มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 705
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 705
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ไม่ต้องรีบร้อน แค่ตั้งใจเล่าให้ฉันฟังเกี่ยวกับทุกอย่างโดยละเอียด!” เจอรัลด์กล่าวเพิ่มเติม
“เป็น…คุณปู่ฟินน์เลย์น่ะสิ! เขากำลังเก็บของและพยายามจะจากไป! แม้แต่ตอนนี้ ฉันก็ยังคงพยายามที่จะหยุดเขาไม่ให้ทำแบบนั้นอยู่!”
“อะไรนะ? แต่ทำไมล่ะ? ทุกอย่างเป็นไปอย่างราบรื่นดีมาสักพักแล้วในตอนนี้! ทำไมจู่ ๆ ถึงอยากจะจากไปล่ะ?” เจอรัลด์ตอบกลับ รู้สึกสับสนงุนงง
เจอรัลด์เห็นฟินน์เลย์เป็นชายชราลึกลับที่ แม้อยู่ในวัยชราแล้ว ก็ยังคงสู้รบอยู่คนเดียวแทบจะตลอดเวลา
มันเป็นโชคชะตาที่นำพาให้เจอรัลด์ และฟินน์เลย์มาพบกัน และชายชราก็ช่วยเหลือเจอรัลด์มาในหลาย ๆ โอกาสแล้ว
แม้ฟินน์เลย์ยังคงดูเหมือนจะสนุกกับการกวนใจเขาอยู่ แต่เจอรัลด์ก็ไม่ได้พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็ได้รับความช่วยเหลือมากมายจากชายชรามาแล้วอยู่ดี
เพื่อตอบแทบความช่วยเหลือของชายชรา เจอรัลด์จึงยินดีต้อนรับการมีอยู่ของฟินน์เลย์ โดยการบริการฟินน์เลย์ด้วยอาหารเลิศรส และยังมีสถานที่ให้พักอยู่ในคฤหาสน์ของเขาอีกด้วย
เนื่องจากว่าฟินน์เลย์ช่วยชีวิตของเควต้าเช่นกัน แม้แต่เธอก็ปฏิบัติต่อเขาเป็นอย่างดี และเธอก็มักจะทำให้มั่นใจอยู่เสมอว่าเขาได้รับการบำรุงเป็นอย่างดีอยู่ตลอด ส่วนใหญ่แล้ว เควต้าก็ปฏิบัติต่อเขาราวกับว่าเขาคือ ปู่จริง ๆ ของเธอ
ทว่าในที่นี่เขากำลังพยายามที่จะจากพวกเขาไปในตอนนี้ หากจะมีอะไรให้ตำหนิสำหรับการกระตุ้นที่จะจากไปของฟินน์เลย์ มันก็คงจะเป็นเพราะการสืบสวนอย่างต่อเนื่องของเจอรัลด์ในเรื่องตระกูลเฟนเดอร์สัน
เจอรัลด์ตระหนักดีว่ามีบางอย่างผิดปกติอยู่แล้วกับฟินน์เลย์ ตั้งแต่ที่เขาถามชายชราคนนั้นว่าเขารู้อะไรเกี่ยวกับพวกเฟนเดอร์สันหรือไม่ ท้ายที่สุดแล้ว ฟินน์เลย์ก็ดูเหมือนจะพูดน้อยลงกับเจอรัลด์เรื่อย ๆ ในไม่กี่วันมานี้หลังจากที่เจอรัลด์ตั้งคำถามนั้น มันเหมือนราวกับว่าชายชรามีบางอย่างอยู่ในใจของเขา
เมื่อฟินน์เลย์ถูกถามว่าทำไมเขาถึงดูเหมือนกำลังครุ่นคิดถึงบางอย่างอยู่ ชายชราก็จะเพียงตอบกลับด้วยคำพูดที่ยากจะเข้าใจเท่านั้น
เมื่อเห็นว่าเขาไม่สามารถทำอะไรได้จริง ๆ ในขณะนั้น เจอรัลด์เพียงกล่าวเพิ่ม “…เอาล่ะ อย่ากังวลเกี่ยวกับมันมากเกินไปเลย สำหรับตอนนี้ ฉันจะมุ่งหน้ากลับไปเพื่อที่ฉันจะสามารถถามเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นการส่วนตัวได้!”
จากนั้นเจอรัลด์ก็แยกทางกับมาร์เวน
หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็มาถึงบ้านทันเวลาพอดีที่จะเห็นฟินน์เลย์กำลังถือกระเป๋าเดินทางของเขาออกไปนอกประตู!
“ฉันต้องไปเดี๋ยวนี้จริง ๆ หลานสาวของฉัน! ฉันจะกลับมาเยี่ยมอย่างแน่นอน เมื่อฉันมีเวลาในอนาคต! เธอเป็นเด็กสาวที่ดีและปู่จะไม่มีวันลืมเธอเลย!”
ทันที่ชายชราหันหลังกลับ อย่างไรก็ตาม เขาก็สังเกตุเห็นว่าเจอรัลด์กำลังยืนอยู่ต่อหน้าเขา!
“อ่า! หลานชายของฉัน! จังหวะเหมาะพอดี! ฉันต้องไปแล้วตอนนี้ ดังนั้นนี่คือการบอกลาสำหรับขณะนี้!”
“แต่คุณควิก คุณอยู่ที่นี่มาสักพักแล้วตอนนี้ ทำไมถึงรีบร้อนที่จะไปล่ะ? โดยไม่คำนึงถึง ถ้าคุณต้องการจะไปจริง ๆ คุณก็น่าจะบอกผม และผมก็จะส่งคุณไปที่ไหนก็ตามที่คุณต้องการจะไปโดยรถยนต์เอง!”
“ไม่มีความจำเป็นสำหรับเรื่องนั้นจริง ๆ หลานชายของฉัน ฉันรู้ว่าเธอหวังดี และเธอก็เป็นหลายชายที่ยอดเยี่ยมมาตลอด! แต่อย่างไรก็ตาม ถ้าฉันไม่ไปตอนนี้ ฉันก็จะไม่สามารถหาโอกาสที่จะทำแบบนั้นได้อีก…”
คำพูดสุดท้ายของฟินน์เลย์ออกมาด้วยคำพูดพึมพำ และเจอรัลด์ก็ไม่สามารถจับได้ว่าเขาพูดว่าอะไร
“ขอโทษนะ คุณพูดว่าอะไรนะครับ?”
ฟินน์เลย์กระแอมในคอ จากนั้นก็ตอบกลับ “ฉันพูดว่าไม่มีความจำเป็นที่จะต้องรบกวนเธอ! ถึงเวลาที่ฉันต้องไปแล้วตอนนี้ ดูแลตัวเองด้วยนะ หลานชายของฉัน!”
หลังจากกล่าวไปแบบนั้น ฟินน์เลย์ก็ตบหน้าอกของเจอรัลด์เบา ๆ
ด้วยเหตุนี้ เจอรัลด์ถึงกับถอยหนีด้วยความเจ็บปวดก่อนจะถูบนรอยฝกช้ำนั่นที่ถูกทิ้งไว้โดยราเคล
“เธอจริงจังหรือเปล่า? การตบเบา ๆ บนหน้าอกทำให้เธอเจ็บด้วยเหรอ? อวัยวะภายในของเธอกลายเป็นกระดาษแล้วหรือเปล่าหลายชาย?” ฟินน์เลย์ถาม รู้สึกแปลกใจอย่างชัดเจน
เควต้าเองก็วิ่งมาหาหลังจากได้ยินเสียงร้องเอ๋งของเจอรัลด์ก่อนจะถามขึ้นมา “เกิดอะไรขึ้น เจอรัลด์? นายเจ็บเหรอ?”
“ไม่ต้องห่วงเกี่ยวกับเรื่องนี้หรอก! ผู้หญิงบางคนเพิ่งเตะฉันเข้าที่หน้าอกน่ะ!”
“…ห๋า? เธอเป็นใครกัน? ทำไมเธอถึงต้องทำร้ายนายด้วยล่ะ?” เควต้าถาม เริ่มเป็นกังวลมากขึ้น
เจอรัลด์เพียงส่ายหัวเป็นคำตอบ บอกใบ้ว่าเขาไม่อยากจะพูดถึงเรื่องนี้ในขณะนี้
แม้มันเป็นเรื่องจริงที่ราเคลเพียงทำให้เขาเจ็บได้ขนาดนี้ก็เพราะเธอเชี่ยวชาญในเทควันโด้ ฟินน์เลย์เพียงส่ายหัวของเขาก่อนจะถอนหายใจ
“ถ้าฉันจะทิ้งเธอไปตอนนี้ในสภาพนี้ละก็ ฉันจะไม่เป็นกังวลเกี่ยวกับเธอได้ยังไง หลานชายของฉัน? เธอใจดีมากเกินไป! ฉันกังวลอย่างแท้จริงว่าเมื่อฉันจากไปแล้ว เธอจะไม่แม้แต่จะตระหนักได้ด้วยซ้ำว่าอะไรที่ฆ่าเธอ!”
ขณะที่เขากล่าวไปแบบนั้น ฟินน์เลย์ก็นึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อตอนที่อยู่โรงแรม เมื่อยูนัสได้ส่งชายผมยาวคนนั้นไปโจมตีเจอรัลด์
ถ้ามันไม่ใช่เพราะการแทรกแซงของเขาละก็ แขนของเจอรัลด์ก็คงเกือบจะพิการไปแล้ว!
“ผมเจ็บแค่นี้เพราะผมไม่ได้สู้กลับ! ถ้าผมเอาจริงละก็ ผมก็คงจะต่อยได้บ้างอยู่แหละ!” เจอรัลด์ตอบกลับ ไม่ว่าจะอย่างไร แม้เขาจะใจดี แต่เขาก็ยังคงมีชื่อเสียงให้รักษา! การถูกผู้หญิงทำร้ายจึงทำลายอีโก้ของเขาเล็กน้อยอย่างแน่นอน
“ฮ่า! เธอน่ะเหรอ? แม้ฉันรู้ว่าเธอมีความแข็งแกร่งในตัวอยู่บ้าง แต่ใครก็ตามที่มีทักษะมากกว่าเล็กน้อยก็สามารถอัดเธอจนเละได้อย่างง่ายดายแล้ว! หลานชายของฉัน เธอไม่สามารถคาดหวังว่าจะมีคนคอยมาปกป้องเธอได้ทุกครั้งเมื่อบางอย่างแบบนี้เกิดขึ้นนะ!” ฟินน์เลย์กล่าวขณะที่เขาเกาหลังหัวของเขา
เจอรัลด์จึงทำได้เพียงแค่พยักหน้าเป็นคำตอบเท่านั้น
เอาตามตรง เขาก็เคยคิดที่จะเลือกเรียนศิลปะการต่อสู้จากคู่หูเดรกและไทสันมาก่อน บางทีอาจจะเป็นอย่างเช่นการต่อยมวย
ปัญหาก็คือ เขาแค่ไม่มีเวลาที่จะฝึกฝนอะไรเลยน่ะสิ!