มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 857

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 857

“ของขวัญอีกชิ้นเหรอ?” แขกหลายคนกล่าวขึ้นมา ขณะที่พวกเขารอคอยมันกันอย่างกระตือรือร้น อย่าลืมว่า ใคร ๆ ก็จะต้องสงสัยกันแน่นอนว่าสองพี่น้องคลอฟอร์ดที่มีอำนาจจะเสนออะไรมาอีก หลังจากได้เห็นพลอยสีน้ำเงินและประธานทั้งหลายที่เจอรัลด์ได้เชิญมา

“เนื่องจากเจอรัลด์กับฉันก็ได้มอบของขวัญของแต่ละคนไปแล้ว ของขวัญชิ้นที่สามจะถูกมอบให้เธอโดยสะใภ้ของพวกเรา!” เจสสิก้ากล่าว ขณะที่เธอหันไปมองข้างหลัง

ขณะที่คนอื่น ๆ มองตามสายตาของเธอ พวกเขาก็เห็นคนรับใช้กลุ่มนั้นที่นำมาโดยผู้หญิงที่ดูสง่างามอย่างยิ่ง กำลังเดินลงห้องโถงมาหาพวกเขากันในตอนนี้

มองจากระยะไกล ทุกคนก็บอกได้เลยว่าอารมณ์ของผู้หญิงสวยคนนั้นช่างอ่อนโยนแค่ไหน นั่นจึงทำให้บรรยากาศตรึงเครียดกว่าที่เป็นอยู่แล้วมากขึ้น

“ช่างเป็นผู้หญิงที่สวยอะไรอย่างงี้!” คนมากมายตะโกนขึ้นมา ขณะที่พวกเขาเฝ้ามองเธอเดินเข้ามาในห้องนั่งเล่น

“พี่สะใภ้งั้นเหรอ?” เบกล่าว ด้วยความรู้สึกตกใจ

สะใภ้ที่ว่าก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากไวร่านั่นเอง

ขณะที่เธอหันไปมองเจอรัลด์ เขาเพียงก้มหน้าลงและไม่ได้พูดอะไร ท้ายที่สุดแล้วเขาก็รู้ดีว่าเขาจะไม่สามารถอธิบายเรื่องนี้ได้อย่างเหมาะสมในช่วงเวลาอันสั้น ๆ เช่นนี้ได้

“ยินดีอย่างยิ่งที่ได้พบกันนะคะ คุณยาย” ไวร่ากล่าว ขณะที่เธอยืนอยู่ข้างเจอรัลด์ ในขณะที่กำลังโค้งคำนับเล็กน้อยให้ท่านผู้หญิงเยลแมนด้วยรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ

ท่านผู้หญิงเยลแมนเองก็กำลังยิ้มกว้าง ขณะที่เธอพยักหน้ากลับให้เธอ

“หลานสะใภ้ของฉันช่างน่าประหลาดใจอะไรอย่างงี้! ยอดเยี่ยมมากจริง ๆ!” ท่านผู้หญิงเยลแมนกล่าว ระหว่างพยักหน้า

แม้เธอจะอยู่มานานแล้ว แต่เอาตามตรงนี่ก็เป็นครั้งแรกที่เธอเคยรู้สึกถึงความรุ่งโรจน์และความภาคภูมิใจจากสมาชิกครอบครัวของเธอมากขนาดนี้

“เธอต้องเป็นเบใช่ไหมจ๊ะ? นี่! นี่คือของขวัญจากลูกพี่ลูกน้องของเธอกับฉัน!” ไวร่ากล่าว ขณะที่เธอยิ้มพร้อมกับมองไปที่เบ

ทันทีที่เธอกล่าวไปแบบนั้น หนึ่งในลูกน้องของเธอก็เดินมาหาเธอ และมอบหนังสือสัญญาให้กับเบ

เธอกระพริบตา จากนั้นเธอก็มองไปที่หนังสือสัญญาตรงหน้าเธอ ขณะที่ไวร่าอธิบาย “ตั้งแต่นี้ต่อไป เธอคือประธานของทรัสเดค กรุ๊ป เบ นอกเหนือจากนั้น เธอก็จะเป็นคนรับผิดชอบในทรัพย์สินทั้งหมดที่เป็นของตระกูลคลอฟอร์ดทางเหนือเช่นกัน!”

“…ฮะ?”

มันเป็นการตอบกลับเพียงอย่างเดียวที่เบสามารถทำได้ในความมึนงงของเธอ ขณะที่เธอมองไปที่ไวร่าที่กำลังยิ้มอยู่

แม้แต่ท่านผู้หญิงเยลแมนก็ถึงกับตกตะลึงจนพูดไม่ออก

“ทรัสเดค กรุ๊ป เป็นของตระกูลคลอฟอร์ดงั้นเหรอ…? และตอนนี้เบก็เป็นประธานของทรัสเดค กรุ๊ป?!”

ผู้คนทั้งหมดที่อยู่ที่นั่นต่างก็ตาถลนกันออกมา ในขณะที่พวกเขาตระหนักได้ว่านั่นหมายความว่าอะไร

อย่าลืมว่า แม้ว่าพวกเขามองข้ามข้อเท็จจริงที่ว่าทรัพย์สินทางเหนือที่ตระกูลคลอฟอร์ดเป็นเจ้าของ ตอนนี้เป็นของเบแล้วไปโดยสิ้นเชิง แต่ด้วยตำแหน่งใหม่ในฐานะประธานของทรัสเดค กรุ๊ปนั้น ตระกูลใหญ่อื่นทั้งสามตระกูลในยานเคนก็คงจะประสบกับความสูญเสียอย่างมหันต์ไปแล้วแน่!

ขณะที่โรสเต็มไปด้วยอารมณ์แปรปรวน จึงทำให้เธอรู้สึกหน้ามืดขึ้นมา เมและหญิงสาวคนอื่นก็เริ่มกระโดดกันด้วยความตื่นเต้นทันที ขณะที่พวกเธอส่งเสียงเชียร์พร้อมกับจับมือของเบเอาไว้

ไม่แปลกที่ประธานแจ็กเกอร์และผู้มีอิทธิพลคนอื่น ๆ ใช้โอกาสที่มีอยู่มาฉลองวันเกิดของเบกัน! มันอธิบายได้ว่าทำไมพวกเขาถึงขอคำแนะนำในอนาคตเกี่ยวกับเรื่องธุรกิจของพวกเขาเช่นกัน

กลับกลายเป็นว่า คุณคลอฟอร์ดได้มองหาโอกาสที่เหมาะสมเพื่อจะมอบบริษัทและทรัพย์สินต่าง ๆ ให้เบมาสักพักแล้วตอนนี้

ตอนนี้ท่านผู้หญิงเยลแมนก็เต็มไปด้วยความปลาบปลื้ม สองพี่น้องคลอฟอร์ดไม่เพียงช่วยแก้ปัญหาของเธอกับตระกูลหลง แต่พวกเขายังมอบของขวัญที่ประเมินค่าไม่ได้ให้เบอีกด้วย!

แม้ท่านผู้หญิงเยลแมนจะรู้สึกทั้งขอบคุณและตื่นเต้น แต่ในเวลาเดียวกัน เธอก็รู้สึกถึงอีกอารมณ์หนึ่งเช่นกัน

หลังจากสถานการณ์สงบลงเล็กน้อย เจสสิก้าจึงหันไปมองเชนที่ไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัวจากจุดที่เขาอยู่ก่อนหน้านี้ด้วยซ้ำ

“วันนี้ฉันค่อนข้างอารมณ์ดี ดังนั้นฉันจะไม่ทรมานนาย เชน! ฉันพูดแบบนี้ ฉันเชื่อว่านายจำได้ว่าพ่อของนายดูเป็นยังไงในปีนั้นในเมย์เบอร์รี่ ถูกต้องไหม?” เจสสิก้ากล่าวอย่างเย็นชา

“ผ ผมยังไม่ลืม!” เชนตอบกลับ ขณะที่เขาพยักหน้าอย่างรวดเร็ว

ตอนนั้นเจสสิก้าได้ไล่ทั้งเชนและพ่อของเขาออกไปจากเมย์เบอร์รี่ หลังจากการค้นพบว่าพวกเขามีส่วนเกี่ยวข้องโดยตรงกับเหตุการณ์หนึ่ง

“ฉันดีใจที่นายไม่ได้ลืมมัน! ตอนนี้ก็ฟังให้ดี ๆ ถ้านายได้เผชิญหน้ากับเยลแมนคนอื่นในอนาคต ก็หลีกเลี่ยงพวกเขา ถ้านายไม่ นายจะต้องโทษตัวเองเท่านั้นกับสิ่งที่ฉันจะทำกับนายต่อไป! ตอนนี้ก็ไปให้พ้นสายตาของฉันซะ!” เจสสิก้าสั่ง

“ด ได้ครับ คุณ!” เชนกล่าว ขณะที่เขารีบออกไปจากจุดของเขา

“กลับมานี่! นายเป็นใครที่คิดว่าจะจากไปได้ง่าย ๆ แบบนั้น! กลับมาและกลิ้งตัวออกไปตลอดทาง!” เจสสิก้าคำรามใส่

เชนสามารถรู้สึกได้ว่าริมฝีปากของเขากระตุกเล็กน้อย อย่าลืมว่าเขาก็เคยทำแบบเดียวกันนี้ในปีนั้น เมื่อเขาและพ่อของเขาถูกเตะออกไปจากเมย์เบอร์รี่ แม้มันเป็นช่วงของเดจาวู แต่เขาก็ไม่กล้าแม้แต่จะถอนหายใจด้วยซ้ำขณะที่เขานอนลงบนพื้นและเริ่มกลิ้งไปยังทางเข้า

‘บ้าที่สุด! เมื่อคิดว่าเบจะมีคนที่มีอำนาจเช่นนี้อยู่ข้างเธอ!”