มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 816

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 816

ยูราและคนอื่น ๆ ส่ายหัวของตัวเองกัน และหัวเราะกับฉากที่ดำเนินไปเช่นกัน

เจอรัลด์ออกจะเกินไปมาก เมื่อคิดว่าเขากำลังแกล้งทำเป็นมีอำนาจมากแค่ไม่กี่วินาทีก่อน ในเมื่อทุกคนที่นี่ต่างก็รู้เกี่ยวกับภูมิหลังของเขากันอย่างชัดเจน!

“หลังจากการย้ายโรงเรียนในตอนนั้น พวกเราก็ไม่ได้ติดต่อกันมานานหลายปีเลยนะ มาริลิน ฉันไม่คิดจริง ๆ ว่าจะรู้จักลูกพี่ลูกน้องของฉันด้วย!” เจอรัลด์กล่าวเป็นการตอบกลับ

“ยังไงก็เถอะ ไม่มีความจำเป็นสำหรับพวกเราที่จะพูดอย่างไร้จุดหมายอีกต่อไป นายเกือบจะทำให้มันดูเหมือนว่าฉันอยากจะติดต่อนายงั้นแหละ! ไปหาที่นั่งได้แล้ว!” มาริลินตอบกลับ ด้วยร่องรอยของความรังเกียจในน้ำเสียงของเธอ

เมื่อได้ยินแบบนั้น เจอรัลด์จึงทำได้แค่ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ ขณะที่เขาเดินไปยังที่นั่ง และในขณะที่เขากำลังจะนั่งลง อย่างไรก็ตาม น้ำเสียงหนึ่งก็ตะโกนเรียกเขาขึ้นมาฉับพลัน

“เจอรัลด์!”

เมื่อเงยหน้าขึ้น เจอรัลด์ก็ถึงกับตกใจมาก

“…กีย่า? เธอมาทำอะไรที่นี่เหมือนกันล่ะ?”

ให้ตายเถอะนะ! เจอรัลด์ไม่คาดคิดจริง ๆ ว่าจะบังเอิญพบกับใบหน้าที่คุ้นเคยกันมากมายขนาดนี้เมื่อเขาไปที่ไหนก็ตาม!

นับตั้งแต่เหตุการณ์นั้น เจอรัลด์ก็ไม่ได้ติดต่อกีย่าเลยทั้งนั้น อย่างไรก็ตามสิ่งที่ยิ่งน่ากระอักกระอ่วนมากขึ้นก็คือความจริงที่ว่ากีย่ายังคงส่งข้อความให้เขาอยู่บ่อยครั้ง แม้เขาไม่เคยตอบกลับใด ๆ เลยก็ตาม

ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็สันนิษฐานไว้ว่าเขาจะไม่มีวันได้พบเธออีก แต่โชคไม่ดี เมื่อฝนตก มันก็จะตกอย่างแรง

“เป็นนายจริง ๆ! ทำไมนายไม่ตอบกลับข้อความของฉันเลยล่ะ?!” กีย่ากล่าว สายตาของเธอแดงก่ำ

แม้เธอรู้ดีว่าเธอได้สัญญาว่าจะไม่ยุ่งกับเขาหลังจากเหตุการณ์การแต่งงานปลอม ๆ นั่น แต่เธอก็ไม่สามารถลืมเขาได้เลย ไม่ว่าเธอจะย้ำเตือนตัวเองมากแค่ไหนก็ตามว่ามันเป็นไปไม่ได้สำหรับพวกเขาทั้งคู่ที่คบกันได้ แต่เมื่อไหร่ก็ตามที่เธอหลับตาลง เรื่องราวต่อเรื่องราวก็จะเล่นอยู่ในใจของเธอ

เรื่องราวในช่วงที่เจอรัลด์ฝ่าสายฝนเพื่อมาอุ้มเธอไปยังสถานพยาบาลในตอนนั้น เมื่อเธอข้อเท้าแพลง เจอรัลด์ช่วยเธออยู่ตลอดเวลาเมื่อไหร่ก็ตามที่เธอพบว่าตัวเองตกอยู่ในปัญหา

ขณะนี้กีย่ายอมรับแล้วว่าเจอรัลด์ได้ฝังตัวเองลึกลงไปในใจของเธอเกินกว่าจะลืมเขาได้ มันเป็นเหตุผลที่ทำไมแม้เธอมีความสุขที่ได้เจอเขา แต่เธอก็เต็มไปด้วยความเศร้าโศกในเวลาเดียวกัน

“…ขอโทษนะ กีย่า!” เจอรัลด์ตอบกลับ ขณะที่เขาก้มหน้าลงเล็กน้อยด้วยความอึดอัดใจ ท้ายที่สุดแล้วไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นในอดีต เจอรัลด์ก็ยังคงทำให้เธอผิดหวังอยู่ดี

อย่างไรก็ตาม ก็ไม่มีวิธีดีกว่านี้ที่จะจัดการกับสถานการณ์นั้น

ในขณะที่เดียวกัน คนอื่น ๆ ก็กำลังจ้องเหตุการณ์ตรงหน้าพวกเขาด้วยความงุนงง โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับทั้งมาริลินและยูรา

ไม่ว่าจะอย่างไรก็ตาม แม้แต่คนโง่ก็สามารถบอกได้ว่าความสัมพันธ์ของเจอรัลด์และกีย่าไม่ได้ธรรมดาขนาดนั้น มันชัดเจนพอจากท่าทีในสายตาของกีย่า

เมื่อรู้แบบนี้จึงทำให้ยูราอิจฉาขึ้นมา ท้ายที่สุดแล้ว เขาก็เป็นคนที่ต้องการจะเอาชนะใจเทพธิดาคนนี้!

“เกิดอะไรขึ้น กีย่า? พวกเธอทั้งคู่รู้จักกันจริง ๆ เหรอ?” มาริลินถาม

กีย่าก็ยังคงนิ่งเงียบและเพียงเช็ดน้ำตาจากหางตาของเธอ จากนั้นเธอก็จ้องไปที่เจอรัลด์สั้น ๆ ก่อนจะนั่งลงอีกครั้งอย่างโกรธเคือง เมื่อเห็นแบบนี้เจอรัลด์ก็นั่งลงเช่นกัน

“เฮ้ตอนนี้ เนื่องจากทุกคนก็รู้จักกันแล้ว ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเขินอายไป! เอาน่า เจอรัลด์! ทำไมไม่สูบบุหรี่กันล่ะ?” ยูรากล่าวด้วยรอยยิ้มที่เย็นชาบนใบหน้าของเขาขณะที่เขามองไปที่เจอรัลด์

หลังจากเสนอไปแบบนั้น เขาก็ยื่นบุหรี่ให้เจอรัลด์

“ขอบคุณนะ แต่ทำไมพวกเราไม่สูบหนึ่งในบุหรี่ของฉันแทนล่ะ?” เจอรัลด์กล่าว ขณะที่เขาหยิบกล่องบุหรี่ออกมาและวางมันบนโต๊ะ

แม้เจอรัลด์ไม่ใช่คนสูบบุหรี่เอง แต่เขาชอบที่จะพกกล่องบุหรี่ไปด้วยเมื่อไหร่ก็ตามที่เขาเข้าร่วมงานสังสรรค์ใด ๆ

“…เชี่ย…! เอ็กซ์วันเลยเหรอ?!”

ทุกคนถึงกับตกตะลึงเมื่อพวกเขาเห็นกล่องบุหรี่นั้น

“พระเจ้าช่วย! นายสูบบุหรี่แบรนด์นี้เลยเหรอ?” ลูกพี่ลูกน้องคนหนึ่งถามเสียงดัง สายตาของเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจ

“เฮ้ พวกนั้นคือบุหรี่แบบไหนกัน? ฉันไม่เคยเห็นห่อแบบนี้มาก่อนเลย!” ลูกพี่ลูกน้องอีกคนถามอย่างสงสัย

“ไม่แปลกที่ทำไมนายไม่เคยเห็นมันมาก่อน…พวกนั้นคือบุหรี่ทางธุรกิจที่มีเพียงคนที่ร่ำรวยที่สุดที่อาศัยอยู่ต่างประเทศจะสามารถสูบมันได้เท่านั้น! จริง ๆ แล้วบุหรี่พวกนั้นช่วยถนอมปอดแทนที่จะทำลายพวกมัน! ยิ่งไปกว่านั้นนะ มันเป็นสินค้าตัวใหม่ที่เพียงพัฒนาขึ้นมาในปีนี้เท่านั้นและมันก็ยังไม่ได้มีไว้สำขายขาย! มันมีไว้ให้สำหรับคนพิเศษใช้ในตอนนี้เท่านั้น!” เด็กหนุ่มคนหนึ่งอธิบายด้วยความตกใจ ขณะที่ถือกล่องบุหรี่นั้นด้วยมือที่สั่นเทา