มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 174
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 174
ในไม่ช้า เจอรัลด์ก็ได้รับข้อความจากธนาคารของเขา ซึ่งระบุไว้ว่าเงินเข้าบัญชีของเขาแล้ว
พี่สาวของเขาเป็นคนมีประสิทธิภาพจริง ๆ
แต่เขาจะใช้จ่ายเงินนี้ยังไงดี?
อืย!
ถ้าเขานำเงินนี้ไปลงทุน งั้นครอบครัวของเขาก็จะรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างแน่นอน บางทีพ่อของเขาอาจจะไม่สังเกตเห็นมันถ้าเขาซื้อบางสิ่งบางอย่าง
150,000,000 ดอลลาร์! เขาจะต้องซื้อของมากมายเท่าไหร่กันถ้างั้น?
นี่มันน่าเครียดจริง ๆ!
เจอรัลด์ตบหน้าผากของตัวเองและเขาก็ไม่มีความตั้งใจจะไปเดินเล่นอีกต่อไป ดังนั้น เขาจึงตัดสินใจกลับไปที่หอพักของเขาเพื่อนอนเล่นแทน
ผ่านไปแล้วสามวันและเจอรัลด์ก็ยังไม่ได้คิดถึงวิธีดี ๆ ที่จะใช้จ่ายเงินนั้น
ในช่วงสามวันนั้น สามสิ่งที่ควรค่าแก่การกล่าวถึงได้เกิดขึ้น
สิ่งแรกก็คือเลย์ลาขอลาออกจากโรงเรียนเพราะแม่ของเธอฉุดกระชากเธออย่างบังคับไปจากโรงเรียน
เจอรัลด์โกรธมากเกี่ยวกับเรื่องนี้และเขาอยากจะช่วยเหลือเลย์ลาจริง ๆ แต่อย่างไรก็ตาม โทรศัพท์ของเลย์ลาไม่ได้ถูกเชื่อมต่อและเขาก็ไม่สามารถติดต่อเธอได้เลย
เขาได้วางแผนไว้ว่าจะถามเธอเกี่ยวกับสถานการณ์ในช่วงสองวันที่ผ่านมาเพื่อที่เขาจะได้ให้เงินจำนวนหนึ่งกับเธอ
อีกเรื่องก็คือฟาซิลิตี้ได้กลายมาเป็นบุคคลสำคัญในโรงเรียน เธอมีส่วนร่วมในกิจกรรมบางอย่างที่จัดขึ้นโดยแพลตฟอร์มการถ่ายทอดสดในเมืองเดียวกันนี้และเธอยังกลายมาเป็นตัวแทนสำหรับหน้าปกของแพลตฟอร์มการถ่ายทอดสดอีกด้วย เธอได้รับชื่อเสียงเพิ่มขึ้นจริง ๆ
เรื่องที่สามก็คือแซคตั้งใจจะอัพเกรดแพลตฟอร์มการถ่ายทอดสดในเมืองเดียวกันนี้เพื่อให้กลายมาเป็นซอฟต์แวร์แห่งหนึ่งสำหรับชาวเน็ตทั่งประเทศ เขายังวางแผนที่จะลงทุนเพิ่มเติมอีกสามสิบล้านดอลลาร์เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการแข่งขันแพลตฟอร์มการบันเทิงอีกด้วย!
เจอรัลด์ให้ความเห็นชอบและเขาก็ลงทุนเงินทันที ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม นี่เป็นการลงทุนครั้งแรกของเขาในอุตสาหกรรมและเจอรัลด์ก็อยากจะสร้างมันขึ้นมาและทำให้มันมีชื่อเสียงโดยเร็วที่สุด!
ในตอนนี้ เจอรัลด์กำลังทานมื้อเช้าคนเดียวในโรงอาหาร!
เขาสามารถได้ยินคนข้าง ๆ เขา พูดคุยกันอย่างไม่หยุด
“เฮ้! รู้ไหมว่าเม้าน์เทนท็อปวิลล่าจะเปิดขายในวันนี้? ราคาเดิมของวิลล่าคือหนึ่งร้อยล้านดอลลาห์แต่ราคาของวิลล่าก็ได้พุ่งขึ้นเป็นหนึ่งร้อยสิบเก้าล้านดอลลาร์ในวันนี้แล้ว!”
“มันเป็นวันจัดนิทรรศการแต่ใครจะซื้อบ้านหลังหนึ่งที่มีค่าถึงหนึ่งร้อยสิบเก้าล้านดอลลาร์กันล่ะ? นั่นไม่ใช่การลงทุนนะ!”
“แต่ฉันคิดว่าเม้าน์เทนท็อปวิลล่าสมราคาหนึ่งร้อยสิบเก้าล้านดอลลาร์จริง ๆ ฉันเห็นภาพบางส่วนที่ได้เผยบนอินเตอร์เน็ต มันบ้ามาก วิลล่านั้นสวยมากเกินไป! ถ้าเธอได้อาศัยอยู่ในวิลล่านั้น เธอจะรู้สึกเหมือนกับว่าเธอกำลังอยู่บนสวรรค์เลยล่ะ!”
“อืม ผู้คนพูดว่านี่คือวิลล่าแต่จริง ๆ แล้ว ฉันรู้สึกว่านี่มันเป็นเพียงแค่สถานที่ท่องเที่ยวแห่งหนึ่ง นี่เป็นเพราะแค่ราคาของตั๋วเข้าชมในนิทรรศการก็มีราคาเป็นหมื่นดอลลาร์แล้ว นอกจากนี้ พวกเขายังจำกัดจำนวนคนเข้าด้วยซ้ำไป!”
“ให้ตายเถอะ! นั่นมันโหดมากเกินไปแล้ว!”
เจอรัลด์ฟังขณะที่ผู้คนที่กำลังทานข้าวตรงโต๊ะถัดไปยังคงพูดคุยและหารือในหมู่กันเองอย่างต่อเนื่อง
ในตอนนี้ เจอรัลด์ก็จำได้ขึ้นมาทันทีที่เขาได้สัญญาว่าจะไปเที่ยวเล่นกับโยเอลที่งานนิทรรศการของเม้าน์เทนท็อปวิลล่าในวันนี้
ในเวลานี้
ทันทีทันใดนั้นโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้นมา
โดยปกติแล้วมันก็คือสายเรียกจากโยเอล
“น้องชาย ผมมารับคุณตอนนี้แล้วเพื่อที่เราจะสามารถไปเข้าร่วมในนิทรรศการสำหรับเมาน์เทนท็อปวิลล่าด้วยกันไงล่ะ! ผมมีตั๋วเข้างานสำหรับคุณแล้วนะ!”
โยเองพูดขณะที่เขาหัวเราะ
“อืมม…คุณไม่ต้องมารับผมหรอก ผมรู้ที่อยู่ของเมาน์เทนท็อปวิลล่า ผมจะไปที่นี่นั่นด้วยตัวเอง คุณสามารถให้ตั๋วเข้างานกับผมเมื่อผมไปถึงที่นั่นในภายหลังละกัน”
“โอ้ โอ้ โอเคครับ ถ้ามันเป็นทางวีไอพี งั้นก็ให้เป็นทางวีไอพีละกัน ผมไม่ถือ ผมต้องรบกวนคุณด้วยถ้างั้น”
“โอเค ผมจะต้องตัดสินใจว่าผมต้องการซื้อมันหลังจากได้ดูมันหรือไม่ ถ้ามันดีจริง ๆ งั้นผมจะวางแผนซื้อวิลล่าสักหลังไว้ที่เมาน์เทนท็อปวิลล่า ฮี่ฮี่ โอเคตามนี้ ผมจะไปที่นั่นหลังจากทานข้าวเสร็จครับ!”
เจอรัลด์วางสายกับโยเอลอย่างทำอะไรไม่ถูก
คน ๆ นี้ยังคงสนับสนุนให้เขาซื้อวิลล่านั้นเอาไว้
มันคงไม่ดีถ้าให้เขารอ
ดังนั้น เจอรัลด์จึงรีบโทรหาฮาร์เปอร์เพื่อขอลาหยุด หลังจากนั้น เขาก็รีบกินข้าวผัดไข่ในจานของเขาอย่างตะกละตะกลามก่อนที่เขาจะลุกขึ้น
ทันใดนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าไม่มีการเคลื่อนไหวใด ๆ เลยในโรงอาหารและทุกคนก็กำลังจ้องมองเขาด้วยความตะลึง!