พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก - บทที่ 529 จะถูกทุบตีจนต้องหาฟันทั่วทุกพื้นที่

บทที่ 529 จะถูกทุบตีจนต้องหาฟันทั่วทุกพื้นที่

หลังจากที่นิษฐาได้ยินคำตอบของรพีพงษ์ เดิมทีนิษฐาที่ดูหยิ่งผยองก็ตกตะลึง เธอรู้สึกว่าเป็นโอกาสที่ดีเช่นนี้ ไม่ว่ายังไงรพีพงษ์ก็จะไม่ปฏิเสธมันแน่นอน แต่ตอนนี้อีกฝ่ายถึงกับไม่คิดทบทวนด้วยซ้ำก็พูดคำว่า “ไม่ไป” ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความลำบากใจ

“คุณ … คุณพูดอะไรนะ！คุณลองพูดอีกครั้งซิ!” นิษฐาโมโหจนหน้าอกขึ้นๆลงๆ

รพีพงษ์รู้สึกว่าเธอไม่มีเหตุผล ไม่ได้สนใจเธออีก อ้อมไปข้างๆแล้วจะเดินขึ้นไปชั้นบน

นิษฐาขวางไว้ตรงหน้ารพีพงษ์อีกครั้ง พูดอย่างก้าวร้าว “ฉันเชิญคุณด้วยใจ แต่คุณกล้าที่จะปฏิเสธ คุณคิดว่าคุณเป็นใคร อย่าอยิ่งมากนักเลย คุณมันก็แค่ไอ้หนุ่มหน้าขาวที่มีผู้หญิงเลี้ยงเท่านั้น! ”

รพีพงษ์หรี่สายตาที่มองไปที่นิษฐาลงทันที ออร่าที่รุนแรงก็ระเบิดออกมาจากร่างกายของเขา ทำให้ความโกรธในใจของนิษฐาหายไปทันที

เยาวเรศรู้สึกกังวลเล็กน้อยที่เห็นทั้งสองกำลังจะปะทะกัน ก็รู้สึกร้อนใจ รีบเดินเข้ามา คว้าแขนของ นิษฐาและกล่าวขอโทษ “รพีพงษ์ฉันขอโทษ ฉันเป็นคนอยากชวนคุณไปเที่ยวด้วยกันเอง นิษฐา พูดไม่คิด จึงทำให้คุณขุ่นเคือง ฉันขอโทษคุณแทนเธอ ขอโทษ คุณอย่าถือสาเธอเลยนะ ”

เมื่อได้ยินสิ่งที่เยาวเรศพูดรพีพงษ์ก็สงบลงและพูดกับเยาวเรศด้วยน้ำเสียงที่สงบ “ผมมีนัดกับคนอื่นในวันพรุ่งนี้แล้ว ดังนั้นผมจึงไม่สามารถไปเที่ยวกับพวกคุณได้ ยกโทษให้ผมด้วย”

เยาวเรศพยักหน้า แม้ว่าจะรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่เธอก็โล่งใจที่เห็นว่าท่าทีของรพีพงษ์ที่มีต่อเธอนั้นไม่เลว

รพีพงษ์ขึ้นไปชั้นบนหลังจากพูดจบ ไม่ได้เสียเวลาอยู่ข้างล่างอีก

นิษฐารู้สึกได้อย่างชัดเจนถึงความแตกต่างท่าทีที่รพีพงษ์มีต่อเธอกับเยาวเรศเธอก็ยิ่งโกรธมากขึ้น

รพีพงษ์ไม่มีความอดทนอย่างเห็นได้ชัดเมื่อพูดคุยกับเธอ แต่เขาสุภาพมากเมื่อพูดคุยกับเยาวเรศ ซึ่งทำให้เธอรู้สึกว่ารพีพงษ์เจตนาหาเรื่องชัดๆ อีกอย่างยิ่งเห็นได้ชัดว่ารพีพงษ์คิดไม่ซื่อกับเยาวเรศ

เธอไม่เคยคิดว่าที่รพีพงษ์มีทัศนคติที่ไม่ดีต่อเธอ เพราะท่าทีของเธอมีปัญหา

“ ฉันจะบ้าตายจริงๆ ไอ้ขยะที่คิดว่าตนเองใหญ่ คิดว่าตัวเองใหญ่จริงๆ ใครอยากให้เขาไปล่ะไร้ยางอายจริง ๆ ! จิมมี่ คุณเห็นไหม ผู้ชายคนนี้คิดไม่ซื่อกับคุณ เมื่อกี้ถ้าเปลี่ยนเป็นคุณเป็นคนพูด บางทีเขาอาจจะตอบตกลงแล้วก็ไม่แน่! “นิษฐากล่าวอย่างโมโห

เยาวเรศขมวดคิ้วและมองไปที่นิษฐา กล่าวว่า “พอแล้วนิษฐา ท่าทีพูดของคุณเมื่อกี้นั้นทำให้คนอื่นอึดอัดมาก เป็นเรื่องปกติที่รพีพงษ์จะปฏิเสธ อีกอย่างเขาก็อธิบายแล้วว่าเขามีนัดในวันพรุ่งนี้ ไม่มีเวลาไปด้วย ”

“ ท่าทีของฉันผิดอะไรเหรอ เขาแค่ผู้ชายที่เกาะผู้หญิงกิน ฉันคุยกับเขาถือว่าให้หน้าเขามากแล้ว อย่าคิดว่าจะรังแก นิษฐาอย่างฉันได้ง่ายๆ ออกไปเที่ยวพรุ่งนี้ ฉันจะให้ตรีโลจน์ช่วยจัดการไอ้หมอนี้สักครั้ง! “นิษฐาจ้องมองไปที่บันไดและตะโกนโดยไม่สนใจอะไร

เยาวเรศดูทำอะไรไม่ถูก ในที่สุดก็ถอนหายใจและหันกลับเข้าไปที่ห้องของเธอ

ในตอนเย็นของวันรุ่งขึ้น รพีพงษ์ออกมาจากมหาวิทยาลัยฟูตัน นั่งแท็กซี่และขับไปที่ ไนท์คลับสวรรค์

หลังจากที่โสธรช่วยรพีพงษ์จัดการพวกอันธพาลเมื่อวานนี้ เขาก็เชิญรพีพงษ์มาเป็นแขกที่บาร์ที่เขาเปิดอย่างกระตือรืรร้น โดยบอกว่าเขาต้องการทำให้ดีที่สุดในการเป็นเจ้าของ

เดิมที รพีพงษ์ไม่อยากไป แต่โสธรกระตือรือร้นมากเกินไป อีกอย่างเขาก็ได้ช่วยตนเอง หากเขาปฏิเสธอย่างเด็ดขาด ดูไร้มารยาทเล็กน้อย ดังนั้นเขาจึงรับปากว่าจะมาที่ไนท์คลับสวรรค์ในคืนนี้

พอดีสองสามวันนี้ที่ตามหาอารียา เขารู้สึกตึงเครียดเล็กน้อย ไปดื่มที่บาร์เขาสามารถผ่อนคลายได้บ้าง

ระหว่างที่รพีพงษ์ไปที่ ไนท์คลับสวรรค์ กลุ่มคนหนุ่มสาวได้มารวมตัวกันที่ทางเข้า ไนท์คลับสวรรค์

ผู้นำของคนเหล่านี้เป็นชายหนุ่มที่มีความสูง 1.9 เมตร ดูสูงและแข็งแกร่งมาก คนนี้คือตรีโลจน์ ซึ่งเป็นคนร่ำรวยในชั้นเรียนของนิษฐา ยังเป็นบุคคลที่มีอิธิพลและโด่งดังในชั้นเรียน ว่ากันว่าตั้งแต่ตรีโลจน์เริ่มเข้ามาเรียนในวิทยาลัย ก็มีแฟนไปแล้วสิบกว่าคน เป็น”ผู้ชายมีเสน่ห์” ตัวจริงในชั้นเรียน

ในตอนนี้ นิษฐากับเยาวเรศมาถึงประตู ไนท์คลับสวรรค์ ได้แต่งหน้ากันทั้งคู่ แต่งตัวได้สวยหรู ดึงดูดความสนใจของผู้คนมากมายรอบตัวพวกเธอ

ตรีโลจน์เห็นทั้งสองคนมา เขากล่าวทักทายด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า หลังจากกล่าวทักทายนิษฐา เขาก็จ้องมองไปที่เยาวเรศด้วยดวงตาทั้งสองข้างและพูดว่า “วันนี้คุณสวยมาก”

เยาวเรศยิ้มอย่างสุภาพให้กับตรีโลจน์ ไม่อยากแสดงความกระตือรือร้นให้เขามากเกินไป

“รออีกสักครู่ ยังมีอีกสองสามคนที่ยังมาไม่ถึง เดี๋ยวเราค่อยเข้าไปพร้อมกันเมื่อทุกคนมาถึง” ตรีโลจน์หันกลับไปและพูดกับทุกคน

ในตอนนี้ นิษฐาเดินไปหาตรีโลจน์และพูดว่า “ตรีโลจน์ ฉันมีข่าวสำคัญจะบอกคุณ คุณอยากรู้ไหม?”

รพีพงษ์จ้องไปที่นิษฐาหัวเราะและพูด “ข่าวสำคัญอะไร?”

นิษฐาหันไปมองเยาวเรศที่กำลังคุยกับผู้หญิงคนอื่นๆที่อยู่ไม่ไกลและพูดว่า “มีคนมาชอบจิมมี่ ”

ทันใดนั้น ใบหน้าของตรีโลจน์ก็จมลง สำหรับเขา เขาคิดว่าตนเองจะได้เยาวเรศแน่นอน เขาคิดว่าไม่มีใครมีคุณสมบัติพอที่จะแข่งขันและแย่งชิงเยาวเรศกับเขา ตอนนี้ได้ยินนิษฐาพูดแบบนี้ เขาก็อารมณ์เสียโดยธรรมชาติ

ใครก็ตามที่กล้าคิดไม่ซื่อกับเยาวเรศก็คือการหาเรื่องตรีโลจน์ ซึ่งไม่ต่างจากการยั่วยุเขา

“ใคร?มันเป็นคนในห้องของเราไหม?” ตรีโลจน์จ้องไปที่นิษฐาและถาม

“ไม่ได้คนในห้องของพวกเรา คุณอย่าพึ่งรีบร้อน คนที่คิดไม่ซื่อกับจิมมี่ คือไอ้หนุ่มหน้าขาวที่พึ่งพาผู้หญิง เป็นคนที่เกาะผู้หญิงคน สำหรับคุณชายตรีโลจน์แบบคุณ คนแบบนั้นเป็นแค่ขอทาน มันเป็นเรื่องง่ายมากที่จะจัดการเขา ฉันบอกให้คุณ ก็เพื่อเตือนคุณ “นิษฐากล่าว

“ไอ้หนุ่มหน้าขาวที่เกาะผู้หญิงกิน? คนแบบนี้ก็มีคุณสมบัติที่จะแย่งผู้หญิงกับผมเหรอ?” ตรีโลจน์พูดด้วยความรู้สึกดูถูก

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของตรีโลจน์ นิษฐาก็แอบหัวเราะเยาะในใจ โดยคิดว่าไม่นานรพีพงษ์ซวยแน่

จากนั้น เธอก็บอกเกี่ยวกับกลวิธีที่รพีพงษ์ใช้ เพื่อทำให้เยาวเรศรู้สึกดีกับเขาให้ตรีโลจน์ฟัง ในนั้นก็เติมพริกเติมเกลือเพิ่มเข้าไปด้วย พูดจนทำให้รพีพงษ์กลายเป็นคนที่ชอบใช้อุบาย และเจ้าเล่ห์ ผู้ชายเกาะผู้หญิงกินที่รังแกคนอ่อนแอกว่าและกลัวคนแข็งแรงกว่า

หลังจากที่ตรีโลจน์ฟังจบ เขาก็ส่งเสียงหึทันทีและพูดว่า “ไอ้ขยะแบบนี้ ยังกล้าที่มาคิดไม่ซื่อกับจิมมี่ คุณไม่ต้องกังวล เดี๋ยวผมจะหาเวลาจัดการไอ้ขยะนี้ สอนวิธีปฏิบัติตัวให้เขา”

ใบหน้าของนิษฐามีความสุข มีตรีโลจน์ช่วยจัดการรพีพงษ์ เรื่องนี้ก็ไม่พลาดแน่นอน

ขณะที่ทุกคนกำลังรอให้คนที่เหลือมาถึง รถแท็กซี่ก็จอดที่ประตูของไนท์คลับสวรรค์

รพีพงษ์ลงจากรถและเดินเข้าไปในบาร์

ในแวบแรก นิษฐาก็เห็นรพีพงษ์ ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ จากนั้นก็พึมพำกับตัวเอง “ผู้ชายหน้าด้านคนนี้ ปากบอกว่าไม่มา คิดไม่ถึงว่าจะแอบตามมาอย่างเงียบๆ แต่เป็นแบบนี้ก็ดี ให้ ตรีโลจน์จัดการคุณโดยตรงเลย ดูซิว่าคุณจะกล้าหยิ่งผยองต่อหน้าฉันในอนาคตอีกไหม ”

เธอรีบเดินไปที่ด้านข้างของตรีโลจน์ ชี้นิ้วไปที่รพีพงษ์และพูดว่า “นั่นคือชายหนุ่มหน้าขาวที่เกาะผู้หญิงกินที่ฉันบอกคุณไป ฉันคิดไม่ถึงว่าเขาจะมาที่นี่ด้วย ฉันคิดว่าเขามาที่นี่เพื่อหาเรื่องแน่นอน คุณชายตรีโลจน์ คุณไม่ควรเสียหน้าให้กับไอ้คนที่เกาะผู้หญิงกินนะ”

ตรีโลจน์เดินตามมือของนิษฐาที่ชี้ไป ดวงตาของเขาหรี่ลงทันที จากนั้นเขาก็เรียกผู้ชายสองสามคนและเดินไปทางรพีพงษ์

พวกเขาหยุดรพีพงษ์ด้วยท่าทางที่ดุร้าย มีท่าทีที่เหมือนจะชกต่อยรพีพงษ์

รพีพงษ์มองไปที่ชายหนุ่มเหล่านี้ที่หยุดเขากับนิษฐาที่กำลังยิ้มอย่างสะใจอยู่ข้างๆเขา เขารู้สึกตกใจเล็กน้อยเช่นกัน คิดไม่ถึงว่าบาร์ที่นิษฐามาเป็นไนท์คลับสวรรค์

“รพีพงษ์คุณบอกว่าคุณจะไม่มาไม่ใช่เหรอ ทำไมตอนนี้คุณกลับหน้าด้านมาที่นี่ล่ะ?ฉันพบว่าคุณมันต่ำทรามจริงๆ เชิญคุณมาไม่มาดีๆ แต่กลับมาอย่างลับๆ หรือคนเกาะผู้หญิงกินอย่างพวกคุณ ชอบทำอะไรที่ต่ำช้าแบบนี้?” นิษฐาเย้ยเยาะอย่างไม่เกรงใจ

รพีพงษ์เหลือบมองไปที่นิษฐาและพูดว่า “ผมมาที่นี่เพื่อหาเพื่อน มันเกี่ยวอะไรกับคุณ?”

“โธ่ อย่ามาหาข้ออ้างเลย เห็นได้ชัดว่าคุณตามพวกเรามาอย่างลับๆ ไม่ไปพบเพื่อคุณอื่นๆแต่คุณมาพบเพื่อนคุณในเวลานี้พอดี ใครจะเชื่อ” นิษฐาพูดด้วยความดูถูก

ตรีโลจน์ก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว เขาสูงกว่ารพีพงษ์มาก เหลือบมองไปที่รพีพงษ์ด้วยความดูถูกและพูดว่า “ผมได้ยินมาว่าคุณเป็นคนเกาะผู้หญิงกิน?ความคิดคนแบบคุณผมเข้าใจ ก็แค่ต้องการเพียงแค่เกาะผู้หญิงจนตายไม่ใช่หรอกเหรอ คุณเกาะผู้หญิงกินผมไม่ยุ่ง แต่ถ้าคุณคิดไม่ซื่อกับจิมมี่ ผมคงจะต้องคุยกับคุณสักหน่อย ”

รพีพงษ์มองคนเหล่านี้ที่อยู่ตรงหน้าเขาอย่างช่วยไม่ได้ เขารู้อยู่ในใจว่าคนเหล่านี้ต้องถูกนิษฐายั่วยุมาแน่ๆ

“ผมไม่เข้าใจว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร ผมไม่ได้คิดไม่ซื่อกับใคร ถ้าไม่มีอะไรอื่น ก็ถอยไปเพื่อนของผมยังรอผมอยู่ข้างใน” รพีพงษ์กล่าวจางๆ

“ โอ๊ย ยังจะมาตอแหลกับผม ทำไม คุณไม่เดือดร้อนสักหน่อยคุณไม่เข้าใจคำพูดใช่มั้ย?” ตรีโลจน์โบกกำปั้นให้รพีพงษ์

คนที่อยู่ข้างหลังตรีโลจน์ก็มองไปที่รพีพงษ์ด้วยความดูถูก เมื่อนิษฐาพูดถึงเรื่องรพีพงษ์พวกเขาก็ได้ยินเช่นกัน

ในเวลานี้ เยาวเรศก็สังเกตเห็นสถานการณ์ทางนี้ เห็นรพีพงษ์ถูกล้อมรอบไปด้วยคนของตรีโลจน์จึงรีบวิ่งไป

“ตรีโลจน์ คุณกำลังทำอะไร!” เยาวเรศตะโกนใส่ตรีโลจน์อย่างกังวล

“จิมมี่ ผู้ชายคนนี้คิดไม่ซื่อกับคุณ นิษฐาได้บอกกับผมอย่างชัดเจนแล้ว คนนี้เป็นผู้ชายเกาะผู้หญิงกินที่มีเล่ห์เหลี่ยม ถ้าเป็นเช่นนี้ต่อไป คุณจะถูกเขาหลอกอย่างแน่นอน ดังนั้นผมจะช่วยคุณสั่งสอนเขาสักหน่อย “ตรีโลจน์กล่าวกับเยาวเรศ

เยาวเรศขมวดคิ้วและกล่าวว่า “คุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไรที่นี่ ปล่อยรพีพงษ์ไปเดี๋ยวนี้นะ คุณมีสิทธิ์อะไรที่จะสั่งสอนคนอื่นโดยไม่มีเหตุผลแบบนี้?”

ตรีโลจน์รู้สึกไม่พอใจเมื่อเห็นเยาวเรศปกป้องรพีพงษ์เช่นนี้ เขาหันหน้าไปมองรพีพงษ์กัดฟันและพูดว่า “คิดไม่ถึงว่าคุณจะหลอกเก่งขนาดนี้ จิมมี่ถูกคุณหลอกจนโงหัวไม่ขึ้นเช่นนี้ ถ้าวันนี้ไม่สั่งสอนคุณ กูก็จะไม่ชื่อตรีโลจน์! ”

หลังจากพูดจบ ตรีโลจน์ก็พากลุ่มเพื่อนชายลงมือรพีพงษ์

“เดี๋ยวก่อน!” เยาวเรศตะโกนเสียงดัง

“ จิมมี่ หรือว่าคุณจะเข้าข้างไอ้หนุ่มเกาะผู้หญิงกินเหรอ?” ตรีโลจน์หันศีรษะและมองไปที่เยาวเรศ

“ไม่ใช่ ฉันขอเตือนคุณทางที่ดีอย่าลงมือกับรพีพงษ์ดีกว่า มิฉะนั้นพวกคุณจะถูกทุบตีจนต้องหาฟันในพื้นแน่นอน” เยาวเรศเตือนเขาด้วยความ “ใจดี”