น เป็นความชั่วร้ายอย่างมากที่ผู้หญิงทุกคนต่างก็เหยียดหยามกัน
ดังนั้น ความเห็นอกเห็นใจที่ทุกคนมีต่อเธอก็หายไปทันที
ไม่เพียงแค่นั้น ความเกลียดที่ทุกคนมีต่อเธอกลับว่าเพิ่มมากขึ้น！
ผู้หญิงหนึ่งคนในนั้นก็กระโดดลงมาจากบนเบาะ เดินสองสามก้าวเข้ามาตรงหน้าของหม่าหลัน เอารองเท้าแตะพลาสติกของตัวเองขึ้นมา ตบเข้าไปที่หน้าของหม่าหลันอย่างโหดเหี้ยม
“ฉันจะตีแกให้ตายนังร่าน！แกมันคนไร้ยางอาย！สามีของฉันก็โดนผู้หญิงร่านแบบแกหลอกล่อไป！”
ผู้หญิงกลุ่มนี้มีเสียงโห่ร้องขึ้นทันที มีคนพูดตะโกนเสียงดังว่า : “ตีเลย ตีผู้หญิงไร้ยางอายคนนี้ให้ตายไปเลย！”
ในเวลานี้ หม่าหลันถูกตีจนร้องไห้ออกมาเลย แต่แล้วก็มีผู้หญิงอีกสองคนพุ่งเข้ามาหาเธออย่างไว ถีบมายังลำตัวของเธอคนละครั้ง แล้วหลังจากนั้นก็เตะต่อยทุบตีเธอไปครู่หนึ่ง
นายหญิงใหญ่เซียวมองทุกอย่างด้วยสายตาที่เยือกเย็น ภายในใจยิ้มเยาะเลยไม่น้อย
“หม่าหลัน คนที่มีพละกำลังเล็กๆอย่างแก ยังคิดอยากจะมาสู้กับฉัน รนหาที่ตายชัดๆ！”