มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 1028

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 1028

ทั้ง ๆ ที่เป็นแบบนั้น เจอรัลด์ก็จะไม่ยอมแพ้ไปอย่างง่ายดายขนาดนั้นหรอก

เขาใช้ทักษะหนึ่งให้เป็นประโยชน์ ซึ่งให้เขาก้าวไปได้อย่างล่องลอย เท้าของเขาจึงแทบจะไม่ได้แตะพื้นเลย ขณะที่เขาวิ่งเต็มฝีเท้าไล่ตามจิ้งจอกไป

หลังจากการวิ่งมาได้สักพัก จิ้งจอกศักดิ์สิทธิ์ก็ตระหนักได้ว่าเจอรัลด์ไม่ได้ดูเหมือนจะช้าลงเลย เมื่อเข้าใจว่ามันจะไม่สามารถกำจัดเขาไปได้ง่าย ๆ เพียงแค่วิ่งไปทั่ว จิ้งจอกจึงพุ่งเข้าไปในพุ่มไม้แห่งหนึ่ง

เมื่อมันเข้าไปในพุ่มไม้ เจอรัลด์จึงพลัดหลงกับมันแทบจะในทันที!

“โธ่เว้ย! แกหนีไปได้อีกแล้วงั้นเหรอ?!” เจอรัลด์พูดกับตัวเอง ขณะที่เขาหยุดวิ่ง เมื่อรู้สึกเศร้าสลดเล็กน้อย

ถึงกระนั้น เขาก็ยังไม่ได้ยอมแพ้ เมื่อกลั้นหายใจเพื่อนิ่งเงียบไว้ เขาก็กวาดมองไปทั่วสถานที่รอบตัวเขาอย่างรวดเร็วและระมัดระวัง

ถ้าเขาไม่ให้ความสนใจอย่างระวังในขณะที่เขาทำได้ เจอรัลด์ก็กลัวว่าจิ้งจอกคงจะลงเอยออกจากบริเวณนี้ไปแล้วแน่

แม้กระนั้น เขารู้สึกประหลาดใจ เมื่อทันใดนั้นได้ยินเสียงตะโกนดังขึ้น “อ อย่าฆ่าพวกเรา! ได้โปรดอย่าฆ่าพวกเราเลย!”

เมื่อมองไปยังทิศทางของเสียงตะโกนนั้น เจอรัลด์ก็เห็นผู้คนสองสามคนกำลังวิ่งมาทางเขา โดยกำลังกรีดร้องด้วยความอกสั่นขวัญแขวนราวกับว่าพวกเขากำลังวิ่งหนีเอาชีวิตรอด

เจอรัลด์จึงทำได้เพียงแค่ขมวดคิ้วเท่านั้น ขณะที่เขาคิด ‘ทำไมต้องเป็นช่วงเวลาสำคัญมากเช่นนี้ล่ะ…? ทำไมพวกคุณถึงไม่มาก่อนหน้านี้หรือช้ากว่านี้?!’

ไม่กี่วินาทีต่อมา ก็ได้ยินเสียงตุ้บสองสามครั้งขณะที่เสียงกรีดร้องด้วยความหวาดกลัวก็สิ้นสุดลงในที่สุด แม้มันชัดเจนว่าเสียงกรีดร้องเหล่านั้นได้มาถึงจุดจบของพวกเขากันแล้ว แต่เจอรัลด์ก็ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนั้นเลยจริง ๆ ตอนนี้

“เนื่องจากพวกแกทุกคนตามฉันมาถึงที่นี่ ฉันจะมีทางเลือกอื่นใดได้นอกจากฆ่าพวกแกทุกคนซะ?” ชายชราคนหนึ่งพูดเยาะเย้ย ขณะที่เขาเข้าไปใกล้ศพหมาด ๆ เหล่านั้นพร้อมกับเอามือไว้ข้างหลัง

ในขณะที่เขากำลังตรวจสอบร่างพวกนั้น อย่างไรก็ตาม หางตาของชายชราก็เหลือบไปเห็นเจอรัลด์แวบ ๆ ซึ่งกำลังจ้องมองมาจากระยะไกลได้ครู่หนึ่งแล้วตอนนี้

ชายชรารู้สึกว่าเปลือกตาของเขากระตุก หลังจากตระหนักได้ว่าคนที่กำลังยืนอยู่ตรงนั่นเป็นใคร

‘เช่นนั้นเป็นนายเอง! ดูเหมือนว่านายจะโง่พอที่เลือกชี้ชะตากรรมของตัวนายเอง เมื่อเห็นได้ชัดว่ามีทางเลือกอื่นที่ดีกว่า!” ชายชราคิดขณะที่เขายิ้มเยาะ

“ถ้าไม่ใช่เจอรัลด์ล่ะก็! หรือผมควรพูดว่า คุณคลอฟดร์ด! ผมเชื่อว่าคุณสบายดีตั้งแต่ที่พวกเราพบกันครั้งสุดท้ายใช่ไหมครับ?” ชายชรากล่าวด้วยเจตนาร้ายในสายตาของเขา ขณะที่เขาเข้าไปใกล้เจอรัลด์

เจอรัลด์เองก็มุ่งความสนใจไปกับการตรวจจับเสียงเคลื่อนไหวใด ๆ ที่เขาสามารถรับรู้ได้จากสภาพแวดล้อมเมื่อเขาได้ยินชื่อของเขาถูกเรียกออกมา เมื่อหันหลังกลับเพื่อดูว่าใครเรียกหาเขา เจอรัลด์ก็ถึงกับสะดุ้งตกใจที่เห็นว่าเป็นใคร

“โอ้ เป็นคุณ”

เมื่อตระหนักได้ว่าเจอรัลด์ไม่ได้มุ่งความสนใจไปที่มันอีกต่อไป จิ้งจอกศักดิ์สิทธิ์ที่หลบซ่อนอยู่ ซึ่งกำลังนอนรอเงียบ ๆ มาตลอดเวลานี้ ก็รู้ว่ามันถึงเวลาแล้วที่จะทำการเคลื่อนไหวถัดไปของมัน

เมื่อวิ่งเต็มฝีเท้าจากไป มันก็กระโดดไปทีละก้าวขณะที่มันหายเข้าไปในหุบเขาอย่างรวดเร็ว

ตัวหุบเขาเองเต็มเปี่ยมไปด้วยสิ่งเป็นพิษ ทำให้ความพยายามนำทางด้วยสายตานั้นเป็นเหมือนฝันร้าย นอกจากนั้นด้วยความว่องไวอย่างที่สุดของจิ้งจอกศักดิ์สิทธิ์ เจอรัลด์จึงไม่สามารถมองเห็นมันได้อีกต่อไป เมื่อเขาตระหนักได้ว่าจิ้งจอกกำลังหนีไปที่ไหน

“อย่าวิ่งสิ!” เจอรัลด์ตะโกนขึ้น ขณะที่เขากัดฟันด้วยความไม่พอใจก่อนจะกระโดดเข้าไปในหุบเขาเช่นกัน

‘…โอ้ว? เช่นนั้นดูเหมือนว่าเขาก็ค่อนข้างมีฝีมือในตอนนี้นะ! เนื่องจากเด็กนั่นเป็นนายน้อยที่ร่ำรวย และฉันก็ได้ส่วนผสมที่จำเป็นส่วนใหญ่ที่ฉันต้องการจะทำยาอายุวัฒนะมาแล้ว การใช้หัวใจของเขาเป็นส่วนผสมสุดท้ายก็จะทำให้ยาอายุวัฒนะมีผลมากขึ้น เมื่อเทียบกับการใช้หัวใจของพวกปลาซิวปลาสร้อยเหล่านี้! งั้นก็ตัดสินใจได้แล้ว ฉันจะฆ่าเขาซะ!’

ด้วยการตัดสินใจของเขา มุมปากของชายชราคนนั้นจึงม้วนขึ้นเป็นรอยยิ้ม ขณะที่เขาเริ่มตามเส้นทางของเจอรัลด์ไปอย่างรวดเร็ว

เจอรัลด์เองตอนนี้ก็กำลังดึงทึ้งผมของเขาอย่างร้อนรนใจ ขณะที่เขานั่งอยู่บนยอดหินที่เขาพบในหุบเขา

‘หากมันทำการหนีไปได้สำเร็จแล้ว ฉันก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเมื่อไหร่ฉันจะสามารถจับสัตว์ร้ายนั้นได้อีก!’

ขณะที่เขาพยายามนึกถึงทุกอย่างที่เขาอ่านในหนังสืออสูรด้วยความหวังว่าบางอย่างที่เป็นประโยชน์จะนึกขึ้นมาได้ ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้แล้ว

เลือดบริสุทธิ์ ใช่แล้ว เขายังคงสามารถใช้เลือดบริสุทธิ์ได้!

เขาร้อนรนใจและรีบร้อนมากจนเขาเกือบจะลืมวิธีนี้ไปโดยสิ้นเชิงแล้ว

เขายิ้มในขณะที่ลุกขึ้นยืน เจอรัลด์จำได้ว่าเขาอ่านเกี่ยวกับว่าจิ้งจอกศักดิ์สิทธิ์นั้นฉลาดล้ำเพียงใด แม้แต่เมื่อเทียบกับมนุษย์อัจฉริยะแล้วก็ตาม อย่างไรก็ตามมันก็มีจุดบกพล่องร้ายแรงหนึ่งอย่าง นั่นก็คือความโลภของมัน

ตามหนังสืออสูร จิ้งจอกศักดิ์สิทธิ์ชอบดื่มเลือดมนุษย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้ามันมาจากบุคคลที่มีความสามารถอย่างน่าเหลือเชื่อและมีร่างกายที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดี

โดยไม่คำนึงถึง ตราบใดที่เจอรัลด์สามารถเอาเลือดมนุษย์มาได้และกลั่นมันให้เป็นเลือดบริสุทธิ์ สัตว์ร้ายนั้นก็จะไม่สามารถทนต่อการล่อใจที่นะดื่มมันได้หรอก

เลือดบริสุทธิ์ ในกรณีนี้ ก็คือวิธีการสกัดที่เพิ่มเป็นสองเท่าของวิธีชำระเลือดให้บริสุทธิ์เช่นกัน

ในขณะที่ความคิดนั้นทำให้เขาตื่นเต้นอย่างแน่นอน แต่ไม่นานหลังจากนั้น เจอรัลด์ก็กลายเป็นเศร้าซึมอีกครั้ง

อย่าลืมว่า เขาก็วิ่งมาค่อนข้างไกลจากจุดที่เขายืนอยู่ล่าสุด ตอนนี้เขาตระหนักได้ว่าเขาก็อาจจะใช่เลือดของคนที่ชายชราฆ่าไปก่อนหน้านี้ได้!

เนื่องจากระยะทางจากจุดที่เขาอยู่ในปัจจุบันกับศพพวกนั้นก็สั้นมาก ความคิดที่จะรวบรวมเลือดจากร่างพวกนั้นก็ดูไม่เหมือนจะน่าดึงดูดใจสำหรับเขามากนักเลย ท้ายที่สุดแล้ว เมื่อเขาไปถึงที่นั่น เขาก็จะไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่าจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ตัวนั้นจะยังคงอยู่ภายในหุบเขาอยู่หรือไม่!

เขาไม่สามารถทำให้ตัวเองได้รับบาดเจ็บเพียงเพื่อจะล่อจิ้งจอกศักดิ์สิทธิ์ออกมาได้เหมือนกัน

อาจเป็นไปได้จริงหรือไม่ที่เขาถูกลิขิตให้ไม่มีวันได้จิ้งจอกศักดิ์สิทธิ์มา? เขาถูกกำหนดไว้ให้ลงเอยกลายมาเป็นปีศาจที่กระหายเลือดในอนาคตหรือเปล่า?

ขณะที่ความคิดหดหู่ใจเต็มอยู่ในหัวของเขา ทันใดนั้นเจอรัลด์ก็ได้ยินเสียงกรอบแกรบเบา ๆ ไม่ไกลมากเกินไปนัก…