มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 1018

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1018

เสียงนั้นเป็นของเคเลป และชายชราก็จัดการสกัดกั้นการโจมตีคับขันได้ทันเวลาพอดี

“โอ้ดูนั่นสิ! เขาต้องฝึกฝนตัวเองอย่างไม่มีขอบเขตแน่ เพื่อจะโจมตีหมัดที่สมบูรณ์แบบเช่นนั้นได้!” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขายังคงสังเกตการณ์การต่อสู้จากด้านข้างต่อไป

เจอรัลด์สรุปได้แบบนั้น เพราะทักษะของเดเมียนไม่ได้แตกต่างไปจากคนอื่น ๆ ที่เขาเคยฆ่าทั้งหมดมาก่อนหน้านี้เลย แต่ถึงอย่างนั้น เดเมียนก็แตกต่างไปจากพวกเขา เพราะการใช้ทักษะแต่ละอย่างเหล่านั้นทรงพลังอย่างมาก!

ถ้าเจอรัลด์ต้องคาดเดา เดเมียนอาจจะกลายมาเป็นนักต่อสู้ได้เร็วกว่าเคเลปมากนัก ท้ายที่สุดแล้ว กำลังภายในของนักต่อสู้ก็จะเริ่มแข็งแกร่งขึ้นโดยธรรมชาติ ยิ่งเมื่อพวกเขามีตำแหน่งนั้นยาวนานขึ้น ในทางหนึ่ง มันก็เหมือนกับไวน์ ยิ่งมันถูกทิ้งไว้ใต้ดินนานเท่าไหร่ รสชาติก็จะยิ่งยอดเยี่ยมมากขึ้นเท่านั้น

แม้ทั้งเคเลปและเดเมียนคล้ายกับไวน์ชั้นเลิศ แต่เจอรัลด์รู้ว่าเคเลปจะไม่สามารถล้มเดเมียนได้หรอก

ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม สายตาที่แหลมคมของเจอรัลด์ก็เข้าใจได้ว่าแม้เคเลปมีประสบการณ์ในการต่อสู้มากกว่าอย่างแน่นอน แต่กำลังภายในของเดเมียนนั้นยอดเยี่ยมกว่าของชายชราอยู่มาก

เมื่อการต่อสู้อย่างไม่หยุดห้าสิบรอบเกิดขึ้น เคเลปก็เดินโซเซไปเล็กน้อย ขณะที่เขาเอามือกุมหน้าอกที่ได้รับบาดเจ็บ เขารู้ว่าเขาจะไม่สามารถทำอะไรได้อีกมากนักแล้ว

ในขณะเดียวกัน ฮาเวนเองก็กำลังซ่อนตัวอยู่ในป่าไม้ใกล้กับทะเลสาบเบนริล ขณะที่เธอยังคงเฝ้ามองการต่อสู้ที่กำลังเกิดขึ้น ไปมาได้สักพักแล้วในตอนนี้

ไม่นานเธอก็ถึงกับใจหายวาบ เมื่อเธอรู้สึกถึงมือหนึ่งวางไว้อยู่บนไหล่ของเธอ ตามมาด้วยเสียงที่คุ้นเคยพูดขึ้นมา “อยู่นี่เอง ฮาเวน! เธอกำลังทำอะไรอยู่ที่นี่กัน?”

เธอเอามือปิดปากขณะที่หันหลังกลับไปดูว่าใครพูดแบบนั้น และตอบกลับทันที “…พี่สาว? ควินติน? พวกเธอทั้งคู่มาทำอะไรที่นี่?”

“พวกเรามาที่นี่เพราะพวกเราเป็นห่วงเธอน่ะสิ! เธอกำลังดูอะไรอยู่…?” ซารีนาถาม

“ชู่ว์! เงียบลงหน่อย! ดูนั่นสิ! แม้ฉันไม่สามารถเห็นได้ชัดเจนมากนักจากตรงนี้ แต่นั่นคือพ่อกับเจอรัลด์ที่อยู่ตรงนั้นไม่ใช่เหรอ?” ฮาเวนกระซิบอย่างตื่นเต้น

“เธอแค่เลิกพูดถึงเจอรัลด์คนนั้นได้ไหม? เธอไม่เห็นเหรอว่าการต่อสู้กำลังดำเนินอยู่ตอนนี้? ฟังนะ พ่อบอกฉันก่อนหน้านี้ว่าครอบครัวของเรามีศัตรูที่มีชื่อว่าเดเมียน เวก เนื่องจากพ่ออยู่ที่นี่ หนึ่งในผู้ชายที่กำลังต่อสู้สองคนนั้นต้องเป็นเดเมียนแน่! ขอบคุณพระเจ้าที่พวกเราไล่ตามเธอมาทันเวลาพอดี! ไม่อย่างงั้นล่ะก็ เธออาจจะทำลายแผนการทั้งหมดของเขาไปแล้วก็้ได้!” ซารีนาตอบกลับ พวกเธอรู้สึกช็อกที่พบว่าในเวลานี้พวกเธอกำลังยืนใกล้กับศัตรูของครอบครัวของพวกเธออย่างใกล้ชิดขนาดนี้

เมื่อได้ยินแบบนั้น พวกเขาทั้งสามคนก็แลกเปลี่ยนสายตากัน ก่อนจะเฝ้าดูการต่อสู้ต่อไป พวกเขาไม่กล้าที่จะจากไปด้วยซ้ำเพราะกลัวว่าพวกเขาอาจจะถูกจับได้ในระหว่างนั้น ซึ่งจะทำลายแผนการของพ่อของพวกเขาได้จากนั้น

“นายท่านธีโอดูไม่เหมือนว่าเขาจะสู้ไม่ได้มากไปกว่านี้แล้ว คุณคลอฟอร์ด! คุณต้องช่วยเหลือเขานะครับ!” แซนเดอร์กล่าว ขณะที่เขาชี้ไปที่เดเมียน

เจอรัลด์เพียงสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะเอามือไขว้หลัง

“…ค คุณคลอฟอร์ด? คุณคงไม่คิดที่จะล่าถอยตอนนี้ ใช่ไห…?ผมกำลังพนันทั้งชีวิตของครอบครัวของผมที่นี่ในคืนนี้นะครับ!” แซนเดอร์ที่เริ่มประหม่ามากขึ้น พูดตะกุกตะกักออกมาหลังจากสังเกตเห็นว่าเจอรัลด์ไม่ได้ดูเหมือนว่าเขาจะลงมือในเร็ว ๆ นี้เลย

“อ อาจมีเงื่อนไขอื่นที่พวกเราสามารถทำให้คุณสมหวังหรือเปล่าครับ? ไม่ว่าพวกมันจะเป็นอะไร ผมก็จะทำให้ดีที่สุดเพื่อทำให้พวกมันสำเร็จ!” แซนเดอร์ขอร้อง

“…ผมได้ยินมาว่าบรรพบุรุษเลิฟเวลล์เคยรับจ้างดูแลสัตว์ร้าย…ครอบครัวของคุณเป็นเจ้าของหนังสือเอกสารที่เรียกว่าหนังสืออสูร ถูกต้องไหมครับ?” เจอรัลด์ถาม

แซนเดอร์ตกตะลึงไปชั่วขณะ เมื่อเขาได้ยินแบบนั้น

หลังจากมองดูสภาพของเคเลปครู่สั้น ๆ แซนเดอร์ก็ยิ้มให้เจอรัลด์ก่อนจะพูดขึ้น “คุณคลอฟอร์ด แม้บรรพบุรุษของผมอาจจะเคยใช้ทักษะนั้น แต่ก็น่าเสียดายที่มันหายไปตามกาลเวลานานแล้ว ผมหมายถึงว่าดูพวกเราสิครับ เห็นได้ชัดว่าพวกเราไม่สามารถใช้ทักษะนั้นได้อีกต่อไปแล้ว!”

เมื่อไม่ได้ยินสิ่งที่เขาต้องการ เจอรัลด์ก็เพียงเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงของเขา โดยปฏิเสธที่จะขยับตัวไปไหนแม้แต่นิดเดียว

เมื่อเห็นว่าเคเลปถูกโยนลงกับพื้น ตอนนี้ความตื่นกลัวของแซนเดอร์จึงพุ่งสูงสุดแล้ว

เดิมทีแซนเดอร์คิดว่าเจอรัลด์อาจจะถูกซื้อได้อย่างง่ายดาย โดยเงินและสถานะสูงส่งของเลิฟเวลล์ อันที่จริง เขายังทึกทักเอาเองด้วยซ้ำว่าเจอรัลด์จะยังคงช่วยเหลือครอบครัวของเขาในอนาคต เนื่องจากเคเลปเป็นพันธมิตรของพวกเขา

ถึงอย่างนั้น ตอนนี้เขาก็ตระหนักได้แล้วว่าเขาคิดผิดไปอย่างไร

เมื่อคิดว่าเจอรัลด์เพียงกระตือรือร้นที่จะช่วยเหลือพวกเขาก็เพราะเขามีบางอย่างที่เขาต้องการจากครอบครัวของเขาเท่านั้นล่ะก็! ตอนนี้ที่เขาคิดเกี่ยวกับมัน เจอรัลด์คงต้องอยู่นานขนาดนี้ก็เพราะเคเลปเคยเล่าให้เขาฟังเกี่ยวกับประวัติศาสตร์บรรพบุรุษของเลิฟเวลล์มาก่อนเท่านั้นเอง!

ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม มันก็เป็นเรื่องจริงที่หนังสืออสูรนั้นอยู่ในมือของครอบครัวของเขา

โดยการใช้มัน บรรพบุรุษของตระกูลเลิฟเวลล์สามารถเข้าใจภาษาของสัตว์ร้ายได้! ความจริงแล้ว นั่นก็คือวิธีที่เลิฟเวลล์เริ่มต้นธุรกิจครอบครัวของพวกเขา แม้หนังสือเขียนมือนั้นถูกส่งต่อกันมารุ่นต่อรุ่น แต่ในช่วงปลายยุค 90 ตระกูลเลิฟเวลล์ก็ละทิ้งทักษะนั้นไปในที่สุด ท้ายที่สุดแล้ว การที่จะเข้าใจสัตว์ร้ายได้นั้นก็ไม่ได้เป็นประโยชน์ต่อพวกเขาเหมือนกับที่มันเคยเป็นสำหรับบรรพบุรุษของพวกเขาแล้ว ยังไงซะ หนังสืออสูรก็ยังคงเป็นสมบัติจากบรรพบุรุษของพวกเขาอยู่ดี ดังนั้นเลิฟเวลล์จึงเก็บมันเอาไว้กับพวกเขาอย่างปลอดภัยอยู่เสมอ

ในเวลานี้มันก็อยู่ในคฤหาสน์เลิฟเวลล์และแม้ว่ามันไม่ได้ใช้ประโยชน์อะไรเลยจริง ๆ แต่แซนเดอร์ก็ตระหนักดีว่าหนังสือเขียนมือของบรรพบุรุษนั้นล้ำค่าเพียงใด เขายังรู้เช่นกันว่าเจอรัลด์กำลังรออย่างใจเย็นตลอดเวลามานี้ ก็เพื่อจะบังคับให้เขามอบหนังสือนั้นให้

“…ก็ได้! ผมจะมอบหนังสือให้คุณเพื่อแทนคำขอบคุณ ถ้าคุณช่วยชีวิตครอบครัวของผม!”