มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 723
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 723
จริง ๆ แล้ว เจอรัลด์ตั้งใจจะพูดคุยกันกับแจสมินนานกว่านี้
แต่หลังจากแจสมินกล่าวไปแบบนั้น ก็ดูเหมือนจะมีท่าทางของความขุ่นเคืองบนใบหน้าของเธอตอนที่เธอหันหน้าหนีเขา
อย่างชัดเจน เธอไม่มีอารมณ์ที่จะคุยกับเขา
จากนั้นเจอรัลด์ก็ไม่ได้ฝืนที่จะพูดคุยกับเธออีก แต่แทนที่ เขากลับวิ่งไปนั่งอยู่ข้างหลังสองสาวพี่น้อง
จากนั้นมินดี้ก็หันหลังกลับมาและกรอกตาใส่เจอรัลด์
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าในใจของเธอ เจอรัลด์ก็เป็นเพียงแค่ผู้ชายที่จริงใจคนหนึ่ง แต่ด้วยความประหลาดใจของเธอ เขาไม่เพียงแต่ร่ำรวยโคตร ๆ แล้ว แต่เขายังค่อนข้างเก่งในด้านศิลปะการต่อสู้อีกด้วย
แต่แจสมินเองก็เป็นนักสู้ที่ค่อนข้างยอดเยี่ยม เธอจะแพ้ให้กับเขาอย่างง่ายดายขนาดนี้ได้ยังไง?
ถ้าแจสมินไม่ได้ขอร้องเธอไม่ให้ยุ่งกับเขา โดยเฉพาะแล้วล่ะก็ เธอก็คงจะขอให้แจสมินท้าแก้มือกับผู้ชายคนนั้นอีกครั้งแล้ว
ตอนแรกพวกเขาแค่กำลังรอให้บทเรียนเริ่ม แต่หลังจากรอมาครู่หนึ่ง พวกเขาก็ไม่เห็นนักเรียนเข้ามาในชั้นเรียนมากนักเลย
พวกเขาเห็นเด็กสาวไม่กี่คนจากชั้นเรียนถัดไปเข้ามาในห้องเรียนของพวกเขาเท่านั้น
ตามปกติชั้นเรียนก็คงจะแออัดไปด้วยผู้คนแล้วในตอนนี้
“นักศึกษาไปไหนกันล่ะ? ทำไมถึงไม่มีใครมาเลย?”
ขณะนั้นครูก็มาถึงแล้ว เมื่อเห็นว่ามีเพียงนักเรียนไม่กี่คนที่นั่งอยู่ในชั้นเรียน ครูจึงอดไม่ได้ที่จะถามนักเรียนหญิงที่เพิ่งเข้ามาในชั้นเรียนอย่างสงสัย
ทั้งแจสมินและเจอรัลด์ก็ค่อนข้างสงสัยเกี่ยวกับเรื่องนี้เหมือนกัน พวกเขาจ้องเขม็งไปยังทิศทางของหญิงสาวคนนั้น โดยคาดหวังที่จะได้ยินคำตอบจากเธอ
“โอเค ดูเหมือนว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับหัวหน้าห้องของห้องเรียนนที่สาม มีฝูงชนกำลังยืนอยู่ข้างนอกประตูห้องของพวกเขา ฉันก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นที่นั่นแต่ผู้ชายหลายคนในขั้นเรียนของเราก็ไปที่นั่นกันเพื่อดูสถานการณ์อยู่” นักเรียนหญิงคนนั้นตอบกลับ
ทั้งเจอรัลด์และมาร์เวนเหลือบมองกันและกัน
วันนั้นพวกเขาไปที่ชั้นเรียนโดยตรงแต่เช้าตรู่ ในตอนเช้า พวกเขาไม่ได้กลับไปยังชั้นเรียนของพวกเขาเลย
ไม่ต้องสงสัยเลย มีเรื่องร้ายบางอย่างเกิดขึ้น
มันอาจจะเกี่ยวข้องกับอิซาเบลด้วยเหมือนกันก็ได้
“เฮ้ เกิดอะไรขึ้นกัน?”
เมื่อได้ยินว่ามันเกี่ยวข้องกับอิซาเบล มาร์เวนจึงถามด้วยสีหน้าที่มีความสุขบนความทุกข์ของผู้อื่น ซึ่งแต่งแต้มไปทั่วใบหน้าของเขา
“ฉันไม่มั่นใจเกี่ยวกับรายละเอียด ดูเหมือนว่าอิซาเบลมีเรื่องกับคนอื่น แต่เธอไม่ได้อยู่ในการต่อสู้นั้นด้วยตัวเอง มันน่าจะเป็นการต่อสู้ที่เกิดขึ้นเพราะสิ่งที่เธอทำมากกว่า อย่างน้อยนี่ก็เป็นสิ่งที่ฉันได้ยินมา เธอเป็นหัวหน้าห้องของนายไม่ใช่เหรอ? ทำไมนายไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ล่ะ?”
นักเรียนหญิงคนนั้นถาม
“โอ้ว พวกเรามาที่ชั้นเรียนร่วมโดยตรงน่ะ เธอไม่สามารถคาดหวังที่จะได้รู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในชั้นเรียนนั้นหรอก!”
มาร์เวนหัวเราะเบา ๆ และนั่งลงทันที
เขาจึงโทรหาเพื่อนของเขาเพื่อถามเกี่ยวกับสถานการณ์
หลังจากวางสาย เขาก็ตบโต๊ะอย่างตื่นเต้น “ฮ่าฮ่า! ในที่สุด ความเป็นธรรมก็เกิดขึ้น สุดท้ายวีรบุรุษคนหนึ่งก็มาสั่งสอนบทเรียนให้อิซาเบล นั่นคือสิ่งที่เธอได้รับสำหรับการทำตัวใจแคบและเย่อหยิ่งขนาดนั้น ในชั้นเรียนอยู่ตลอดเวลา!”
อิซาเบลดูเหมือนจะเป็นคนเดียวที่ทำให้มาร์เวนและเจอรัลด์มีช่วงเวลาที่ยากลำบากในชั้นเรียน
ตามปกติแล้ว มาร์เวนก็รู้สึกดีใจที่ได้ยินว่ามีเรื่องร้ายเกิดขึ้นกับอิซาเบล
“เกิดอะไรขึ้น?”
เจอรัลด์ถามด้วยความสงสัย
“เจอรัลด์ ฟาเบียนแพ้การแข่งขันเมื่อวานไม่ใช่เหรอ? มันควรจะเป็นเวลาที่ฟาเบียนได้รับช่วงเวลาของเขาและความมีชื่อเสียง แต่ใครจะไปรู้ว่านายทำให้เขาไม่ได้รับโอกาสนั้นในช่วงเวลาสุดท้าย? เห็นได้ชัดเจน อิซาเบลไม่สามารถยอมรับความจริงนั้นได้ เธอมาที่ชั้นเรียนในวันนี้พร้อมกับไวแอท วอร์เรน และผู้หญิงคนนั้นที่ติดสอยห้อยตามอยู่ข้างเขาตลอดเวลา แต่มีเด็กที่ร่ำรวยคู่หนึ่งตัดสินใจที่จะกล่าวหาพวกเขา โดยการตำหนิพวกเขาและเยาะเย้ยพวกเขาต่อหน้าทุกคน พวกเขาเยาะเย้ยตัวตลกเหล่านี้ที่ทำให้พวกเขาอับอายขายหน้าเมื่อวานนี้!”
“ตอนนี้ ทั้งนายและฉันก็รู้ว่าอารมณ์ของอิซาเบลนั้นร้ายแค่ไหน เธอเข้าไปหาหนึ่งในเด็กพวกนั้นและตบหน้าเขาอย่างเจ็บปวดโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้าใด ๆ เลย”
“ฮ่าฮ่า! แน่นอน เด็กคนนั้นก็โต้กลับ ฉันหมายถึง ใครจะไม่ทำกันล่ะ? โดยเฉพาะเมื่อมันเป็นอิซาเบลที่พวกเรากำลังพูดถึงอยู่ที่นี่ จากนั้นทั้งวอร์เรนและไวแอทจึงสะเออะไปตบตีเด็กร่ำรวยเหล่านั้นกัน นายเดาได้ไหมว่าพวกเขาไปทำร้ายใครในที่สุด? เป็นนายน้อยจากตระกูลมอร์ โคลตัน มอร์! โคลตันเป็นไอ้เลว เขาฟุ่มเฟือย และเย่อหยิ่ง บุ่มบ่าม และไร้ความปรานีอยู่เสมอ นายคิดว่าพ่อแม่ของเขาจะเคยตีเขาเมื่อเขายังเป็นเด็กไหมล่ะ? ฉันคิดว่าไม่! ดังนั้น เขาจึงเรียกอันธพาลบางคนมาที่นี่เพื่อสั่งสอนบทเรียนนังโง่นั่นไง! ฉันได้ยินมาว่ามีรถมากกว่าสิบคันเลยนะที่เข้ามาในโรงเรียนน่ะ” มาร์เวนกล่าว
เจอรัลด์พยักหน้า
เจอรัลด์มีประสบการณ์มากมายกับเหตุการณ์เหล่านี้แล้ว
แต่มันก็ไม่เหมือนกับว่าเขาจำเป็นต้องยื่นมือเข้าไปช่วยเหลือในแต่ละครั้ง
แม้ว่ามันเกิดขึ้นในชั้นเรียนของเขา แต่อิซาเบลก็เป็นคนที่หาเรื่องใส่ตัวอยู่ดี พูดตรง ๆ ไม่อ้อมค้อม เจอรัลด์อยากให้โคลตันสั่งสอนบทเรียนอย่างหนักให้กับเธอจริง ๆ ดังนั้นเขาจะได้ระบายความไม่พอใจของเขาใส่เธอบ้าง
เขากลัวว่ามันอาจจะเป็นการโน้มน้าวเขา ถ้าไม่อย่างงั้นล่ะก็ เขาคงจะรีบตรงไปยังที่เกิดเหตุเพื่อดูการสั่งสอนให้หลาบจำที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในศตวรรษแล้ว!
‘แฮะ แฮะ!’