มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 498
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 498
เนื่องจากปัญหาของเหตุการณ์นี้ จึงไม่มีทางที่พวกเขาจะสามารถดำเนินงานเลี้ยงในคืนนี้ได้ต่อ
ทั้งเจอรัลด์และเซโน่ต้องไปให้ปากคำ เนื่องจากคุณลีได้พูดไว้ว่า เรื่องนี้จะถูกสืบสวนอย่างเข้มงวด
ควาซซีและโกรเวอร์อาจจะต้องเผชิญกับโทษจำคุกมากสุดถึงยี่สิบปีเลยทีเดียว
“เหตุการณ์นี้ได้สร้างผลกระทบอย่างใหญ่หลวงมากเกินไปให้กับมณฑลเงียบสงบ! มันอาจจะกระทบกับอนาคตของมณฑลในทางลบได้! ในฐานะผู้ทำลาย นายกล้าดีมาทำแบบนี้กับพวกเราได้อย่างไร โกรเวอร์? วิธีเดียวที่เขาจะสามารถไถ่โทษสำหรับเรื่องนี้ได้ก็คือ ได้รับบทลงโทษที่รุนแรง!” คุณลีตะเบ็งเสียงใส่อย่างกราดเกรี้ยว
เขาอยู่ในสำนักงานของเขาพร้อมกับกองเอกสารขนาดใหญ่บนโต๊ะ พนักงานคนอื่นที่อยู่ที่นั่นถึงกับสะดุ้งตกใจกันถ้วนหน้า
“คุณลี โกวเวอร์เป็นคนนอกกฏหมาย เขาเคยทำสิ่งที่คล้ายกันนี้มาก่อนและเขาก็จัดการให้ตัวเองหนีรอดมาได้ในทุก ๆ ครั้ง! แต่ไม่ใช่ครั้งนี้แน่! พวกเรามีหลักฐานที่เพียงพอในการพิสูจน์ว่าเขาทำผิดในการลักพาตัวคนสามคน!”
“ถึงเวลาที่เขาจะต้องชดใช้ความผิดของเขาแล้ว อีกอย่าง มีใครหนุนหลังเขาไหม? มีใครที่สนิทกับเขาเป็นพิเศษหรือเปล่า?” คุณลีถาม
“พวกเรายังไม่พบใครที่ให้ความช่วยเหลือโกรเวอร์โดยตรงในเหตุการณ์เฉพาะนี้ แต่พวกเราก็รู้ว่าเขาค่อนข้างสนิทกับคุณจองจากสำนักงานส่งเสริมการลงทุน พวกเขาทั้งคู่เคยทานมื้อค่ำด้วยกันหลายครั้งแล้วครับ!”
“คุณจองงั้นเหรอ? วิลลี่ จองใช่ไหม?” คุณลีตอบ หัวคิ้วของเขาเลิกขึ้น
“คนนั้นแหละครับ แต่อย่างไรก็ตาม จากสิ่งที่พวกเราสามารถบอกได้ เขาบริสุทธิ์ เขาอาจจะคลุกคลีกับคนประเภทนี้เพียงเพราะลักษณะของงานของเขา”
“ฮึ่ม นั่นไม่พอ แม้ว่าวิลลี่จะไม่ได้ช่วยเหลือโกรเวอร์โดยตรง แต่โกรเวอร์ก็ยังคงรู้จักเขาและทำงานให้กับสำนักงานส่งเสริมการลงทุนอยู่ดี ตอนนี้ที่โกรเวอร์ก่อความวุ่นวายเช่นนี้ วิลลี่ จองต้องรับผิดชอบกับหายนะในครั้งนี้ ย้ายเขาออกไปจากแผนกนี้ซะ! มีแผนกไหนที่ยังว่างอยู่ไหม?” คุณลีพูดอย่างขุ่นเคือง
“ฝ่ายการแถลงดูเหมือนจะขาดรองหัวหน้าแผนกเพื่อเขียนเนื้อหา…แต่นี่คือ วิลลี่ จอง…”
“แค่ให้เขาเป็นเสมียนละกัน! พวกเขาบอกว่าเขาเก่งในการเขียนบทความไม่ใช่เหรอ? งั้นก็อาจจะใช้ความสามารถนั้นให้เกิดประโยชน์ก็ได้!”
การตัดสินใจของเขาถือเป็นสิ้นสุด และเขาก็ออกจากสำนักงานไปด้วยการไขว้มือไว้ด้านหลังของเขา
กลับมาที่ด้านของของเจอรัลด์ เรื่องนี้เพียงได้รับการคลี่คลายลงก็หลังจากทั้งคืนได้ผ่านพ้นไปแล้ว
มันใกล้จะรุ่งสางแล้วเมื่อเจอรัลด์เดินเงอะงะอย่างเหนื่อยล้าอยู่ข้างหลัง เซโน่ไปที่ร้านขายรถมือสองของเขา
ทั้งเซโน่และเซียนนาต่างก็ถูกทิ้งให้งงงวย หลังจากรู้ถึงตัวตนที่แท้จริงของเจอรัลด์
พวกเขาจึงเริ่มจู่โจมคำถามใส่ และเจอรัลด์ก็ตอบแต่ละคำถามของพวกเขาอย่างจริงใจ
“ดังนั้น…มันเป็นเป็นเรื่องจริงจริง ๆ ใช่ไหม? เจอรัลด์ นายคือ คุณคลอฟอร์ดจากเมย์เบอร์รี่งั้นเหรอ?” เซโน่ถามด้วยความประหลาดใจโดยชอบธรรม เซียนนาก็อยู่ในอาหารตกใจเช่นกัน
“ใช่ นั่นคือฉันเอง!”
“แล้วนายก็ยังเป็นคนที่ดูแล ดรีม อินเวสทเมนท์ กรุ๊ป อีกด้วยเหมือนกันใช่ไหม?”
เซโน่รู้สึกประหลาดใจอย่างน่ายินดีกับการพลิกผันของเหตุการณ์นี้
“ฉันจริงจังกับทุก ๆ คำพูดที่ฉันพูดไปก่อนหน้านี้ เมื่อฉันบอกว่าฉันจะช่วยให้นายขยายธุรกิจของนาย เมื่อเรื่องต่าง ๆ สงบลง ฉันจะให้คนของฉันมาช่วยนายกับขั้นตอนการส่งมอบ!” เจอรัลด์กล่าวด้วยรอยยิ้ม
“จริงเหรอ?” เซียนนาตอบ สายตาของเธอเบิกกว้างด้วยความช็อกและเบิกบานใจ
“อะไร เธอต้องการให้ฉันโกหกและบอกว่าฉันจะไม่ช่วยหรือไง?” เจอรัลด์กล่าวด้วยรอยยิ้มกว้าง
เจอรัลด์ได้ทำการจัดเตรียมกับแซคในคืนก่อนแล้ว มันไม่ได้ยากมากเกินไปสำหรับเขาที่จะจัดการ
นี่ยังเป็นเหตุผลที่ทำไมเจอรัลด์ถึงได้ตามเซโน่กลับมาที่ร้านของเขาเช่นกัน
หลังจากพวกเขาทั้งคู่พูดคุยกันได้พักหนึ่งแล้ว ในที่สุดเจอรัลด์ก็ลุกขึ้นและกลับไปที่โรงแรม
เนื่องจากว่ามันยังเช้าตรู่ จึงยังไม่มีรถแท็กซี่ไหนเลยแถว ๆ นี้ เขาไม่มีรถอีกต่อไปแล้วเหมือนกัน ดังนั้นเขาจึงขี่จักรยานเช่ายูโฟ่กลับไป
เซโน่ยืนอยู่ข้างทางเข้าขณะที่เขาเฝ้าดูเจอรัลด์จากไป “เฮ้ เพื่อน! นายสมถะมากเกินไปแล้วจริง ๆ นายรู้ไหม? ถ้าฉันมีเงินมากเท่านายละก็ ฉันจะให้กลุ่มรถไมบัคมาเคลียร์ถนนให้ฉัน ตามมาด้วยเหล่าสาว ๆ และบอดี้การ์ดอย่างน้อยโหลหนึ่งเมื่อไหร่ก็ตามที่ฉันต้องการ!”
“นอกจากนี้ ขณะที่นายยังคงอยู่ที่นี่ ฉันจะสาบานตรงนี้และเดี๋ยวนี้ ฉันจะทำให้มั่นได้เลยว่าครอบครัวทั้งหมดของควาซซีจะเสียใจแน่ที่เคยเกิดมา!” เซโน่คำรามด้วยความขุ่นเคือง
“…หืม? ว่าอะไรนะ?” เซียนนากล่าวขณะที่เธอเลิกหัวคิ้วขึ้นเล็กน้อย
“ฉันพูกว่าฉันจะทำให้ควาซซีและครอบครัวทั้งหมดของเขาเสียใจที่เคยเกิดมา!”
“ไม่ ไม่ ก่อนหน้านั้นนิดหนึ่ง”
“ฉันคิดว่าฉันพูดว่าฉันจะมีสาว ๆ และบอดี้การ์ดอย่างน้อยโหล- อ่า เซียนนา เดี๋ยวสิ! ฉันสามารถอธิ-“
ก่อนที่เขาจะทันได้พูดจบประโยค เซียนนาก็หยิกไหล่ของเซโน่แล้ว!
เจอรัลด์แค่ยิ้มพร้อมกับส่ายหัวของเขาขณะที่เขามุ่งหน้ากลับไปที่โรงแรมของเขา
เมื่อมาถึง เขาเพิ่งกำลังจะจอดรถจักรยานของเขา เมื่อเขาเห็นหญิงสาวคนหนึ่งเดินกระโผลกกระเผลกลงมาจากรถแท็กซี่ที่จอดอยู่ด้านหน้าของโรงแรม
เจอรัลด์ถอนหายใจก่อนจะยกมือปิดหน้าของเขาด้วความพยายามที่จะหลีกเลี่ยงมองไปที่เธอ แต่อย่างไรก็ตาม ก่อนที่เขาจะเดินผ่านประตูอัตโนมัติ เธอก็ตะโกนเรียกเขาออกมา
“เจอรัลด์เหรอ?”
เจอรัลด์แข็งทื่อและถอนหายใจก่อนจะก้มหน้าลง แน่นอนว่าเธอเห็นเขา…