ผู้เล่นที่แข็งแกร่งที่สุดในดินแดนล่มสลาย - ตอนที่ 37

เย่เฉินยกมือขึ้นเพื่อห้ามไม่ให้เตียวเมิ่งพูดต่อ จากนั้นก็กล่าวว่า

“ให้ยาแก้พิษแก่มัน”

เตียวเมิ่งลังเลอยู่พักหนึ่ง ในที่สุดก็ก้าวไปข้างหน้าเพื่อมอบยาแก้พิษขับเหงื่อของชาวมองโกให้กับหัวหน้าของหมู่บ้านชิงหลาง

เย่เฉินไม่ได้มองไปที่หัวหน้าหมู่บ้าน เขาเดินตรงออกจากห้องโถงไป

เมื่อออกมาข้างนอก เย่เฉินก็ขยับมือขวาเล็กน้อยหอกสังหารก็ปรากฏขึ้นในมือทันที จากนั้นเขาก็รอให้หัวหน้าหมู่บ้านชิงหลางออกมา

ผ่านไปไม่นาน หัวหน้าหมู่บ้านชิงหลางที่สวมชุดเกราะสีดำสนิทถือหอกขนาดใหญ่ ก็เดินออกมาด้วยสีหน้าบึ้งตึง

ลอร์ดแห่งหมู่บ้านชิงหลาง: หมาป่าเขียว (แม่ทัพระดับปีก)

เลเวล: 93

พละกำลัง: 91

รากฐานกระดูก: 60

พลังวิญญาณ: 80

โชคชะตา: ซ่อนอยู่

เทคนิค: ทลายภูผา (ระดับ ราชา), ศรอัสนีบาต(ระดับ ราชา)

อุปกรณ์: เกราะเมฆดำ (ระดับ ซวน), หอกสายฟ้า (ระดับซวน)

มีกำแพงกั้นระหว่างพละกำลัง 90 กับ 91 และถ้าคุณก้าวข้ามไปได้

คุณจะก้าวไปสู่ขอบเขตต้นกำเนิด

ผู้นำหมู่บ้านชิงหลางมีพละกำลัง 91 ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาเป็นแม่ทัพระดับขอบเขตต้นกำเนิด

นอกจากนี้เขายังมี ทักษะระดับราชาเหมาะสมกับเขา และเป็นขุนพลระดับราชา

อำนาจของระดับราชานั้นไปใช่เรื่องที่ผู้บัญชาการทหารทั่วไปจะเทียบได้

แม้แต่เตียวเมิ่งเมื่อเทียบกับอีกฝ่ายแล้ว ในตอนนี้ไม่มีทางจะชนะได้เลย

ผลของการต่อสู้ของทั้งสองมีความเป็นไปได้สูงที่ เตียวเมิ่งจะถูกชิงหลางไห่ตัดหัว

และความแข็งแกร่งของเย่เฉินในตอนนี้นั้นยังต่ำกว่าเตียวเมิ่ง!

เย่เฉิน: บารอน ขั้นสอง

เลเวล: 90

ชื่อเสียง: 150,000 (เพื่อเพิ่มความน่าสนใจของบุคคลในประวัติศาสตร์)

บุญบารมี: 220,000

พละกำลัง: 90

รากฐานกระดูก: 80

พลังวิญญาณ: 100

โชคชะตา: ซ่อนอยู่

เทคนิค: 9 โคจรศักดิ์สิทธิ์(โกลาหล), เทพอัสนีบาต (โกลาหล)

อุปกรณ์: หอกแห่งการสังหาร (เศษชิ้นส่วน) (สมบัติต้นกำเนิด), เกราะหมิงกวง (เงิน)

เงิน: 315800 ทอง

“ข้าจะฆ่าเจ้า! ข้าจะฆ่าเจ้าแน่นอน!” ชิงหลางไห่มองไปที่เย่เฉินและกัดฟันกล่าวออกมาอย่างโหดเหี้ยม

เขาเป็นผู้นำหมู่บ้านชิงหลางและมีเหล่าโจรอยู่ในอาณัติมากกว่า 10000 คนที่ พลังของเขาก็แข็งแกร่งมาก แต่ตอนนี้เหล่าลูกน้องของเขาทั้งหมดถูกมัดรวมกันเป็นบ๊ะจ่าง

ไอ้เด็กนี่ยังไม่ก้าวสู้ขอบเขตต้นกำเนิดเลยด้วยซ้ำ

ข้าเกลียดมัน! ข้าต้องการแก้แค้น! แม้ว่าจะมีสายตาห้าพันคู่ที่จ้องมองมาที่เขาอย่างใกล้ชิด แม้ว่าเขาจะเป็นผู้ชนะ แต่จุดจบของเกมนี้ก็น่าจะเป็นความตายของเขาอยู่ดี!

เขาต้องการแก้แค้น!

“ หยุดพล่ามไร้สาระ!” เย่เฉินหรี่ตาและแทงหอกสังหารออกไปโดยไม่ลังเล

เรียบง่ายแต่รุนแรง ไม่มีกระบวนท่าใด ๆ มันแทงไปยังหมาป่าเขียวอย่างรวดเร็ว

“ดี เข้ามา!” ชิหลางไห่คำรามออกมาด้วยใบหน้าที่ดุร้าย แล้วเขาก็แทงหอกสวนกลับไปทันที

“อะไรกัน!!“

การแทงของเย่เฉินถูกชิงหลางหยุดไว้อย่างรวดเร็ว

“ รณหาที่ตาย!”

เสียงโห่ร้องดังออกมาจากปากของชิงหลางไห่ หอกในเมือเขาก็ทิ่มแทงไปยังหัวใจของเย่เฉินอย่างรุณแรง

มือขวาของเย่เฉินรู้สึกชา และสายตาของเขาเห็นหอกที่แทงเข้ามา ดวงตาของเขาหดลงทันที

และเท้าขวาของเขาก็เบี่ยงออกไปในเวลาเดียวกันร่างกายของเขาเอียงไปด้านข้าง

และพยามหลบหลีกหอกของชิงหลางไห่ที่แทงเข้ามา

รอยยิ้มที่ประสบความสำเร็จปรากฏบนใบหน้าของชิงหลางไห่

เป็นรอยยิ้มที่น่าขยะแขยงอย่างมาก

“ ตายซะ!” ชิงหลางไห่ยังคงไม่พอใจและแทงหอกสายฟ้าไปยังเย่เฉินทันที

“ นายท่าน!” เตียวเมิ่งตะโกนด้วยความตกใจ

ทันในนั้นเอง มีแสงไฟสว่างวูบในช่วงเวลาสั้นๆ ปลายปืนชี้มายังหัวใจของชิงหลางไห่

รอยยิ้มที่น่ากลัวบนใบหน้าของชิงหลางไห่หายไปทันที

เขาไม่คาดคิดว่าเย่เฉินจะตอบสนองได้เร็วขนาดนี้ เขาต้องหยุดแทงหอกใส่เย่เฉินและกระโดดถอยหลัง

“ไม่คาดคิดว่า เจ้ายังเยาว์วัยกลับมีประสบการณ์มากมายขนาดนี้”

ชิงหลางไห่มองไปที่เย่เฉินด้วยความสีหน้าเคร่งขรึมและพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม

“ยัง มีหลายสิ่งหลายอย่างที่เจ้าไม่คาดคิด” เย่เฉินกล่าวด้วยสีหน้าว่างเปล่า

ในตอนนี้ เย่เฉินเริ่มจดจ่อกับพลังงานของเขาและตั้งใจที่จะโจมตีครั้งต่อไป

“อย่ามาล้อเล่น! เจ้ายังไม่ถึงขอบเขตก่อกำเนิด เจ้ามันแค่คนไร้ยางอาย

วันนี้ข้าจะแสดงให้พวกเจ้าเห็นชัด ๆ ว่าถ้าหากพวกเจ้าไม่ใช้วิธีสกปรก พวกเจ้ามันก็แค่มดปลวก! “

ชิงหลางไห่ ได้ยินดังนั้นก็หัวเราะดังลั่นและกล่าวออกมาอย่างเหยีดหยาม

ในวินาทีถัดมา ชิงหลางไห่ก็ยกหอกสายฟ้าขึ้น ออร่าอันทรงพลังถูกรวบรวมทันที

จากนั้นก็ชี้ปลายหอกไปหาเย่เฉิน

ใบหน้าของเตียวเมิ่งเปลี่ยนไปอย่างมากเมื่อเขาเห็นสิ่งนี้ แต่เมื่อเขาต้องการเตือนเย่เฉิน

เขาก็ปิดปากที่เปิดอยู่ทันที

เนื่องจากสภาพของเย่เฉินในขณะนี้มีบางอย่างไม่ถูกต้อง มันดูเหมือนว่ามีบางอย่างกำลังก่อตัวขึ้น

เห็นได้จากดวงตาของเขามันมีแสงเย็นยะเยือกที่ไร้ความปรานีอยู่ในนั้น

เย่เฉินในขณะนี้ กำลังจ้องมองไปข้างหน้าดวงสายตาที่จดจ่อ

พลังต้นกำเนิดของชิงหลางไห่ระเบิดแรงกดดันออกมาในพริบตา

ใบหน้าของเย่เฉินเปลี่ยนไปเล็กน้อยแต่ท่าทางของเขายังเหมือนเดิม

เมื่อหอกสายฟ้าของชิงหลางไห่เริ่มมีแสงสีฟ้าแผ่ออกมา

เย่เฉินก็เริ่มปลดปล่อยออกร่าที่เบาบางออกมา

ทันทีที่การเครื่อนไหวนี้นี้ปรากฏขึ้นมันก็แข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ จากนั้นก็แข็งแกร่งขึ้นจนหน้าหวาดหวั่น

“ บ้าเอ้ย!” ใบหน้าของชิงหลางไห่เปลี่ยนไปอย่างมาก หลังจากรู้สึกได้ถึงแรงกดดันจากร่างกายของเย่เฉิน

เตียวเมิ่ง มีความสุขอย่างมาก

“รนหาที่ตายตาย!” ชิงหลางไม่ต้องการรออีกต่อไป เขารีบโจมตีใส่เย่เฉินทันที

สายลมกรรโชกรุนแรงสายฟ้าส่งเสียงคำราม

“ฆ่า!” ออร่าของเย่เฉินก็เพิ่มขึ้นถึงจุดสูงสุด ดวงตาของเขาเบิกกว้าง แผงไปด้วยความดุดัน

เขาแทงหอกออกไปอย่างเรียบง่ายตรงไปตรงมาไม่มีความงดงามไม่มีกระบวนท่า

ในขณะนี้ปลายหอกปรากฏแสงสีดำสนิทราวกับว่ามันกำลังจะกลืนกินทุกสิ่ง

“ ตูม”

พลังของทั้งสองเข้าปะทะกัน

ชิงหลางไห่ราวกับถูกแช่แข็งชั่วขณะ หอกสายฟ้าในมือเขาเริ่มสลายกลายเป็นฝุ่นลอยหายไปในสายลม

แต่หอกสังหารยังคงพุ่งเข้าหาหลางชิงไห่

ทันใดนั้นชิงหลางไห่รู้สึกถึงการคุกคามของความตาย ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปทันที

แต่มันสายเกินไป

“ฉึบ” ก็มา

หอกสังหารเจาะเกราะเมฆดำทะลุหัวใจของผู้นำหมู่บ้านชิงหลางในทันที