มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 606
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 606
เธอรู้สึกรังเกียจเขามาก จนเธอเริ่มปั่นหัวตัวเองด้วยความคิดที่ค่อนข้างสุดโต่งนี้แล้ว
กีย่าเพียงเข้าร่วมมื้ออาหารนี้ เพราะพ่อของเธอได้โน้มน้าวให้เธอไปในวันนั้น เมื่อคิดย้อนกลับไป เธอก็ไม่แม้แต่จะมั่นใจด้วยซ้ำว่าเธอควรเริ่มต้นเช่นนั้นหรือไม่
“อืม มันไม่สำคัญเลยจริง ๆ การหมั้นหมายจะเกิดขึ้นในช้าก็เร็ว ๆ นี้! อย่าไปพูดถึงเรื่องนั้นตอนนี้เลย มาสิ เข้าไปข้างในกันได้แล้ว!” ยูนัสกล่าว ขณะที่เขาพาเธอเข้าไปในโรงแรง
ในขณะเดียวกันนี้ เจอรัลด์ก็เพิ่งเข้าไปในห้องส่วนตัว เมลิซซ่าได้เชิญผู้คนมาค่อนข้างมากในวันนั้น และนอกเหนือจากลูกพี่ลูกน้องของเธอ โรซาลี คนอื่น ๆ ส่วนใหญ่ก็เป็นคนหนุ่มสาวที่ดูอายุใกล้เคียงกัน
พวกเขาบางคนดูเหมือนจะมาจากเมย์เบอร์รี่ ในขณะที่คนอื่น ๆ มาจากที่อื่นกัน สิ่งเดียวที่ไม่เปลี่ยนแปลงก็คือ พวกเขาทุกคนปฏิบัติกับเจอรัลด์อย่างเคารพและอบอุ่นมาก
นี่โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สำหรับเมลิซซ่าที่คอยเสริฟ์อาหารให้เขาอยู่ตลอดเวลา เนื่องจากเธอนั่งอยู่ข้างเขา
เมลิซซ่ายังชวนเจอรัลด์ให้ไปสนุกกันกับพวกเธอในคืนนั้นอีกด้วย เนื่องจากว่ามีเพื่อนอีกกลุ่มที่จะมาร่วมด้วยจากนั้น
แม้ว่าเดิมทีเจอรัลด์วางแผนที่จะจากไปหลังจากนั่งอยู่ที่นั่นไปได้สักพักก็ตาม ไม่นานหลังจากที่พวกเขาเข้ามาในห้อง เมลิซซ่าก็สั่งให้อาหารมาเสริฟ์ได้ อย่างที่เห็น เขาจึงช่วยไม่ได้นอกจากอยู่ต่อและดื่มอีกสองสามแก้วกับพวกเธอต่อไป
กลุ่มคนนี้ค่อนข้างดื่มกันเก่งมาก
ขณะที่ทุกคนดื่มและพูดคุยกันกับอีกคน พอถึงจุดหนึ่ง หนึ่งในแขกเหล่านั้นก็เริ่มเมาขึ้นมาเล็กน้อยแล้ว
เป็นลูกพี่ลูกน้องของเมลิซซ่า โรซาลี
“ฉันไม่คิดว่าฉันสามารถดื่มได้อีกต่อไปแล้ว…ฉันเริ่มเวียหัวขึ้นมาเล็กน้อย ดังนั้นฉันจะหลบตัวไปที่รถในตอนนี้และงีบสักหน่อยนะ พวกเธอเชิญดื่มกันต่อเถอะ” โรซาลีกล่าว
“ห๋า? ฉันคิดว่าเธอเป็นนักดื่มที่เก่งเสียอีก! อีกอย่างทำไมต้องเป็นรถด้วยล่ะ? มีห้องในโรงแรมนี้อยู่นะ ให้ฉันหาให้เธอห้องหนึ่งเพื่อพักผ่อนในนั้นเถอะ อ่า ฉันยังมีโซดาหนึ่งขวดกับฉันด้วยเช่นกัน นี่ไง ดื่มมันสักหน่อยสิเพื่อให้รู้สึกสบายขึ้นมาบ้าง!” เมลิซซ่ากล่าว ขณะที่เธอเปิดขวดและยื่นมันให้โรซาลี
โรซาลีเพียงพยักหน้าเล็กน้อย เธอดูเหมือนจะทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้วจริง ๆ
ขณะที่เมลิซซ่าบอกให้พนักงานเสริฟ์เตรียมห้องให้ โรซาลีก็แทบจะยืนไม่ไหวอยู่แล้ว เห็นได้ชัดว่าเธอดื่มไม่เก่งเลยจริง ๆ
“เฮ้ เมลิซซ่า ให้ฉันช่วยเธอพาพี่สาวโอเวนส์ไปชั้นบนเถอะ!” ชายหนุ่มคนหนึ่งในห้องอาสาขึ้นมา
แม้ว่าเมลิซซ่าจะสวย แต่รูปร่างหน้าตาของโรซาลีก็เหนือกว่าเธอด้วยซ้ำไป ทั้ง ๆ ที่ความจริงเธอแก่กว่ามาก แต่เธอก็ปล่อยเสน่ห์เป็นพิเศษออกมา
บวกกับนิสัยที่ดีของเธอ มันเกือบจะแน่นอนแล้วสำหรับผู้ชายทุกคนที่สบตากับเธอจะหลงเสน่ห์เธอในท้ายที่สุด
“โอ้ ไสหัวไปเลยนะ! อย่าคิดว่าฉันจะไม่รู้ว่านายกำลังคิดอะไรอยู่! ให้ฉันบอกนายนะ พี่สาวของฉันคือโอเวนส์ และเธอมาจากนอร์ทเบย์! เธอไม่ใช่คนที่นายจะสามารถฉวยโอกาสกับเธอได้!” เมลิซซ่ากล่าว ด้วยน้ำเสียงรำคาญ
แม้เธอกล่าวไปเช่นนั้น เธอก็ดูเหมือนว่าเธอต้องการความช่วยเหลืออย่างแน่นอน มันคงจะทั้งยากและเหนื่อยสำหรับเธอที่จะพาโรซาลีขึ้นไปชั้นบนด้วยตัวเธอเอง
จากนั้นเธอก็มองไปที่เจอรัลด์ก่อนจะพูดขึ้นมา “ฉันไว้ใจคุณ คุณคลอฟอร์ด คุณช่วยฉันพาลูกพี่ลูกน้องของฉันขึ้นไปชั้นบนได้ไหม?”
“แน่นอนอยู่แล้ว” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขาพยักหน้าเล็กน้อย
แม้มันจะค่อนข้างไม่สะดวกสำหรับเขาที่จะทำแบบนั้น แต่เขาก็ไม่สามารถปฏิเสธคำขอของเมลิซซ่าได้ เขาไม่ได้คิดชั่วร้ายใด ๆ เหมือนกันดังนั้นเขาจึงเพียงช่วยเหลือไป
สุดท้าย พวกเขาทั้งคู่ก็จัดการพาโรซาลีเข้ามาในห้องบนชั้นเจ็ด
ด้วยการเอาหลังมือทาบไว้บนหน้าผากของเธอ โรซาลีจึงพล่อยหลับไปอย่างรวดเร็วทันทีที่เธอมาถึงเตียง
เมลิซซ่าถอนหายใจก่อนจะพูดขึ้นมา “ให้เธอพักผ่อนไปตอนนี้… ฉันไม่คิดว่าเธอจะดื่มได้แย่ขนาดนี้เลย ในทางกลับกัน คุณค่อนข้างดื่มเก่งอยู่นะคะ ไม่ใช่เหรอคุณคลอฟอร์ด?”
“ผมไม่ได้แย่เกินไป”
ขณะที่เขากล่าวไปเช่นนั้น ก็ได้เสียงที่พยายามจะอาเจียนออกมา โรซาลีกำลังอาเจียนอย่างรุนแรงและเธอก็ดูไม่สบายอย่างมาก
“ให้ตาย เธอโอเคไหมลูกพี่ลูกน้อง? ฉันจะไปเอายามาเพื่อช่วยให้เธอสร่างเมา ฉันขอรบกวนคุณช่วยดูแลลูกพี่ลูกน้องของฉันสักพักได้ไหมคะ คุณคลอฟอร์ด? ฉันจะรีบกลับมา!” เมลิซซ่ากล่าวขณะที่เธอรีบออกไปจากห้อง
แต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์ก็ไม่รู้ว่าจะดูแลเธอได้อย่างไร
หลังจากจากการอาเจียนมาได้สักพัก โรซาลีก็หลับไปอีกครั้งด้วยความงุนงงในท้ายที่สุด
ด้วยความรู้สึกว่ามันคงจะเป็นการไม่รอบคอบของเขาที่ยังคงอยู่ในห้องต่อ เขาจึงนำบัตรเข้าห้องมาและไปยืนอยู่ข้างประตู เจอรัลด์จะรอให้เมลิซซ่ากลับมาที่นั่น
ไม่นานหลังจากนั้น เขาก็ได้ยินเสียงของโรซาลีจากภายในห้อง แต่อย่างไรก็ตาม น้ำเสียงของเธอบ่งบอกว่าเธอกำลังดิ้นรนอยู่ มันเกือบจะเหมือนว่าเธอกำลังถูกกดรัดด้วยบางอย่าง
เจอรัลด์ไม่ได้ให้ความสนใจต่อเสียงนั้นในตอนแรก เขาคิดว่ามันเป็นเพียงเพราะเธอกำลังเมาอยู่
แต่อย่างไรก็ตาม ยิ่งเขาฟังมากขึ้นเท่าไหร่ เสียงก็ยิ่งแปลกมากขึ้นเท่านั้น ดูเหมือนจะมีเสียงอื่นดังมาจากภายในห้องเช่นกัน