มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 575

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 575

“นั่นอาจเป็นรถของยูไรอาห์เหรอเปล่า?” ขณะนั้นฝูงชนจำนวนมากมารวมตัวกันที่ทางเข้า

แม้ว่าเจอรัลด์ตัดสินใจที่จะไม่ปกปิดตัวตนของเขาไว้เป็นความลับอีกต่อไป แต่เขาก็ยังรู้สึกเขินอายที่มีคนเห็นเขามากมาย เป็นเรื่องยากสำหรับเจอรัลด์ที่จะปรับตัวให้เข้ากับความสนใจที่เขาได้รับอย่างกะทันหัน หลังจากให้ความคิดกับสถานการณ์แล้ว เขาตัดสินใจที่จะไม่ขับรถเข้าไปในมหาวิทยาลัย

เขากลับรถไปและจอดรถไว้ในป่าเล็ก ๆ ใกล้ ๆ กับที่เขาเคยไปในตอนนั้น จากนั้นเขาก็เริ่มเดินไปที่วิทยาลัยของเขา

“เจอรัลด์?”

จู่ ๆ เจอรัลด์ก็ได้ยินชื่อของเขาถูกเรียกออกมา และเขาก็ตกใจเมื่อสังเกตเห็นหญิงสาวในเครื่องแบบร่างเล็กที่เรียกเขา

หญิงสาวตกใจพอ ๆ กันเมื่อเธอเห็นเจอรัลด์เช่นกัน

ผ่านไปครู่หนึ่ง เธอยิ้มเยาะก่อนจะพูดว่า “เฮ้ บังเอิญจริง ๆ เลยที่เรามาเจอกันที่นี่!”

“เธอผ่านการสอบเข้ามหาวิทยาลัยเมย์เบอร์รี่ได้เหรอไม่?” เจอรัลด์ถามกลับ เขาไม่คิดว่าจะเจอเธอที่นี่จริง ๆ

“แน่นอน ฉันทำได้! อะไรนะ นายคิดว่าคนที่มีผลการเรียนแบบฉันไม่สามารถเข้ามหาวิทยาลัยนี้ได้เหรอ? ฮ่าฮ่า!” หญิงสาวพูดติดตลก ขณะที่เธอมองเจอรัลด์ต่อไป

หญิงสาวที่ว่าไม่ใช่ใครอื่นเธอคือ นาตาชา ยอร์ค น้องสาวของ ซาเวีย เพราะเขาเป็นแฟนเก่าของซาเวีย เขาจึงคุ้นเคยกับนาตาชามาก่อน

ความประทับใจแรกเริ่มของเขาที่มีต่อเธอคือ เธอค่อนข้างจะเป็นเจ้าแม่ในงานปาร์ตี้ในช่วงมัธยมปลาย เธอมักจะโดดเรียนเพื่อไปผับ แถมเธอยังมีรอยสักบนแขนและสูบบุหรี่ โดยพื้นฐานแล้วเธอเป็นคนเกเร และคะแนนของเธอในตอนนี้ก็ไม่ได้ดีเท่าไหร่

ย้อนกลับไปเมื่อตอนที่เธอมาเยี่ยมซาเวียที่เมย์เบอร์รี่เป็นครั้งแรก ทั้งซาเวียและเจอรัลด์ไม่ได้มีเงินมากพอ เพื่อให้แน่ใจว่านาตาชาจะมีช่วงเวลาที่ดี ทั้งคู่จึงสมัครงานพาร์ทไทม์ และถึงจุดที่ซาเวียได้ขอให้เจอรัลด์ ช่วยนาตาชาทำการบ้านของเธอ

อย่างไรก็ตาม สิ่งแรกที่นาตาชาพูดเมื่อเจอเจอรัลด์ครั้งแรกคือ “เฮ้ พี่สาว ทำไมพี่ถึงได้มีแฟนที่น่าสงสารแบบนี้? เขาไม่รวยและไม่มีอำนาจอะไรเลย น่าตลกที่สิ้นดี!”

เจอรัลด์ตัดสินใจที่จะไม่โต้ตอบเธอในครั้งนั้น เพราะเขาต้องการเป็นผู้ใหญ่กว่า

ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา นาตาชาก็ดูถูกเจอรัลด์ตลอดเวลา เนื่องจากเธอมักจะไปเยี่ยมซาเวียในช่วงวันหยุด ทั้งนาตาชาและเจอรัลด์ ต่างคุ้นเคยกันเนื่องจากพวกเขาบังเอิญเจอกันเป็นครั้งคราวในโอกาสดังกล่าว

เจอรัลด์ไม่คิดว่าจะได้เห็นเธอเป็นน้องใหม่ในมหาวิทยาลัย!

“ใช่ บังเอิญจริง ๆ” เจอรัลด์พูดพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ

“เฮ้ นัตตี้ นี่ใคร” เสียงผู้หญิงถาม เด็กสาวกลุ่มหนึ่งซึ่งดูเหมือนจะเป็นเพื่อนของเธอกำลังยืนอยู่ใกล้นาตาชา

“เฮอะ เขาเป็นแฟนเก่าพี่สาวฉัน! เขาเป็นคนตลกมาก!” นาตาชาได้ตอบกลับ

เห็นได้ชัดว่า ซาเวียไม่ได้บอกนาตาชามากเท่าไรเกี่ยวกับเจอรัลด์ เจอรัลด์เองก็ไม่ต้องการยืดเวลาการสนทนากับนาตาชาให้นานเกินถ้าไม่จำเป็น ขณะที่เขาหันหลังเดินจากไปจู่ ๆ เขาก็หยุดเดินตามทางของเขา

เขาเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยและถามว่า “พี่สาวเธอ… ซาเวีย เป็นอย่างไรบ้าง?”

ย้อนกลับไปในตอนนั้น ซาเวียไม่สามารถทนต่อความอัปยศอดสูได้ และเธอก็ลาออกจากมหาวิทยาลัย โดยเป็นความต้องการของเธอเอง สุดท้ายแล้วเพราะได้ข้ามเส้นของเจอรัลด์

อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ยังคงรู้สึกผิดเล็กน้อยที่ทำลายอนาคตของเธอ สิ่งที่เขาทำดูเหมือนจะเป็นการลงโทษที่รุนแรงเกินไป เมื่อเขาคิดย้อนกลับไป

ไม่ว่าอย่างไรทุกคนก็มีทางเลือกของตัวเอง เขาเป็นใครถึงมาบังคับให้เธอเลือกเขา? นี่คือเหตุผลหลักว่าทำไมเจอรัลด์ยังคงรู้สึกผิดกับสิ่งที่เขาทำกับเธอ

“นี่ฟังนะไอ้บ้า! พี่สาวของฉันสบายดีมาก! คอยดูล่ะกัน นายจะต้องโดนกรรมตามสนองฐานทิ้งพี่สาวฉัน!” นาตาชาพูด ขณะที่เธอยกกำปั้นเข้าหาเขา ดูเหมือนว่าเธอจะซ่าส์กว่าเมื่อก่อน

“อืม พอได้แล้ว!” เจอรัลด์พูดก่อนยิ้มเบา ๆ แล้วจากไป

เมื่อเธอมองดูเขาเดินจากไป รอยยิ้มของนาตาชาก็ยิ่งอวดดีมากกว่าที่เคยเป็นมา

“นั่นใช่เจอรัลด์ที่เธอกำลังพูดถึงหรือเปล่า” เพื่อนคนหนึ่งของนาตาชากระซิบที่หูของเธอ

“เขาไม่เคยจะมองพี่สาวของฉันเป็นคนด้วยซ้ำ! ฉันไม่รู้ว่าเขาทำร้ายเธอมากแค่ไหน แต่เขาทำสำเร็จแล้วสำหรับครั้งนี้!” นาตาชาพูดด้วยสีหน้าเยือกเย็น

จากนั้นเธอก็หยิบโทรศัพท์ออกมา และเริ่มกดหมายเลข