มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 479

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 479

“โอ้ว! ยังต้องถามอีกเหรอ? เขาอาจจะมาที่นี่เพื่อมาเอาเงินค่าขนมที่เหลืออยู่ในธนาคารของเขาก็ได้! ฮ่าฮ่าฮ่า! พวกนายทุกคนคงไม่ได้สังเกต แต่เมื่อวานเขาไม่มีเงินในกระเป๋าเลยด้วยซ้ำ!” ดักลาสกล่าวขณะที่เขาหัวเราะ

เลลาไม่ได้พูดอะไรอีก ในตอนที่เขายังรวยอยู่ เธอปฏิเสธไม่ได้ว่าเธอมีความรู้สึกบางอย่างต่อเขา

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เธอไม่รู้สึกอะไรกับเขาหลังจากที่ได้เห็นทุกสิ่งที่เขาทำเมื่อวานนี้

“ถูกตัอง! เขามาเพื่อถอนเงินและซินดี้มาที่นี่พร้อมกับเขา!” เลอาพูดในขณะที่เธอก็หัวเราะเช่นกัน

ใบหน้าของเลลาสั่นเล็กน้อยเมื่อได้ยินชื่อซินดี้ เธอดึงซินดี้ไปด้านข้างทันที และเริ่มเล่าเรื่องให้เพื่อนสาวฟังว่าเขาอกหักอย่างไร และเขาอาจจะเข้าหาเธอมาเพื่อหลอกเงินของเธอ

เมื่อเธอได้ยินทั้งหมดนั้น ซินดี้ก็มองเจอรัลด์ด้วยสายตากังวล “ทำไมคุณถึงขายรถเจอรัลด์? แล้วทำไมคุณถึงขายมันในราคาที่ต่ำเช่นนี้”

เธอเป็นห่วงเจอรัลด์อย่างจริงใจ

“ผมจะบอกคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้หากมีโอกาส ตอนนี้ผมกำลังจะถอนเงิน ผมมีนัดตอนเที่ยง!” เจอรัลด์ตอบขณะยิ้มให้ซินดี้

เขาไม่สนใจแม้แต่จะมองใครขณะที่เดินไปที่เคาน์เตอร์

ดักลาสเองก็พาสาว ๆ เข้ามาใกล้เคาน์เตอร์มากขึ้นเพื่อสังเกตเจอรัลด์ เขาต้องการให้พวกสาว ๆเห็นเจอรัลด์หลอกตัวเองต่อหน้าคนอื่น

“คุณต้องการถอนเงินเท่าไหร่ครับ?” พนักงานถาม

“เก้าหมื่นดอลลาร์” เจอรัลด์ตอบโดยไม่เงยหน้ามอง

“ห๊ะ เก้าอะไรนะ?” ดักลาสอุทานอย่างตกใจ

เลลาเองที่ได้ยินก็ตกใจเหมือนกัน

เช่นเดียวกับแม่ของ เลลาและซินดี้ที่กำลังมุ่งหน้ากลับเข้าไปในสำนักงานแต่พวกเขา ต้องหยุดชะงักและหันกลับมาด้วยความตกใจ

“สักครู่นะครับ!”

หลังจากที่เจอรัลด์ใส่รหัสผ่านและตรวจสอบการทำธุรกรรมด้วยลายเซ็นของเขา เครื่องนับเงินก็ทำงานทันที

รอยยิ้มที่เยาะเย้ยของดักลาสหายไปในทันที

“นาย… นายยังมีเงินอยู่เหรอ? นายไม่ได้ใช้มันทั้งหมดเพื่อซื้อรถคันนั้นเหรอ?” ดักลาสถามด้วยความประหลาดใจ

“ฉันเคยบอกว่าฉันใช้มันทั้งหมดหรือเปล่า?” เจอรัลด์ตอบอย่างเย็นชา

“ถ้าอย่างนั้น… คุณถูกรางวัลมาเท่าไหร่?” ถึงคราวที่เลลาจะถาม

แม่ของซินดี้และเลอาเองก็เข้าใกล้กลุ่มสนทนามากขึ้นในตอนนั้น ทุกคนต่างรอคอยคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ

“ผมถูก…”

เจอรัลด์ทำให้แน่ใจว่าจะเก็บอาการสงสัยไว้ให้นานที่สุดเท่าที่จะทำได้ อย่างน้อยเขาก็สมควรได้รับสิ่งนั้น เมื่อเขาถอนเงินเสร็จแล้ว เขาก็ยิ้มและพูดว่า “ที่จริงลืมมันไปเถอะ มันไม่มากนัก ไม่จำเป็นต้องพูดถึงมันจริง ๆ!”

“นาย!” เลลาเอ่ยได้เพียงคำเดียว เธอโกรธมาก

เจอรัลด์เก็บเงินทั้งหมดลงในกระเป๋าใบเล็กๆ ของเขาไม่ได้เขาจึงขอถุงขยะสีดำจากพนักงานทำความสะอาดที่นั่น เขายัดเงินทั้งหมด90,000ดอลลาร์ ลงในนั้นและพยักหน้าให้ซินดี้ด้วยรอยยิ้มก่อนจะออกจากธนาคารพร้อมกับกระเป๋า

“…ดังนั้น… เขายังมีเงินอยู่จริง ๆ!” ป้าเลอาตะโกนด้วยความเสียใจ

“เจอรัลด์! เขาถูกลอตเตอรีได้เท่าไหร่กันแน่นะ?” เลลาถามอย่าประหลาดใจ! ฉันคิดว่าเขาจงใจทำทั้งหมดนี้! เขาแค่แสร้งทำเป็นว่ายากจนต่อหน้าเรา!” ดักลาสรู้สึกรำคาญมากในตอนนั้น

ท้ายที่สุด เขาเพิ่งได้รับการตอกหน้าอย่างแรงจากเจอรัลด์ ความตั้งใจทั้งหมดของเขาที่จะสนุกสนานได้จบลงแล้ว

สำหรับเจอรัลด์แล้วไม่นานเขาก็มาถึงสำนักงานขาย และพนักงานขายคนก่อนก็รู้สึกใจหายแบบเดียวกับที่ดักลาสได้รับ เมื่อเจอรัลด์จ่ายค่าบ้านด้วยเงินสดกับใบหน้าที่เย็นชาและแข็งกร้าว

เงินสดมูลค่า หนึ่งแสนห้าพันดอลลาร์ในครั้งเดียว

และนี่คือเจ้านายใหญ๋