พลิกชีวิต ผมเป็นคนรวยแล้ว / แมงดา? ผมเป็นสายเปย์ต่างหาก - บทที่998 จุดจบ
บทที่998 จุดจบ
ผู้ลี้ลับเห็นเหตุการณ์พลิกผัน มึนงงทันใด
“เป็น……เป็นไปได้ยังไงกัน? นั่นมันยอดฝีมือแดนอาถรรพ์นะ! จะถูกกระบี่ของไอ้เด็กแดนธรรมวิสุทธิ์ชั้นยอดนั่นฆ่าตายได้ไงกัน!!”
นี่เป็นสิ่งที่ผู้ลี้ลับคาดไม่ถึง เขาคิดว่าแม้ฝีมือของรพีพงษ์จะเก่งกาจขนาดไหน มากสุดก็ทำได้แค่หุ่นเชิดบาดเจ็บเท่านั้น จะผ่าออกไปสองส่วนได้ไงกัน?
ขณะนี้เขานึกถึงเมื่อกี้ที่รพีพงษ์เปลี่ยนจากดาบเป็นกระบี่ ตอนนี้ดูๆแล้ว ที่รพีพงษ์เปลี่ยนกระบี่นั้นออกมา ไม่ใช่อาวุธธรรมดา!
แต่ทว่านึกขึ้นได้ในตอนนี้ก็สายไปเสียแล้ว หุ่นเชิดได้ตายไปแล้ว แล้วเขาก็เจ็บหนักปางตาย เขาไม่มีที่พึ่งอื่นแล้ว ทำได้เพียงเป็นแพะที่รพีพงษ์จะบีบก็ตายจะคลายก็รอด
รพีพงษ์เห็นหุ่นเชิดตาย ก็โล่งอก หลังจากที่ชื่นชมพลังของกระบี่สยบเซียนแล้ว เขารู้สึกว่าขาของเขาอ่อนแรงลง อีกนิดเกือบพับลงกับพื้นแล้ว
พลังของกระบี่สยบเซียนนั้นแข็งแกร่ง แต่การโจมตีเมื่อกี้ ต่อให้เป็นรพีพงษ์ที่มีพลังเต็มเปี่ยม ก็ปล่อยได้เพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น
เมื่อกี้ที่เขาสามารถปล่อยพลังนั้นได้ ทั้งหมดก็เป็นเพราะการบีบพลังที่มีของตัวเองออกมา
บวกกับกระบี่สยบเซียนคือพลังจิตวิญญาณเทพ หลังจากที่รพีพงษ์เลื่อนขั้นจิตวิญญาณเทพได้ฟื้นฟู จึงสามารถปล่อยการโจมตีแบบเมื่อกี้ออกมาได้
จนถึงตอนนี้ รพีพงษ์ได้ถึงขีดจำกัดแล้ว
นี่ต้องเป็นการต่อสู้ครั้งเดียวที่ยากที่สุด ของชีวิตเขา ถ้าระหว่างการต่อสู้เขาไม่เลื่อนขั้นแล้วได้พลังใหม่มา ก็ไม่รู้ว่าวันนี้จะเจอกับจุดจบแบบไหน
เขาเดินไปที่ผู้ลี้ลับนั่น ขณะนี้ผู้ลี้ลับสิ้นหวัง ยังไงเขาก็ไม่คาดคิด ว่าวันนี้จะเจอจุดจบแบบนี้
มาถึงด้านหน้าของผู้ลี้ลับ รพีพงษ์ยื่นมือออกไป จี้ที่แขนและขาของผู้ลี้ลับ แสงปรากฏที่ทั้งสี่จุด ทะลุเข้าไปในแขนและขาของผู้ลี้ลับโดยตรง
“เด็กน้อย ฆ่าฉันเถอะ แต่แกจำไว้นะ ต่อให้ฉันจะตาย มันก็ไม่จบเพียงเท่านี้ นี่ก็แค่เริ่มต้นเท่านั้น!” ผู้ลี้ลับตะคอกไปที่รพีพงษ์
รพีพงษ์ไม่สนเขา จับชุดของเขา แล้วลากไปด้านหน้า ของธัชธรรม
ตอนนี้ธัชธรรมสลบไป รพีพงษ์ยื่นมือไปจับเขา พาทั้งคู่เดินออกไปข้างนอก
ขณะนี้ลานจัตุรัสไม่มีแสงสีดำล้อมรอบไว้แล้ว หลังจากที่ผู้คนเห็นว่าไม่มีแสงแล้ว ก็รีบหนีออกไป
ศพแห้งมากมายล้มลงกับพื้น บวกกับการทำลายล้างของการต่อสู้เมื่อกี้ ลานจัตุรัสในขณะนี้ เหมือนกับนรกบนโลกมนุษย์ ต่อให้มีความกล้าขนาดไหน ก็ไม่กล้าอยู่ที่นี่ต่อไปได้
รพีพงษ์ลากผู้ลี้ลับและธัชธรรมแบบนี้ไปข้างหน้า เขาต้องออกจากที่นี่ เพราะนี่เป็นถิ่นของประเทศรัสเซีย การต่อสู้เมื่อกี้น่าจะเป็นจุดสนใจของเหล่าทหารแล้ว
อีกไม่นานทหารจะมาถึง ถ้ามีโอกาสได้จับยอดฝีมือที่ความสามารถยอดเยี่ยมสองคน พวกเขาไม่มีทางปลอดไว้แน่ เพราะนี่จะเป็นสิ่งต่อรองในการเจรจากับประเทศจีนได้
รพีพงษ์และธัชธรรมเจ้าสำนักกลุ่มสิงโตในตอนนี้ สำหรับประเทศจีนแล้วมีคุณค่าอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ ถ้าพวกเขาทั้งคู่ถูกจับ บางทีรัสเซียอาจทำเพื่อให้ศัตรูของตัวเองลดความสามารถลง ก็อาจจะฆ่าเขาทั้งสองไปเลย ถ้าอย่างนั้นวันนี้ที่ทำมาก็ไร้ค่า
แต่รพีพงษ์ตอนนี้รพีพงษ์ได้ถึงขีดจำกัดแล้ว เขาเริ่มสงสัย ว่าเขาจะออกจากจัตุรัสนี้ได้หรือไม่
เขารู้สึกแค่ว่าในสมองเบลอๆ เหมือนจะสลบได้ทุกเมื่อ
ในตอนที่รพีพงษ์เริ่มจะไม่ไหวแล้วนั้น มีร่างผู้หญิงน่ารักร่างหนึ่งโผล่ขึ้นต่อหน้าเขา
“รพีพงษ์ ฉันฟังคำสั่งของคุณ อยู่ที่ที่คนน้อยๆ ฉันรอดชีวิตแล้ว” ฟีน่ามองรพีพงษ์อย่างซาบซึ้ง
รพีพงษ์ยิ้มให้เธอ กล่าว “รีบออกไปจากที่นี่ เดี๋ยวทหารจะมาปิดที่นี่ไว้ ถ้าพวกเขาเห็นคุณอยู่ที่นี่ จะพาคุณไปสอบสวน”
ฟีน่ามองรพีพงษ์ด้วยความเป็นห่วง แล้วกล่าว “รพีพงษ์ ตอนนี้คุณอ่อนล้ามากแล้วใช่มั้ย ถ้าคุณไม่มีวิธีหนีไปจากที่นี่อย่างเร็วล่ะก็ ฉันช่วยคุณได้นะ คนของตระกูลฉันยังแสตนด์บายรอคำสั่งอยู่”
รพีพงษ์จ้องไปที่เธอ ถาม “ผมเชื่อคุณได้มั้ย?”
ฟีน่าพยักหน้าอย่างตั้งใจ กล่าว “ฉันไม่มีทางมอบคุณให้กับทหารแน่นอน ฉันรู้ว่าคุณกังวลอะไรอยู่ ฉันจะพาคุณไปในที่ๆปลอดภัย”
“โอเค งั้นต่อจากนี้ ก็รบกวนคุณด้วยก็แล้วกัน”
พูดประโยคนี้จบ รพีพงษ์ยืนหยัดไม่ไหวอีกแล้ว ล้มลงโดยตรง
ฟีน่าเห็นท่าทีของรพีพงษ์ ก็เจ็บปวดใจ จากนั้นก็เรียกคุณที่อยู่ไกลๆที่รอรับคำสั่งของตระกูลอังเดรมา คนพวกนั้นรีบวิ่งมา หลังจากที่พารพีพงษ์ทั้งสามไปแล้วนั้น ก็รีบออกจากที่นี่ไป
ผ่านไปประมาณสิบนาที เฮลิคอปเตอร์หลายลำบินมาถึงท้องฟ้าบนcentral square รอบๆลานจัตุรัส เต็มไปด้วยรถถัง ล้อมรอบลานจัตุรัสไว้อย่างรวดเร็ว
บนเฮลิคอปเตอร์ ทหารประเทศรัสเซียที่ผ่านการฝึกกำลังพูดคุยสนุกเฮฮากันอยู่
“ระดับสูงบอกว่าที่central squareเกิดเหตุการณ์สำคัญขึ้น ให้พวกเรากองกำลังแนวหน้ามา แต่ก็แค่ลานจัตุรัส จะเกิดเรื่องสำคัญอะไรขึ้นได้ ผมว่าระดับสูงพูดเว่อร์เกินไป ”
“ผมได้ยินมาว่ามีคนจีนหลายคนกำลังต่อสู้กันอยู่ ได้ยินว่ามีคนตายด้วย ไม่รู้ว่าสถานการณ์เป็นยังไงกันแน่ แต่ใช้ทหารแนวหน้า ผมว่าตั้งใจจนเกินไป”
“การต่อสู้ของคนจีน? ใช้กังฟูของพวกเขาหรอ? ผมได้ยินมาว่ากังฟูของคนจีน เป็นเรื่องที่เอาไว้ขู่เด็กๆก็เท่านั้น”
พูดจบ ทุกคนก็หัวเราะออกมา
ผ่านไปไม่นาน เฮลิคอปเตอร์หยุดที่ท้องฟ้าด้านบนห่างจากcentral squareประมาณสิบเมตร ทุกคนมองลงไปที่ลานจัตุรัส อยากรู้ว่าในลานจัตุรัสเกิดอะไรขึ้น
ตอนที่พวกเขาเห็นสภาพของลานจัตุรัส ก็ตกใจ มีบางคนเริ่มพะอืดพะอม ไม่กล้ามองไปด้านล่าง
เห็นทั้งลานจัตุรัสกลายเป็นซากปรักหักพัง มีหลุมนับไม่ถ้วน รอยแตกร้าว สายตาคนที่เห็นตกใจออกมา
บวกกับศพแห้งที่ถูกดูดพลังชีวิตไปกลุ่มนั้นที่ล้มลงกับพื้น ทั้งcentral square เหมือนกับนรกบนโลกเลยก็ว่าได้ ทำเอาทุกคนยิ้มไม่ออกอีกต่อไป
“คนจีนต่อสู้กันไม่ใช่หรอ? ทำไม……ทำไมเป็นแบบนี้?”
“น่ากลัวจริงๆ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมคนพวกนั้นถึงกลายเป็นแบบนี้ จำนวนเยอะมาก น่าจะประมาณห้าพันอัพ”
“กังฟูของประเทศจีนมีจริงๆหรือเนี่ย? แล้วยังน่ากลัวขนาดนี้อีกด้วย ที่นี่เหมือนเพิ่งผ่านสงครามมาเลยนะ!”
“พระเจ้า ถ้านี่เป็นสิ่งที่มนุษย์ทำล่ะก็ งั้นประเทศจีนจะแข็งแกร่งขนาดไหนกันเนี่ย”
……
ทุกคนมองลานจัตุรัสนี้ด้วยความคาดไม่ถึง ต่อให้ไม่เห็นการต่อสู้จริง แต่พวกเขาก็ได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากการต่อสู้แล้ว การต่อสู้ครั้งนั้นจะต้องอนาถมากอย่างแน่นอน
ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป ประเทศจีนคำนี้ กลายเป็นฝันร้ายของทหารประเทศรัสเซียตลอดไป