มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 623
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 623
“กีย่า? ทำไมหนูไม่พักผ่อนในห้องของหนูล่ะ? ทำไมถึงออกมา?” วอลตัลถาม น้ำเสียงของเขาไม่มีความสุขอย่างชัดเจน
เมื่อเห็นเธอ สมาชิกในครอบครัวของเธอบางคนจึงกระแอมไอก่อนจะพูดขึ้นมา “รู้ไหม กีย่าเป็นเด็กหญิงที่ดีจริง ๆ นะ เธอทราบดีว่าพวกเราไม่สามารถทำให้ตระกูลหลงขุ่นเคืองใจได้ ยิ่งไปกว่านั้น คุณหลงไม่ได้จ่ายไปหลายล้านดอลลาร์เพื่อช่วยหนูหรอกเหรอตอนที่หนูถูกลักพาตัวไปน่ะ? เขาต้องรักหนูมากอย่างแน่นอน!”
ภายในห้อง วอลตัลคือคนเดียวที่รู้ความเป็นจริงของสถานการณ์ เนื่องจากว่าเขาเป็นกังวลอย่างมาก กีย่าจึงเล่ารายละเอียดของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในคืนก่อนให้เขาฟัง คนอื่น ๆ ไม่ได้คำนึงถึงความจริงของสิ่งที่เกิดขึ้นจริง ๆ กันโดยสิ้นเชิง
เมื่อได้ยินความเห็นจากลุง ๆ และป้า ๆ ของเธอ กีย่าเพียงแค่หัวเราะเท่านั้น ขณะที่เธอแสดงรอยยิ้มขบขันเชิงเหน็บแนม เธอเข้าใจว่าพวกเขากำลังพยายามจะบอกเธออะไร
แม้กระนั้น กีย่าก็ไม่ได้โกรธพวกเขาเลย เธอทราบดีถึงความกดดันจากตระกูลหลง และตระกูลหลักของควาร์ริงตัน ที่ทำให้ทั้งครอบครัวของเธอเอง และครอบครัวญาติของเธอต้องอึดอัดจนหายใจแทบไม่ออกกันจริง ๆ
ยิ่งไปกว่านั้น เธอรู้ว่าลุง ๆ ป้า ๆ ของเธอยังคงจำเป็นต้องค้ำจุนครอบครัวของพวกเขาเองอยู่ นั่นคือประเด็นสำคัญที่ทำไมเธอถึงไม่ถือสาอะไรกันกับพวกเขา
นอกจากนี้ เธอแค่ไม่แคร์เกี่ยวกับสถานการณ์ของเธออีกต่อไปแล้ว เธอจะไปทำอะไรได้ล่ะ?
เจอรัลด์ก็ดูเหมือนจะไม่ได้แคร์เกี่ยวกับเธออีกต่อไปแล้ว ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เขาก็มีมีล่าสุดที่รักของเขาอยู่แล้ว
แม้ตอนแรกเธอคิดว่าจะยังคงมีโอกาสที่เธอกับเจอรัลด์จะได้คบกันในอดีตก็ตาม เธอไม่แม้แต่จะอยากคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกต่อไปแล้วด้วยซ้ำ
จากที่เธอเห็น วิธีเดียวที่เธออาจจะมีประโยชน์บ้างในสถานการณ์นี้ก็คือ เสียสละตัวเอง อย่างน้อยในที่สุดจากนั้นเธอก็จะสามารถช่วยให้ครอบครัวของเธอได้รับความสงบสุขมาก็ได้!
หลังจากการสูดหายใจเข้าลึก กีย่าก็ยิ้มก่อนจะพูดขึ้นมา “พ่อ แม่ หนูจะไปเตรียมตัวให้พร้อมก่อนเพื่อที่พวกเราจะได้เข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของยูนัสในภายหลังกัน!”
จากนั้นเธอก็กลับไปที่ห้องของเธอ
เมื่อเห็นว่าลูกสาวของเขาเป็นแบบนี้ วอลตัลจึงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกหดหู่ใจเล็กน้อย
ในขณะเดียวกัน แฮร์รี่อยู่ด้วยกันกับเจอรัลด์และในมือของเขาคือ แฟลชไดรฟ์ USB
“ฮี่ฮี่…นี่คือของขวัญของผมครับ คุณคลอฟอร์ด ผมมั่นใจว่าคุณจะสนใจมันมากอย่างแน่นอน” แฮร์รี่กล่าว ขณะที่เขาเสียบ USB เข้าไปในคอมพิวเตอร์และเริ่มเล่นวิดีโอให้ดู
หลังจากชมทั้งหมดนั้นแล้ว เจอรัลด์จึงอดไม่ได้ที่จะยิ้มเยาะออกมา ก่อนจะถามขึ้นมา “นายบันทึกสิ่งนี้เมื่อคืนก่อนใช่ไหม?”
“ฮะ ใช่ครับ! ผมอาจจะไม่มีทักษะมากมาย แต่ถ้ามันเกี่ยวกับการกระทำที่ต่ำช้าและลับ ๆ ล่อ ๆ แล้วล่ะก็ ไม่มีใครเทียบกับผมได้หรอก!” แฮร์รี่ตอบกลับ ขณะที่เขาตบหน้าอกของเขาเองเบา ๆ สองครั้ง
“พอได้แล้ว ไม่มีความจำเป็นต้องโม้เกี่ยวกับเรื่องนั้น!” แซคตอบกลับ ขณะที่เขายิ้มขบขันแกมเหน็บแนม
“ไม่ว่าทางไหนก็ตาม พวกเราตอนนี้ก็มีหลักฐานอยู่ในมือเพียงพอแล้ว พร้อมกับภาพถ่ายนี้ ในที่สุดพวกเราก็น่าจะทำได้ดีกว่าที่พวกเขาทำในแบบเดียวกันนะครับ!”
“แน่นอน!” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขายิ้มพร้อมกับพยักหน้ารับ
ในขณะนั้น โทรศัพท์ของเจอรัลด์ก็เริ่มดังขึ้นมา เป็นสายโทรเข้าจากพี่ชายอุปถัมภ์ของเขา โยเอล
“เกิดอะไรขึ้น โยเอล?”
“น้องชาย! พวกเราถูกทำร้าย! เอเดนถูกทุบตีอย่างเลวร้ายที่สุด!”
“ว่าไงนะ?! ช่างกล้า! ใครเป็นคนทำ?” เจอรัลด์ถามอย่างโกรธเคือง
“จะเป็นใครไปได้ล่ะ? ไอ้ชั่วยูนัสคนนั้นแน่นอน! เขาจะจัดงานเลี้ยงสันเกิดขนาดใหญ่ในวันนี้ และบุคคลที่มีอิทธิพลและมีอำนาจเกือบจะทุกคนในเมืองเมย์เบอร์รี่ก็ได้รับเชิญให้เข้าร่วม! คนเดียวที่เขายกเว้นโดยเฉพาะเจาะจงจากงานก็คือ ผู้คนที่ร่วมมือกับตระกูลคลอฟอร์ด! เพราะแบบนั้น เอเดนและผมถึงพาคนไปก่อความวุ่นวายให้เขา…”
จากนั้นโยเอลก็อธิบายทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้เจอรัลด์ฟังอย่างรวดเร็ว
จริง ๆ แล้ว ทั้งโยเอลและเอเดนไม่พอใจมาโดยตลอด เพราะเห็นได้ชัดว่ายูนัสเล็งไปที่ตระกูลคลอฟอร์ดผ่านเหตุการณ์นั่น
ตระกูลหลงมีอำนาจก็จริง แต่กระนั้นยูนัสก็ยังคงเลือกที่จะจัดงานเลี้ยงในเมืองเมย์เบอร์รี่ ยิ่งไปกว่านั้น เขายังจัดมันในเวย์แฟร์เมาน์เทน เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ อีกด้วยซ้ำ! สถานที่ที่เจสสิก้าเคยดำเนินการอยู่!
เห็นได้ชัดเจนว่ายูนัสกำหนดเป้าไปที่เจอรัลด์อย่างจงใจ
ถึงอย่างนั้น เอเดนและโยเอลจึงไปหาเรื่องโดยไม่แม้แต่จะบอกให้เจอรัลด์รู้ล่วงหน้าด้วยซ้ำ เพราะมันถูกจัดขึ้นโดยยูนัส จึงคาดหวังได้ว่าสมาชิกตระกูลหลงมากมายก็จะมาปรากฏตัวเช่นกัน นั่นจึงมีส่วนทำให้เกิดความสูญเสียใหญ่หลวงอย่างเห็นได้ชัด ที่พวกเขาต้องลงเอยกับความยากลำบากนี้
“สำหรับตอนนี้ พวกคุณทั้งคู่ควรกลับมาและมาหาผมก่อน!” เจอรัลด์ตอบกลับ
เขาจะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไป ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ปฏิบัติกับพวกเขาทั้งคู่เหมือนพี่น้องของเขาเอง
“พวกเราอยู่ขั้นล่างกันแล้ว! ผมกำลังพยุงเอเดนอยู่ตอนนี้!” โยเอลตอบ
“ผมจะลงไปเดี๋ยวนี้แหละ!” เจอรัลด์ตอบกลับขณะที่เขานำแฮร์รี่และคนอื่น ๆ ลงไปชั้นล่าง
จริงอย่างที่โยเอลว่า พวกเขาทั้งคู่ถูกทุบตีอย่างสาหัส ใบหน้าของเอเดนฟกช้ำอย่างรุนแรงมาก และส่วนใหญ่ก็บวมขึ้นมาแล้ว แม้แต่โยเอลก็มีรอยฟกช้ำสองสามที่บนใบหน้าของเขา
“ผมขอโทษจริง ๆ คุณคลอฟอร์ด! ผมทำให้คุณอับอายแล้ววันนี้!”