ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 1747

ในตอนแรก แผนการล่าถอยของซูรั่วหลี คือทุกคนแยกย้ายกันไปที่โอซาก้า จากนั้นจึงย้ายเครื่องบินส่วนตัวจากเมืองจงไห่มาคันหนึ่ง เพื่อนำทุกคนจากโอซาก้ากลับไปยังเย่นจิงโดยตรง

อย่างไรก็ตาม เมื่อคำนึงได้ว่าหากกรมตำรวจนครบาลโตเกียวจับตัวเองและสมาชิกคนอื่นๆ ของตระกูลซูไม่ได้ ก็จะตรวจสอบบันทึกการออกประเทศก่อนหน้านี้อีกครั้ง ดังนั้นเครื่องบินที่บินตรงจากโอซาก้าไปยังเย่นจิงก็จะกลายเป็นที่หมายตาของกรมตำรวจนครบาลโตเกียวอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ดังนั้น ซูรั่วหลีจึงตัดสินใจว่า ให้ทุกคนบินไปที่เมื่องจงไห่จากโอซาก้าก่อน

ฝ่ายญี่ปุ่นมีสิทธิ์เพียงแค่ตรวจสอบสถานะเที่ยวบินที่เกี่ยวข้องกับประเทศของตนเท่านั้น ตามทฤษฎีสำหรับทุกเที่ยวบินที่ออกเดินทางจากประเทศญี่ปุ่น ฝ่ายญี่ปุ่นมีสิทธิ์ตรวจสอบข้อมูลเที่ยวบินทั้งหมด

แต่ถ้าทุกคนมาถึงเมืองจงไห่ แล้วบินตรงจากเมืองจงไห่ไปยังเย่นจิง งั้นนี่ก็เป็นเที่ยวบินภายในประเทศอย่างสมบูรณ์ และไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับประเทศญี่ปุ่นใดๆ ทั้งสิ้น

หากเป็นเช่นนั้น เบาะแสของฝ่ายญี่ปุ่นก็จะขาดหายไปเลยเช่นกัน

หากว่าตามเหตุผล ซูรั่วหลีจะไม่ทำผิดพลาดระดับต่ำที่คุยโทรศัพท์และถูกผู้อื่นได้ยิน เธอจงใจเลือกมุมในห้องพักวีไอพี ที่ไม่มีใครอยู่ในระยะห้าเมตร

และตอนที่เธอโทรศัพท์เมื่อกี้นี้ เธอจงใจระงับเสียงของเธอให้อยู่ในระดับต่ำสุด

เมื่อพิจารณาจากประสบการณ์ของเธอ ด้วยระดับเสียงคำพูดของเธอในตอนเมื่อกี้นี้ มันเป็นไปไม่ได้ ที่จะมีใครได้ยินมันภายในสามเมตร

เว้นแต่คนคนนั้นห่างจากตัวเองเพียงประมาณหนึ่งเมตร

นอกจากนี้ เธอไม่ได้เปิดเผยข้อมูลที่ละเอียดอ่อนเกินไปตอนที่เธอพูด เพียงแค่บอกว่าจะเปลี่ยนแผน บินไปที่เมืองจงไห่ก่อน แล้วค่อยบินไปที่เย่นจิง

อย่างไรก็ตาม เธอไม่คาดคิดเลยว่า ตัวเองใช้เสียงต่ำขนาดนี้ในการคุยโทรศัพท์ ยังจะถูกเย่เฉินที่อยู่ห่างออกไปหลายเมตรได้ยินมันเข้าไป

เย่เฉินได้ยินคำพูดของเธอ และตระหนักได้ทันทีว่า ผู้หญิงคนนี้ต้องเป็นคนของตระกูลซูแน่นอน

เหตุผลนั้นง่ายมาก

เหตุผลที่ทั้งโตเกียวใช้มาตรการควบคุมทางขาออกประเทศอย่างเข้มงวด ก็เพราะตระกูลซูฆ่าทั้งครอบครัวของตระกูลมัตสีโมโตะ

ในเวลานี้คนที่ตั้งใจอย่างยิ่งคิดแผนอยากจะออกจากญี่ปุ่น และจงใจปกปิดร่องรอยการเดินทางของตน มักจะเป็นคนมาจากตระกูลซู

ยิ่งไปกว่านั้น ผู้หญิงคนนี้พูดทางโทรศัพท์เมื่อตอนเมื่อกี้นี้ว่า จะบินไปที่เมืองจงไห่ก่อน จากนั้นค่อยกลับไปที่เย่นจิง

นี่เป็นการพิสูจน์ว่า ปลายทางของเธอ อันที่จริงก็คือเย่นจิงนั่นเอง

เย่นจิง ก็เป็นถิ่นฐานหลักของตระกูลซูพอดี ดังนั้น ผู้หญิงคนนี้ต้องเป็นคนที่รับใช้กับตระกูลซูอย่างแน่นอน

หลังจากที่ซูรั่วหลีออกคำสั่งเสร็จ เขาก็ใส่โทรศัพท์กลับเข้าไปในกระเป๋าเสื้อ และหลับตาลงอยู่บนที่นั่งเพื่อพักผ่อน

เย่เฉินแอบมองดูผู้หญิงคนนี้อย่างเงียบๆ ความงามของรูปลักษณ์ของเธอคือความประทับใจแรกของเย่เฉินที่มีต่อเธอ และความประทับใจที่สองของเขาที่มีต่อเธอก็คือ ใบหน้าของผู้หญิงคนนี้ ทำให้ผู้คนรู้สึกเย็นชาเกินไป

ตำราเก้าเสวียนเทียนทำให้ความสามารถในการรับรู้ของเย่เฉินคมชัดมากขึ้น ทำให้เขาสามารถรับรู้ถึงรสชาติที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น จากร่างกายภายนอกของคนคนหนึ่ง

ความรู้สึกที่ซูรั่วหลีมอบให้เขา คือแรงสังหารอย่างรำไร

ความรู้สึกแบบนี้ไม่ค่อยพบในคนทั่วไป ดังนั้น เขาจึงมั่นใจได้ว่า มือทั้งคู่ของผู้หญิงคนนี้จะต้องฆ่าแกงคนมาไม่น้อยนัก และคิดว่า น่าจะเป็นนักฆ่าของตระกูลซูนั่นเอง

อีกอย่าง เมื่อฟังจากความหมายในคำพูดของเธอ ผู้ยอดฝีมือที่ตระกูลซูส่งมาญี่ปุ่น ก็น่าจะเหมือนกับตัวเอง เตรียมที่จะออกจากญี่ปุ่นโดยเครื่องบินส่วนตัวจากโอซาก้า

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา และส่งข้อความผ่านวีแชทไปให้กับเฉินจื๋อข่ายทันที “เหล่าเฉิน คุณรีบตรวจสอบให้ผมหน่อยว่า มีเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวกี่ลำที่จะบินจากโอซาก้าไปยังเมืองจงไห่ในคืนนี้”

เฉินจื๋อข่ายไม่ได้ถามเหตุผล และเริ่มลงมือตรวจสอบทันที

แม้ว่าเขาจะไม่มีพลังในญี่ปุ่นมากนัก แต่การรวบรวมเบาะแสต่างๆ และปัญหาพื้นฐานแบบนี้ก็ยังสามารถแก้ไขได้