พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก - บทที่ 1420 ความอัปยศอดสู

เมื่อพลังทิพย์เข้าสู่พายุไซโคลน ถูกดูดซับเข้าไปในร่างกายของรพีพงษ์ และพลังทิพย์มากมายเช่นนี้ มันล้อมรอบร่างของ รพีพงษ์อย่างรวดเร็วและก่อตัวเป็นลูกบอล

ในเวลานี้จิตวิญญาณเทพที่ทรงพลังของรพีพงษ์ก็เกิดประโยชน์แล้ว ตอนนี้ มนุษย์เล็กทองคำที่อยู่ในสมองราวกับเป็นแม่ทัพ ใช้พลังจิตวิญญาณของตัวเองควบคุมพลังทิพย์เหล่านี้

ความมหัศจรรย์ของวิชาดูดวิญญาณอยู่ในการผสมผสานของจิตวิญญาณเทพและพลังทิพย์

เพียงแค่ พลังทิพย์มากมายขนาดนี้ ถ้ารพีพงษ์ต้องการดูดซับมันทั้งหมด แค่นี้ก็ไม่พอหรอก

“มนุษย์เล็กทองคำ พึ่งคุณแล้วล่ะ!”

ในหัวรพีพงษ์คิด มนุษย์เล็กทองคำเข้าใจได้ทันที

มันออกมาจากร่างกายของรพีพงษ์ มนุษย์เล็กทองคำผู้นี้เป็นตัวแทนของจิตวิญญาณเทพทั้งหมดของเขา เขาไม่ลังเลเลยที่จะกระโดดเข้าไปในลูกบอลพลังทิพย์ขนาดใหญ่พร้อมกับพลังทิพย์ทั้งหมดที่รวมตัวกัน!

“ธัชธรรม พวกเราปกป้องรพีพงษ์!”

อย่าพลาดโอกาสนี้ ธีรพัฒน์กล่าวอย่างรวดเร็ว

ตอนนี้ พลังทิพย์ทั้งหมดกำลังรวบรวมเข้าหารพีพงษ์ และด้วยเหตุนี้ ความกดดันของธีรพัฒน์และธัชธรรมได้บรรเทาลงมาก

พวกเขาเห็นรพีพงษ์ใช้วิชาดูดวิญญาณเพื่อดูดซับพลังทิพย์ทั้งหมด สิ่งที่กลัวที่สุดตอนนี้คือการลอบโจมตีของฉันท์ชนกอย่างกะทันหัน ไม่อย่างนั้นความพยายามที่ทุ่มเทลงไปล้วนสูญเสียไปเปล่า ๆ

ดังนั้น ทั้งสองจึงรีบตรงไป ไปทำให้ฉันท์ชนกสั่นสะท้านอีกครั้ง

เพียงแค่คัมภีร์ทิพย์ของฉันท์ชนกลึกลับเกินไป ต่อให้สู้สองต่อหนึ่ง เธอก็ยังได้เปรียบด้วยพลังจิตวิญญาณที่แข็งแกร่ง

รพีพงษ์ขมวดคิ้ว ดูเหมือนว่าแทบจะถึงขีดจำกัดของเขาแล้ว

ในร่างกายของเขาไม่เคยมีพลังทิพย์รวมตัวกันมากขนาดนี้มาก่อน ดูเหมือนว่าพลังทิพย์เหล่านี้จะท่วมท้นไปทุกเส้นลมปราณของรพีพงษ์ จนทำให้เขาแทบจะระเบิดร่างแล้ว!

“เวรเอ๊ย ทวีปโอชวินที่น่ารังเกียจ!”

รพีพงษ์สบถด่าในใจ ทวีปโอชวินที่อุดมไปด้วยพลังทิพย์ พลังทิพย์ที่ฉันท์ชนกใช้ท่าเมฆทิพย์ในการควบแน่นในครั้งนี้ขาดไปหนึ่งในหมื่น แต่นี่มันก็เพียงพอแล้ว

“ไม่ได้การแล้ว ขืนเป็นเช่นนี้ต่อไป เจ้านายไม่สามารถรับไหวได้!”

ธมกรที่ดูอยู่ข้างหลังกล่าวอย่างเป็นกังวล

ทุกคนต่างก็รู้เหตุผลนี้ดี แต่ว่า ตอนนี้ใครจะช่วยเหลือรพีพงษ์ได้ล่ะ?

ทั้งหมดนี้ต้องพึ่งพาตัวเองเท่านั้น!

รพีพงษ์กัดฟันแน่น และอดไม่ได้ที่จะให้กำลังใจตัวเอง ทันใดนั้น เกิดความรู้สึกประหลาดขึ้นในร่างกายของเขา

คิ้วเขาขมวดเล็กน้อย รู้สึกบางอย่างผิดปกติ

ณ ตอนนี้ ธีรพัฒน์และธัชธรรมเสียเปรียบแล้ว โดยเฉพาะธัชธรรม ที่มุมปากเขามีเลือดไหลอาบ ถ้าธีรพัฒน์ไม่เข้าไปช่วยเขาถึงหลายครั้ง ก็คงถูกฆ่าโดยพลังจิตวิญญาณของฉันท์ชนกไปแล้ว!

“ธัชธรรม!”

ธีรพัฒน์คำราม กลางอากาศ ธัชธรรมถูกพลังจิตวิญญาณฉันท์ชนกโจมตี ล้มลงกับพื้น ความแข็งแกร่งภายในของเขาได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง

“เวรเอ๊ย ฉันจะฆ่าแก!”

ธีรพัฒน์โกรธมาก

“ไอ้แก่ตายยาก ต่อไปก็คือแกแล้ว!”

ขณะที่พูด พลังจิตวิญญาณอันแข็งแกร่งของฉันท์ชนกได้ปล่อยอีกครั้ง ธีรพัฒน์ผายฝ่ามือทั้งสองข้าง และเผชิญหน้ากับอีกฝ่ายหลายครั้ง

แต่ว่า แม้ว่าเต่าจะมีอายุยืนยาว สุดท้ายธีรพัฒน์อายุก็มากกว่าสองร้อยปีแล้ว และหลังจากที่ก่อร่างขึ้นใหม่เสร็จสมบูรณ์ วันแล้ววันเล่าของการต่อสู้ จัดการกับศัตรูที่ทรงพลังทุกชนิดสำหรับความแข็งแกร่งทางกายภาพและพลังงานของเขา โดยเฉพาะพลังจิตวิญญาณในร่างกาย ต่างก็สูญเสียอย่างมากมาย

แต่ ในเมื่อเป็นบุคคลเดียวในโลกที่ถึงแดนเทพขั้นพีค ธีรพัฒน์คิดว่า สิ่งที่ตัวเองรับผิดชอบไม่สามารถผลักภาระให้ผู้อื่น

นั่นเป็นเหตุผล ทุกครั้งที่ต่อสู้กับทวีปโอชวิน ชายชราผมขาวมีเครายาวคนนี้ เป็นผู้นำเสมอ มุ่งไปข้างหน้า และต่อสู้กับผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในฝั่งตรงข้ามเสมอ!

ตอนนี้ อยู่ต่อหน้าฉันท์ชนก ธีรพัฒน์ได้ปลดปล่อยพลังจิตวิญญาณทั้งหมดที่เขาสะสมมาเป็นเวลาหลายศตวรรษของการฝึกฝนออกมา

นอกจากคุกน้ำใต้ดิน แสงทองส่องประกาย พลังจิตวิญญาณอันทรงพลังทั้งสองสายสัมผัสอย่างต่อเนื่อง ทุกสิ่งรอบตัว แม้หญ้าก็ยังไม่อาจจะขึ้น!

แต่ว่า พลังจิตวิญญาณภายในร่างกายของฉันท์ชนกเปรียบเสมือนสายน้ำที่ไหลต่อเนื่อง ไม่รู้จักเหนื่อยล้า ทุกครั้งที่มีการระเบิด ฉันท์ชนกก็สามารถเป็นเหมือนครั้งแรกได้เสมอ โจมตีธีรพัฒน์ด้วยความแข็งแกร่ง!

ไม่เหมือนกับฉันท์ชนก พลังจิตวิญญาณของธีรพัฒน์อยู่ภายใต้การเผชิญหน้าครั้งแล้วครั้งเล่า ค่อยๆใช้จนหมด ในเวลาเดียวกัน ความแข็งแกร่งทางกายภาพของเขาก็ถึงขีดจำกัดแล้ว!

ธีรพัฒน์ขมวดคิ้ว เขารู้ดี เมื่อเทียบกับจิรกิตติ์ ความแข็งแกร่งขององค์หญิงใหญ่แห่งทวีปโอชวินที่อยู่ตรงหน้า แม้ว่าจะไปถึงแดนเทพขั้นพีคแล้ว แต่ก็ไม่ใช้อำนาจบาตรใหญ่อย่างไม่มีเหตุผลเหมือนดั่งจิรกิตติ์

แต่ว่า อาวุธสังหารของฉันท์ชนกคือพลังจิตวิญญาณที่ไม่มีที่สิ้นสุด อีกอย่าง สิ่งที่ทำให้ธีรพัฒน์ประหลาดใจ ก็คือ เมื่อใดก็ตามที่การโจมตีของตนจู่โจมฝ่ายตรงข้าม ฉันท์ชนกก็สามารถสร้างการป้องกันได้ก่อนเสมอ ต่อต้านการโจมตีของธีรพัฒน์ได้

ดังนั้น 10 นาทีต่อมา ธีรพัฒน์เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าแต่ฉันท์ชนกไม่ได้รับบาดเจ็บเลยแม้แต่น้อย ไม่เพียงแค่ไม่ได้รับบาดเจ็บ แม้แต่ผิวของเธอก็ดูขาวขึ้นอีกครั้ง!

“ฮ่าๆ ธีรพัฒน์ คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉัน!”

ฉันท์ชนกหัวเราะเสียงดัง เธอรู้สึกแค่ว่าพลังจิตวิญญาณภายในร่างกายของเธอใช้อย่างไม่หมดแรงเลย เพราะงั้น ก็ยิ่งสิ้นเปลืองพลังจิตวิญญาณของเขามาก

พุ้ย!

ธีรพัฒน์ทนไม่ไหวแล้ว เลือดไหลออกมาจากปากของเขา

ชายชราผู้พิทักษ์โลกมาหลายร้อยปี วันนี้เขาพ่ายแพ้ต่อองค์หญิงใหญ่แห่งทวีปโอชวิน

“ท่านผู้อาวุโสธีรพัฒน์!”

ทุกคนในกลุ่มสิงโตต่างมองไปข้างหน้าอย่างประหม่า

มังกรพวกเขากำลังจะไปช่วยธีรพัฒน์ ก็ถูกธมกรที่อยู่ข้างๆดึงไว้

“ปล่อยฉันนะ คุณมันก็แค่หนูตัวหนึ่ง!” มังกรกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา

“คุณไปไม่ได้ ถ้าขืนไปก็ตายฟรี!” ธมกรกล่าว

มังกรขมวดคิ้ว: “หรือว่าจะมองท่านผู้อาวุโสธีรพัฒน์และธัชธรรมถูกนางปีศาจฆ่างั้นหรือ? ฉันไม่เหมือนคุณ ที่รักตัวกลัวตายเช่นนี้!”

“โธ่ ฉันรักตัวกลัวตายงั้นหรือ? ถ้าฉันรักตัวกลัวตาย ก่อนหน้านี้ก็คงไม่เข้าร่วมกลุ่มสิงโตหรอก! ฟังนะ ถ้าตอนนี้คุณไป คุณสามารถต้านทานกลลวงของผู้หญิงนั่นได้เหรอ? หรือจะถูกตบด้วยฝ่ามือของเธอจนตาย? ถึงตอนนั้น คุณไม่ได้ช่วยธีรพัฒน์และพวกเขา ตรงกันข้ามคุณจะเป็นภาระให้พวกเขา ใช่ไหมล่ะ?” ธมกรกล่าว

มังกรกำหมัดแน่น กระแทกก้อนหินใหญ่ด้านข้างอย่างแรง เพื่อระบายความทุกข์ในใจ ทันใดนั้น หินก็ถูกทุบจนเป็นผง!

“งั้นคุณบอกมา เราควรจะทำอย่างไร จู่ๆฉันก็พบว่า พวกเราทั้งหลาย ต่างก็เป็นสวะ!” มังกรกล่าว

“ไม่ได้หมายความว่าพวกเรามีความแข็งแกร่งแดนดั่งเทพแล้วเป็นสวะ เพียงแต่ ตอนนี้ คนเหล่านี้ที่กำลังต่อสู้กันอยู่นั้น เหนือกว่าระดับของเรา!” ธมกรกล่าว

“หรือว่า พวกเราจะยืนรอโง่ๆอย่างนี้ โดยไม่ทำอะไรเลยงั้นหรือ?”

“ไม่ทำอะไร ก็เป็นการช่วยเหลือที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขาแล้ว” ธมกรหรี่ตาตัวเองลง ในเวลานี้ เขาเก็บความถากถางตลอดมาไว้แล้ว มองไปยังสนามรบที่เต็มเปี่ยมไปด้วยพลังจิตวิญญาณที่อยู่ตรงหน้าพร้อมพูดเบาๆว่า: “อย่าลืมล่ะ ตอนนี้รพีพงษ์ยังไม่ได้ลงมือเลยนะ”

“รพีพงษ์……”

มังกร หงส์ พวกเขามองด้วยสายตากังวล ในตอนนี้ พลังจิตวิญญาณที่สมบูรณ์ดูเหมือนจะระเบิดใส่รพีพงษ์ รพีพงษ์คนทั้งคนดูเหมือนจะบิดเบี้ยวขึ้นมาแล้ว

“เขา……เขาไหวจริงๆเหรอ?” ทุกคนต่างมีคำถามนี้อยู่ในใจ แม้ว่าคัมภีร์จิต ของรพีพงษ์จะมีมนต์ขลังมาก แต่ครั้งนี้ ถ้าหากต้องการดูดซับพลังทิพย์ที่มากมายขนาดนี้ในครั้งเดียว จะสามารถทำได้จริงเหรอ