มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 508

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 508

เจอรัลด์มาจากครอบครัวที่ค่อนข้างยากจนไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เอวาจึงค่อย ๆ ถูกกลืนด้วยความทะนงตนของตัวเธอเองเมื่อเธออายุมากขึ้น และก็เหมือนกับคนอื่น ๆ ความทะนงตนของเธอมาถึงจุดสูงสุดในช่วงปีมหาวิทยาลัยของเธอ

“แน่นอนสิ!” เจอรัลด์กล่าวขณะที่เขาพยักหน้า เขาไม่ถือจริง ๆ แม้ว่าเขาจะตะลึงไปเล็กน้อยกับการที่เอวาปฏิบัติกับเขาอย่างเย็นชามากแค่ไหนก็ตาม

ทันทีทันใดหลังจากกระบวนการสมัครสิ้นสุดลง เจอรัลด์และเบียนก้าก็เริ่มทำงานในตำแหน่งที่ได้รับมอบหมายให้พวกเขากัน

เจอรัลด์นั่งอยู่ในมุมเล็ก ๆ ในสำนักงานและเริ่มทำงานทันที งานของเขาคือการจัดการและจัดประเภทไฟล์ เขาค่อนข้างดีใจเนื่องจากว่ามันจะช่วยในการสืบสวนของเขาเป็นอย่างมาก

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เจอรัลด์ตัดสินใจมุ่งหน้าไปยังห้องน้ำผู้ชาย หลังจากเขาทำธุระเสร็จ เขากำลังจะจากไปเมื่อเขาได้ยินเสียงกระซิบเบา ๆ ออกมาจากฝั่งห้องน้ำผู้หญิง

“มาที่สำนักงานเพื่อสัมภาษณ์ให้เสร็จ ๆ ซะ คุณจะต้องรีบ ๆ หน่อย ฉันกันตำแหน่งนี้ไว้ให้คุณแล้ว ดังนั้นคุณติดค้างหนี้ฉันครั้งหนึ่ง!” เสียงที่แทบจะไม่ได้ยินดังก้องไปทั่วห้องเล็ก ๆ

“อะไรนะ? ไม่มีตำแหน่งอีกต่อไปแล้วเหรอ? คุณพูดถูกแต่มีบางอย่างไม่คาดคิดเกิดขึ้น น้องเขยของผู้อำนายการของเราควรจะได้รับการยอมรับ แต่ด้วยเหตุใดเหตุหนึ่ง เพื่อนร่วมชั้นมัธยมต้นของฉันคือ คนที่ได้งานนี้ไปน่ะสิ!”

“ฮ่ะ ไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับมันหรอก ฉันรู้ภูมิหลังของเขาอยู่แล้วดังนั้นสำหรับเขาจะเป็นงานอะไรก็ได้ ฉันส่งเขาไปที่ทีมโลจิสติกส์ และคนโง่คนนั้นก็ยอมรับคำเสนอของฉันด้วยความยินดี! ดังนั้นฟังนะ คุณยังคงมีโอกาส อย่าปล่อยให้โอกาสนี้สูญเปล่าไป!”

เจอรัลด์ถึงกับหน้าซีด แน่นอนว่านั่นคือเอวา

ดูเหมือนว่าเขาจะถูกจัดฉากใส่ เจอรัลด์นึกขึ้นมาได้ว่าผู้ช่วยคนนั้นประหลาดใจมากแค่ไหนเมื่อครู่ก่อน ดังนั้นเอวากำลังนำคนของตัวเองเข้ามาในบริษัทเหมือนกันสินะ

‘กลุ่มการลงทุนใหม่นี้ดูเหมือนจะเป็นเพียงการแสดง’ เจอรัลด์คิดกับตัวเอง ตอนนี้เขาตระหนักขึ้นมาได้ว่าเขาสามารถได้รับข้อมูลมามากแค่ไหนเพียงแค่ทำตัวเป็นสายลับในบริษัท

เอวาไม่มีความปราณีใด ๆ กับเขาเลยครั้งนี้ ดังนั้นเจอรัลด์จึงมั่นใจว่าจะตอบแทนเธออย่างสาสมแน่เมื่อถึงเวลา เขาหมายหัวเหตุการณ์นี้ไว้ก่อนจะกลับไปทำงาน

อย่างที่เขาคาดไว้ ทั้งวันของการทำงานในสำนักงานแน่นอนว่ามันช่างน่าเบื่อเหลือเกิน โชคดีมันไม่นานมากเกินไปก่อนที่เจอรัลด์จะได้เลิกงาน

อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ยังไม่สามารถจากไปได้ เบียนก้าได้ชวนเจอรัลด์ไปทานมื้อค่ำกันหลังจากเลิกงานผ่านข้อความโทรศัพท์ เจอรัลด์สามารถรู้สึกได้ว่านี่อาจเป็นเพราะบางทีเบียนก้าคงรู้สึกแย่เนื่องจากว่าเขาไม่ได้เข้าร่วมในทีม

เพราะเธอเป็นคนที่นึกถึงความรู้สึกของผู้อื่น เขาจึงยอมรับคำชวนของเธอ มันก็เป็นแค่มื้อค่ำธรรมดาอยู่ดี

เนื่องจากว่าทีมยังคงมีการประชุมกันอยู่ เจอรัลด์จึงตัดสินใจที่จะรอเธอตรงทางเข้าห้องรับรอง

หลังจากรอมาได้ประมาณสิบนาที เจอรัลด์ก็เห็นเบียนก้าเดินออกมาจากห้องรับรอง แต่อย่างไรก็ตาม เธอไม่ได้มาคนเดียว เอวาก็ติตามเธอมาอยู่ข้างหลังอย่างใกล้ชิด

“โอ้ เจอรัลด์! ฉันขอโทษนะ! ฉันลืมแจ้งให้นายทราบว่าฉันไม่สามารถไปทานมื้อค่ำคืนนี้ได้แล้ว! ผู้จัดการเอวาบอกฉันว่าเธอมีใครบางคนที่อยากจะแนะนำให้ฉันได้รู้จักระหว่างมื้อค่ำนี้น่ะ!” เบียนก้ากล่าวขณะที่เธอยิ้มให้อย่างขอโทษ

“ไม่เป็นไรหรอก ขอให้สนุกนะ!” เจอรัลด์ตอบขณะที่เขายิ้มให้ค่อนข้างเศร้า

ในทางกลับกัน เอวาเพียงแค่มองไปที่เขาชั่วครู่สั้น ๆ รับรู้การมีอยู่ของเขาก่อนจะเข้าไปในรถของเธอกับเบียนก้า

ขณะที่เธอขับรถจากไป โทรศัพท์ของเจอรัลด์ก็เริ่มดังขึ้น เป็นสายเรียกเข้าจาก แซค ไลล์