มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 851
มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 851
“ข ขอบคุณสำหรับของขวัญค่ะ คุณเชลเวอร์!” เบกล่าว ขณะที่เธอได้รับของขวัญอีกชิ้นจากผู้มีอิทธิพลอีกคน
เมและหญิงสาวคนอื่น ๆ รู้สึกตกตะลึงและอิจฉาเบไปในเวลาเดียวกัน ขณะที่พวกเธอมองไปที่ของขวัญทั้งหมดที่เธอกำลังได้รับ
“เหล่านี้เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของคุณหรือเปล่าคะ คุณเยลแมน? พวกเธอทั้งหมดต่างก็สวยกันเช่นนี้! ช่างน่าเสียดายที่พวกเราไม่มีของขวัญเพียงพอสำหรับทุกคน! รอสักครู่แล้วกัน ในขณะที่ฉันสั่งให้คนส่งของขวัญมาที่นี่! ถือว่าพวกมันเป็นของขวัญในการทำความรู้จักกันแล้วกันนะคะ!” คุณนายแจ็กเกอร์กล่าว ขณะที่เธอยิ้ม
“…ฮะ? พวกเราก็จะได้ของขวัญเหมือนกันเหรอคะ?” สาว ๆ ตอบกลับ รู้สึกประหลาดใจกัน
“แน่นอนสิ! ฮ่าฮ่า!”
“เอาล่ะค่ะ! ขอบคุณนะคะ ประธานแจ็กเกอร์! คุณนายแจ็กเกอร์!” เมและเพื่อน ๆ ของเธอตะโกนขึ้นมา โดยไม่สามารถความคุมความรู้สึกตื่นเต้นและรู้สึกขอบคุณได้ อย่าลืมว่าเนื่องจากคนทั้งหมดมีอิทธิพลกันอย่างมาก ของขวัญใด ๆ ที่พวกเขามอบให้นั้นจะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน!
“เร็วเข้า เสริฟ์เครื่องดื่มของพวกเขาให้ประธานกันสิ เบ!” เมและคนอื่น ๆ ร้องเสียงแหลมกันอย่างตื่นเต้น
“ได้เลย!”
“ไม่มีความจำเป็นสำหรับเรื่องนั้นหรอกครับ พวกเราสามารถช่วยเหลือตัวเองกันได้!” ประธานแจ็กเกอร์และคนอื่น ๆ กล่าว
ในขณะที่เดียวกันนี้ เจอรัลด์ก็กำลังเล่นกับเด็กหญิงตัวน้อยคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะอายุสองสามขวบเท่านั้น
“เอาน่า เรียกอาว่าอาสิ และอาจะให้หนูกินเค้ก” เจอรัลด์กล่าวด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเขา
“หวัดดี คุณอา!” เด็กหญิงตัวน้อยพูด ขณะที่เธอกระพริบตาโต ๆ ของเธอ
“ช่างเป็นเด็กดีอะไรอย่างนี้!” เจอรัลด์ตอบกลับ ขณะที่เขาป้อนเค้กให้เธอ
“พวกเราก็อยากกินบ้างเหมือนกัน คุณอา!” เด็กคนอื่นสองสามคนที่วิ่งมาหาเขาฉับพลัน ตะโกนขึ้นมาเมื่อพวกเขาเห็นเด็กหญิงอีกคนกำลังได้กินเค้ก
“แน่นอนพวกหนูก็สามารถกินได้!” เจอรัลด์กล่าว ด้วยรอยยิ้มกว้าง
“ช่างเป็นคนไม่เอาไหนอะไรอย่างงี้!”
“ใช่ไหมล่ะ? คุณหนูและนายน้อยทั้งหลายที่ร่ำรวยได้รับการเอาอกเอาใจมาตั้งแต่เกิด! เขาตัดสินใจที่จะป้อนบางอย่างแบบนั้นให้พวกเขาได้ยังไงกัน?”
“ช่างน่าขายหน้าเสียจริง!”
เมและคนอื่น ๆ พึมพำกันอย่างกระวนกระวายใจในหมู่กันเอง ขณะที่พวกเธอจ้องไปที่เจอรัลด์อย่างดุร้ายก่อนจะดึงเบไปด้านข้าง
“เบ บอกให้ลูกพี่ลูกน้องของเธอจากไปได้แล้ว! แค่พวกเราก็เพียงพอแล้วที่จะอยู่เป็นเพื่อนคนมีอิทธิพลเหล่านี้!” เมที่ร้อนรนใจมากจนเธอกระทืบเท้าอยู่บนพื้นกล่าว
“ทำไมฉันจะต้องทำแบบนั้น? ทำไมเขาต้องจากไป?” เบตอบกลับ สีหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นบูดบึ้ง
“เธอหมายความว่ายังไงที่ว่าทำไมน่ะ? เธอไม่อายที่มีเขาอยู่ที่นี่เหรอ?”
“ถูกต้อง! ถ้าเขาอยู่ที่นี่ไปนานกว่านี้พวกเราจะถูกหัวเราะเยาะในท้ายที่สุดแน่!”
สาวสวยคนอื่น ๆ ตอนนี้กำลังพูดแทรกขึ้นมา เพื่อจะให้เจอรัลด์ออกไปจากสถานการณ์นี้เช่นกัน
“ฉันปฏิเสธ! เขาไม่สามารถจากไปได้! เมื่อพูดถึงเขาแล้วก็ มีบางอย่างที่ฉันจำเป็นต้องถามเขาเกี่ยวกับ…”
หลังจากกล่าวไปแบบนั้น เบก็เดินไปหาเจอรัลด์ก่อนจะกระซิบขึ้นมา “…ลูกพี่ลูกน้อง? ทำไมผู้มีอิทธิพลเหล่านี้ถึงมาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดของฉันในวันนี้กันแน่?”
เธอรู้ดีว่าคน ๆ เดียวที่สามารถทำเรื่องทั้งหมดนี้ได้ก็คือเจอรัลด์ ท้ายที่สุดแล้วเจอรัลด์ก็รู้จักผู้คนมากมายที่น่าอัศจรรย์ใจกันทั้งนั้น นั่นจำทำให้เขาน่าลึกลับอย่างมากสำหรับเธอ
“ฉันบอกเธอแล้วว่าจะเซอร์ไพรส์ ไม่ใช่เหรอ? สุขสันต์วันเกิด! เธอชอบของขวัญของเธอไหม?” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน
เมื่อได้ยินแบบนั้น สายตาของเบก็เบิกกว้างขึ้น งั้นก็เป็นการกระทำของเขาสินะ!
“นาย…นายพาผู้มีอิทธิพลมากมายขนาดนี้มาที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดกับฉันงั้นเหรอ?” เบถามอย่างตื่นเต้น โดยลืมคำถามว่าเธอชอบของขวัญหรือไม่ เธอไม่สามารถประเมินค่ามันได้ด้วยซ้ำเนื่องจากของขวัญนั้นดีมาก!
“พาพวกเขามางั้นเหรอ? เบ พวกเขามาด้วยตัวเองตั้งแต่แรก เธอไม่ได้ฟังหรอกเหรอ? พวกเขาต้องการมาร่วมมือกับเธอให้มากขึ้นในด้านธุรกิจในอนาคต!” เจอรัลด์ตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
“ในด้านธุรกิจงั้นเหรอ แต่ฉัน”