ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 3250 คุณชายคุณกลับมาแล้ว

ห้าโมงเช้าของวันรุ่งขึ้น

ฝนตกลงปรอยๆตลอดทั้งคืน บวกกับสภาพอากาศชื้นเป็นพิเศษในเทศกาลเชงเม้ง มีหมอกบาง ๆ ปกคลุมในตอนเช้าที่เย่นจิงแล้ว

ว่านพั่วจวินที่อยู่หน้าหลุมศพพ่อแม่ทั้งคืน ขับแอลกอฮอล์ที่เหลืออยู่ในร่างกายออกแล้ว พร้อมทั้งจุดธูปสามดอกหน้าหลุมศพพ่อแม่แล้ว โขลกศีรษะสามครั้ง

ทันใดนั้น เขาพูดอย่างหนักแน่นว่า :  พ่อ！แม่！พั่วจวินต้องรบกวนการพักผ่อนหลังความตายของทั้งสองท่านแล้ว！หวังว่าวิญญาณของพวกท่านทั้งสองจะรับรู้ได้ สามารถให้อภัยพั่วจวินคนนี้ได้！วันนี้ ผมจะย้ายพวกท่านทั้งสองเข้าไปในภูเขาว่านหลิงซาน ที่นั่น จะเป็นสถานที่พักผ่อนหลังความตายแห่งใหม่ของพวกท่านทั้งสอง！ 

พูดแล้ว เบ้าตาของเขาก็เต็มไปด้วยคราบน้ำตา พูดอย่างสำลักว่า :  พ่อ แม่！วันนี้พั่วจวินจะต้องแก้แค้นให้พวกท่านทั้งสอง นำเถ้ากระดูกของเย่ฉางอิงมาทำลายต่อหน้าท่านทั้งสอง！หวังว่าวิญญาณของท่านทั้งสองที่อยู่บนสวรรค์จะมองลงมาเห็นนะ！ 

ทันใดนั้น ว่านพั่วจวินลุกขึ้นยืน พูดกับลูกน้องที่อยู่ข้างกายสามสี่คนว่า :  เตรียมยกโลง！ 

 รับฟังและปฏิบัติตามคำสั่ง ประมุข！ 

ลูกสมุนล้อมรอบ แต่ละคนต่างก็สวมชุดไว้ทุกข์สีขาวทั้งตัว

วันนี้ พวกเขาเหมือนกับว่านพั่วจวินเลย เป็นลูกกตัญญูของตระกูลว่าน จะต้องคอยคุ้มกันโลงศพของพ่อแม่ว่านพั่วจวินไปส่งถึงภูเขาเย่หลิงซาน

เพื่อภาพฉากในวันนี้ ว่านพั่วจวินยังได้เชิญงิ้วจีนที่เล่นในงานศพโดยเฉพาะมาอีกด้วย ออกเดินทางไปพร้อมทีมตอนเจ็ดโมงตรง

06.00 โลงศพของพ่อแม่ว่านพั่วจวิน ถึงยกขึ้นมาจากในโคลนอย่างระมัดระวังแล้ว และว่านพั่วจวินก็จัดการทำความสะอาดด้วยตัวเอง

ทันใดนั้น นายพลห้าดาวจำนวน 8 นายของสำนักว่านหลงมัดโลงศพทั้งสองโลงด้วยเชือกป่าน อีกเดี๋ยว พวกเขาทั้งแปดคนจะเป็นคนแบกโลงศพทั้งสองโลงนี้ เดินขึ้นไปยังภูเขาเย่หลิงซาน

เย่เฉินที่ไม่ได้นอนทั้งคืน ในเวลานี้ไม่ได้รู้สึกถึงความเหนื่อยล้าเลย

ภายในร่างกายเต็มไปด้วยปราณทิพย์ที่แข็งแกร่ง นี่ทำให้ในใจลึกๆของเขาเต็มไปด้วยความเชื่อมั่นอย่างมาก

หกโมงตรง เสียงโทรศัพท์ของกู้ชิวอี๋ดังขึ้นในสมอง เธอที่นอนพิงไหล่เย่เฉินทั้งคืนแล้ว รีบตื่นขึ้นมาทันทีอย่างกับไฟฟ้าช็อต หลังจากนั้นเห็นเย่เฉินอยู่ข้างกาย ถึงได้ถอนหายใจอย่างโล่งอก เอ่ยปากพูดว่า :  พี่เย่เฉินคุณตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่？ 

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย :  เพิ่งตื่นนะ 

กู้ชิวอี๋รีบลุกขึ้นยืน ขยับร่างกายที่แข็งทื่อเล็กน้อยสักหน่อย ถามเขาว่า ：  พี่เย่เฉิน วันนี้คุณจะออกเดินทางเมื่อไหร่？ 

เย่เฉินมองดูเวลา ยิ้มพร้อมพูดว่า :  ใกล้แล้ว อีก 20นาที พ่อบ้านถังจะมารับฉัน จะต้องถึงภูเขาเย่หลิงซานก่อน07.00 

 โอเค！  กู้ชิวอี๋รีบพูดถามว่า :  งั้นฉันจะไปล้างน้ำแปรงฟันเดี๋ยวนี้！ 

ในเวลานี้ กู้เย้นจงสองสามีภรรยาก็เดินออกมาแล้ว

แม้ว่าเมื่อคืนกู้เย้นจงดื่มจนเมาแล้ว แต่ว่าวันนี้ตื่นเช้ามาก และยังสดชื่นดีมากด้วย

เห็นเย่เฉินแล้ว กู้เย้นจงหัวเราะเหอะๆพร้อมพูดว่า :  เฉินเอ๋อ คุณเตรียมตัวเรียบร้อยแล้วยัง？ 

เย่เฉินยิ้มพร้อมพูดว่า ：  พร้อมทุกเมื่อ 

กู้เย้นจงพยักหน้า พูดอย่างตื่นเต้นว่า :  งั้นฉันกับน้าหลินจะไปภูเขาเย่หลิงซานกับคุณด้วย！ 

กู้ชิวอี๋มองไปที่พ่อ โพล่งพูดออกมาว่า :  พ่อ！หนูก็จะไป！  

กู้เย้นจงยิ้มพร้อมพูดว่า :  เรื่องนี้ลูกต้องถามเฉินเอ๋อเอง พ่อไม่ได้เป็นคนตัดสินใจ！ 

กู้ชิวอี๋รีบไปกอดแขนของเย่เฉินไว้ พูดออดอ้อนว่า ：  พี่เย่เฉิน ขอร้องละคะคุณพาฉันไปด้วยนะคะ！ 

เย่เฉินพยักหน้า พูดว่า :  ไปได้ แต่ว่าต้องเชื่อฟัง จะต้องอยู่ข้างฉันนิ่งๆ จำได้ไหม？ 

กู้ชิวอี๋พูดอย่างตื่นเต้นว่า :  จำได้ค่ะๆ！พี่เย่เฉินวางใจได้ ฉันจะอยู่ข้างคุณนิ่งๆค่ะ！ 

เย่เฉินยิ้มเล็กน้อย :  พอแล้ว รีบไปล้างหน้าแปรงฟัน อีก 20นาทีรถก็มาถึงแล้ว 

……

ในวินาทีนี้เวลานี้

ณ ตระกูลเย่

เมื่อคืนสมาชิกทั้งหมดของตระกูลไม่ได้นอนกันทั้งนั้น

ประโยคนั้นที่ตอบกลับมาว่า  ครึ่งเดียว ของเย่เฉิน ทำให้เย่โจงจั่วพลิกไปพลิกมานอนไม่หลับทั้งคืน

แม้ว่าถังซื่อไห่ไม่เรื่องทุกข์โศกให้กังวลใจแล้ว แต่กลับว่าตื่นเต้นจะหลับตาไม่ลงทั้งคืน

เมื่อคืน เย่ฉางโคงและเย่ฉางหยุนพร้อมคนอื่นๆแอบปรึกษากันอย่างเงียบๆ พวกเขาต่างก็กลัวว่าคุณท่านเย่จะโมโหที่ภูเขาเย่หลิงซาน สู้กับว่านพั่วจวินจนตาย

เพราะงั้น พวกเขาส่งตัวเย่เห้าออกไปซื้อชุดไว้ทุกข์ไว้จำนวนหนึ่งในตอนดึกแล้ว คิดที่จะนำติดตัวขึ้นไปที่ภูเขาเย่หลิงซานด้วย