มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 638
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 638
จุดประสงค์หลักของเจอรัลด์ในการเข้าร่วมงานเลี้ยงนี้ก็คือ เพื่อข่มขู่พวกเขา
เขาต้องการให้ตระกูลหลงรู้ไว้ว่าพวกเขากำลังยุ่งอยู่กับผิดคน และพวกเขาควรจะประมินการตัดสินใจของพวกเขาในการตามแก้แค้นกับเขากันใหม่
ตอนนี้ที่เขาได้ทำในสิ่งที่เขาตั้งใจจะทำเสร็จแล้ว เจอรัลด์ก็พร้อมที่จะจากไป
หลังจากเข้ามาในรถสักพัก เขาก็สังเกตเห็นว่ามีบางคนกำลังแอบตามเขามา
เมื่อมองในกระจกหลัง เขาก็ตระหนักได้ว่าใครที่อยู่ในรถคันนั้น ดังนั้นเขาจึงไม่สนใจรถคันนั้นอีกต่อไป
เมื่อเขามาถึงทางเข้าของโรงแรม เจอรัลด์ก็กำลังจะเข้าไป เมื่อหญิงสาวคนหนึ่งตะโกนเรียกเขาขึ้นมา
“นายวางแผนที่จะเมินฉันตลอดไปเลยหรือเปล่า เจอรัลด์?!”
แน่นอน คนในรถก่อนหน้านี้ก็คือ กีย่า
“ไม่มีเหตุผลที่พวกเราจะต้องรักษาความสัมพันธ์ของเราไว้อีกต่อไปแล้ว ยูนัสก็น่าจะไม่รังควานเธออีกต่อไปเหมือนกัน เช่นนั้น นั่นไม่ดีพอหรอกเหรอ?” เจอรัลด์ตอบกลับ
“พวกเราไม่แม้แต่จะเป็นเพื่อนกันได้อีกต่อไปแล้วเหรอ?” กีย่าตอบกลับ
เธอไม่พอใจกับวิธีที่เจอรัลด์ปฏิบัติต่อเธอในตอนนี้
หยุดชะงักไปชั่วขณะ สุดท้ายเจอรัลด์ก็หันหลังกลับ และเพียงเดินจากเธอไปโดยไม่พูดอะไรอีก
ความจริงก็คือว่า เจอรัลด์รู้สึกค่อนข้างหัวเสียเกี่ยวกับเรื่องทั้งหมดนี้ ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม กีย่าก็เป็นคนดีคนหนึ่ง และเธอยังปฏิบัติต่อเขาเป็นอย่างดีอีกด้วย
นี่คือเหตุผลที่แท้จริงที่ทำไมเขาถึงหนักแน่นกับการตัดสินของเขา เขาก็ไม่อาจเป็นคนประจบสอพลออย่างที่เขาเคยเป็นมาก่อนอีกต่อไป
“ห หยุดอยู่ตรงนั้นนะไอ้บ้าเอ้ย!” แทมมี่ตะโกนขึ้นมา ขณะที่เธอหายใจหอบพร้อมกับวิ่งมาหาเจอรัลด์
“นายช่างเป็นเลวเสียจริง เจอรัลด์! นายทำแบบนี้กับกีย่าได้ยังไง? นายรู้ไหมว่าเธอพูดถึงนายต่อหน้าพวกเรามากแค่ไหน? แม้ว่ามันจะจริงที่นายมีปัญหา ที่กีย่าเข้าใจนายผิด แต่นายก็ควรจะรู้ว่ากีย่าเศร้าใจมากแค่ไหน! เธอยังไปตามหาโรซาลีด้วยความหวังว่าเธอจะให้อภัยนายได้และไม่ตามเอาเรื่องนี้อีกต่อไปอีกด้วยซ้ำ! แม้ตระกูลโอเวนส์ไม่ได้ให้สัญญาเธอว่าพวกเขาจะให้อภัยนาย แต่นั่นก็ยังคงไม่ได้หมายความว่านายจะปฏิบัติกับเธอแบบนี้ได้นะ!” แทมมี่ตะเบ็งเสียงใส่
นี่คือเรื่องจริงตามที่วันที่เกิดเหตุการณ์นั้นขึ้น กีย่าได้พบโรซาลีเป็นการส่วนตัว แม้จะมีความพยายามของเธอ แต่ตระกูลโอเวนส์ก็ไม่เต็มใจที่จะปล่อยเรื่องนี้ไปง่าย ๆ ขนาดนั้น
“นอกเหนือจากนั้น ก็ยังมีข่าวลือในเมย์เบอร์รี่ว่ากีย่าเป็นแฟนสาวของนายอีกด้วย! พวกเขาทุกคนคิดว่าเหตุผลที่นายเข้าร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของยูนัส คือการก่อเรื่องเพื่อเห็นแก่กีย่า! แม้ฉันรู้ว่าข่าวลือไม่ได้ส่งผลต่อนาย แต่จริง ๆ แล้วนายคิดบ้างไหมว่ากีย่าจะต้องเผชิญกับอะไรในตอนนี้? ตระกูลหลงจะคิดกับเธอยังไงตอนนี้? นายคิดว่ากีย่าควรทำยังไงตอนนี้?”
“พอได้แล้ว แทมมี่! ฉันรู้แล้วว่าทำไมเจอรัลด์ถึงเมินเฉยต่อฉัน!” กีย่ากล่าว ขณะที่เธอเช็ดน้ำตาของเธอ
กีย่าจ้องมองเขาตรง ๆ จากนั้นก็กล่าวเพิ่มเติม “ฉัน…ฉันรู้ว่าฉันกำลังเห็นแก่ตัว แต่อย่างไรก็ตาม ฉันก็มีคำขอสุดท้ายจากนาย เจอรัลด์จำตอนนั้นได้ไหมที่ฉันเข้าโรงพยาบาลหลังจากถูกลักพาตัวไป? นายบอกฉันว่านายจะทำเรื่องหนึ่งให้ฉัน ตราบใดที่นายสามารถจัดการมันได้ บอกฉันมาสิเจอรัลด์ คำพูดนั้นยังคงอยู่หรือไม่?”
“อืม” เจอรัลด์ตอบกลับพร้อมกับพยักหน้า
เจอรัลด์ยังจำได้เช่นกันว่ากีย่าไปตามหาเขาในตอนนั้นเพื่อหนีการแต่งงานของเธอ เมื่อเธอมาถึงในเมย์เบอร์รี่ เธอก็ถูกลักพาตัว เพราะเขาไม่ได้สนใจเธอใด ๆ เลย
เขาโทษตัวเองสำหรับสถานการณ์ทั้งหมดในตอนนั้น ซึ่งเป็นเหตุผลที่ทำไมเขาถึงบอกเธอว่า เธอสามารถขอได้หนึ่งอย่าง ซึ่งเขาจะพยายามสนองให้จากนั้น
ในตอนนั้น กีย่าก็พูดเล่นว่าเพราะเจอรัลด์เป็นคนที่แนะนำมันขึ้นมา เขาก็จะไม่ได้รับอนุญาตให้เอาสิ่งที่เขาพูดไปกลับคืน
แต่อย่างไรก็ตาม เจอรัลด์รู้ว่าเขาหมายความตามทุกคำที่เขาพูดไป
แม้สัญญานั้นจะเฉื่อยชามาโดยตลอดนี้ก็ตาม ในที่สุดมันก็กลับมาปรากฏอีกครั้งแล้ว
“บอกฉันมาสิว่าเธอต้องการอะไร ตราบใดที่ฉันสามารถทำได้ ฉันก็จะช่วยเธอ!” เจอรัลด์กล่าว
ท้ายที่สุดแล้ว สัญญาก็คือสัญญาอยู่ดี นอกจากนี้ เจอรัลด์แค่ทนไม่ได้ที่จะทำร้ายความรู้สึกของเธออีกต่อไป เขาก็ยังไม่รู้ว่าจะปฏิเสธเธอได้อย่างไรอีกต่อไปด้วยซ้ำ
“ดีที่ได้รู้แบบนั้นนะ…วางใจเถอะ เมื่อนายสนองความปรารถนานั้นแล้ว ฉันจะไม่รังควานนายอีก ฉันจะหายไปจากชีวิตของนายถาวร!”
“เช่นนั้น…ความปรารถนาของเธอคืออะไรกันแน่ล่ะ?”
“ฉันต้องการให้นายแต่งงานกับฉัน!”
“…ว่าไงนะ? แต่งงานเหรอ?”
แม้จะมีการเตรียมใจตัวเองไว้สำหรับอะไรก็ตามที่เธอจะขอใส่เขา เจอรัลด์ก็ยังคงลงเอยด้วยการถูกทำให้ช็อกเมื่อเขาได้ยินคำเหล่านั้น
“อ่า ไม่จำเป็นต้องกลัวไป ฉันไม่ได้หมายความว่าแต่งงานกันจริง ฉันแค่ต้องการให้นายแกล้งแต่งงานกับฉันต่อหน้าตระกูลโอเวนส์และหลง นายจะสามารถทำแบบนั้นให้ฉันได้ไหม?” กีย่าถาม