ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 2946 การขอบคุณที่ดีที่สุด

กู้ชิวอี๋หยิบแก้วน้ำขึ้น แล้วก็ดื่มน้ำทั้งหมดในนั้นจนหมดอย่างไม่ลังเลสักนิด

ตามาด้วย เธอก็สัมผัสได้ถึงความรู้สึกมหัศจรรย์ที่ไม่สามารถใช้คำพูดมาบรรยายได้ด้วยตัวเอง

เหมือนกับว่าร่างกายกำลังกลับสู่เมื่อหลายปีก่อนอย่างรวดเร็ว

เนื่องจาก เธอคิดไม่ถึงจริงๆ เมื่อดื่มน้ำแก้วนี้ลงไปแล้ว ร่างกายจะมีการเปลี่ยนแปลงอย่างน่ามหัศจรรย์อย่างนี้

ความรู้สึกทั้งตัว เหมือนกับว่ากลับไปสู้ช่วงอายุสิบแปดปีจริงๆ

เธออดปิดตาลงไม่ได้ สัมผัสการเปลี่ยนแปลงในร่างกายทุกส่วนอย่างละเอียด แอบคิดในใจว่า “ถ้าหากว่าไม่รู้ผลลัพธ์อันน่ามหัศจรรย์ของน้ำดื่มแก้วนี้มาก่อน ถึงแม้จะบอกกับฉัน ว่าฉันข้ามมิติกลับไปสู่เมื่อหกเจ็ดปีก่อน ฉันก็จะไม่มีความสงสัยอะไรเลยสักนิด….”

จากนั้น เย่เฉินมองหลินหว่านชิว พูดอย่างจริงจังว่า “น้าหลินครับ คุณเองก็ดื่มเถอะครับ”

หลินหว่านชิวพยักหน้าเบาๆ หยิบแก้วขึ้น ลังเลสักพัก แล้วก็ดื่มน้ำในแก้วจนหมด

จากนั้น เธอก็รู้สึกถึงความมหัศจรรย์นั่นได้อย่างชัดเจนกว่ากู้ชิวอี๋

นั่นคือความรู้สึกที่ไกลเกินกว่าความรู้ของผู้บรรลุนิติภาวะ เป็นประสบการณ์มหัศจรรย์ที่โค่นล้มโลกทัศน์ของผู้บรรลุนิติภาวะ

น้ำแร่บริสุทธิ์ที่ดื่มลงไป เหมือนกับว่ากำลังฉายภาพเร็ว เหมือนน้ำพุที่หล่อเลี้ยงดินแห้ง ภายใต้ผลกระทบของมัน ชีวิตเติบโตอย่างรวดเร็วเหมือนกับว่าถูกกดปุ่มเพิ่มความเร็ว ทำให้พื้นดินจากเดิมทีที่เป็นดินแห้ง กลายเป็นพื้นที่เขียวชอุ่มในเวลาเพียงสั้นๆ

หลินหว่านชิวเคยเห็นภาพแบบนี้จากสารคดีมามากมาย

นำกล้องวางไว้ที่ตำแหน่งหนึ่งที่ถูกตั้งไว้อย่างคงที่ เริ่มจากฤดูหนาวศูนย์องศา ถ่ายจนถึงฤดูใบไม้ผลิบานสะพรั่ง

ทั้งๆที่เป็นเวลาหลายเดือน แต่กลับถูกผู้กำกับหนังเร่งความเร็วให้ฉายภาพออกมาได้ภายในเวลาไม่กี่วินาที

ในเวลาไม่กี่วินาทีนั้น จากฤดูหนาวสู้ฤดูใบไม้ผลิ ทั้งหมดเริ่มจากที่ไร้ชีวิตชีวาสู่ความสดใสในชั่วพริบตา

ทุกครั้งที่หลินหว่านชิวเห็นภาพพวกนั้น เธอยิ่งรู้สึกได้ถึงความยิ่งใหญ่ของชีวิตได้อย่างชัดเจนขึ้น และก็เป็นเหตุที่ทำให้ทุกครั้งที่เห็น เธอก็จะอุทานในใจถึงความมหัศจรรย์ของชีวิต

แต่ในครั้งนี้ เธอกลับรู้สึกได้ถึงความมหัศจรรย์นั้นในตัวของตัวเอง เหมือนกับว่าชีวิตของตัวเองก็ได้เปลี่ยนเป็นมีชีวิตชีวามากขึ้น！

ความรู้สึกที่ยาอายุวัฒนะทำให้เธอรู้สึกได้มากที่สุด ก็คือสภาพร่างกายและสภาพจิตใจดีขึ้นอย่างรวดเร็ว จากเดิมทีมักจะรู้สึกเหนื่อยล้า แต่ตอนนี้ ความเหนื่อยล้ากลับหายไปจนหมดในวินาทีนี้

ตามมาด้วย เธอรู้สึกว่าแม้แต่การหายใจของตัวเองก็ลื่นไหลมากขึ้น เหมือนกับว่าคนป่วยที่เป็นไข้จมูกตัน ได้ฟื้นตัวกลับมาสบายดีในทันที

เธอคิดได้ว่า นี่อาจจะเป็นเพราะสาเหตุจากความจุปอดเพิ่มมากขึ้น ความสามารถของหัวใจและปอดได้รับการซ่อมแซมอย่างรวดเร็ว

การทำงานของร่างกายของคนทั่วไป ตั้งแต่อายุยี่สิบก็เริ่มเดินลงทางชัน โดยเฉพาะนักกีฬาอาชีพ ช่วงเวลาอายุสิบหกสิบเจ็ดคือช่วงสภาพที่รุ่งโรจน์มากที่สุด ละสภาพที่รุ่งโรจน์นี้อย่างมากก็สามารถรักษาไว้ได้ถึงห้าปี จากนั้นก็เริ่มค่อยๆลดลงช้าๆ

เหตุผลที่สำคัญที่สุด ก็คือการทำงานของร่างกายถดถอยลง แม้ว่าความเร็วของการถดถอยแบบนี้สำหรับคนทั่วไปแล้วจะช้ามาก แต่ถ้าหากใช้เวลาห้าปีมาเป็นจุดโหนด ก็จะสามารถรู้สึกได้ถึงความแตกต่างอย่างมากในนี้ได้

ในตอนที่อายุยี่สิบห้าปี วิ่งทีเดียวห้ากิโลได้อย่างง่ายดาย แต่เมื่ออายุสามสิบปี สามกิโลก็อาจจะยังไม่ได้

ส่วนเธอในตอนนี้ กำลังหาสภาพเมื่อหลายปีก่อนกลับมาด้วยความเร็วสูงสุด ความรู้สึกแบบนี้ ทำให้เธอรู้สึกช็อกเป็นอย่างมาก

กู้เย้นจงและกู้ชิวอี๋สองพ่อลูก ก็กำลังจ้องสภาพร่างกายของหลินหว่านชิวอยู่

ร่างกายของหลินหว่านชิวมีการเปลี่ยนแปลงอะไรบ้าง พวกเขาก็ดูไม่ออกในทันที แต่สิ่งที่พวกเขาสามารถมองเห็นได้ก็คือ สีหน้าของหลินหว่านชิวไม่นานก็เปล่งปลั่งขึ้นมา

นี่น่ามหัศจรรย์ที่สุดก็คือ รอยตีนกาที่หางตาของเธอกำลังหายไปอย่างรวดเร็ว ริ้วรอยร่องแก้มเองก็จางลงไม่หยุด ดูอ่อนเยาว์ลงหลายปีในชั่วพริบตา

กู้ชิวอี๋ตื่นเต้นอย่างมาก เข้าไปกอดแม่ไว้ แล้วพูดสะอื้นว่า “แม่คะ….แม่ดูสาวขึ้นเยอะมากเลย！”

กู้เย้นจงเองก็อดชื่นชมไม่ได้ว่า “หว่านชิว เธออ่อนวัยลงเยอะจริงๆด้วย！”