มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 428

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 428

เนื่องจากอำนาจและอิทธิพลของพ่อของเขา เวย์ลอนมักจะทำตามที่เขาพอใจอยู่เสมอ ด้วยการทำตัวเอาแต่ใจและยโสโอหังต่อหน้าเพื่อนร่วมชั้นทั้งหลาย

มันไม่เคยเกิดขึ้นกับเขาเลยที่ลูกน้องของชาร์ลีจะแสดงท่าทีที่ดุร้ายกว่าได้ขนาดนี้ พวกเขายังทุบตีเขาอย่างสาหัสอีกด้วยซ้ำ

ขณะนั้น เวย์ลอนเป็นบุคคลที่เสื่อมโทรมทั้งร่างกายและจิตใจ

“เขาต้องไปรักษาที่พยาบาลเดี๋ยวนี้!” มอร์กาน่าตะโกนขึ้นมาก่อนจะหยิบโทรศัพท์ของเธอออกมาและโทรเรียกรถพยาบาล

รถพยาบาลมาถึงในไม่ช้าและเนื่องจากว่ามอร์กาน่าเองก็เป็นแพทย์ฝ่ายรักษา เธอจึงเข้าไปในรถพยาบาลด้วยเช่นกันเพื่อช่วยพันแผลของเขา และเธอก็ไปโรงพยาบาลพร้อมกับเวย์ลอน

“เวย์ลอนถูกทำร้ายและตอนนี้เขากำลังถูกส่งไปโรงพยาบาล…พวกเราควรทำยังไงกันดี?”

“ตอนนี้ก็ไปกันเถอะ…ถ้าหากว่าคนบ้าพวกนั้นกลับมาพร้อมกับกำลังเสริมล่ะ?”

“เธอพูดถูก! พวกเขาดูไม่เหมือนคนธรรมดากันเลย…”

เพื่อนร่วมชั้นทั้งหลายยังคงพูดคุยถึงสถานการณ์ในหมู่กันเองต่อไป พวกเขาทุกคนค่อนข้างลังเลว่าความทะนงตนหรือความปลอดภัยสำคัญกว่ากัน

เนื่องจากว่าไม่ได้ข้อสรุปในทันที พวกเขาทุกคนจึงหันไปมองที่คาเมรอน

คาเมรอนก็มองกลับไปที่พวกเขา รู้สึกตกตะลึงจนแทบพูดไม่ออก

คาเมรอนนอนอยู่บนพื้นตลอดครึ่งหลังของการต่อสู้ เขาถูกเตะล้มลงและเขาก็อยู่ที่นั่น เขากลัวที่จะสู้กลับตอนที่เขารู้ว่าผู้นำคนนั้นเป็นผู้บริหารระดับสูงอะไรแบบนั้น

มันยังเป็นเหตุผลที่ว่า ทำไมถึงมีเพียงเวย์ลอนที่ถูกทุบตีเมื่อการต่อสู้เริ่มขึ้นอีกครั้ง

เดิมทีเขาเป็นกังวล แต่เมื่อเห็นว่าทุกคนกำลังคาดหวังให้เขาตัดสินใจขั้นต่อไปอย่างไร เขาจึงกลายมีความภาคภูมิใจอีกครั้งในไม่ช้า

“ทุกคนสงบสติอารมณ์กันหน่อย! มุ่งหน้าไปยังโรงพยาบาลกันก่อนละกัน พ่อของเวย์ลอนจะไปที่นั่นเช่นกันอย่างแน่นอน!” คาเมรอนกล่าว

เพื่อนร่วมชั้นที่เหลือของเขาเห็นด้วย และพวกเขาทุกคนก็มุ่งหน้าไปยังลานจอดรถชั้นใต้ดินของโรงแรมด้วยกัน

ชั่วครู่สั้น ๆ เจอรัลด์รู้สึกตกตะลึงมากเกินไปที่จะขยับ แต่เขาก็เพียงแค่ส่ายหัวของเขาก่อนจะเริ่มมุ่งหน้าเดินลงบันไดไปเพื่อเอารถของเขาเช่นกัน

‘คนเหล่านี้ชอบทำเรื่องเล็กให้เป็นเรื่องใหญ่จริง ๆ! ถ้าเซลล่าเพียงจะรายงานเรื่องนี้ให้เบื้องบนของเธอได้ทราบ เรื่องต่าง ๆ เหล่านี้ก็คงจะไม่เกิดขึ้น! ชาร์ลีจะได้รับการจัดการได้อย่างง่ายดายแน่นอน!’

‘ทั้งหมดที่เธอต้องทำก็คือ โทรหาฉันและทุกอย่างก็จะจบลงง่าย ๆ เช่นนั้นแหละ!’

‘นี่กลายมาเป็นเรื่องยุ่งเหยิงอะไรอย่างงี้…’ เหล่านี้คือความคิดที่เกิดขึ้นในใจของเจอรัลด์

ตอนนี้พวกเขาทุกคนอยู่ในลานจอดรถ

“เอาล่ะ พวกเรามีรถสี่คันกับเราตอนนี้ มีใครขับรถมาที่นี่อีกบ้าง?” คาเมรอนถาม

ขณะนั้นเอง เซลล่าก็เริ่มร้องไห้ออกมาเสียงดัง

“ฉันขอโทษนะทุกคน! มันเป็นปัญหาของฉันแต่ฉันดึงพวกเธอทุกคนเข้ามาเกี่ยวด้วย!”

เซลล่าร้องไห้คร่ำครวญ ความรู้สึกผิดอย่างมากถ่วงอยู่ในใจของเธอ

“พวกเราจะโทษเธอได้อย่างไรเซลล่า? ฉันเห็นไอ้เฒ่าหัวงูนั่นมันขวางทางของเธอด้วยตาของฉันเอง! ยิ่งไปกว่านั้นแล้ว เจอรัลด์ก็ยืนอยู่ข้างเธอตลอดเวลาแต่เขาไม่ได้ทำอะไรเลย! ถ้าเขาทำอะไรบางอย่างละก็ บางทีทั้งหมดนี่ก็คงจะไม่เกิดขึ้น! มันเป็นความผิดของเขา!”

“ถูกต้อง! ถ้าจะโทษใครละก็มันก็ควรจะเป็นเจอรัลด์! อย่าโทษตัวเองเลย! ขึ้นรถกันเถอะและมุ่งหน้าไปโรงพยาบาลกันตอนนี้!” เรกล่าว

จากนั้นเพื่อนร่วมชั้นทั้งหลายก็เริ่มเข้าไปในรถที่มีอยู่ เซลล่าเองก็ขึ้นรถไปกับรถของคาเมรอน

“ให้ตาย ดูสิ! เจอรัลด์อยู่ที่นี่ด้วยเหมือนกัน!”

ตอนนั้น ในท้ายที่สุดทุกคนก็สังเกตเห็นเจอรัลด์ที่เพิ่มมาถึงที่ลานจอดรถ

“ไอ้โง่นั่นลงมาทำอะไรที่นี่? ที่นั่งในรถที่มีอยู่เต็มหมดแล้ว! ไม่ใช่ว่าเขามาที่นี่โดยการเรียกรถแท็กซี่หรอกเหรอ?” เพื่อนร่วมชั้นหญิงคนหนึ่งถามขึ้นมาอย่างเย็นชา

“ถูกต้อง! เนื่องจากว่านายนั่งรถแท็กซี่มาที่นี่ทำไมนายถึงลงมาที่นี่กับพวกเราล่ะ? นายวางแผนที่จะมาร่วมกับพวกเราในรถเหรอ? นายจะไม่มีประโยชน์ใด ๆ แม้ว่านายมากับพวกเรา! แค่เรียกรถแท็กซี่และหยุดขวางทางพวกเราที่นี่ซะ!” เรกล่าวด้วยการยิ้มเยาะที่แสนจะเย็นชา

เซลล่าเพียงถลึงตามองเจอรัลด์ แม้ว่าเธอจะไม่ได้พูดอะไรก่อนจะมองไปทางอื่น

“อย่าไปสนเขาเลย คาเมรอน รถของนายหรือเวย์ลอนเร็วกว่ากัน?” เรถามขณะที่เธอกรอกตาพร้อมกับมองเจอรัลด์

“พวกมันก็แทบจะเหมือนกัน! พวกเราจะมุ่งหน้าออกไปก่อนละกัน! นั่งดี ๆ ล่ะ!” คาเมรอนตะโกนขณะที่เขาเหยียบคันเร่ง ส่งผลให้รถพุ่งไปข้างหน้า

สิ่งที่ตามมาก็คือเสียงดังโครม

คาเมรอนไม่ได้จับพวงมาลัยไว้ให้แน่นพอ รถของเขาได้ชนกับรถสีขาวคันหนึ่งที่จอดอยู่ด้านหน้าของพวกเขา

กระโปรงรถของคาเมรอนถูกยกขึ้น มันดูเหมือนกับว่ามันถูกทำให้เสียหายอย่างรุนแรง

“ให้ตายเถอะ!” คาเมรอนตะโกนขึ้นมาด้วยความช็อก

พวกเขาทุกคนลงจากรถของเขาและเรก็เริ่มกรีดร้องทันที เธอเอามือปิดปากไว้ด้วยความตกใจ

“คาเมรอน คาเมรอน ดูสิ! ฉันคิดว่านายชนเข้ากับรถเบนซ์ G500 นะ!”

“ว่าไงนะ? นั่นจะเป็นไปได้อย่างไร?”

เพื่อนร่วมชั้นคนอื่น ๆ ส่วนใหญ่ไม่ได้คิดมากเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ สำหรับพวกเขา มันแค่รู้สึกว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่รถหรูเช่นนี้จะมีอยู่ในมณฑลเงียบสงบแห่งนี้ด้วย

แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อพวกเขาเดินเข้าถึงตัวรถ แต่โชคร้ายที่เรพูดถูกก็คือ มันคือรถเบนซ์ G-Class จริง ๆ …