มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 222

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 222

การดูหมิ่นของเขาเป็นประโยชน์มากกับเควต้า เควต้าหยุดเดินและพูดว่า “คุณไปก่อนเถอะ เจอรัลด์ ฉันจะช่วยพวกเขาเอง!”

เควต้ารู้ทุกอย่างเกี่ยวกับเจอรัลด์และสัญญาว่าจะปิดมันเป็นความลับให้เขา เธอรู้ว่าเจอรัลด์คงจะไม่ทำเรื่องอะไรเหล่านี้และคนเหล่านี้ไม่สมควรจะให้เจอรัลด์บริการพวกเขาด้วย

เควต้าจึงตัดสินใจที่จะอยู่

เจอรัลด์ไม่อยากจะทิ้งให้เควต้าอยู่คนเดียว มันก็แค่การเสียบปิ้งย่าง! ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจอยู่เป็นเพื่อนเควต้า

หลังจากพวกเขาตัดสินใจอยู่ต่อ เขาก็โทรหาแซคและเล่าให้เขาฟังเกี่ยวกับสถานการณ์ของเขาและขอให้เขากลับไปก่อนด้วยตัวเอง

ในขณะเดียวกัน เฮเวิร์ดและคนอื่น ๆ ก็สั่งเนื้อแกะ เตาบาร์บีคิวและเบียร์สองสามลังทันที

จากนั้นปาร์ตี้บาร์บีคิวนี้ก็ได้เริ่มขึ้น

เจอรัลด์และเควต้าใช้เวลาหลายชั่วโมงกว่าจะเสียบเนื้อพวกนั้นใส่ไม้

“นี่คือไม้เสียบเนื้อย่าง 50 ไม้สำหรับเธอสองคน ไปเอาเตาอันเล็กมาและย้านไปด้านข้างซะ!” ลิเลียนยื่นไม้เสียบเนื้อย่างให้เจอรัลด์อย่างหยิ่งยโสแล้วก็เดินกลับไปที่เตาของพวกเขา

นั่นคือทั้งหมดที่เจอรัลด์ต้องการ

จู่ ๆ เขาก็ได้ยินพวกเขาตะโดนขึ้นมา

“ชารอน เธอจริงจังหรือเปล่า? เธอจะเลิกกับเมอร์ฟีจริง ๆ งั้นเหรอ?”

“อืม เราทะเลาะกันกันตลอกสองวันที่ผ่านมานี้และฉันก็คิดจริง ๆ ว่าพวกเราไม่เหมาะกันขนาดนั้นฉันจะบอกให้เขารู้คืนนี้! ความจริงแล้ว ฉันก็คิดว่าเมอร์ฟีกำลังจีบผู้หญิงอีกคนอยู่เหมือนกัน!” ชารอนพูด

“ทุเรศชะมัด! เขาจะทำแบบนั้นลับหลังเธอได้ยังไง? เขาดูเหมือนจะรักเธอมากนะ! นั่นน่ารังเกียจจริง! เธอคู่ควรกับคนที่ดีกว่านี้!” หญิงสาวคนหนึ่งตะโกน

“ฉันเห็นด้วย! ถ้าเมอร์ฟีเป็นคนงี่เง่าเช่นนั้น เธอก็ควรจะเลิกกับเขาจริง ๆ ! มีผู้ชายที่ดูดีกว่าและร่ำรวยกว่านั้นมาก!” ลิเลียนพูด

ชารอนพยักหน้าขณะที่เธอลูบไล้เส้นผมของเธอ

พูดตรง ๆ ชารอนได้ตัดสินใจจะเลิกกับเมอร์ฟีนับตั้งแต่การรวมตัวของชั้นเรียนนั้นแล้วตอนที่เธอเห็นเมอร์ฟีทำตัวราวกับทาสรับใช้คนหนึ่งต่อหน้ายานซี

เธอเคยคิดว่าตราบใดที่ผู้ชายคนนั้นดีต่อเธอและทำงานหนัก เธอก็จะไม่รังเกียจแต่เธอก็ไร้เดียงสามากเกินไป

โดยเฉพาะต่อหน้าคนรวย คุณก็ไม่มีค่าอะไรเลยถ้าคุณเพียงแค่ทำงานให้พวกเขา

เจอรัลด์เป็นตัวอย่างที่ดีมาก ไม่ว่าเขาจะทำงานหนักแค่ไหน เขาก็จะยังคงทำงานเพื่อคนอื่น

ความคิดของชารอนเปลี่ยนไปย่างช้า ๆ

“ชารอน ในฐานะเพื่อนคนหนึ่งและไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเราได้พบกัน ฉันต้องบอกเธอว่าเธอคู่ควรกับคนที่ดีกว่า!” เฮเวิร์ดพูด

ชารอนมองไปที่เฮเวิร์ดขณะที่เธอหวีผมของเธอและยิ้มให้ ท่าทางราวกับว่าเธอกำลังบอกเฮเวิร์ดว่าเธอจะทำให้ดีที่สุด

ทุกคนที่นั่นรู้สึกถึงบางอย่างกับท่าทางแบบนั้น พวกเขาทุกคนต่างก็รู้สึกว่าชารอนกำลังสนใจในตัวเฮเวิร์ดอยู่และเฮเวิร์ดก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน

พวกเขากำลังเกี้ยวเล่นกัน

ชารอนรู้ดีว่าหลังจากที่เฮเวิร์ดกลายมาเป็นคารวย มันคงจะดีกว่าที่จะอยู่กับเขาเมื่อเทียบกับการอยู่กับเมอร์ฟี

ลิเลียนหน้านิ้วคิ้วขมวดกับท่าทางของพวกเขา ความหึงหวงอยู่ในหัวของเธอ

เฮเวิร์ดเป็นเพื่อนร่วมชั้นของเธอและเธอจะแนะนำเพื่อนผู้ชายจำนวนมากให้ชารอนรู้จักเพราะเธอมีแฟนหนุ่ม ชื่อเมอร์ฟี หลังจากที่ได้รู้ว่าเฮเวิร์ดจะร่ำรวยขึ้น ลิเลียนก็ต้องการจะเริ่มลงมือตามจีบเขาแต่เธอก็ตระหนักได้ว่าเธออาจจะเพียงแค่ทำให้เฮเวิร์ดกับชารอนได้คบกัน

ลิเลียนคงจะไม่มีวันคิดว่าเพื่อนที่ดีที่สุดของเธอจะมาเป็นศัตรูของเธอและเธอก็รู้สึกรำคาญ

ในขณะเดียวกันเจอรัลด์ก็เดินมาเพื่อจะเอาไม้เสียบเนื้อย่างอีกสักเล็กน้อยและลิเลียนก็อาละวาดใส่เขา

“นายมันไอ้โง่ที่น่ารังเกียจ! ทั้งหมดที่นายแม่งทำได้ก็คือการกิน! ไอ้โง่เอ้ย!”