มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 536
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 536
จากนั้นพวกเขาทั้งคู่ก็วางสาย
เจอรัลด์รู้สึกผิดเล็กน้อย เขารู้สึกผิดต่อมีล่า
แต่หลังจากพิจารณาซ้ำแล้ว เขารู้ว่านี่ก็ไม่ใช่เรื่องจริง พวกเขาแค่จะไปพบกันและกันชั่วครู่หนึ่ง และนั่นไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไร
ในทางกลับกัน ภายในห้อง
มิเชลวางสายโทรศัพท์และเริ่มลบเครื่องสำอางของเธอ
น้องสาวของเธอ ซาบริน่าแอบฟังบทสนทนาของพวกเธอในขณะที่กำลังนอนเล่นอยู่บนเตียง
จากนั้นเธอก็หัวเราะเบา ๆ ขึ้นมา “พี่สาว งั้นพี่จะไปพบกันพรุ่งนี้สินะ เออจริงสิ เขาชื่ออะไรเหรอ? พี่รู้จักเขาไหม?”
“เขาชื่อเจอรัลด์ คลอฟอร์ด เขาเรียนเคยเรียนอยู่มัธยมต้นมาก่อน อืมม…แต่ทำไมฉันรู้สึกว่าชื่อของเขาคุ้นมากแปลก ๆ จัง? ดูเหมือนว่าฉันเคยได้ยินมันที่ไหนสักที่มาก่อนเลย” มิเชลกล่าวขณะที่เธอยังคงลบเครื่องสำอางต่อไป
ทั้งสองสาวพี่น้องค่อนข้างมีเสน่ห์ในตัวเองกัน
ซาบริน่าพูดเสียดสีและหัวเราะขึ้นมา “แหม่ พี่จะโง่ได้กว่านี้อีกแค่ไหนเนี่ย? พี่สาว เขาอายุน้อยกว่าพี่ปีหนึ่ง และเขาเคยเรียนมัธยมต้นพี่ก็แค่ให้คนไปสอบถามเกี่ยวกับเขาจากรุ่นน้องของพี่ในโรงเรียนดูสิ จากนั้นพี่ก็จะรู้จักเขามากกว่านี้ ใช่ไหม?”
“เธอพุดถูก งั้นฉันจะไปไล่ถามเกี่ยวกับเขาดู!” มิเชลเด้งตัวขึ้นและเริ่มโทรออกทันที
เธอโทรหารุ่นน้องผู้หญิงสองสาวคนเพื่อสอบถามเกี่ยวกับเจอรัลด์
ทันทีที่เธอไล่ถามจนจบ ใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นซีดเซียว
“ให้ตายเถอะ! คุณปู่กล้าแนะนำคนเช่นนั้นให้ฉันได้ยังไงกัน?” มิเชลพูดออกมาอย่างวิตกกังวล
“เอ๋? พี่ เกิดอะไรขึ้นเหรอ?”
“น้องสาว เธอไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ เจอรัลด์เป็นนักเรียนยากจนที่น่าอับอายสมัยตอนอยู่มัธยมต้น ครอบครัวของเขายากจนมาก ยากจนมากจนกระทั่งพ่อแม่และพี่สาวของเขาต้องออกไปทำงานใช้แรงงานกัน นอกจากนั้น ตอนที่เขาเรียนมัธยมต้น เขาก็มักจะถูกคนอื่นกลั่นแกล้งอยู่เสมอ ไม่น่าแปลกใจว่าเขาไม่สามารถหางานได้แม้หลังจากเขาจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยก็ตาม ครอบครัวของเขายากจน แน่นอนว่าเขาถึงหางานทำไม่ได้ไง!”
มิเชลปล่อยโฮออกมา
“บ้าจริง! งั้นพี่จะทำยังไงล่ะ? พี่สัญญากับเขาไว้แล้วหนิ นอกจากนี้ มันก็ไม่เหมือนกับว่าพี่จะสามารถเลี่ยงคุณปู่ได้เหมือนกันด้วย!”
น้องสาวของเธอตอบ ด้วยความรู้สึกโกรธเคืองพอ ๆ กัน
“ฉันไม่สน แม้ว่าฉันจะหาแฟนให้ตัวเองไม่ได้ก็ตาม ฉันจะไม่มีวันคบกันกับใครบางคนเช่นนี้อย่างแน่นอนหรอกนะ ให้ตายเถอะ! ถ้าเพื่อนร่วมชั้นหรือเพื่อนที่ดีที่สุดของฉันรู้ว่าฉันจะเดทกับนักเรียนยากจนที่เสียชื่อคนนี้ละก็ พวกเราจะต้องเป็นตัวตลกในไม่นานนี้แน่นอน
มิเชลกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เป็นกังวล
เนื่องจากว่าเธอเป็นแค่เด็กสาวคนหนึ่ง แน่นอนว่าเธอจะใส่ใจเกี่ยวกับความคิดเห็นของคนอื่นว่าเป็นอย่างไร
ทุกคนก็ต้องการจะหาแฟนหนุ่มประเภทที่เป็นที่พูดถึงสำหรับทุกคนให้ตัวเองกันทั้งนั้น ยิ่งผู้คนชมแฟนหนุ่มของพวกเธอกันมากเท่าไหร่ พวกสาว ๆ ก็จะยิ่งมีความสุขกันมากขึ้นเท่านั้น
“แต่เจอรัลด์กลับกลายมาเป็นแบบนี้ไปซะได้…อ่า! ฉันไม่อยากจะคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกต่อไปแล้ว! ฉันต้องไปเล่าให้แม่ฟังเกี่ยวกับเรื่องนี้”
ด้วยความสิ้นหวังและไม่สบายใจ มิเชลจึงโทรหาแม่ของเธอ
จากนั้นเธอจึงเล่าให้แม่ของเธอฟังเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดของเจอรัลด์
แม่ของเธอก็กำลังถูกทำให้อยู่ในตำแหน่งที่ยากลำบากเหมือนกัน
“โอ ลูกรัก นั่นไม่ดี การเดทกับเขานั้นก็เหมือนกับการบอกคนอื่น ๆ ว่าลูกสาวของฉันไม่สามารถหาแฟนสักคนให้ตัวเองได้และแค่เลือกผู้ชายมั่ว ๆ บางคนมา นี่จะเป็นอย่างไรเนี่ย?! ไม่มีทางซะหรอก! มันจะดีกว่าถ้าปฏิเสธเขาไปอย่างหนักแน่น!” แม่ของเธอกล่าว
“แต่แม่คะ แม่ก็รู้ว่าอารมณ์ของคุณปู่เป็นยังไง เขาชอบที่จะรักษาเกียรติของเขาไว้ ถ้าเขาถูกทำให้ขายหน้าต่อหน้าเพื่อน ๆ ของเขาละก็ เขาอาจจะไม่สามารถกินหรือนอนได้ดีได้นะคะ จากนั้นพ่อก็จะโกรธแม่ด้วยเหมือนกัน ใช่ไหม?”
ซาบริน่าถามอย่างเป็นกังวล
แม่ของเธอถอนหายใจยาว “งั้นพวกเราควรทำยังไงดีล่ะ? โอเค เอางี้ไหม แอลล์ก็แค่ไปพบเขาพรุ่งนี้ซะ และก็ปฏิเสธเขาทันที และกลับมาบ้านแค่นั้น!”
แม่ของเธอแนะนำ
“แต่หนูกลัวว่าหนูจะบังเอิญเจอเพื่อนร่วมชั้นของหนูน่ะสิ!” มิเชลกล่าว
ความคิดนี้ไม่เคยเกิดขึ้นกับมิเชลมาก่อนเลย แต่ตอนนี้ มิเชลแคร์เกี่ยวกับเรื่องนั้นมาก
“ถ้าเกิดว่าเพื่อน ๆ หรือเพื่อนร่วมชั้นของหนูมาเห็นพวกเราล่ะ?” เธอปล่อยโฮ
แม่ของเธอรู้สึกกระวนกระวายใจเหมือนกัน “แล้วพวกเราจะทำอะไรได้ตอนนี้? ดูเหมือนว่าลูกไม่อยากจะไป!”
“เฮ้ แม่คะ หนูมีทางออก งั้นทำไมไม่ขอให้น้องสาวคนเล็กของเราไปล่ะ เธออ่อนกว่าเขาสองปี นอกจากนี้ เธอก็ค่อนข้างร่าเริง มันจะง่ายกว่ามากสำหรับเธอที่จะปฏิเสธเขา!”
แม่ของเธอกล่าว “งั้นก็ได้เหมือนกัน ซาบริน่าแค่ไปที่นั่นในนามของพี่สาวของหนู ท้ายที่สุดแล้ว หนูก็พูดเก่งกว่าแม่ซะอีกนะ!”
ซาบริน่าพยักหน้าข้า ๆ และตอบ “หนูทำแบบนั้นก็ได้ แต่พี่คะ หลังจากมหาวิทยาลัยเปิดอีกครั้ง และฉันกลายเป็นรุ่นน้อง โปรดให้เงินค่าขนมฉันมากมากกว่าเดิมด้วยนะ!”
“ไม่มีปัญหา!”
ครอบครัวทั้งหมดยิ้มกัน เนื่องจากพวกเธอมีความสุขกับการตัดสินใจนี้
ซาบริน่ายิ้มเยาะ จากนั้นเธอก็คิดกับตัวเอง
‘ผู้ชายอย่างเขาจะเคยฝันแต่งงานกับสาวสวยได้อย่างไรกัน? ฉันจะทำให้เขาขายหน้าจนถึงที่สุดเลยพรุ่งนี้ ไม่อย่างงั้น ฉันก็ไม่ใช่ซาบริน่าแล้ว!’