พลมังกรเวทย์ประการ - บทที่ 21 ฉันสั่งให้นายคุกเข่า！

ป้ายวิญญาณสีดำ ตัวหนังสือสีทองอร่าม ทำตกตะลึงไปทั่วงาน！！！
ตระกูลเซียวแห่งซูหาง แผ่นป้ายวิญญาณของพ่อผู้ล่วงลับเซียวอานอู่ และแม่ผู้ล่วงลับซูเหวินเซี่ย！
สายตาของทุกคนมองไปยังแผ่นป้ายวิญญาณ ต่างก็อดไม่ได้ที่จะตกตะลึง！
นี่มันจะเหิมเกริมมากเกินไปแล้ว！
เซียวจ้านคิดจะสู้กันให้ตายไปข้างหนึ่งกับตระกูลหนิงสินะ！
ในงานพิธีหมั้นหมายของหนิงเอ๋อร์ ที่มีผู้คนชื่อเสียงโด่งดังของซูหางมากมาย และอยู่ต่อหน้าคุณชายใหญ่ตระกูลฉินเช่นนี้ แต่เซียวจ้านกลับนำเอาแผ่นป้ายวิญญาณของพ่อแม่ตัวเองออกมา！
นี่เป็นการหักหน้าตระกูลหนิงอย่างชัดเจน！
“นี่มัน….งานพิธีหมั้นหมายของหนิงเอ๋อร์ในวันนี้คงจะจบไม่ดีแน่เลย”
“เซียวจ้านคนนี้มันหมายความว่ายังไง? เหิมเกริมมากจริงๆ! ตระกูลเซียวสูญสิ้นไปตั้งนานแล้ว ตระกูลหนิงในตอนนี้ เป็นตระกูลอันดับต้นแห่งซูหรง！เขาทำแบบนี้ เป็นการหาเรื่องตายไม่ใช่หรือไง！”
“สุนัขไร้ครอบครัวคนนี้ คิดอยากจะก่อเหตุวิบัติในซูหางหรือยังไง?”
ทุกคนต่างซุบซิบนินทา ส่วนมากล้วนเป็นการดูถูกเหยียดหยามเซียวจ้าน รวมทั้งมีความเกลียดแค้นด้วย!
ซูฉีหมิงที่นั่งอยู่โต๊ะหลักตอนนี้ก็ทำเพียงแค่นั่งมองดูด้วยสีหน้านิ่งเฉยและจิบชาอย่างเฉยเมย
เขารู้ตัวตนที่แท้จริงของเซียวจ้านตั้งแต่หลายวันก่อนแล้ว!
ไม่คิดเลยว่า ราชาเป่ยเหลียงที่ปกครองทหารเป่ยเหลียงสามแสนนาย จะเป็นคุณชายของตระกูลเซียว!
วันนั้นที่ซูฉีหมิงได้รับรู้ตัวตนที่แท้จริงของเซียวจ้านมาจากหัวหน้าเก่า เขาเองก็ตกตะลึงอย่างมากอยู่นานเช่นกัน！
โศกนาฏกรรมของตระกูลเซียวในตอนนั้น เขาเองก็รับรู้ แต่นั่นเป็นปัญหาของตระกูลในซูหาง ซูฉีหมิงไม่มีอำนาจที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยว
แต่ในตอนนี้ เซียวจ้านที่หลบหนีออกจากซูหางเหมือนดั่งหมาไร้บ้าน ได้ประสบความสำเร็จมีชื่อเสียงแล้ว ยืนหยัดอยู่บนตำแหน่งสูงสุดที่ทุกคนไม่สามารถเอื้อมถึง! คนเช่นนี้ นำเอาความเคียดแค้นที่มากมายกลับมาสู่ซูหาง มายังงานพิธีหมั้นหมายของหนิงเอ๋อร์ จะต้องเกิดเรื่องขึ้นอย่างแน่นอน！
หลี่ฉางเซิ่งที่อยู่ด้านข้างเองก็มองเซียวจ้านด้วยแววตาประกาย จากนั้นก็หันไปมองซูฉีหมิง พบว่านายกฯซูท่านนี้มีสีหน้าเรียบเฉย เหมือนดั่งว่าไม่สนใจเรื่องตรงหน้านี้
จึงทำให้หลี่ฉางเซิ่งเกิดความสงสัย แล้วถามเสียงเบาว่า “น้องซู ทำไมนายดูไม่สนใจเลยสักนิดละ? หรือว่า น้องซูรู้จักเซียวจ้านคนนี้?”
ซูฉีหมิงยิ้ม พูดว่า “เรื่องของตระกูลเซียวมีใครไม่รู้บ้าง? เพียงแต่ เซียวจ้านคนนี้ไม่เหมือนกับเมื่อก่อนแล้ว คาดว่าคราวนี้ตระกูลหนิง คงจะจบสิ้นแล้วละ”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลี่ฉางเซิ่งสีหน้านิ่งอึ้ง ถามว่า “คำพูดนี้ของน้องซูหมายความว่ายังไงกัน?”
ซูฉีหมิงยิ้มอย่างลึกซึ้งคาดเดาไม่ได้ แล้วพูดว่า “ยังจำเรื่องที่หมอเทวดาทั้งสามมาปรากฏตัวในสนามบินซูหางพร้อมกันเมื่อวันก่อนได้มั้ย?”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ ซูฉีหมิงก็ไม่พูดอะไรต่ออีก หยุดไว้เพียงเท่านี้!
แต่หลี่ฉางเซิ่งไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป นึกคิดอะไรออกได้ในทันที แล้วสีหน้าก็อึ้งตะลึง ดวงตาเบิกกว้าง มองดูเซียวจ้านอย่างไม่กล้าเชื่อ แล้วพูดเสียงเบาว่า “น้องซู นายหมายความว่า หมอเทวดาทั้งสามมาเพราะเขาอย่างนั้นหรอ?!”
ซูฉีหมิงส่ายหัว เป็นสัญญาณบอกให้หลี่ฉางเซิ่งกลืนสิ่งที่คาดเดาออกมากลับเข้าไป และขณะเดียวกันก็พูดเตือนว่า “พี่หลี่ พี่เป็นมหาเศรษฐีอันดับหนึ่งของซูหาง ได้พบปะผู้คนมากมาย บางเรื่องบางอย่าง ตัวเองรู้ก็พอแล้ว อย่าได้ให้คนอื่นรู้เด็ดขาด！ไม่อย่างนั้น เรื่องที่เกิดกับตระกูลจิน คงจะได้ซ้ำรอยอีกครั้งนะครับ….”
เดิมทีหลี่ฉางเซิ่งก็ตกตะลึงอย่างมากแล้ว แต่เมื่อได้ยินซูฉีหมิงพูดถึงตระกูลจิน ก็นึกถึงเรื่องที่ตระกูลจินถูกทำลายเมื่อคืนนี้！
ชั่วขณะนั้น ภายในใจของหลี่ฉางเซิ่งตกตะลึงจนถึงขีดสุด และขณะเดียวกันความคาดเดาต่อตัวตนของเซียวจ้านก็สูงมากยิ่งขึ้น！
ตระกูลจินถูกทำลาย ที่แท้ก็เป็นเพราะเขา！
น่ากลัว！น่ากลัวมาก!
หนิงเอ๋อร์มองเห็นป้ายวิญญาณที่ถูกวางอยู่บนโต๊ะ รู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่าใส่ สีหน้ามืดขรึมอย่างที่สุด!
ภายในใจเธอแทบอยากจะบีบคอเซียวจ้านให้ตาย！
นี่มันเป็นการเหยียดหยาม！เป็นการเหยียดหยามและหาเรื่องหนิงเอ๋อร์คนนี้！！！
“เซียวจ้าน！นายหมายความว่ายังไง?！คืนนี้คืองานพิธีหมั้นหมายของฉันหนิงเอ๋อร์และฉินฮ่าว นายเอาป้ายวิญญาณมาที่นี่คิดอยากจะทำอะไร? คิดอยากจะหาเรื่องตระกูลหนิงของฉัน หรือว่าอยากหาเรื่องตระกูลฉิน?!”
ใบหน้าสวยงามของหนิงเอ๋อร์ ในตอนนี้เย็นชาอย่างมาก ในแววตามีความเกลียดชังมมากมาย ตะคอกว่า “หมาไร้ครอบครัวอย่างนาย มีสิทธิ์อะไรมาปรากฏตัวอยู่ที่นี่? เห็นแก่ความสัมพันธ์ในเมื่อก่อนของเราสองคน ตอนนี้ฉันขอสั่งนาย ให้คุกเข่าลงขอโทษฉินฮ่าวซะ แล้วหยิบเอาป้ายวิญญาณนั้นไสหัวออกไปจากที่นี่！！！”
ทุกคนต่างจ้องมองการกระทำต่อไปของเซียวจ้าน
เซียวจ้านสีหน้านิ่งเฉย ช่วงระหว่างคิ้วมีความเยือกเย็นปรากฏให้เห็น พูดว่า “หนิงเอ๋อร์ เธอยังไร้เยื่อใยและเด็ดขาดเหมือนเคย！ความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับเธอ ถูกทำลายทิ้งจนหมดสิ้นตั้งแต่ในงานแต่งครั้งนั้นแล้ว! จนวันนี้ฉันยังจำภาพที่พ่อแม่ของฉันคุกเข่าลงอ้อนวอนตระกูลหนิงและสี่ตระกูลใหญ่ได้ดี! แต่ว่า เธอในตอนนั้น เคยนึกถึงความสัมพันธ์เราบ้างไหม? พวกเขาถูกเธอ และสี่ตระกูลใหญ่บีบคั้นจนต้องตาย!!!”
พูดถึงจุดนี้ เซียวจ้านอารมณ์เดือด ดวงตาแดงก่ำอย่างเยือกเย็น กำหมัดแน่น ร่างกายแผ่ซ่านเจตนาฆ่าออกมาอย่างมากมาย!
เจตนาฆ่าพวกนี้ ทำเอาทุกคนในห้องโถงต่างก็ตัวสั่นไหว！
“ตระกูลหนิง และสี่ตระกูลใหญ่ ได้เข้าสู่รายชื่อแห่งความตายของฉันไปนานแล้ว!​ฉันเซียวจ้านคนนี้ จะแก้แค้นเอาคืนเรื่องเมื่อตอนนั้นกับพวกเธอให้ได้แน่นอน! และในวันนี้ ก็คือวันนี้เริ่มลงมือกับตระกูลหนิงของเธอ!” เซียวจ้านพูด ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว จ้องมองหน้ากับหนิงเอ๋อร์!
หนิงเอ๋อร์ตกใจจนก้าวถอยหลัง เธอไม่สามารถเชื่อได้ว่า ขยะที่เหมือนดั่งสุนัขไร้บ้านในตอนนั้น ทำไมตอนนี้ถึงได้มีความน่าเกรงขามมากเช่นนี้！
เหมือนดั่งว่า สิ่งที่เธอเผชิญหน้าอยู่ในตอนนี้คือภูเขาใหญ่ที่ไม่สามารถก้าวข้ามได้!
น่ากลัว!
“เซียวจ้าน! นายช่างบังอาจ! คืนนี้คืองานพิธีหมั้นหมายของลูกสาวฉัน นายทำแบบนี้ คือการตั้งตนเป็นศัตรูกับตระกูลหนิงของฉัน!” ในขณะนี้หนิงเสียหมินได้เดินออกมา จ้องมองเซียวจ้านด้วยสีหน้าโหดเหี้ยม ตะคอกว่า​ “หมาไร้บ้านอย่างนาย ก็เป็นเพียงแค่ขยะ！ในตอนนี้ได้กลับสู่ซูหาง แล้วคิดอยากจะเป็นศัตรูกับตระกูลหนิงของฉัน นายคงจะรนหาที่ตาย!”
เซียวจ้านหันหน้าพูดเสียงเย็นชาว่า “หนิงเสียหมิน วันนั้น นายบังคับให้พ่อแม่ของฉันคุกเข่าลง วันนี้ ป้ายวิญญาณของพ่อแม่ฉันอยู่ที่แห่งนี้ ฉันจะให้นายคุกเข่าลง คำนับขอโทษต่อพวกท่าน!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น หนิงเสียหมินก็หัวเราะออกมา จ้องมองป้ายวิญญาณนั้น แล้วพูดเยาะเย้ยว่า “คุกเข่าให้พวกมัน? พวกมันคู่ควรงั้นหรอ?！ตระกูลเซียวสูญสิ้นไปแล้ว นายเซียวจ้านก็แค่หมาไร้บ้าน กลับกล้าพูดเหิมเกริมให้ฉันคุกเข่าให้กับคนตายอย่างพวกมัน! ฉันว่านายคงจะบ้าไปแล้วสินะ!”
แต่แล้ว เมื่อพูดจบ ทันใดนั้นหนิงเสียหมินก็มองเห็นความร้ายกาจที่เยือกเย็นในสายตาของเซียวจ้าน!
แววตาเช่นนั้น ทำเอาหนิงเสียหมินหายใจไม่ออก เหมือนดั่งว่าถูกสัตว์ร้ายจ้องมอง แล้ววินาทีต่อไปตัวเองก็จะตายอยู่ที่นี่！
“ขอโทษด้วย ฉันต้องการให้นายคุกเข่า!”
เซียวจ้านก้มหน้าก้มตา หางตามีความเยือกเย็น แล้วก้าวเดินไปข้างหน้า วางมือลงบนโต๊ะ เพียงชั่วพริบตา เขาหยิบเอาตะเกียบบนโต๊ะขึ้นมาคู่หนึ่ง！
พรุ่บ!
เสียงทะลุผ่านอากาศ!
ตะเกียบเงินคู่หนึ่งลอยบนอากาศ มีไอสังหารและความเด็ดขาด เสียบทะลุหัวเข่าทั้งสองข้างของหนิงเสียหมิน เลือดไหลทะลัก!
“อ๊าก!”
หนิงเสียหมินกรีดร้องอย่างเจ็บปวด แล้วงอเข่า ล้มคุกเข่าลงกับพื้นตรงหน้าป้ายวิญญาณนั้น!
ชั่วพริบตา หนิงเสียหมินเหงื่อผุดเต็มหน้าผาก และมีสีหน้าเจ็บปวดอย่างมาก!
ภาพนี้เกิดขึ้นไวมาก ทำให้แขกรับเชิญในงานต่างตกตะลึง รวมทั้งหนิงเอ๋อร์!
พวกเขาคิดไม่ถึงว่าขยะเซียวจ้านคนนี้ จะกล้าทำชั่วร้ายเช่นนี้ต่อหน้าผู้คนทั้งหลาย!
“อ๊ากๆๆ! ขาของฉัน….ขาของฉัน! ฉันจะฆ่าแก! ฆ่าแก!!!” หนิงเสียหมินกรีดร้อง ดังสนั่นไปทั่วทั้งห้องโถง！
ขณะเดียวกัน บอดี้การ์ดของตระกูลหนิงต่างก็บุกเข้ามา แล้วล้อมรอบเซียวจ้านและหลงอีไว้！