มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 586
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 586
“หนึ่งในพวกเขาดูเหมือนจะเป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายของเขาอย่างแน่นอน ทำไมล่ะ?” ไทสันถาม
“อืม จากที่ดูนะ พวกเขาจบการศึกษาทั้งจากวิทยาลัยตำรวจ และพวกเขาก็ได้รับการฝึกทางทหารมาอยู่บ้าง” เดรกกล่าว ขณะที่เขาสูดบุหรี่และพ่นออกมาสองสามครั้ง
“พวกคุณทั้งคู่ไม่ธรรมดากันจริง ๆ …มันยอดเยี่ยมมากที่คุณรู้มากแค่ไหนเกี่ยวกับคน ๆ หนึ่งเพียงแค่มองพวกเขา เธอชื่อ เมอา และเธอจบการศึกษามาจากโรงเรียนตำรวจ ตอนนี้เธอเป็นส่วนหนึ่งของแผนกอาชญากรรมของกองกำลังตำรวจ และเธอก็ค่อนข้างทำได้ดีเลยทีเดียวกับงานของเธอ!”
“อืม เนื่องจากว่าเธอเป็นเพื่อนร่วมชั้นของคุณ พวกเราจะพูดแบบนี้แล้ว กันนะครับ เพื่อนคนนี้ของคุณ พร้อมกับเพื่อนร่วมงานของเธอ พวกเธออาจจะเจอปัญหาบางอย่างในคืนนี้ก็ได้ครับ!” ไทสันตอบ หลังจากได้รับคำชี้แจงที่เขาต้องการ
“…ห๋า?” เจอรัลด์ตกตะลึง
“เมื่อพวกเขารีบร้อนออกไปกันก่อนหน้านี้ ผมเห็นคนสองคนตามติดพวกเขาไปน่ะครับ พวกเขาทั้งคู่มีอาวุธติดอยู่ข้างตัว และพวกเขาก็มีกลิ่นอายฆาตกรรมกระจายออกมาพอ ๆ กัน ผมค่อนข้างมั่นใจว่าสองคนที่ติดตามเพื่อนร่วมชั้นของคุณไปก็เคยผ่านการฝึกทางทหารมาก่อน ถ้าในกรณีที่เลวร้ายที่สุดเกิดขึ้น ก็อาจจะมีความเป็นไปได้ว่าพวกเขาทั้งคู่เป็นนักฆ่าที่มีประสบการณ์เป็นอย่างดีเลยทีเดียว!” ไทสันกล่าว
เจอรัลด์คงจะไม่เชื่อการกล่าวอ้างเช่นนี้แน่ ถ้ามันไม่ใช่ไทสันที่เป็นคนเล่าเรื่องนี้ให้เขาฟัง
ก่อนหน้านี้ เจอรัลด์เองก็ได้เฝ้ามองเมอา และคนอื่น ๆ รีบร้อนออกไปกัน แต่เขาไม่ได้สังเกตเห็นอะไรที่ไม่ปกติเลย
‘กระนั้น ฉันเป็นใครกันที่จะเปรียบเทียบตัวเองกับไทสันเกี่ยวกับเรื่องดังกล่าวเช่นนี้เล่า’ เจอรัลด์คิดกับตัวเอง
ไม่ว่าจะอย่างไร อย่างน้อยเจอรัลด์ก็มั่นใจว่า คนสองคนที่ถูกพูดถึงนั้นไม่ได้มาที่นี่เพื่อล้อเล่นแน่
มันเป็นเรื่องจริงที่เจอรัลด์ไม่ได้สนิทกันกับเมอามากขนาดนั้น จริง ๆ ท้ายที่สุดแล้ว พวกเขาก็แทบจะไม่ได้เป็นเพื่อนกันเลยในตอนที่อยู่มัธยมปลาย แต่อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าจะเป็นกรณีอะไร พวกเขาก็ยังคงเป็นเพื่อนร่วมชั้นเก่ากันอยู่ดี
เขาจะสบายใจได้อย่างไร ถ้าเขาไม่ช่วยชีวิตเธอหลังจากรู้ว่ามีบางอย่างเลวร้ายจะเกิดขึ้นกับเธอ?
แต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์มั่นใจในขณะนั้นว่าเขายังไม่ต้องการจะเปิดเผยตัวตนของเขา ท้ายที่สุดแล้ว การเก็บมันไว้เป็นความลับก็จะช่วยทำให้เขาทำสิ่งต่าง ๆ มากมายได้มากขึ้นในอนาคตได้!
ตอนนี้เขามีแผนการอยู่ในใจแล้ว หลังจากหารือแผนกับไทสันและเดรกแล้ว เจอรัลด์จึงรีบไปยังบาร์ที่เมอาไปทันที
เมื่อเจอรัลด์มาถึง เมอาและคนอื่น ๆ ก็เริ่มดื่มกันแล้ว ตอนนี้พวกเขานั่งอยู่หน้าโต๊ะโป๊กเกอร์กัน
“เมอา ดูสิ! ทำไมเจอรัลด์ถึงอยู่นี่ล่ะ?” ผู้หญิงคนหนึ่งกล่าวขึ้นมา ขณะที่เธอพ่นไวน์ออกมาด้วยความประหลาดใจในขณะที่ที่ไปที่เขา
ทันทีที่เขาเห็นกลุ่มนั้น เขาก็เริ่มเข้าไปใกล้โต๊ะของพวกเขาทันที
“ทำไมนายถึงอยู่นี่ล่ะ?” เมอาถามพร้อมกับขมวดคิ้วบนใบหน้าของเธอ
ก่อนหน้านี้ เธอแค่ชวนเขาให้มาร่วมดื่มด้วยกันเพื่อเป็นการแสดงความเป็นมิตรเท่านั้น เธอไม่คาดคิดว่าเขาจะร่วมด้วยกันกับพวกเธอจริง ๆ
“ฉันแค่มาที่นี่เพื่อเตือนเธอเท่านั้น อย่าอยู่ข้างนอกดึกมากเกินไป! มันอันตราย! ฉันเห็นใครบางคนเฝ้ามองดูเธออย่างลับ ๆ อยู่ก่อนหน้านี้!” เจอรัลด์กล่าว
สำหรับตอนนี้ นี่คือทั้งหมดที่เขาสามารถพูดได้เพื่อช่วยเหลือเมอาในสิ่งที่จะมาถึง
“ห๋า? มีคนเฝ้ามองพวกเราอยู่งั้นเหรอ? ใครจะบ้ามาทำอย่างนั้นได้? ฉันไม่สังเกตุเห็นอะไรเลย! จริง ๆ แล้วนายเป็นใครกัน มาพูดว่ามีคนกำลังสอดแนมพวกเราอยู่? ถ้าจะมีอะไร นายก็คือคนเดียวที่ทำแบบนั้นเองนั่นแหละ!”
ถ้ามันเป็นหัวหน้าที่กำลังเตือนพวกเขาอยู่ เมอาและคนอื่น ๆ ก็คงจะรับคำเตือนนี้กันอย่างจริงจังแน่นอน
ถ้ามันเป็นคำเตือนจากเพื่อนสนิท แน่นอนว่าเธอก็คงจะรู้สึกขอบคุณ
แต่อย่างไรก็ตาม เนื่องจากว่าคำเตือนนี้มาจากเจอรัลด์ เมอาจึงรู้สึกเหมือนว่ามันเป็นการดูถูกโดยตรงต่ออาชีพของเธอ มันก็คล้ายคลึงกับการที่เหยื่อมาบอกผู้ล่าว่าจะต้องทำยังไง แม้ว่าตามปกติแล้วผู้ล่าจะรู้ดีกว่ามากก็ตาม
มันน่าโมโหเสียจริง พูดได้แค่นั้นแหละ
อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์เตรียมพร้อมสำหรับการตอบสนองเช่นนี้ก่อนที่เขาจะเข้ามาที่บาร์แล้วด้วยซ้ำ หลังจากได้ยินการตอบกลับของเธอ เขาก็เพียงพยักหน้ารับก่อนจะเดินจากไป
“พระเจ้า ฉันเกลียดเขามากเลย! เขาคิดว่าเขาเป็นใครกันเนี่ย? ช่างโอ้อวดอะไรอย่างนี้เล่า!”
“ใช่ไหมล่ะ? เขาเป็นคนที่ถูกเกลียดมาที่สุดในโรงเรียนใช่ไหม เมอา?”
หญิงสาวคนอื่น ๆ ก็ไม่ชอบเจอรัลด์เหมือนกัน เพราะเขากำลังทำตัวยุ่งเรื่องชาวบ้านมากไป
“ฉันไม่อยากจะพูดถึงเขาเลยจริง ๆ…แล้วทำไมพวกเราถึงยังจะพูดถึงเขาตั้งแต่แรกด้วยล่ะเนี่ย? ยังไงซะ? แมดดี้, ทีน่า ตามฉันไปห้องน้ำหน่อยได้ไหม!” เมอาพูด