มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 443
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 443
“…เฮ้ นั่นเจอรัลด์ไม่ใช่เหรอ?” ผู้ชายคนหนึ่งจำคนที่ขี่จักรยานอยู่กลางสายฝนได้
“ฉันคิดว่าใช่นะ! ให้ตายเถอะ เขากำลังปั่นจักรยานท่ามกลางฝนตกหนักเช่นนี้เนี่ยนะ! และเขาดูเหมือนกำลังเร่งรีบอยู่เหมือนกัน!”
“ฉันได้ข่าวมาว่าเขาชนะรางวัลเป็นรถยนต์คันหนึ่งหรือบางอย่างนี่แหละ แต่กลายเป็นว่าเขาก็โกโรโกโสเหมือนอย่างที่เคย!”
“อืม เมื่อคิดว่าครั้งหนึ่งฉันชื่นชมเขาทันทีที่ฉันรู้ว่าเขาถูกล็อตเตอรี่น่ะ”
กลุ่มผู้หญิงที่นั่นเริ่มถกกันเรื่องเจอรัลด์
คนเหล่านั้นทั้งสิบคนที่กำลังยืนอยู่ข้างประตูคือเพื่อนร่วมชั้นของเขา ที่ปรึกษา อย่างที่คนส่วนใหญ่จะเดาได้แล้วในตอนนี้ ว่าไม่ใช่อื่นที่ไหนนอกจากแคสแซนดร้า
มันบังเอิญว่าแคสแซนดร้ากำลังย้ายเข้ามาบ้านหลังใหม่อีกครั้งในวันนี้พอดี เธอไม่ต้องอาศัยอยู่ในอพาร์ตเมนต์คณะอีกต่อไปแล้ว
เนื่องจากว่าย่านเซนต์คลาวด์เป็นเขตหรูหรา บ้านจึงมีราคาอยู่ที่ประมาณสี่แสนดอลลาห์
แคสแซนดร้าได้ทำงานเป็นผู้บรรยายในมหาวิทยาลัยมานานมากแล้วตอนนี้ เธอยังสร้างร้านค้าออนไลน์ของตัวเองอีกด้วย ด้วยการทำงานเป็นผู้ขายออนไลน์
ด้วยความช่วยเหลือของฟาซิลิตี้ที่ช่วยโฆษณาร้านและสินค้าของเธอ จึงไม่น่าแปลกใจเลยว่าแคสแซนดร้าจัดการทำเงินได้มากมากขนาดนี้
ด้วยเงินนั้น เธอจึงสามารถซื้อบ้านใหม่ที่มีสามห้องนอน ห้องนั่งเล่น และห้องครัวให้ตัวเองได้
เนื่องจากว่าเธอต้องการย้ายของของเธอมาที่บ้านหลังใหม่ เธอจึงขอความช่วยเหลือจากเหล่านักเรียนที่มหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่
เมื่อการขนย้ายเสร็จสิ้นลง เธอจึงเลี้ยงอาหารพวกเขาทุกคนในร้านอาหารท้องถิ่นซึ่งอธิบายได้ว่าทำไมพวกเขาทุกคนถึงมาเกาะกลุ่มกันใกล้ประตูของร้านอาหารในตอนแรก
เมื่อเห็นเจอรัลด์อีกครั้งหลังจากนานมาแล้ว แคสแซนดร้าก็รู้สึกได้ถึงหัวใจที่เต้นแรงของเธอ
เธอก็เหมือนฟาซิลิตี้ เนื่องจากว่าพวกเธอทั้งคู่ชอบผู้ชายธรรมดา เมื่อรู้ว่าเจอรัลด์มีความเป็นไปได้อย่างมากที่จะเป็นผู้ชายธรรมดาตัวจริง เธอจึงรู้สึกอ่อนไหวทุกครั้งที่เมื่อไหร่ก็ตามสิ่งต่าง ๆ เกี่ยวกับเจอรัลด์เกิดขึ้น
ย้ายกลับมาที่เจอรัลด์ เนื่องจากว่าฝนกำลังตกลงมาอย่างหนักมาก เขาจึงไม่สามารถปั่นจักรยานได้เร็วพอไม่ว่าเขาจะพยายามอย่างหนักแค่ไหนก็ตาม
ขณะนั้น รถสามคันก็วิ่งผ่านเขาไปติดต่อกัน พวกเขาทั้งหมดกำลังเคลื่อนไปยังทางเข้าของย่านเซนต์คลาวด์
เมื่อรถคันสุดท้ายเหยียบเบรก ฟาซิลิตี้, อีวอนน์ และคนอื่น ๆ อีกสองสามคนก็รีบออกมา ในมือของพวกเขานั้นมีโทรศัพท์พร้อมกับอุปกรณ์การถ่ายทอดสดอื่น ๆ
เจอรัลด์ได้อัปเดตให้แทมมี่ฟังถึงสิ่งที่เขาได้รู้มาก่อนหน้านี้ก่อนที่โทรศัพท์ของเขาจะแบตหมด เธอต้องบอกคนอื่น ๆ เกี่ยวกับเรื่องนี้แน่
เมื่อเจอรัลด์มาถึงที่บ้านหลังนั้น เขาก็เห็นแทมมี่และพ่อแม่ของกีย่ากำลังพยายามจะผ่านบอดี้การ์ดหลายคนที่ยืนคุ้มกันอยู่ตรงทางเข้า
“ให้ฉันผ่านเข้าไป! ให้ฉันเห็นลูกสาวของฉัน!” แม่ของกีย่าร้องไห้ออกมา
เมื่อตระหนักได้ว่าพวกเขาคือพ่อแม่ขอผู้เคราะห์ร้าย เหล่าบอดี้การ์ดก็มองกันและกันก่อนที่จะสังเกตเห็นเจอรัลด์ยืนอยู่กลางสายฝน เขาส่งสัญญาณให้พวกเขาปล่อยพวกเขาเข้าไป และพวกเขาจึงอนุญาตให้คนที่เหลือที่นั่นเข้าไปทันที
บอดี้การ์ดคนหนึ่งรีบวิ่งไปหาเจอรัลด์ก่อนจะกระซิบบางอย่างใกล้หูเขา ขาของเจอรัลด์รู้สึกอ่อนแรงขึ้นมา ในที่สุดแล้วเขาก็หายใจอย่างโล่งอกได้ เดรกและไทสันได้ช่วยกีย่าไว้แล้ว เจอรัลด์พยักหน้าให้และบอดี้การ์ดจึงวิ่งกลับเข้าไปในบ้านเพื่อจัดการกับสิ่งอื่น ๆ ต่อ
เจอรัลด์สังเกตุเห็นว่าฟาซิลิตี้ก็กำลังจะเข้าไปในบ้าน ดังนั้นเขาจึงเดินไปหาเธอและบอกเธอเกี่ยวกับข่าวดีนี้ ฟาซิลิตี้หยุดเดินชั่วครู่ก่อนจะพยักหน้าให้ เจอรัลด์เพียงพยักหน้ากลับ ด้วยรอยยิ้มที่เหนื่อยล้าบนใบหน้าของเขาก่อนที่เขาจะเดินจากไปช้า ๆ
ขณะที่เธอเฝ้ามองเขาเดินจากไป ทันใดนั้นน้ำเสียงหนึ่งก็ตะโกนเรียกหาเธอ
“ฟาซิลิตี้! ตรงนี้! ทางนี้!”
เหล่านักเรียนจากก่อนหน้านี้ได้ออกจากร้านอาหารมาเพื่อจะดูอย่างใกล้ชิด และหนึ่งในหญิงสาวเหล่านั้นก็บังเอิญเห็นฟาซิลิตี้ขึ้นมา
ฟาซิลิตี้ช็อก ทำไมเพื่อนร่วมชั้นของเธอมากมายขนาดนี้มาอยู่ที่นี่ล่ะ?
เมื่อสังเกตเห็นว่าอีวอนน์ก็อยู่ที่นี่ เธอจึงไปหาเธอ
“ฟาซิลิตี้ เธอยอดเยี่ยมจัง! พวกเขาไม่อนุญาตให้ใครเข้าไปแต่เธอกลับได้รับอนุญาตให้เข้าไปพร้อมกับลูกทีมของเธอ! เกิดอะไรขึ้นที่นั่นกันแน่?” หญิงสาวคนหนึ่งถามขึ้นมาอย่างอยากรู้อยากเห็น
ฟาซิลิตี้เพิ่งได้รับคำสั่งให้มาทำการออกอากาศในที่เกิดเหตุดังนั้นแม้ว่าเธอจะตกใจเมื่อเธอเห็นรถไมบัคที่กำลังปิดกั้นทางเข้าอยู่ในตอนแรกก็ตาม แต่โชคดี แทมมี่ได้บอกบอดี้การ์ดว่าเจอรัลด์ได้ส่งพวกเธอมาดังนั้นพวกเขาจึงได้รับอนุญาตให้เข้าไปในย่านนั้นได้
“มีหญิงสาวคนหนึ่งถูกลักพาตัว พวกเราได้รับข่าวเกี่ยวกับเรื่องนี้ดังนั้นพวกเราจึงรีบมาที่นี่โดยไม่รู้ว่าภารกิจการช่วยเหลือจริง กับพวกเธอทุกคนที่เห็นว่ามีผู้คนมากมายขนาดนี้เกี่ยวข้องด้วย!”
“เอ๋? ผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร? เมื่อดูวิธีที่พ่อแม่ของเธอตอบสนองพวกเขาดูไม่เหมือนจะเป็นผู้นำของกลุ่มนี้เลย…” หญิงสาวอีกคนถามขึ้นมา
แคสแซนดร้าก็สงสัยเช่นกันดังนั้นเธอจึงมองไปที่ฟาซิลิตี้
ฟาซิลิตี้เพียงส่ายหัวของเธอ “ฉันก็ไม่มั่นใจมากนักเหมือนกัน เจอรัลด์คือคนที่บอกพวกเราเกี่ยวกับตำแหน่งของหญิงสาวคนนี้ในตอนแรก ฉันพูดคุยกับเขาแค่ไม่กี่วินาทีก่อนและเขาบอกกับฉันว่าเธอได้รับการช่วยเหลือแล้วเช่นกัน เห็นได้ชัดว่าเธอถูกปิดบังเรื่องใดเรื่องหนึ่งเอาไว้เกี่ยวกับสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นและเธอก็ตกใจที่รู้ว่าตอนนี้เธออยู่ในบ้านในย่านเซนต์คลาวด์!”
“เจอรัลด์เหรอ?” แคสแซนดร้่กล่าว อย่างตกตะลึง
“ใช่ ผู้หญิงคนนั้นคือเพื่อนของเขา เขาคือคนที่ขอความช่วยเหลือของฉันในการตามหาเธอในตอนแรก…”
หลังจากพูดไปแบบนั้น เธอก็หยุดชะงักไปชั่วขณะ
ทั้งฟาซิลิตี้และแคสแซนดร้ามองกันและกัน ความตกใจสะท้อนอยู่ในสายตาของพวกเธอ
ทันใดนั้นใครบางคนก็ระเบิดหัวเราะขึ้นมา “ทุกคน ดูสิ! เจอรัลด์เปียกโชกตั้งหัวจรดเท้า! บางคนมาไม่ทันการนะ!”
“ดูเขาสิ! ช่างน่าสมเพชอะไรอย่างงี้! เฮ้ โยอานา! ก่อนหน้านี้เธอพูดว่าเธอชอบเขาไม่ใช่เหรอ? ทำไมเธอไม่ไปสารภาพกับเขาล่ะตอนนี้?”
“บ้าหรือไง มีแต่คนโง่เท่านั้นแหละที่ไปสารภาพรักกับเขา!”
ขณะที่เหล่านักเรียนยังคงหัวเราะเยาะใส่เขา เสียงตะโกนก็ได้ยินกันขึ้นมา
“คุณคลอฟอร์ด!”
บอดี้การ์ดหลายคนที่กำลังถือร่มดำทันใดนั้นก็ตะโกนขึ้นมาอย่างพร้อมเพรียงกัน เสียงตะโกนนั้นดังและชัดเจนมากจนย่านนั้นทั้งหมดก็อาจจะได้ยินกันได้
จากนั้นบอดี้การ์ดสองคนก็รีบเข้าไปหาเจอรัลด์ทันทีเพื่อบังฝนให้เขา
เจอรัลด์ส่ายหัวของเขาขณะที่เขาเช็ดหน้าแห้ง ๆ ของเขาด้วยผ้าเช็ดหน้า ขณะที่บอดี้การ์ดอีกคนก็รีบยื่นอีกอันให้เขา เจอรัลด์ชี้ไปที่รถจักรยานโอโฟ่ที่ล้มนอนอยู่บนพื้น
เมื่อเขามาถึงที่เกิดเหตุ เขาก็ลงจากรถจักรยานโอโฟ่ทันทีและมันก็ล้มลงอยู่บนพื้นนั่นตอนที่เขารีบวิ่งไปที่ประตูหน้า บอดี้การ์ดคนหนึ่งเดินไปที่จักรยาน และตั้งมันขึ้นให้ตรง เจอรัลด์รู้ว่าบอดี้การ์ดจะดูแลในส่วนที่เหลือเอง
“คุณคลอฟอร์ด พวกเราประสบความสำเร็จในการช่วยเหลือผู้หญิงคนนั้น เธอเป็นลมไปเมื่อเธอได้รู้ว่าเธอถูกจับขังไว้ที่ไหนตลอดเวลามานี้ วางใจเถอะครับ เธอไม่ได้รับบาดเจ็บ แต่แค่เหนื่อยนิดหน่อย” บอดี้การ์ดคนหนึ่งที่ก้าวเข้ามากล่าวขึ้น
“ค่อยยังชั่ว พาผมไปหาเธอ”