มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 717
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 717
ไวแอทยังคงยุ่งอยู่กับการช่วยเหลือวอร์เรนให้ลุกขึ้นตอนที่เขาได้ยินน้องสาวของเขากำลังเรียกหาเขา
เมื่อตระหนักได้ว่าใครบางคนกำลังพยายามหาเรื่องเธอ เขาจึงรู้สึกโกรธจนลุกเป็นไฟอยู่ในอกขึ้นมาทันที ขณะที่เขารีบไปหาพวกเขา
เขาถูกทำให้อับอายอยู่แล้วกับความจริงที่ว่าเขาไม่แม้แต่จะกล้าที่จะท้าดวลกับผู้หญิงคนหนึ่งที่สามารถเอาชนะวอร์เรนได้ด้วยซ้ำ แต่ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เขาก็คือหนึ่งในนักสู้ที่ดีที่สุดในโรงเรียน
ตอนนี้ที่น้องสาวของเขากำลังถูกรังแก เขาจึงไม่สามารถปล่อยให้อีโก้ของเขาถูกทำลายได้อีกต่อไป ถ้าเขาไม่ปกป้องเธอในตอนนี้ เขาก็จะเป็นความผิดหวังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของครอบครัวของเขาอย่างแน่นอน!
“นายกล้าดียังไง! นายอยากตายหรืออะไรสักอย่างหรือไง ห๊ะ?!” ไวแอทคำราม ขณะที่เขาพุ่งตัวเองไปข้างหน้า โดยเล็งการเตะไปที่หน้าอกของเจอรัลด์
“ตายแล้ว ไวแอทโกรธแล้ว!”
“แน่นอนล่ะสิ! ผู้ชายคนนั้นไม่เพียงแต่จะตีน้องสาวของเขา แต่เขาก็อาจจะโกรธตัวเองพอ ๆ กันที่ไม่อาจยอมรับคำท้าดวลของเธอได้!”
“ใช่ไหมล่ะ? ไวแอทจะเอาทั้งหมดไปลงที่ผู้ชายคนนั้นอย่างแน่นอน!”
ทุกคนรู้สึกได้ว่าตังเองกำลังกลั้นหายใจอยู่ ในขณะที่เท้าของไวแอทเข้ามาใกล้อย่างอันตรายจนเกือบจะปะทะกันกับหน้าอกของเจอรัลด์…
แต่อย่างไรก็ตาม ก่อนที่มันจะทันไปถึงเจอรัลด์ ทันใดนั้นไวแอทพบว่าตัวเองกำลังถูกเร่งความเร็วอยู่! ราวกับว่าไวแอทเป็นเพียงตุ๊กตาผ้า ในขณะที่เจอรัลด์เหวี่ยงเขาไปด้านข้าง เป็นผลให้ไวแอทล้มลงกับพื้นอย่างแรง
ไวแอทรู้สึกเหมือนกระดูกทั้งหมดของเขาแตกละเอียดไปพร้อม ๆ กัน ในขณะนั้นเขาไม่มีแม้แต่แรงที่จะคลานด้วยซ้ำ
แม้เดิมทีมาร์เวนจะเป็นกังวลเกี่ยวกับเจอรัลด์หลังจากเห็นไวแอทกำลังจู่โจมใส่เขา แต่ตอนนี้เขาถึงกับแข็งทื่ออยู่คาที่ กรามของเขาอ้าค้างกว้าง
แม้แต่อิซาเบลที่ก่อนหน้านี้รู้สึกตื่นเต้นที่จะได้เห็นเจอรัลด์กำลังจะถูกทุบตี ในท้ายที่สุดก็ถึงกับเป็นอัมพาตไปด้วยความช็อก
เจอรัลด์รู้สึกได้ว่าทั้งสนามกำลังจ้องมาที่เขาด้วยสายตาที่เบิกกว้างกัน สะท้อนให้เห็นถึงความไม่เชื่อที่สุดของพวกเขา
เมอาเองก็ถึงกับพูดไม่ออก เธอได้ยินมาว่าไวแอทมีฝีมือมากแค่ไหน และเธอก็รู้ถึงความจริงที่ว่าเจอรัลด์จะไม่มีโอกาสที่จะต่อกรกับนักสู้ที่มีประสบการณ์เช่นนี้ได้หรอก แต่นั่นคืออะไรกันล่ะ? มันไกลเกินกว่าที่จะพูดว่าเจอรัลด์เปลี่ยนทิศทางการโจมตีของเขาโดยบังเอิญ
“แจสมิน! เขา…” มินดี้อุทานออกมา ขณะที่เธอวิ่งไปหาเธอทันที
“ฉันเห็นมันเหมือนกัน!” แจสมินตอบกลับ ขณะที่เธอขมวดหัวคิ้วพร้อมกับจ้องไปที่เจอรัลด์อย่างจดจ่อ
นี่เป็นครั้งแรกที่เจอรัลด์ใช้เทคนิคที่ฟินน์เลย์สอนเขา
เจอรัลด์ไม่แม้แต่จะใช้มันด้วยซ้ำ ร่างกายของเขาเพียงเคลื่อนไหวไปตามสัญชาตญาณด้วยตัวมันเอง เขาไม่แม้แต่จะมีเวลาที่จะปรับแรงของเขาอีกด้วย ซึ่งอธิบายได้ว่าทำไมไวแอทถึงรู้สึกเจ็บมากขนาดนั้น
ช่างเป็นเทคนิคที่ใช้ได้จริงอย่างแท้จริง
ขณะที่เขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนั้น คนอื่น ๆ ในห้องโถงก็เริ่มมีความเห็นที่ดีเกี่ยวกับเจอรัลด์กันทันที
“ให้ตายเถอะนะ! เมื่อคิดว่านักสู้ที่มีประสบการณ์เช่นนี้เหมือนไวแอทจะทำได้ดีกว่าน่ะ!”
“ใช่! หลังจากเอาชนะวอร์เรน ตอนนี้ดูเหมือนเทพธิดาของเราจะมีคู่ต่อสู้คนใหม่แล้ว!”
“ใช่ไหมล่ะ? เจอรัลด์! ขึ้นไปบนเวที และกู้ความภาคภูมิใจลูกผู้ชายของเราคืนมาสิ!”
เสียงตะโกนเหมือนเหล่านี้ดังลั่นมาจากทั่วทั้งสนาม
แม้มันจะน่าเกรงขามที่เห็นว่าแจสมินทั้งสวยและมีกำลังอย่างไร แต่มันก็ไม่ยากที่จะพูดว่าผู้ชายส่วนใหญ่ที่นั่นรู้สึกถูกทำให้ขายหน้าที่ไม่มีใคร ไม่แม้แต่ฟาเบียนที่เก่งที่สุดในด้านศิลปะการต่อสู้ในโรงเรียนของพวกเขา กล้าที่จะท้าดวลกับเธอเลย
‘พวกเราเป็นผู้ชายแบบไหนกัน หากพวกเราไม่แม้แต่จะเอาผู้หญิงคนหนึ่งได้ด้วยซ้ำ!’
“ขึ้นไปบนเวที เจอรัลด์! เอาชนะเธอให้ได้ เอาชนะเธอ!” นักเรียนผู้ชายมากมายที่นั่นสรรเสริญเป็นทำนองกัน
สำหรับนักเรียนหญิง พวกเธอก็เริ่มสรรเสริญแจสมินทันทีเพื่อล้มเจอรัลด์ให้ได้เช่นกัน ด้วยหวังว่าจะให้กำลังใจเธอได้
“นายควรลุยไปเลยนะ พี่ชาย! กระนั้น ฉันก็ไม่รู้ว่านายจะเก่งขนาดนี้ในด้านการต่อสู้!” มาร์เวนกล่าว ขณะที่เขานวดไหล่ของเจอรัลด์
แจสมินเองก็ดูเหมือนจะประหลาดใจกับเหตุการณ์ที่พลิกผันนี้ และเธอก็เพียงจ้องไปที่เจอรัลด์ ขณะที่เธอเตรียมพร้อมที่จะต่อสู้กับคู่แข่งคนต่อไปของเธอแล้ว
เจอรัลด์พบว่าตัวเองอยู่ในสถานการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกอีกครั้งแล้ว
ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม เขาก็รู้ดีว่าแจสมินมีฝีมีอมากแค่ไหน และเขาก็รู้เช่นกันว่าการโจมตีของเธอนั้นมักจะรุนแรงเพียงใด ไม่มีทางที่เขาจะต่อกรกับเธอโดยสมัครใจได้หรอก