ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน - บทที่ 4378 หม่าหลันมาถึง

บทที่ 4378 หม่าหลันมาถึง

เครื่องบินขึ้นบินตรงไปสู่ท้องฟ้าอย่างรวดเร็ว

ประมาณครึ่งชั่วโมงต่อมา เครื่องบินก็ขึ้นสู่ระดับความสูง 11,000 กิโลเมตร พนักงานต้อนรับเปิด WIFI ของห้องโดยสาร และพูดกับหม่าหลันว่า: คุณหม่า WiFi ของเราเปิดแล้ว คุณสามารถเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตได้เลย ชื่อWiFi คือชื่อของคุณ ไม่ต้องใช้รหัสผ่าน 

หม่าหลันหยิบโทรศัพท์ออกมาทันที เชื่อมกับ WiFi จากนั้นแทบรอไม่ไหวที่จะเปิดวีแชท อยากดูว่าการแจ้งสีแดงในวีแชทโมเมนต์นั้น จะแสดงจำนวนมากแค่ไหน

แต่ว่า หลังจากที่เธอเปิด กลับพบว่าในวีแชทโมเมนต์ไม่มีการแจ้งเตือนเลยแม้แต่น้อย!

นี่ก็หมายความว่า เธอโพสต์ลงวีแชทโมเมนต์นานมาก จนถึงตอนนี้ ก็ยังไม่มีใครกดไลค์ หรือแสดงความคิดเห็น

เธออดไม่ได้ที่จะบ่นในใจ: เน็ตมีปัญหาเหรอ มันเป็นไปไม่ได้นะ ครึ่งชั่วโมงกว่าแล้ว ยังไม่มีใครกดไลค์แสดงความคิดเห็นเลย! 

เมื่อคิดเช่นนี้ เธออดไม่ได้ที่จะถามพนักงานต้อนรับ: WiFiของพวกคุณมีปัญหาอะไรรึเปล่า? ของฉันแสดงว่าเชื่อมต่อแล้ว แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ได้เชื่อมต่อกับเครือข่ายจริงๆ! 

พนักงานต้อนรับรีบพูดว่า: ไม่น่าจะใช่นะคะ คุณหม่า พวกเราใช้เครือข่ายดาวเทียม แม้ว่าความเร็วของเครือข่ายจะช้าลงเล็กน้อยแต่สัญญาณก็ดีมาก และการเชื่อมต่อก็เสถียรมาก 

หม่าหลันกำลังจะพูด จู่ๆ ก็มีวงกลมสีแดงปรากฏขึ้นในวีแชทโมเมนต์ และมีหมายเลข 1 ในวงกลมสีแดง

เธอกำลังจะรีบกด สุดท้ายกลับกลายเป็นเลข2 ทันที

เธอรู้สึกดีใจเป็นอย่างยิ่ง และคิดกับตัวเองว่า: ในที่สุดก็มีคนแสดงความคิดเห็นในวีแชทโมเมนต์ของฉันแล้ว! 

ดังนั้น เธอจึงคลิกเข้าไปอย่างรวดเร็ว พอกดดู เธอก็โมโหมาก

การแจ้งเตือนทั้งสอง มาจากเฉียนหงเย่น

หนึ่งคือเฉียนหงเย่นกดไลค์ อีกอันคือความคิดเห็นของเฉียนหงเย่น เนื้อหาคือ: พี่หลัน เดินทางปลอดภัยค่ะ!

หม่าหลันรู้สึกหดหู่มากทันที

การได้รับไลค์และคอมเมนต์จากเฉียนหงเย่น พิสูจน์ได้ว่าอินเทอร์เน็ตบนเครื่องบินไม่มีปัญหาแน่นอน นอกจากนี้ ยังพิสูจน์ว่าไม่มีใครแสดงความคิดเห็นในวีแชทโมเมนต์เลย ตั้งแต่ขึ้นบินเป็นเวลานาน

เรื่องนี้ทำให้หม่าหลันโกรธมาก และอดไม่ได้ที่จะแอบด่าในใจว่า: ให้ตายสิ ปกติถ่ายรูปดอกไม้เน่าในสวนสาธารณะ แล้วยังถือไม่ดี ถ่ายเบลอแล้วยังมีคนกดไลค์ตั้งหลายคน ทำไมวันนี้ชั้นได้นั่งเครื่องบินส่วนตัวแล้ว คนพวกนี้ไม่กดไลค์ให้ชั้นล่ะ? ! แม่งเอ้ย! เป็นเพราะอิจฉาแน่นอน! 

ในช่วงเวลาที่บินมา หม่าหลันแทบไม่มีอารมณ์จะนอนเลย

เธอเปิดดูวีแชทโมเมนต์ของเธอเป็นครั้งคราว แต่จนกระทั่งเครื่องบินบินผ่านสหรัฐอเมริกา วีแชทโมเมนต์ของเธอยังคงมีเพียงหนึ่งไลค์และหนึ่งความคิดเห็นจากเฉียนหงเย่น

ทำให้เธอเกือบจะทำโทรศัพท์ตกหลายครั้ง แต่สุดท้ายก็ต้องยอมรับความจริง

ดังนั้น เธอทำได้แค่ปลอบตัวเองในใจว่า: เฮ้อ นอกจากสมาชิกในครอบครัวแล้ว จะมีคนดีๆ สักกี่คนในวีแชทโมเมนต์? มีแต่พวกที่เห็นคนอื่นดีไม่ได้! ฮึ ไม่กดไลค์ให้ชั้นก็ช่าง ฉันไปสหรัฐอเมริกาด้วยเครื่องบินส่วนตัว จะเอาไลค์ไปทำไม? ช่างน่าขำสิ้นดีจริงๆ!  

ขณะคิดไป ก็เปิดโทรศัพท์อย่างเงียบๆ และเหลือบมองดู เมื่อพบว่ายังไม่มีการถูกใจ และความคิดเห็นในวีแชทโมเมนต์ ก็โมโหมากขึ้นไปอีก เธอทิ้งโทรศัพท์ไว้ข้างๆ แล้วหลับตาลง

หลังจากบินมามากกว่าสิบชั่วโมง ในที่สุดWoou G650 ที่หม่าหลันนั่ง ก็ลงจอดที่สนามบินพรอวิเดนซ์ในสหรัฐอเมริกา

ในเวลานี้ เป็นเวลากว่าสิบโมงเช้า ตามเวลาของสหรัฐอเมริกา

เย่เฉินกับเซียวชูหรันเพิ่งดูคอนเสิร์ตครั้งที่สองของกู้ชิวอี๋ในบอสตัน และกำลังขับรถกลับไปที่พรอวิเดนซ์

ในความเป็นจริง เย่เฉินรู้เกี่ยวกับการเคลื่อนไหวของหม่าหลันมานานแล้ว และเขาได้รับข่าวทันทีที่เครื่องบินลงจอด