ผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนล่มสลาย - ตอนที่ 27

เย่เฉินพาจ้าวเอ๋อเหอและคนอื่น ๆ ไปยังสถานที่ที่เขาได้รับลูกปัดดวงดาว

ที่นี่มีต้นไม้ยักษ์สูงตระหง่าน บริเวณโดยรอบก็ยิ่งมีวัชพืชขึ้นสูง

“จัดการต้นไม้และวัชพืชทั้งหมดที่นี่” เย่เฉินชี้ไปที่ริมทะเลสาบก่อนที่จะพูดขึ้น

เมื่อจ้าวเอ๋อเหอและคนอื่น ๆ ได้ยินเรื่องนี้ พวกเขาก็อ้าปากค้างทันที ที่ที่เย่เฉินชี้ไปนั้น ในขณะนั้นมีต้นไม้ขึ้นสูง วัชพืชที่รกครึ้มเหมือนป่าดิบชื้น ต้องใช้เวลานานแค่ไหนในการทำความสะอาดที่นี้

ยิ่งไปกว่านั้นในขณะนี้ เครื่องมือที่ใช้ตัดไม้ไม่สามารถใช้ได้อีกต่อไป อาศัยกำลังคนเพียงอย่างเดียว พวกเขาไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรดี

เมื่อเห็นพวกอันธพาลแสดงสีหน้าหนักใจ เย่เฉินก็เคลื่อนไหวมือขวาของเขา หอกสังหารก็ปรากฏขึ้นทันที

ทันใดนั้นจ้าวเอ๋อเหอและคนอื่น ๆ ต่างก็รู้สึกหวาดกลัว พวกเขาคิดว่าเย่เฉินกำลังจะฆ่าคนเพื่อสอนบทเรียนพวกเขา แต่เย่เฉินกลับเดินไปยังป่า

หอกสังหารถูกขว้างข้ามไปยังป่าด้านหลัง ต้นไม้ขนาดใหญ่ล้มลงบนพื้นทันที ภายในไม่กี่วินาทีต้นไม้หลายต้นก็ล้มระเนระนาด

เสียง ” อึก , อึก ” ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง พวกอันธพาลแต่ละคนกลืนน้ำลายเข้าไปอย่างหนัก

“แบล็ค … พี่แบล็ค … บอสเย่ … เกินไป … ดุร้ายเกินไป … ” อันธพาลจ้องไปที่ต้นไม้ใหญ่ที่ล้มลงบนพื้น ด้วยสีหน้าแข็งค้างและพูดออกมาอย่างตะกุกตะกัก

“นี้มัน … ไม่น่าแปลกใจ … บอสเย่ทรงพลังมาก … ” อีกคนหนึ่ง กล่าวออกมาเสียงเบาด้วยความหวาดกลัว เมื่อนึกถึงฉากที่เย่เฉินหั่นพวกมันเหมือนผัก

“บอสเย่ คุณทำแบบนั้นได้ยัง… ” มีบางคนพูดออกมาในขณะนี้

“ปัง” ยังไม่ทันพูดจบ จ้าวเอ๋อเหอก็ตบหน้าลูกน้องอย่างรุนแรง แล้วตะคอกใส่

“ไอ้โง่ หุบปากของแกซะ แกจะพูดอะไรเกี่ยวกับบอสเย่ ?“

“อ๊ะ! ฉัน … ฉันผิดไปแล้ว!” ชายคนที่ถูกตบก็ผงะไปทันที เมื่อเขาหลุดจากความคิดนั้น เข่าของเขาทรุดลงบนพื้นพร้อมกับเสียง “พรึบ”

เขาหวาดกลัวอย่างมากเพราะเขาถามความลับของเย่เฉิน

พูดอย่างตรงไปตรงมา ถ้าเย่เฉินคิดว่าเขาต้องการสอดแนมความลับบางอย่าง แล้วโกรธขึ้นมา ชะตากรรมเพียงอย่างเดียวสำหรับเขานั่นคือความตาย

ส่วนคนอื่นจะติดร่างแหไปด้วยนั้น เขาไม่ได้สนใจ แต่หากเขาตาย มันก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ

ดังนั้นเขาจึงกลัวมาก ฟันของเขาสั่นด้วยความหวาดกลัว ร่างกายของเขาสั่นสะท้านไปทั่วทั้งร่าง

“คุณก็สามารถทำได้เช่นกัน ถ้าคุณเคยเล่นเกมนั้นมาก่อน” ในเวลานั้น เสียงของเย่เฉินก็ดังขึ้น

จ้าวเห๋อเออ รู้สึกตกใจก่อนที่จะแสดงสีหน้ามีความสุขออกมา เขารู้สึกดีอย่างมากเป็นเพราะว่าเขาไม่ต้องกังวลว่าจะติดร่างแหไปกับลูกน้องของเขาแล้ว และมากกว่านั้นเพราะเขายังได้รับรู้ถึงความลับ

แม้ว่าความลับนี้จะไม่ใช่ความลับที่ยิ่งใหญ่อะไร แต่จ้าวเอ๋อเหอก็รู้สึกว่ามันเป็นสัญญาณที่ดี

ตราบใดที่เขาสามารถติดตามเย่เฉินได้ เขาจะต้องได้รู้ความลับของโลกนี้มากกว่าคนอื่น ๆแน่นอน

เย่เฉินแข็งแกร่งและลึกลับเกินไป นี่คือความรู้สึกของจ้าวเอ๋อเหอ มิฉะนั้นเย่เฉินจะไม่เรียกพวกเขามาที่สวนป่าเพื่อทำความสะอาดต้นไม้และวัชพืช

พวกอันธพาลที่ได้ยินเรื่องนี้บางคนก็สับสน บางคนฉลาดหน่อย ก็เริ่มทดลองทันทีจากนั้นพวกเขาก็อุทานออกมา เพราะมันน่าทึ่งอย่างมาก พวกเขาไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อน

เย่เฉินไม่สนใจเกี่ยวกับพวกอันธพาลเหล่านี้ ว่าพวกมันจะคิดอย่างไร เดิมทีเย่เฉินไม่เคยคิดที่จะนำคนเหล่านี้มาใช้งานอีก

แน่นอนว่า เย่เฉินก็ต้องการคนที่ซื่อสัตย์มาเป็นลูกน้องของเขา

แต่สำหรับคนเหล่านี้เย่เฉินไม่คิดว่าพวกมันจะมีความมุ่งมั่นพอที่จะเป็นพี่น้องของเขาได้

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกมันเข้าใจความลับทั้งหมดของเกม มันยิ่งเป็นไปไม่ได้เลย

ความปรารถนาและความหวังของมนุษย์ไม่มีที่สิ้นสุด โดยไม่คำนึงถึง ชนชั้น ความรู้ หรือเงิน

ทุกคนมีความปรารถนาและความหวังของตัวเอง ทุกคนอยากแข็งแกร่ง ทุกคนอยากครอบครองทุกอย่าง

อย่างไรก็ตามคนส่วนใหญ่อาจไม่คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ บางครั้งความคิดก็เป็นเพียงความคิด

เย่เฉินสั่งให้พวกอันธพาลเหล่านี้ ทำสิ่งต่างๆเพราะเย่เฉินไม่ต้องการลำบากเกินไป ในความเป็นจริง สามารถใช้ความสามารถของมิติเก็บของได้ และแต่ละรายการสามารถจัดเก็บได้ถึง 99

ต้นไม้ง่ายที่จะเก็บ แต่กับวัชพืชไม่ง่ายเลย ไม่ใช่ว่าเก็บวัชพืชไม่ได้ แต่มิติเก็บของของคุณเก็บได้เพียง 99 คุณต้องทำมันซ้ำๆหลายครั้งมาก และนี่คือสาเหตุที่เย่เฉินสั่งให้พวกเขามาช่วยงาน

สำหรับข่าวของหมู่บ้านหลุนฮุยที่อาจจะกระจายออกไปนั้น เย่เฉินไม่กังวลเลย

เนื่องจากที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่เป็นความลับอะไร มันจึงจะถูกค้นพบในไม่ช้า

ยิ่งกว่านั้นเพราะหยานหู่สามารถสัมผัสได้ทันทีที่มีใครบางคนเข้าใกล้หมู่บ้านหลุนฮุยในระยะหนึ่งกิโลเมตร

เวลาผ่านไปเล็กน้อย เย่เฉินจัดการต้นไม้ขนาดใหญ่จนกระทั้งมีพื้นที่กว้างมากพอ เขาก็หยุดลง

กลุ่มอัธพาลจึงเริ่มเก็บกวาดทำความสะอาดต้นไม้และวัชพืชในบริเวณนั้นทันที

เย่เฉินนั่งรออยู่บนม้านั่งริมทะเลสาบ และหลับตาลงเพื่อพักผ่อน

หลังจากการเก็บกวาดต้นไม้และวัชพืชผ่านไปครึ่งชั่วโมง จ้าวเอ๋อเหอก็นำพวกอันธพาลมายังที่เย่เฉินนั่งอยู่และตะโกนว่า

“พี่ใหญ่งานเสร็จเรียบร้อยแล้ว”

เย่เฉินลืมตาขึ้นและมองไปที่จ้าวเอ๋อเหอ จากนั้นเขาก็ลุกขึ้นเดินไปยังพื้นที่โล่งกว้าง

เมื่อมาถึงบริเวณพื้นที่โล่ง เย่เฉินก็ใช้จิตสำนึกเล็กน้อยมีเสียงบางอย่างดังขึ้นในใจของเย่เฉินทันที

” ติ้ง ตรวจพบคำสั่งสร้างหมู่บ้านระดับพระเจ้า

ผู้ครอบครอง: เย่เฉินใช้ในเกม

ชื่อหมู่บ้าน: หลุนฮุย

คุณต้องการใช้คำสั่งสร้างหมู่บ้านระดับพระเจ้าในโลกความเป็นจริงหรือไม่?”

“ใช้!”