ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 2227
บทที่ 2227
หวังตงเเวี่ยนฟังกรณีศึกษาที่หัวหน้าฝ่ายเฉินเล่ามา ได้ย้อนกลับไปคิดอย่างถี่ถ้วน แล้วกล่าว “หัวหน้าฝ่ายเฉิน ช่วงที่พ่อของฉันจะอาการกำเริบ ฉันไม่เห็นเขาใช้ยาอะไรที่ไร้ชื่อ
เลยนะคะ ไม่เห็นเขาใช่ยาจีนที่ต้มเอง และยิ่งไม่ได้ใช้แบ้เตาเหล็งด้วยค่ะ…
พูดพลาง หวังตงเสวี่ยนกล่าวต่อว่า “หลังจากครั้งที่แล้วที่เขาผ่าตัดปลูกถ่ายอวัยวะเสร็จ สภาพร่างกายแข็งแรงมาก มีโรคเบาหวานระดับต่ำๆ ดังนั้นจึงใช่เมทฟอร์มิน แต่ยา
ประเภทนี้ปลอดภัยต่อไตมาก ไม่มีทางทำให้เกิดไตวายได้นี่หน่า..
หัวหน้าฝ่ายเฉินพยักหน้า แล้วกล่าว “เเตาเหล็งที่ผมเพิ่งพูดไปเมื่อกรณี แค่ยกตัวอย่างให้คุณดูเท่านั้น แต่ ส่วนประกอบที่จะทำให้เกิดไตวาย ไม่มากเกินกว่าแบ้เตาเหล็ง
จำพวกนี้ แล้วยังมีสินค้าแปรรูปมากมาย มีส่วนผสมของเคมี ล้วนมีพิษต่อไตอย่างมาก”
หวังตงเสวี่ยนถามต่อว่า “หัวหน้าฝ่ายเฉิน งั้นมีวิธีที่จะตรวจสอบ ว่าอะไรทำให้พ่อของฉัน ไตวายได้กันแน่?”
หัวหน้าฝ่ายเฉินกล่าว “ผมได้ส่งเลือด และปัสสาวะของพ่อของคุณไปตรวจสอบที่ห้องปฏิบัติการแล้ว แต่การตรวจสอบชุดนี้ยุ่งยากมาก เกรงว่ายากมากที่จะได้ผลลัพธ์ถูกต้อง
ในช่วงเวลาแป๊บเดียว”
พูดพลาง เขาได้สั่งต่อว่า “ประธานหวังครับ เรื่องเร่งด่วนในตอนนี้ ไม่ใช่หาเหตุผลของไตวายของพ่อคุณ แต่ต้องรีบแก้ปัญหาไตให้เร็วที่สุด นี่จึงจะเป็นเรื่องสำคัญที่สุดนะครับ!”
หวังตงเสวี่ยนถอนหายใจเบาๆอย่างหมดปัญญสุดๆ กล่าวอย่างหดหู่ว่า “เช้านี้ฉันได้ปรับราคาขึ้นเป็นสิบล้านหยวนแล้ว แต่พ่อของฉันเป็นหมู่เลือดRH- แค่จุดนี้ ก็ชะงักเรื่องไต
ไปมากกว่า99%เข้าไปแล้ว…”
หัวหน้าฝ่ายเฉินพยักหน้า กล่าวอย่างจริงจังว่า “ประธานหวัง สถาการณ์ในตอนนี้จนปัญญามากจริงๆครับ ทางผมก็ได้ไก่ถามจากเพื่อนที่ผมรู้จัก จากในประเทศแต่ละพื้นที่
แล้ว แต่จนกระทั่งถึงตอนนี้ก็ไม่มีข่าวคราวใดๆ”
พูดถึงจุดนี้ หัวหน้าฝ่ายเฉินถอนหายใจ กล่าวเบาๆว่า “ประธานหวัง ผมอยากขอให้คุณเตรียมใจไว้หน่อยนะครับ…
หวังตงเสวี่ยนเงียบไปสักพัก พยักหน้าเบาๆ กล่าวอย่างไร้เรี่ยวแรงว่า “ขอบคุณหัวหน้าฝ่ายเฉินนะคะ ฉันทราบแล้วค่ะ ฉันจะหาวิธีต่อละกันค่ะ….
“ครับ” หัวหน้าฝ่ายเฉินปลอบประโลมว่า “แต่ก็อย่ามองโลกในแง่ร้ายเกินไป ผมเป็นหมอมาหลายปี เคยเห็น และได้ยินปาฏิหาริย์มากมาย หนึ่งในนั้นมีปาฏิหาริย์มากมายที่ผม
ไม่มีทางเข้าใจจนกระทั่งปัจจุบันนี้…
“บางคนถูกบอกว่าจะมีชีวิตเหลืออีกไม่กี่เดือน เพราะเป็นมะเร็งระยะสุดท้าย แต่หลังจากที่เขาไปจากโรงพยาบาลแล้ว สามารถเผชิญกับชีวิตในอนาคตอย่างมีความสุข ถึงขั้นใช้
ชีวิตทุกๆวันเหมือนเป็นวันสุดท้าย คนแบบนั้นกลับอยู่รอดมาได้ สามปี ห้าปี ถึงขั้นสิบปี เซลล์มะเร็งในร่างกายไม่เพียงไม่กระจาย แต่กลับเหมือนว่าได้รับพลังบางอย่าง จนเริ่มหดกลับ
“ยังมีผู้ป่วยที่มหัศจรรย์มากคนหนึ่ง เกิดขึ้นในโรงพยาบาลชุมชนจินหลิงของเรา ผู้ป่วยที่อัมพาตส่วนล่างคนหนึ่ง นึกไม่ถึงว่าแว็บเดียวก็รักษาหาย…
หวังตงเสวี่ยนคิดว่าหัวหน้าฝ่ายเฉินกำลังปลอบใจเธออยู่ จึงได้พยักหน้าเบาๆ แต่ในใจกลับไม่คิดว่าปาฏิหาริย์แบบนี้จะเกิดขึ้นได้
ดังนั้นเธอมองว่า ตอนนี้ทางเดียวที่จะแก้ไขได้ ก็คือหาไต
นอกจากนี้ ไม่มีทางเลือกอื่น
ออกมาจากห้องทำงานของหัวหน้าฝ่ายเฉิน หวังตงเวี่ยนเดินไปที่ห้องพักฟื้นอย่างหดหู่อย่างหาที่เปรียบไม่ได้
เธอไม่คาดคิดจริงๆ ว่าอาการของพ่อจะเลวร้ายถึงขั้นนี้แล้ว นึกไม่ถึงว่าจะเร็วขึ้นไปอีก
ช่วงเวลายี่สิบวัน แว็บเดียวกลายเป็นสิบห้าวันแล้ว
นี่ยังไม่รู้ว่า พรุ่งนี้ มะรืนนี้ ช่วงเวลานี้ยังจะลดลงอีกมั้ย
เพิ่งจะเดินออกมาไม่กี่เมตร จู่ๆเธอก็รับโทรศัพท์จากเย่เฉิน
เย่เฉินในขณะนี้กำลังเดินทางไปที่บ้านฉินกาง นึกขึ้นได้ว่าหวังตงเสวี่ยนยังไม่ให้คำตอบที่แน่นอนกับตัวเอง ด้วยเหตุนี้จึงได้โทรศัพท์ถามเธอว่ากลางคืนมีเวลาว่างมั้ย