มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 76

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 76

ถ้าอย่านั้น คุณคลอฟอร์ด ฉันจะเดินไปส่งคุณชั้นล่าง…”

หลังจากที่เอเลน่าพูดจบ เธอจับที่แขนของเจอรัลด์เบา ๆ ขณะที่พวกเขาทั้งสองเดินลงไปชั้นล่างด้วยกันก็สร้างความหวาดกลัวให้ฝูงชนแล้ว

“นี่ นี่ นี่…” ซาเวียกังวลใจมากในเวลานี้

ผู้หญิงคนนั้นเรียกเขาว่าอะไรนะ?

คุณคลอฟอร์ดเหรอ?

นอกจากนี้ เจอรัลด์ยังได้พูดว่าวงเงินการจ่ายขึ้นต่ำของเขาต้องอย่างน้อย 30,000 ดอลลาร์! นี่พิสูจน์แล้วว่าเจอรัลด์ยังคงมีเงินมากมาย!

เธอแน่ใจมากเกี่ยวกับเรื่องนั้น

เจอรัลด์มีเงินมากกว่า 30,000 ดอลลาร์ เขามีเงินมากกว่านั้นแน่นอน!

แค่ชุดเดรสสองชุดเหล่านั้นก็มีราคามากกว่า 15,000 ดอลลาร์แล้ว!

ทันทีทันใดนั้นซาเวียก็รู้สึกว่า เจอรัลด์ถูกปกคลุมด้วยความลึกลับอย่างแท้จริงตอนนี้

มันยังน่าอึดอัดใจและน่าอับอายมากกว่าเดิมสำหรับยูริที่ยืนอยู่ที่นี่ในตอนนี้ และเขาก็อยากจะดึงซาเวียออกไป

“คุณผู้ชาย พวกเราได้ห่อเสื้อผ้าสองชิ้นที่คุณต้องการก่อนหน้านี้ไว้เรียบร้อยแล้ว รายการสุดท้ายคือ 5,300 ดอลลาร์ คุณจะจ่ายด้วยบัตรธนาคารของคุณหรือเงินสดดีค่ะ?”

พนักงานขายหญิงที่กำลังยืนตรงหน้าของยูริถามขึ้นอย่างรวดเร็วในขณะนี้

ในสถานการณ์ปัจจุบัน มันคงจะเป็นไปไม่ได้สำหรับยูริที่จะไม่ซื้อเสื้อผ้าหลายตัวในวันนี้

พูดตรง ๆ นะ เหตุผลเดียวที่ยูริเต็มใจจะใช้จ่ายเงินก้อนใหญ่ในวันนี้ง่าย ๆ เลยเพราะเขาต้องการจะสร้างความประทับใจให้ซาเวีย เดิมทีเขาคิดว่าเขาคงจะสามารถเปิดห้อง และมีอะไรกันกับซาเวียในวันนี้ได้หากเขาสามารถเล้าโลมและสร้างความประทับใจให้เธอมากพอ

อย่างไรก็ตาม บรรยากาศดูไม่เป็นการสมควรอีกต่อไปแล้ว!

ถึงแม้ว่าเขาจะซื้อเสื้อผ้าสองตัวเหล่านี้ที่มีมูลค่ามากกว่า 5,000 ดอลลาร์เพื่อซาเวีย เขาก็ยังคงพ่ายแพ้ให้กับเจอรัลด์อยู่ดี

ยูริไม่มีทางเลือกแต่ก็ต้องซื้อเสื้อผ้าสองตัวเหล่านี้เพราะมีผู้คนมากมายกำลังล้อมรอบพวกเขาอยู่ในขณะนี้

ยูริกัดฟันของเขาและจ่ายเงิน 5,300 ดอลลาร์ก่อนจะจากไปกับซาเวีย

ที่ร้านกิฟต์ช็อปชั้นล่าง

ฮาร์เปอร์ได้จากไปแล้ว และเขากำลังรอเจอรัลด์ที่ทางเข้าของมหาวิทยาลัย

ในเวลานี้ เอเลน่ายังคงจับแขนของเจอรัลด์ขณะที่พวกเขาเดินไปตามริมถนน

“คุณคลอฟอร์ด ฉันขอถามได้ไหมว่าคุณเลือกชุดเดรสเหล่านี้เพื่อแฟนสาวของคุณหรือเปล่า? ฉันจะรู้ได้ไหมว่าสาวผู้โชคดีคือใคร?” เอเลน่าถามคำถามเจอรัลด์อย่างอิจฉาเล็กน้อยในใจของเธอ

ความจริงแล้ว เอเลน่าได้สังเกตเจอรัลด์มาตั้งแต่พิธีการเปิดของร้านอาหารแกรนด์มาแชลแล้ว

เธอรู้ว่าเจอรัลด์ไม่ใช่คนรวยรุ่นที่สองที่ธรรมดา เขาแตกต่าง เขาเป็นคนใจเย็น เรียบง่าย และเขายังจริงใจมากต่อคนอื่น ๆ อีกด้วย

ถ้าเจอรัลด์จะเริ่มความสัมพันธ์อย่างแท้จริง และหาใครสักคนมาเป็นแฟนสาวของเขา แน่นอนว่าเขาจะต้องเลือกผู้หญิงแบบเดียวกัน เขาไม่เหมือนกับคนรวยรุ่นที่สองคนอื่นที่จะเปลี่ยนแฟนสาวของพวกเขาตามแต่ที่พวกเขาพอใจ

หากหญิงสาวคนนี้ได้แต่งงานกับเจอรัลด์ เธอจะกลายมาเป็นภรรยาในอนาคตของทายาทตระกูลคลอฟอร์ดในอนาคต!

“ไม่ ผมแพลนจะให้สิ่งนี้กับเพื่อนของผม เธอไม่ใช่แฟนสาวของผม!” เจอรัลด์ยิ้มขณะที่เขาตอบกลับ เขารู้สึกขอบคุณเพราะเอเลน่าได้ช่วยเหลือเขา และรักษาหน้าของเขาไว้มากในวันนี้

ในเวลาเดียวกันนี้ เจอรัลด์ก็สงสัยและสับสนมากอีกด้วย “เอเลน่ามันดูเหมือนราวกับว่าร้านกิฟต์ช็อปนั่นเป็นของตระกูลลาร์ซันใช่ไหม?”

เอเลน่าดีใจมากที่ได้ยินว่าเจอรัลด์ยังไม่มีแฟนสาว

ดังนั้น เธอยิ้มขณะที่ตอบกลับว่า “ใช่ ครอบครัวลาร์ซันเป็นเจ้าของร้านกิฟต์ช็อปหลายที่เช่นนี้ใกล้กับมหาวิทยาลัยทั่วทุกแห่งทั้งจังหวัดในภาคใต้ นี่เป็นเพียงแค่หนึ่งในร้านกิฟต์ช็อปที่พวกเราเป็นเจ้าของ! ฉันไม่มีอะไรทำวันนี้ ดังนั้น ฉันตัดสินใจมาเดินเล่นรอบ ๆ ขณะที่ฉันดูร้านนี้อยู่!”

เอเลน่าไม่ได้เปิดเผยว่าเหตุผลเดียวที่เธอมาที่นี่เป็นเพราะเธอรู้ว่าเจอรัลด์กำลังศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งนี้ นอกจากนี้ เธอมาที่นี่เพื่อเดินเล่นรอบ ๆ เพราะเธอหวังอย่างเงียบ ๆ ว่าจะพบเจอรัลด์โดยบังเอิญ!

ในเวลานี้ เจอรัลด์ขอบคุณเอเลน่าอย่างรวดเร็ว ขณะที่เขาหันหลังเพื่อจากไป

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม มันสะดุดตามากเกินไปสำหรับเขาที่จะใช้เวลาและเดินกับหญิงสาวที่สวยเช่นนี้

“เดี๋ยวก่อน คุณคลอฟอร์ด!” เอเลน่าตะโกนขึ้นขณะที่เธอพยายามจะหยุดเจอรัลด์จากการจากไป “จะมีงานเลี้ยงสังสรรค์ในสัปดาห์หน้า เอเดนและคนที่เหลือในกลุ่มก็จะไปด้วยกันกับฉัน คุณคลอฟอร์ด คุณจะว่างไหม ถ้างั้น? คุณอยากจะออกมา ทำอะไรสนุก ๆ และใช้เวลาสังสรรค์กับพวกเราไหม?”

เอเลน่ากัดริมฝีปากล่างของเธอเบา ๆ ขณะที่เธอเชิญเจอรัลด์ให้มาร่วมกันกับพวกเขาสำหรับการออกไปข้างนอกกัน เธอรู้ว่ามีความเป็นไปได้ 80% ที่เจอรัลด์จะปฏิเสธคำเชิญของเธอ อย่าลืมว่า สถานะของเจอรัลด์เป็นอะไร?

อย่างไรก็ตาม ทำให้เธอประหลาดใจ เจอรัลด์พยักหน้าก่อนจะพูดขึ้นว่า “โอเค ถ้างั้น! ผมจะว่างในสัปดาห์หน้า ดังนั้นพวกเราทั้งหมดสามารถออกไปเที่ยวด้วยกันได้!”

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เอเลน่าได้ช่วยเขาไว้มากในวันนี้จริง ๆ

สิ่งที่สำคัญกว่านั้นก็คือว่าเจอรัลด์อยากจะเปลี่ยนตัวเองอย่างแท้จริงอีกด้วย

เขาไม่อยากจะขี้อาย อ่อนน้อมถ่อมตน หรือมีมโนธรรมอีกต่อไป วิธีเดียวที่เขาจะสามารถเปลี่ยนตัวเองได้ตือถ้าเขาสามารถจะได้รู้จักผู้คนมากขึ้น!

“เอาล่ะ ตามนี้ละกันถ้างั้น!” เอเลน่าตอบกลับขณะที่เธอโบกมือให้เจอรัลด์อย่างตื่นเต้น

จากนั้นเจอรัลด์และฮาร์เปอร์ก็มุ่งกลับไปที่หอพัก

ตามปกติแล้วฮาร์เปอร์จะไปหาแฟนสาวของเขาทันทีที่พวกเขากลับมา

เจอรัลด์ก็ต้องการไล่ตามมีล่าด้วย แต่เขาไม่รู้ว่าจะทำแบบนั้นได้อย่างไร

ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม เขามีปฏิสัมพันธ์กับมีล่าน้อยมาก เขากลัวว่าเธอจะไม่ชอบเขาหากเขาทำตัวบุ่มบ่ามมากเกินไป

ขณะที่เจอรัลด์กำลังคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทันทีทันใดนั้นเขาก็ได้รับสายเรียกเข้า

เจอรัลด์มีความสุขและตื่นเต้นนิด ๆ เมื่อเขาเห็นชื่อผู้โทรเข้า

มีล่านั่นเอง

“เจอรัลด์ นายยุ่งอยู่ไหมตอนนี้? ถ้านายไม่ได้ยุ่งอยู่ นายอยากจะมาฝึกซ้อมหัวข้อที่สองกับฉันไหม?”

“ไม่ ผมไม่ได้ยุ่งอะไร” เจอรัลด์ตอบกลับขณะที่เขายิ้ม

“โอเค ถ้างั้น! ฉันอยู่ที่สถานที่สำหรับหัวข้อที่สองแล้ว มาที่นี่สิ! ฉันจะแนะนำเพื่อนของฉันให้นายเมื่อนายได้มาที่นี่!”