มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 437
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 437
อีวอนน์ได้ทำงานเป็นผู้ช่วยของฟาซิลิตี้ซึ่งอธิบายได้ว่าทำไมเธอถึงอยู่ที่นั่น เธอตกใจอย่างชัดเจนเมื่อเธอเห็นเจอรัลด์ที่นั่น
“อย่ากังวลกับเรื่องนี้ก่อนเลย ที่สำคัญที่สุด พวกเราต้องการความช่วยเหลือของเธอ!”
มันรู้สึกเหมือนนานมากแล้วตั้งแต่ที่เจอรัลด์พบกับอีวอนน์และฟาซิลิตี้ครั้งสุดท้าย
พวกเขาไม่ได้พบกันตัวต่อตัวมาตั้งแต่วันที่เขาได้ช่วยชีวิตพวกเธอตอนที่พวกเธอถูกลักพาตัวไปกัน
เจอรัลด์จึงรู้สึกกระสับกระส่ายเล็กน้อยที่พูดคุยกับพวกเธอตอนนี้
“รอนี่สักครู่ ฟาซิลิตี้ยังคงกำลังแต่งหน้าอยู่ ฉันจะบอกเธอก่อนว่าพวกนายอยู่ที่นี่กัน!”
อีวอนน์ไม่ได้ใจร้ายเหมือนกับที่เธอเคยเป็นต่อเจอรัลด์แล้วตอนนี้
ตั้งแต่นั้นมามีหลายอย่างได้เกิดขึ้นและมันอาจเป็นเจอรัลด์จริง ๆ ที่ได้ช่วยชีวิตพวกเธอสี่คนเอาไว้ เจอรัลด์ต้องมีอำนาจและอิทธิพลอยู่เล็กน้อยอย่างแน่นอน พวกเธอรู้มากขนาดนั้น
ตอนนี้ อีวอนน์จึงต้องการจะพยายามเอาใจเจอรัลด์แทน ฟาซิลิตี้ก็มีกระบวนการคิดแบบเดียวกันอย่างชัดเจน
ภูมิหลังของเขาน่าสังสัยสำหรับพวกเธอ พูดได้แค่นั้น
พวกเธอตกอยู่ในอันตรายร้ายแรงเช่นนั้นตอนนั้นแต่กระนั้นก็ไม่มีใครสามารถช่วยเหลือได้เพราะไม่มีใครแม้แต่จะรู้ด้วยซ้ำว่าเธอถูกลักพาตัวไป
อืม แน่นอนว่ายกเว้นสำหรับเจอรัลด์
ยิ่งไปกว่านั้น เหตุการณ์ที่เกี่ยวกับแบตเตอรี่สำรองของแคสแซนดร้าและเสื้อคลุมของเจอรัลด์ที่ถูกทิ้งไว้ข้างหลังในรถไมบัคก็ยิ่งเป็นการเพิ่มความสงสัยของพวกเธอมากขึ้น ของ ๆ เขาดูเหมือนจะปรากฏให้เห็นเมื่อไหร่ก็ตามที่สถานการณ์เช่นนี้เกิดขึ้น
เมื่อพวกเธอมาถึงข้อสรุปกัน ฟาซิลิตี้จึงตัดสินใจที่จะปฏิบัติกับเจอรัลด์ให้ดีขึ้น
“เจอรัลด์เหรอ? ทำไมนายถึงอยู่ที่นี่ล่ะ?” ฟาซิลิตี้ถามขณะที่เธอเดินมาหากลุ่ม เธอแต่งหน้าเบา ๆ เท่านั้นแต่เธอก็ยังคงมีเสน่ห์และน่าดึงดูด
มันน่าประหลาดใจสำหรับแทมมี่และคนอื่น ๆ
มันไม่เคยเกิดขึ้นกับพวกเขาที่คนดังทางอินเตอร์เน็ตจะสามารถดูมีเสน่ห์ได้ขนาดนี้แม้จะแต่งหน้าพื้น ๆ ก็ตาม
อย่างไรก็ตาม แทมมี่, เฟลิเซีย และเควด ดูยิ่งช็อกมากขึ้น “นายรู้จักเธอเหรอเจอรัลด์?”
“เธอเป็นเพื่อนร่วมชั้นของฉันแน่นอนว่าเธอจะรู้จักฉัน!” เจอรัลด์กล่าวอย่างใจเย็น
“เจอรัลด์ ผู้หญิงที่ชื่อกีย่าคนนี้ ความสัมพันธ์ของนายกับเธอคืออะไร?” อีวอนน์ถามอย่างร้อนใจเล็กน้อย
“เธอเป็นเพื่อนที่ดีคนหนึ่ง โปรดขอความช่วยเหลือจากแฟน ๆ ของเธอ เพื่อตามหาเธอด้วย เมื่อเธอถูกพบเจอ จะมีรางวัลรอเธออยู่แน่นอน!”
เจอรัลด์ไม่มีอารมณ์ที่จะทำตัวไม่ให้เป็นจุดสนใจในขณะนั้นดังนั้นทุก ๆ คำที่เขาพูดจึงฟังดูมีอำนาจเหนือ และมีอิทธิพล
อย่างไรก็ตาม ทั้งฟาซิลิตี้และอีวอนน์ไม่ได้คิดว่านั่นไม่เหมาะสม
พวกเธอได้ครุ่นคิดเกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของเขามานานพอแล้ว และนี่เพียงเป็นการพิสูจน์ว่าข้อสมมุติต่าง ๆ ของพวกเธอนั้นถูกต้อง
“ฉันจะช่วย แต่อย่างไรก็ตาม ฉันจะต้องให้นายเข้ามาในสำนักงานกับฉัน เจอรัลด์ ฉันต้องการจะคุยกับนายเกี่ยวกับเรื่องบางอย่างเป็นการส่วนตัว อีวอนน์ช่วยบริการเพื่อน ๆ ของเควดให้ฉันด้วย”
จากนั้นฟาซิลิตี้ก็หันหลังกลับและเดินเข้าไปในในสำนักงานของเธอใหม่
เจอรัลด์ตามหลังเธอไป
ในใจของเขา เขาสรุปแล้วว่าทั้งสองสาวรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของเขาแล้วตอนนี้
เป็นเพราะเขาไม่ได้ระวังมากพอมา หลายครั้งแล้วที่เขาได้ช่วยเหลือพวกเธอ เขาทิ้งเบาะแสไว้เบื้องหลังเพียงพอสำหรับพวกเธอที่จะปะติดปะต่อเรื่องราวเข้าด้วยกันได้
แล้วทำไมฟาซิลิตี้จะต้องขอให้เขาเข้าไปในสำนักงานของเธอด้วยล่ะ? ความจริงแล้ว อีวอนน์ก็คงจะด่าว่าเขาทันทีและไล่เขาไปถ้าเธอไม่รู้ว่าจริง ๆ แล้วเขาเป็นใคร
อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ไม่ใช่คนที่ถือโทษโกรธแค้นต่อฟาซิลิตี้ แม้ว่าเธอจะพูดเหน็บแนมใส่เขาเขาอยู่ตลอดเวลาในอดีต
มิอย่างงั้น เขาคงจะไม่ปล่อยให้กลายมาเป็นผู้ประกาศสาวที่โด่งดังเหมือนที่เธอเป็นในวันนี้
“ฉันจะทำเรื่องนี้ให้ชัดเจน ฉันจะช่วยเหลือนายเรื่องนี้อย่างแน่นอนไม่ว่าจะอะไรก็ตาม แต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ นายช่วยบอกอะไรบางอย่างกับฉันด้วยความสัตย์จริงได้ไหม? นายคือผู้ชายธรรมดาหรือเปล่า? และนายก็คือ คุณคลอฟอร์ดจากเมย์เบอร์รี่เช่นกันใช่ไหม?”
ฟาซิลิตี้กัดริมฝีปากล่างของเธอขณะที่เธอตัดสินใจที่จะถามเจอรัลด์ตัวต่อตัว
ฟาซิลิตี้มีความรู้สึกซับซ้อนอย่างมากทันทีที่เธอได้พบเจอรัลด์อีกครั้งหลังจากเป็นเวลานานมาแล้ว
เจอรัลด์เป็นคนที่เธอชอบมาโดยตลอดจริง ๆ ใช่ไหม?
ผู้ชายธรรมดาปฏิบัติต่อเธอเป็นอย่างดีอยู่เสมอ
แม้ว่าพวกเขาจะไม่เคยพบกันเป็นการส่วนตัว ฟาซิลิตี้เริ่มมีความรู้สึกดี ๆ ให้กับเขาหลังจากได้รับความช่วยเหลือของเขามาสองสามครั้ง มันเป็นความรู้สึกแบบที่ติดอยู่ในใจของเธออย่างรุนแรง
มันยังเป็นเหตุผลที่ทำไมเธอถึงไม่รู้สึกอะไรเลยที่เมื่อไหร่ก็ตามชายหนุ่มร่ำรวยคนอื่น ๆ พยายามจะได้รับความรักของเธอหรือช่วยเหลือเธอ