มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 894

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 894

“แน่นอนพวกเราจะพาเธอไปหาโจชัว เจนคินสัน เพื่อให้เขาวินิจฉัยอาการป่วยของเธอ!” เจอรัลด์กล่าวด้วยรอยยิ้มจาง ๆ

เจอรัลด์อยากจะรักษาแม่ของนาโอมิด้วยตัวเองมากกว่าถ้าเขาทำได้ แต่อย่างไรก็ตาม เขารู้ดีว่ามันคงทำไม่ได้ที่จะรักษาคนไข้ในโรงแรม นอกจากนี้เขาก็ไม่มีสมุนไพรหรือยามากมายขนาดนั้นติดตัวในขณะนี้

สุดท้ายมันคงจะดีและสะดวกกว่ามาก ถ้าแม่ของนาโอมิได้รับการรักษาที่สถานที่ของโจชัว

“ฮะ? พวกเราจะขอความช่วยเหลือของผู้เชี่ยวชาญโจชัวในตอนนี้งั้นเหรอ? แต่นายพูดว่านายไม่ใช่คุณคลอฟอร์ดอีกต่อไปแล้วไม่ใช่หรือไง?” นาโอมิถามอย่างสงสัย

ตามปกติแล้ว เธอก็ไม่ได้หมายความอื่นใดเมื่อเธอถามคำถามนั้น เธอเพียงไม่คาดคิดว่าเจอรัลด์จะยังคงสามารถรักษาความสัมพันธ์เส้นสายเช่นนี้ได้ในสภาพปัจจุบันของเขา

“ฮ่าฮ่า แค่เพราะฉันไม่ใช่คุณคลอฟอร์ดอีกต่อไป นั่นไม่ได้หมายความว่าเส้นสายทั้งหมดของฉันจะไร้ประโยชน์ในตอนนี้หรอก! ตอนนี้ก็ไปพาแม่ของเธอขึ้นเขากันเถอะ” เจอรัลด์ตอบกลับ

ด้วยเหตุนั้น ทั้งสามคนจึงเริ่มเดินขึ้นไปบนภูเขากัน

เนื่องจากผู้เชี่ยวชาญเจนคินสันมีชื่อเสียงอย่างมาก มันจึงไม่แปลกที่ทำไมคลีนิกของเขาถึงแออัดไปด้วยผู้คนมากขนาดนี้ แม้เขาเป็นที่รู้จักกันดีในด้านทักษะของเขา แต่เขาก็เสียชื่อในเรื่องการปฏิเสธคนไข้บางรายเช่นกัน

ตามข่าวลือ ครั้งหนึ่งตระกูลใหญ่ต้องการจะจ้างผู้เชี่ยวชาญเจนคินสันให้ไปเป็นหมอส่วนตัวของตระกูล แม้พวกเขาเสนอเงินเดือนที่สูงลิ่วอย่างมหาศาลให้เขา แต่ผู้เชี่ยวชาญเจนคินสันก็ยังคงลงเอยด้วยการปฏิเสธพวกเขาไปอยู่ดี!

“ฉันต้องรออยู่ที่นี่นานแค่ไหนกัน? เมื่อคิดว่าฉันได้ใช้จ่ายไปถึง 77,000 ดอลลาร์เพียงเพื่อต้องรออยู่ในแถว!” นักธุรกิจที่ดูร่ำรวยคนหนึ่งกล่าวด้วยน้ำเสียงร้อนรนใจ ก่อนจะถอนหายใจออก

“อดทนหน่อยสิ มีผู้คนที่จ่ายไปกว่า 15,000 ดอลลาร์เพียงเพื่อค่าลงทะเบียน คุณรู้ไหม?” ใครบางคนจากแถวตอบกลับ

คลีนิกของผู้เชี่ยวชาญเจนคินสันเป็นสถานที่พิเศษอย่างแท้จริง ทั้งอาคารนี้ดูเหมือนกับคลีนิกโบราณแห่งหนึ่ง แม้แต่พนักงานที่ทำงานอยู่ที่นั่นก็สวมเสื้อผ้าแบบดั้งเดิมคล้ายคลึงกับเสื้อผ้าจากยุค 90

“พวกเราใช้จ่ายไปเกือบ 46,000 ดอลลาร์ แต่พวกเรายังคงอยู่ที่ 45,000 ดอลลาร์เท่านั้น!” โมลลี่กล่าว ขณะที่เธอเดินกลับมาหาครอบครัวของเธอ พร้อมกับหมายเลขลงทะเบียนในมือ

“เข้าใจแล้ว…เอาล่ะ จำนวนไม่ใช่เรื่องสำคัญ…” จอร์จตอบกลับด้วยรอยยิ้มที่ค่อนข้างขมขื่นก่อนจะถอนหายใจ

เมื่อคิดว่า 46,000 ดอลลาร์ เป็นเพียงแค่ค่าลงทะเบียนเท่านั้น พวกเขายังคงต้องจ่ายค่าธรรมเนียมที่สูงกว่านี้มากสำหรับค่าวินิจฉัยเมื่อเสร็จแล้ว

“ทำไมพวกเราต้องจ่ายเพียงเพื่อต่อแถวที่นี่ด้วยล่ะ? แล้วทำไมถึงมีคนจ่ายค่าลงทะเบียนแตกต่างกัน? ฉันสังเกตว่าคนอื่น ๆ จ่ายกัน 46,000 ดอลลาร์ และ 77,000 ดอลลาร์” ผู้หญิงที่เย็นชาจากก่อนหน้านี้ถาม

“อืม มันเหมือนการประมูลมาก…โดยพื้นฐานแล้ว ยิ่งคุณจ่ายมาเท่าไหร่ คุณก็จะได้รับการวินิจฉัยเร็วขึ้นเท่านั้น” จอร์จตอบกลับ

“โอ้! งั้นแล้วคน ๆ หนึ่งสามารถจ่ายราคาสูงสุดได้เท่าไหร่กัน?” ผู้หญิงที่เย็นชาคนนั้นถามอีกครั้ง

“คุณสามารถดูมันได้ตรงนั้น คนสวย! ลูกค้าสามอันดับแรกสูงสุดมีชื่อของพวกเขาเขียนอยู่ตรงนั้น ตามด้วยค่าธรรมเนียมพวกเขา! ให้ผมไปที่นั่นและดูมันหน่อย…บ้าไปแล้ว! ค่าธรรมเนียมสูงสุดที่เคยมีคือ 230,000 ดอลลาร์!” หนึ่งในลูกพี่ลูกน้องของนาโอมิซึ่งเห็นได้ชัดว่าพยายามจะทำให้ผู้หญิงคนนั้นพอใจกล่าว

“ขอบคุณนะ เกสท์ ไปจ่าย 770,000 ดอลลาร์ตรงพื้นที่ลงทะเบียน” ผู้หญิงคนนั้นกล่าว ขณะที่เธอพยักหน้าเล็กน้อยให้ชายหนุ่มคนหล่อคนนั้น

“770,000 ดอลลาร์”

ด้วยเหตุใดเหตุหนึ่ง ห้องก็เงียบลง ในขณะนั้นแทบจะทุกคนได้ยินสิ่งที่ผู้หญิงคนนั้นกล่าว เป็นผลให้มีความโกลาหลครั้งใหญ่ตามมา

อย่างไรก็ตาม ในไม่นานเสียงทั้งหลายก็ค่อย ๆ หายไปทีละน้อยอีกครั้ง แม้ตอนนี้ทุกคนกำลังมองไปที่เธอด้วยความแปลกใจกัน

เกสท์เองเดินไปยังพื้นที่ลงทะเบียนและรูดบัตรเดบิตของเขาบนเครื่องที่เตรียมไว้ที่นั้น เมื่อจำนวนถูกจ่ายไปแล้ว เขาก็ย้อนกลับมาพร้อมกับหมายเลขลงทะเบียนที่มีราคาถึง 770,000 ดอลลาร์

ด้วยเช่นนั้น มันชัดเจนว่าพวกเขาจะเป็นคนแรกในแถวตอนนี้

“พ พวกเขาร่ำรวยมาก!” หลาย ๆ คนกรีดร้องด้วยความตกใจ

ขณะที่ทุกคนยังคงแปลกใจและตกใจอย่างมาก โมลลี่ที่เพิ่งบังเอิญหันหลังกลับในขณะนั้น ก็พูดขึ้นมาฉับพลัน “แม่! ดูข้างหลังพวกเราสิ! พวกเขาตามพวกเราขึ้นมาที่นี่จริง ๆ!”

ขณะที่ป้าของนาโอมิหันไปมองยังทิศทางที่ลูกสาวของเธอกำลังชี้ไป เธอก็กล่าวขึ้นมาอย่างกระวนกระวายใจ “โอมายก๊อด! เธอมาทำอะไรที่นี่ นาโอมิ? เธอรู้ไหมว่าเธออยู่ที่ไหนในตอนนี้? เมื่อคิดว่าเธอจะตามพวกเขาขึ้นมาถึงที่นี่จริง ๆ ล่ะก็!”

‘ทำไมนาโอมิและครอบครัวของเธอต้องเกาะติดพวกเราเหมือนปลิงด้วยนะ?!’

ในขณะที่เธอกำลังจะเยาะเย้ยนาโอมิต่อไป พนักงานคนหนึ่งก็มาปรากฏขึ้นก่อนจะพูดขึ้นมา “ขออภัยอย่างยิ่งครับ สุภาพบุรุษและสุภาพสตรีทั้งหลาย แต่เจ้านายสามารถทำการวินิจฉัยคนไข้ได้อีกสองท่านเท่านั้นในวันนี้ เมื่อเสร็จแล้ว พวกเราก็จะปิดคลีนิกสำหรับวันนี้ นอกเหนือจากคนไข้สองท่านแรก ที่เหลืออาจจะมาอีกครั้งในวันพรุ่งนี้นะครับ”

“…อะไรนะ? คุณเพิ่งขอให้พวกเรากลับมาใหม่พรุ่งนี้งั้นเหรอ?” จอร์จกล่าว เขารู้สึกตกตะลึง

คนไข้ที่เหลือต่างก็ถูกทิ้งให้มึนงงไปตาม ๆ กันเช่นกันทันทีที่พวกเขาได้ยินแบบนั้น

“พวกเราจะไม่ไป! พวกเราจะรออยู่ที่นี่จนกว่าผู้เชี่ยวชาญเจนคินสันพร้อมที่จะรักษาคนไข้อีกครั้ง!” ผู้คนที่นั่นประกาศออกมา กันทีละคน

“โปรดเกรงใจผู้อื่นด้วยครับ ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีทั้งหลาย เข้าใจด้วยว่าพวกคุณมีมากเกินไปจนสร้างความวุ่นวายในที่นี้ ซึ่งไม่ใช่เรื่องดีสำหรับคนไข้ที่กำลังพักฟื้นของเราซึ่งอยู่ในสวนด้านหลังในเวลานี้”

“งั้นพวกเราจะเงียบลง…นอกจากนี้ พวกเราทุกคนต่างก็จ่ายไปมากขนาดนี้แล้วสำหรับค่าลงทะเบียน” นักธุรกิจสองสามคนที่นั่นกล่าวด้วยน้ำเสียงเศร้าโศก

ตามปกติแล้ว นี่ทำให้พนักงานตกอยู่ในตำแหน่งที่ค่อนข้างลำบากใจ

“พวกเขาพูดถูก เนื่องจากพวกเราต้องจ่ายเพื่อให้อยู่ในแถวด้วยซ้ำ พวกเราทุกคนก็ควรถือว่าเป็นลูกค้าวีไอพีกัน! แทนที่จะขอให้พวกเราจากไป คุณควรจะไล่คนเหล่านั้นที่ไม่ได้จ่ายค่าลงทะเบียนไปแทนนะ! นั่นคงจะเคลียร์ส่วนใหญ่ไปได้เยอะเลย พวกเรามั่นใจว่าจะอยู่เงียบ ๆ เช่นกัน” ป้าของนาโอมิกล่าวเพิ่มเติม