ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 2835
เย่เฉินพูดอย่างยิ้มๆว่า“เดี๋ยวฉันซื้อเค้กเองก็ได้ เธอไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องนี้หรอก”
“ได้ไงกัน！”กู้ชิวอี๋รีบบอกว่า“มีอย่างที่ไหนให้เจ้าของวันเกิดซื้อเค้กเอง！อีกอย่าง ผู้ชายประเภทมะเร็งชายแท้แบบพี่น่ะ เค้กที่พี่เลือกจะต้องไม่สวยแน่ๆ ฉันจองจากเย่นจิงมาดีกว่า ให้พวกเขาทำเสร็จตอนเช้าแล้วส่งแบบขึ้นเครื่องมา”
เย่เฉินพูดอย่างไม่รู้จะทำอย่างไร“ไม่จำเป็นต้องลำบากขนาดนั้นก็ได้มั้ง？”
กู้ชิวอี๋พูดอย่างจริงจังว่า“แน่นอนว่าต้องทำ！นี่เป็นวันเกิดในรอบเกือบยี่สิบปีเชียวนะที่ฉันได้ฉลองให้กับพี่น่ะ เค้กต้องเลือกให้ดีที่สุด แม้ว่าจะต้องเสียใจเล็กน้อย ฉันก็จะไม่มีทางให้อภัยตัวเอง！”
เย่เฉินจึงทำได้เพียงแค่พูดว่า“งั้นก็ได้ เรื่องเค้กฝากเธอด้วยแล้วกัน”
กู้ชิวอี๋พูดติดต่อกันว่า“อืมๆ！ให้เป็นหน้าที่ของฉันก็พอค่ะ พี่เย่เฉินไม่ต้องเป็นกังวลอะไรนะคะ！”
“ได้！”เย่เฉินตอบกลับหนึ่งคำ แล้วถามขึ้นมาอีกว่า“อ่อจริงด้วยหนานหนาน มะรืนเธอจะมากี่โมง？”
กู้ชิวอี๋หัวเราะแล้วถามขึ้นมาว่า“สืบขนาดนี้ทำไมกัน หรือพี่จะมารับฉันที่สนามบิน？”
เย่เฉินตอบกลับ“ถ้าฉันมาเวลาอ่ะนะ ฉันไปรับเธอก็ได้”
“งั้นดีเลย！”กู้ชิวอี๋รีบพูดว่า“พี่ว่ามาได้เลย มะรืนพี่ว่างกี่โมง ฉันจะบินไปในเวลาที่พี่ว่างค่ะ！ถึงยังไงฉันก็นั่งเครื่องบินส่วนตัวของที่บ้านไป จะไปกี่โมงก็ได้”
พูดจบ กู้ชิวอี๋ก็รีบพูดเสริมอีกว่า“อ่อจริงด้วยพี่เย่เฉินคะ ฉันจะต้องรีบไปซ้อมที่สถานที่ตอนบ่ายสอง ดังนั้นช้าสุดจะต้องไปถึงจินหลิงตอนเที่ยงตรง พี่ดูสิว่าตอนเช้าเวลาไหนดี？”
เย่เฉินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วพูดว่า“ตอนเช้าแปดโมงฉันต้องไปส่งพี่สะใภ้ของเธอไปทำงานที่บริษัท เวลาอื่นน่าจะไม่มีปัญหาอะไร”
กู้ชิวอี๋บ่นพึมพำว่า“ฉันไม่ยอมรับว่าเธอเป็นพี่สะใภ้ของฉันหรอกนะ！นอกจากฉันแล้ว ฉันก็ยอมรับใครเป็นพี่สะใภ้ของฉันทั้งนั้นแหละ ฉันจะเป็นพี่สะใภ้ของฉันเอง”
เย่เฉินถึงกับหน้าชา แล้วพูดอย่างทำอะไรไม่ถูกว่า“เรามาพูดเข้าเรื่องกันดีกว่า หลังจากเก้าโมงเช้าฉันว่างตลอด”
กู้ชิวอี๋ครุ่นคิดครู่หนึ่ง แล้วกล่าวว่า“งั้นเอาแบบนี้นะคะ ฉันจะลงจอดประมาณสิบโมงเช้า แบบนี้ฉันจะสามารถไปวางสัมภาระที่โรงแรมก่อน พี่เย่เฉินคงไม่มีปัญหาหรอกใช่ไหมคะ？”
เย่เฉินตอบรับอย่างรวดเร็วว่า“ไม่มีปัญหา！”
กู้ชิวอี๋พูดอย่างมีความสุขว่า“พี่เย่เฉิน ในเมื่อตกลงแล้ว พี่ห้ามเบี้ยวฉันนะคะ”
เย่เฉินรีบกล่าวว่า“วางใจเถอะ ฉันไม่เบี้ยวหรอก”
กู้ชิวอี๋หัวเราะ“งั้นก็ดีค่ะ พี่เย่เฉินคะ ตอนนี้ฉันมีธุระต้องสะสางนิดหน่อย ฉันวางสายก่อนนะคะ พี่รอฉันที่จินหลิงนะ！”
“ได้！”
ปลายสาย ก่อนที่กู้ชิวอี๋จะวางสาย ได้ส่งจูบให้กับมือถือ“ม๊วฟ！พี่เย่เฉินดีที่สุดเลย！”
เย่เฉินส่ายหัวไปมา แล้ววางสายอย่างทำอะไรไม่ถูก
หลังจากนั้น เย่เฉินก็โทรหาหงห้า เมื่อปลายสายรับสาย หงห้าก็ถามขึ้นมาว่า“อาจารย์เย่ครับ มีอะไรให้รับใช้ครับ？”
เย่เฉินจึงพูดว่า“หงห้า วันที่สองเดือนสองมังกรยกหัวตอนกลางวันในวันนั้น เทียนเซียงฝู่มีการจองที่นั่งเยอะไหม？”
หงห้าพูดอย่างตรงไปตรงมา“อาจารย์เย่ครับ ถ้าคุณต้องการ ผมจะรีบจัดการยกเลิกการจองทั้งหมดเลยครับ”
เย่เฉินพูด“แบบนี้ไม่ทำให้คุณลำบากใจใช่ไหม？”
“ไม่หรอกครับ”หงห้าหัวเราะ“เทียนเซียงฝู่ของเราไม่รับประกันว่าการจองจะสำเร็จร้อยเปอร์เซ็นต์ หากการจองล้มเหลวเนื่องจากเหตุผลของเรา เราจะชดเชยเป็นเงินสดส่วนหนึ่งตามระเบียบของเรา”
เย่เฉินจึงกล่าวว่า“ดี งั้นคุณช่วยผมยกเลิกการจองทั้งหมดด้วยนะ กลางวันผมต้องต้อนรับแขกคนสำคัญ”
หงห้าพูดอย่างไม่ลังเลว่า“ได้ครับอาจารย์เย่ ผมจะจัดการเดี๋ยวนี้แหละครับ ”
เย่เฉินพูดอีกว่า“สำหรับค่าชดใช้ที่ให้ลูกค้าที่จองก่อนหน้านี้ เดี๋ยวคุณให้ฝ่ายบัญชีของคุณบอกตัวเลขทั้งหมดกับผมนะ เงินนี้ผมจะออกเอง”
หงห้ารีบกล่าวว่า“อาจารย์เย่ครับ คุณทำอะไรน่ะ……ชีวิตของหงห้าให้คุณไปแล้ว เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ไม่ต้องเกรงใจกับผมหรอกครับ ถ้าผมรับเงินของคุณไว้จริงๆ หน้าแก่ๆของผมจะเอาไปไว้ที่ไหนล่ะครับ……”
เย่เฉินยิ้มเบาๆ“เอาล่ะ งั้นผมไม่เกรงใจคุณแล้วกัน คุณจัดการเถอะ”
หงห้าหัวเราะ“ได้เลยครับ อาจารย์เย่ เรื่องที่ผมจัดการ คุณวางใจได้เลย！