มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 762
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 762
วินซี่เองก็ก้มหน้าลงโดยไม่พูดอะไรเลย
ขณะเดียวกัน ในที่สุดซาเวียนก็ตระหนักได้ว่าเจอรัลด์อยู่ที่นี่และเมื่อเขารู้แล้ว เขาจึงกลายเป็นตื่นเต้นมากจนริมฝีปากของเขาเริ่มสั่นเทาขึ้นมา
“ค คุณคลอฟอร์ด! คุณอยู่ที่นี่!”
เมื่อสันนิษฐานว่าเจอรัลด์คงไม่ต้องการเข้าร่วมงานเลี้ยง เนื่องจากเขาดูถูกคนรวยธรรมดาทั้งหมดที่เข้าร่วมงาน ซาเวียนจึงไม่ได้ตื้อเขาต่อไปหลังจากการโทรนั้น แต่กระนั้นเขาอยู่ที่นี่แล้ว ยืนอยู่ต่อหน้าเขาตอนนี้!
“สวัสดีครับ คุณคลอฟอร์ด!” คุณลาร์ซันและกลุ่มของเขากล่าว โดยการตอบกลับการทักทายของเจอรัลด์ก่อนหน้านี้ ที่พวกเขาก้าวไปข้างหน้าก่อนจะโค้งคำนับเล็กน้อยต่อหน้าเขา
ขณะนั้นเอง ความเงียบก็ปกคลุมไปทั้งบริเวณนั้น แขกมากมายต่างก็ประหลาดใจกันมากจนกรามของพวกเขาอ้าค้างจนกว้าง
ทำไมบุคคลที่มั่งคั่งและมีอำนาจเหล่านี้ทั้งหมดถึงโค้งคำนับให้ชายหนุ่มคนที่มาถึงด้วยรถจักรยานสามล้อไฟฟ้ากันล่ะ?
ยิ่งไปกว่านั้น ประธานกอร์ดอนก็ดูเหมือนกำลังตัวสั่นไปก่อนหน้านี้ ขณะที่เขาพูด!
การหายใจของไซล่ากำลังเริ่มหนักขึ้นเรื่อย ๆ จิตใจของเธอว่างเปล่าไปโดยสิ้นเชิงและปากของเธอก็อ้าค้างกว้างมากจนสามารถยัดไข่ต้มทั้งลูกเข้าไปในนั้นได้
“ค คุณคลอฟอร์ดงั้นเหรอ?! พวกเขา…เพิ่งเอ่ยถึงเขาว่าคุณคลอฟอร์ดจริง ๆ เหรอเนี่ย?! นั่นจะเป็นไปได้ยังไงกัน?!”
วินซี่ช็อกเกินกว่าที่จะคิดตอบกลับ เธอไม่รู้ว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นอีกต่อไปแล้ว
“เขา…เขาคือ คุณคลอฟอร์ดแห่งเมย์เบอร์รี่จริง ๆ เหรอเนี่ย?!”
ชั่วครู่สั้น ๆ ต่อมาเมื่อฝูงชนเริ่มเสียงดังกันอีกครั้ง ขณะที่พวกเขาสบสายตากันด้วยความช็อก
“ประธานกอร์ดอนและประธานลาร์ซัน! คุณสุภาพมากเกินไปแล้วครับ เอาตามตรงผมไม่คาดคิดว่าคุณจะจัดงานเลี้ยงนี้เลย!” เจอรัลด์ตอบกลับ รู้สึกกรดากอายเล็กน้อย
ความกระดากอายของเขาถูกรับรองได้เนื่องจากตอนนี้เขารู้สึกว่าผู้คนกำลังจ้องมองมาที่เขาทั้งซ้ายและขวา ทุกคนดูเหมือนจะมีอารมณ์ที่ยากจะเข้าใจขณะที่พวกเขายังคงมองเขาต่อไปกัน
แม้เขาจะรู้สึกอึดอัด แต่เจอรัลด์ก็เพียงเดินเข้าไปในโรงแรมด้วยท่าทางที่มีสติอย่างเป็นธรรมชาติ
ไซลาจึงทำได้เพียงแค่จ้องมองด้วยความประหลาดใจ ขณะที่เจอรัลด์เดินผ่านเธอและมุ่งหน้าตรงไปยังเวที
เมื่อตระหนักได้ว่าเจอรัลด์กำลังเข้ามาใกล้ ประธานกอร์ดอนจึงลุกขึ้นจากที่นั่งตรงกลางทันที และส่งสัญญาณให้เจอรัลด์มานั่ง ขณะที่เขาพูดขึ้นมา “เชิญนั่งตรงนี้เลยครับ คุณคลอฟอร์ด!”
หลังจากพูดจบ จากนั้นเขาก็มองไปที่แขกทั้งหลายที่เหลือก่อนจะพูดขึ้นมา “ทุกคน พวกเรามีแขกที่โดดเด่นมากในวันนี้! นี่คือ คุณคลอฟอร์ดจากเมย์เบอร์รี่ บุคคลที่มั่งคั่งและมีอำนาจอย่างมากที่เป็นเจ้าของเมาน์เทนท็อป วิลล่า เช่นกัน!”
ขณะที่ผู้ชมถึงกับเอะอะกันจากการยืนยันว่าเจอรัลด์ คือบุคคลที่มีชื่อเสียงและมีความสามารถอย่างแท้จริง คุณคลอฟอร์ด แต่เสียงหัวเราะฉับพลันที่คล้ายกันกับผู้หญิงบ้าคนหนึ่งก็ดังเสียดทะลุผ่านเสียงดังทั้งหมดขึ้นมา
จากนั้นทุกคนจึงหันไปมองผู้หญิงที่หัวเราะบ้าคลั่งเช่นนั้น
“เธอกำลังหัวเราะอะไร ไซลา?” เลออนที่ถึงกับตะลึงงันไปกับเสียงหัวเราะบ้าคลั่งของเธอถาม
“ฮ่าฮ่า! นายหมายความว่ายังไงที่ฉันกำลังหัวเราะอะไรงั้นเหรอ? ฉันกำลังหัวเราะเจอรัลด์ไง แน่นอน! เขาหลอกผู้คนมากมายขนาดนี้ได้อย่างเหลือเชื่อเสียจริง! แต่ที่ยิ่งน่าเหลือเชื่อไปกว่านั้นก็คือความจริงที่ว่า ทุกคนที่นี่เชื่อว่าเขาคือคุณคลอฟอร์ดจริง ๆ น่ะสิ! พวกคุณไม่คิดว่ามันเป็นการกล่าวอ้างที่ค่อนข้างน่าขำเหรอ?” ไซลาตอบกลับ ขณะที่เธอเดินไปข้างหน้า ยังคงหัวเราะต่อไป
เมื่อได้ยินสิ่งที่เธอกล่าวไป นักธุรกิจมั่งคั่งหลายคนบนเวทีก็เริ่มขมวดคิ้วกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งประธานกอร์ดอน ขณะที่เขาจ้องไปที่ไซลา
“เธอคิดว่าเธอกำลังพูดอะไรอยู่? พวกนาย! โยนเธอออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้!” ซาเวียนตะโกนขึ้นมาอย่างโกรธเคือง
“อย่าเข้าใจฉันผิดค่ะ ประธานกอร์ดอน ฉันไม่มีเจตนาที่จะทำให้คุณขุ่นเคืองใจเลย! ฉันแค่หวังว่าคุณจะไม่ถูกผู้ชายคนนั้นหลอกต่อไป ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม ฉันก็เคยเป็นเพื่อนร่วมชั้นมัธยมปลายของเขา! ฉันรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับอดีตของเขาและชีวิตความเป็นอยู่ของเขาเป็นอย่างดี! วินซี่ก็รู้ดีเหมือนกัน! เขาไม่ได้เป็นอะไรเลยนอกจากคนยากไร้ที่ไม่สามารถแม้แต่จะจ่ายค่ามื้ออาหารของตัวเขาเองได้ด้วยซ้ำ!”
เมื่อผู้ชมได้ยินแบบนั้น ทุกคนจึงแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอกในเวลาเดียวกัน เป็นไปได้ไหมว่านี่จะเป็นคุณคลอฟอร์ดตัวปลอม?
เมื่อเห็นว่าทุกคนดูเหมือนจะเชื่อเธอในตอนนี้ ไซลาจึงยิ่งลำพองกว่าที่เคย ถ้าทุกอย่างยังคงเป็นไปได้ด้วยดี งั้นเธอก็จะสามารถโอ้อวดต่อหน้านักธุรกิจที่มีอิทธิพลเหล่านี้ทั้งหมดได้สำเร็จ!
โดยการกล่าวอ้างว่าเจอรัลด์เป็นคุณคลอฟอร์ดจริง ๆ งั้นเหรอ? ช่างตลกอะไรอย่างงี้! มันแค่เป็นไปไม่ได้หรอกน่า!
จากนั้นไซลาก็หันไปมองเจอรัลด์ ด้วยท่าทางดูถูกบนใบหน้าของเธอ ขณะที่เธอหัวเราะก่อนจะพูดขึ้นมา “ฉันพนันได้เลยว่านายไม่คาดคิดเรื่องนี้ ใช่ไหม เจอรัลด์? ฉันอยู่ที่นี่ในวันนี้ เพื่อที่นายจะไม่สามารถหลอกประธานกอร์ดอนและคนอื่น ๆ ได้ต่อไปไง!”
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เธอจะไม่เต็มใจเชื่อว่าเขาคือคุณคลอฟอร์ดจริง ๆ หรอก!
ในการตอบกลับ เจอรัลด์เพียงส่ายหัวของเขาด้วยรอยยิ้มขบขันแกมเหน็บแนมบนใบหน้าของเขา
ซาเวียนก็แสดงรอยยิ้มขบขันแกมเหน็บแนมคล้าย ๆ กันก่อนจะกล่าวขึ้นมา “ฮ่าฮ่าฮ่า! จริงหรือนี่…ดูเหมือนว่าหญิงสาวคนนี้จะเข้าใจผิดใหญ่หลวงเกี่ยวกับคุณคลอฟอร์ดนะ…”
“เขาคือ คุณคลอฟอร์ดจริง ๆ! เจ้าของดรีม อินเวสทเมนท์ กรุ๊ป เพียงหนึ่งเดียว!”