มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 434

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 434

คำถามนั้นมาจากเร

“เธอพูดว่าไงนะ? เขาขับรถเบนซ์ G-Class งั้นเหรอ?” เวย์ลอนกล่าว ด้วยความช็อก

เมื่อคิดย้อนกลับไป เจอรัลด์เพียงแค่ยิ้มอย่างใจเย็นอยู่ด้านข้าง ในขณะที่เวย์ลอนกำลังอวดรถของเขาอยู่ก่อนหน้านี้

เขาคิดว่ามันคือความอิจฉา แต่เจอรัลด์เพียงแค่กำลังสนุกกับคนโง่ที่กำลังโอ้อวดรถออดี้ A4L ของเขาอยู่! ด้วยราคาปัจจุบันของรถเบนซ์ G-Class เงินจำนวนนั้นสามารถซื้อรถออดี้ A4L แปดหรือเก้าคันได้อย่างง่ายดาย!

“อย่างที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้ ฉันชนะได้มันเป็นรางวัลมา! ก็แค่ยานพาหนะคันหนึ่งที่ช่วยให้ฉันไปไหนมาไหนได้อย่างอิสระ” เจอรัลด์กล่าวอย่างใจเย็นขณะที่เขายิ้ม

จากนั้นเขาก็วางเหยือกน้ำลงและออกจากห้องคนไข้ไป

เซลล่าไม่ได้พูดอะไร แต่ตอนนี้เธอนับถือเจอรัลด์มากกว่าที่เธอเคยมี

เขาเพียงจากห้องคนไข้ไป เมื่อปัญหาได้รับการแก้ไขโดยไม่คาดหวังการยกย่องใด ๆ เลย

ในใจของเธอ เธอรู้ว่าแม้ว่าเธอจะคิดว่าคนอื่น ๆ ได้คอยช่วยเหลือเธอมาตลอด แต่เจอรัลด์ก็ไม่ได้ใส่ใจตราบใดที่ไม่มีปัญหาอีกต่อไป

แม้ตอนที่เจอรัลด์เข้าไปในรถของเขาแล้ว เพื่อนร่วมชั้นของเขาทั้งหลายก็ยังไม่ขยับไปไหนกันสักนิด พวกเขายังคงจ้องกันและกันด้วยความช็อกที่เขาแค่จากไปง่าย ๆ แบบนั้น

ขณะที่เจอรัลด์ขับรถไป โทรศัพท์ของเขาก็เริ่มดังขึ้นมา

มันทำให้เขาแปลกใจเล็กใจที่ผู้โทรคือ แทมมี่แต่เขาก็ยังคงรับสาย

“เจอรัลด์ ช่วยบอกให้กีย่ากลับมาบ้านเถอะ คุณควาริงตันเป็นกังวงใจอย่างมากเลย เขาพยายามโทรหากีย่าหลายครั้งแล้ว ตอนนี้แต่โทรศัพท์ของเธออาจจะปิดไว้อยู่ เธอไม่แม้แต่จะตอบข้อความไหนของฉันอีกต่อไปเลยด้วยซ้ำ! บอกให้เธอรู้หน่อย ฉันจะไปพบกับเธอในบ่ายนี้!” แซมมี่กล่าว

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เจอรัลด์ก็ตกตะลึงไปชั่วขณะ

เขาหยุดรถตรงข้างทางทันที “อะไรนะ? เธอหมายความว่ายังไงที่เขาเป็นกังวล? กีย่าไม่ได้กลับบ้านไปแล้วเหรอ?”

เขารู้ดีว่ากีย่าได้พูดว่าเธอจะกลับไปบ้านก่อนที่เธอจะจากไป เจอรัลด์ก็ไม่แม้แต่จะติดต่อเธอเลยตั้งแต่นั้นมา

เขาคิดว่ามันดีแล้วที่จบลงไปแบบนั้น

ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ไม่สามารถให้เธออยู่ได้ ไม่อย่างงั้นละก็มันจะเป็นการเพิ่มโอกาสให้มีล่าเข้าใจผิดมากขึ้นในอนาคต

เธอไปที่ไหนกัน? แล้วทำไมถึงไม่มีใครสามารถติดต่อกีย่าได้ในตอนนี้?

“…เอ๋? อะไรนะ? นายพูดแบบนั้นหมายความว่ายังไง? ฉันยังคงสามารถติดต่อเธอได้เมื่อวานนี้ก่อนที่ฉันจะรู้ว่าฉันไม่สามารถติดต่อเธอได้อีกต่อไปในวันนี้ เธอแสดงละครได้ดีมากและตอนนี้พ่อของเธอก็รู้สึกกลัวจริง ๆ โปรดอย่าแกล้งทำอีกต่อไปเลย พ่อของเธอไม่ได้อยู่ที่บ้านของฉัน ส่งโทรศัพท์ให้กีย่าเดี๋ยวนี้!” แทมมี่กล่าว

เธออยากจะคิดว่าเจอรัลด์กำลังเสแสร้งแกล้งทำอยู่เท่านั้น

“แทมมี่ ฉันพูดจริง อย่าทำให้ฉันกลัวเลย เธอออกจากที่พักฉันไปเมื่อสามวันก่อนและตอนเช้าหลังจากนั้น กีย่าก็นั่งรถกลับไปที่เมย์เบอร์รี่ เธอบอกว่าเธอจะเข้ารับการหมั้นกับยาโคปทันทีที่เธอกลับบ้าน”

เจอรัลด์ป้ายแขนเสื้อของเขากับหน้าผากเบา ๆ เนื่องจากเหงื่อเริ่มก่อตัวด้วยความกลัว

เขาอธิบายทุกอย่างที่เกิดขึ้นในวันที่กีย่าจากไปให้แทมมี่ฟัง

“โธ่เว้ย! แม้ว่าจะเป็นอย่างงั้น พวกเราก็ควรจะยังคงสามารถติดต่อเธอได้สิ แต่นี่พวกเราไม่สามารถติดต่อเธอได้เลย! เธอบอกนายจริง ๆ เหรอว่าเธอจะไปหมั้นกับยาโคปน่ะ?”

“จะเป็นใครไปได้ล่ะ?”

“ฉันแค่จะพูดว่า คนที่เธอควรจะหมั้นหมายด้วยไม่ใช่ยาโคป แต่เป็นผู้ชายจากยานเคนที่คนอื่นรู้จักกันดีในชื่อคุณหลง แต่อย่างไรก็ตาม กีย่าไม่อยากจะอยู่กับเขาดังนั้นเธอจึงหนีออกจากบ้านไป ฉันสงสัยว่าเธอไปหานายด้วยข้ออ้างมากมายในใจเผื่อว่านายไม่ให้เธอเข้าไปอยู่! โอ้ กีย่า…ตอนนี้ฉันแค่กังวลว่าบางอย่างได้เกิดขึ้นกับเธอ!” แทมมี่ร้องออกมาด้วยน้ำเสียงที่เป็นกังวล

หลังจากแบ่งปันเรื่องอะไรก็ตามที่พวกเขารู้เกี่ยวกับสถานการณ์แล้ว เจอรัลด์ก็วางสายก่อนจะพยายามโทรหากีย่าทันที

แต่อย่างไรก็ตาม มันเป็นเรื่องจริง โทรศัพท์ของเธอถูกปิดไว้จริงด้วย

เขาพยายามติดต่อเธอผ่านโซเชี่ยลมีเดียอื่น ๆ เช่นกันแต่ผมที่ได้ก็เหมือนเดิม

‘ให้ตายเถอะ! เกิดอะไรขึ้น กีย่า!’

‘แม้ว่าการหายตัวไปของเธอจะไม่ได้เกี่ยวข้องกับเขาโดยตรง แต่สถานที่สุดท้ายที่เธอถูกพบเห็นว่าอยู่ก็ยังคงเป็นที่พักของฉัน!’

เจอรัลด์อารมณ์เสียอย่างมากและเขาก็เต็มไปด้วยการตำหนิตัวเอง

‘ถ้าฉันไม่ได้พูดสิ่งต่าง ๆ เหล่านั้นไปกีย่าก็อาจจะไม่จากไปในตอนแรก…’

‘ถ้าเพียงแต่ฉันโทรหาเธอหลังจากที่เธอจากไป ฉันก็อาจจะยังคงรู้ว่าเธออยู่ที่ไหนในตอนนี้’

‘แต่มันสายเกินไปแล้วสำหรับเรื่องนั้น ฉันจะไม่สามารถคาดหวังสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ได้อยู่ดี บางอย่างเกิดขึ้นกับกีย่าและฉันต้องการจะตามหาเธอเดี๋ยวนี้’

‘แทมมี่ก็ได้พูดเช่นกันว่าเธอคิดว่ากีย่ายังคงอยู่ด้วยกันกับฉัน’

เจอรัลด์เกาหัวของเขาด้วยความหงุดหงิดภายในใจของเขา มีความเป็นไปได้นับไม่ถ้วนของสิ่งต่าง ๆ ที่สามารถเกิดขึ้นกับเธอได้ แต่ละความเป็นไปได้ที่เขาคิดนั้นเพียงจะทำให้เขายิ่งรู้สึกตกใจกลัวมากขึ้นกว่าเหตุการณ์ก่อน ๆ อีก

เขาตบพวงมาลัยอย่างแรงเพื่อจะสงบสติอารมณ์ตัวเองลงเล็กน้อย

เขาส่ายหัว จากนั้นก็หลับรถของเขาทันที

ตอนนี้เขากำลังย้อนกลับไปที่เมย์เบอร์รี่…