มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน - บทที่ 991

มหัศจรรย์ เป็นคุณชาย ชั่วข้ามคืน บทที่ 991

แม้ฤดูหนาวในเกาะเคอเนิลผ่านพ้นไปแล้ว แต่ทั้งบริเวณก็ยังคงหนาวมากอยู่ ท้ายที่สุดแล้ว ก่อนหน้านี้ก็มีหิมะตกหนักถึงสามวันติดต่อกันก่อนที่จะหยุดลงในที่สุด

เป็นผลให้เกาะที่เย็นยะเยือกแห่งนี้ถูกห่อหุ้มด้วยชั้นหิมะสีเงิน

ทั้ง ๆ ที่หนาวเช่นนี้ แต่ผู้ชายหลายคนที่แต่งกายด้วยเสื้อผ้าสีดำก็เห็นได้ว่ากำลังยืนอย่างเคารพอยู่ตรงทางเข้าหินของถ้ำบนเกาะ ผู้คนเหล่านั้นประกอบไปด้วยคนที่มีตำแหน่งระดับสูงในพระราชวังจิตวิญญาณ

“เมื่อดูจากเวลาแล้ว ก็น่าจะเกือบเสร็จแล้วในตอนนี้นะ” คุณปู่เวลสันกล่าวกับหัวหน้าสองสามคน ขณะที่ทันใดนั้นลมแรงก็พัดเกล็ดหิมะ ซึ่งกำลังเริ่มตกลงมาอีกครั้งแล้ว ใส่ใบหน้าของทุกคน

ครู่ต่อมา ก็ได้ยินเสียงกระหึ่มดังขึ้น ขณะที่ประตูหินอย่างหนักถูกผลักเปิดออก

ขณะที่ทุกคนหันไปมอง พวกเขาก็เห็นชายชราคนหนึ่งกำลังเดินออกมาจากถ้ำพร้อมด้วยชายหนุ่มที่อายุน้อยกว่ามากคนหนึ่ง

“ท่านลอร์ด! นายน้อย! ยินดีต้อนรับกลับจากการฝึกครับ!” ผู้ชายที่อยู่ที่นั่นตะโกนขึ้นอย่างพร้อมเพรียง และด้วยความเคารพสูงสุด

จากนั้นแดริลก็หัวเราะเสียงดังก่อนจะตอบกลับ “พอแล้ว! ไปเตรียมงานเลี้ยงเดี๋ยวนี้! ทุกคนจากพระราชวังจิตวิญญาณจะได้สนุกกันอย่างทั่วถึงในวันนี้!”

เมื่อเห็นว่าอารมณ์ของเขาดีแค่ไหน ปู่เวลสันจึงพยักหน้าก่อนจะหันไปมองเจอรัลด์ มันชัดเจนว่าชายหนุ่มคนปัจจุบันที่กำลังยืนอยู่ตรงหน้าเขาแตกต่างไปโดยสิ้นเชิง จากคนที่เขาเคยพบเมื่อครึ่งปีก่อน

ตอนนี้เจอรัลด์มีหนวดและผมของเขาก็ดูยุ่งกว่าเมื่อก่อนมาก เสื้อผ้าที่ฉีกขาดของเขายังเผยให้เห็นกล้ามเนื้อชัดเจนมากมายบนตัวของเขา ซึ่งแข็งแกร่งขึ้นมากในตอนนี้

ถึงอย่างนั้น สิ่งเหล่านั้นก็ไม่ใช่เหตุผลที่ทำไมปู่เวลสันถึงมีสีหน้าดูดุร้ายเช่นนั้นบนใบหน้าของเขา

ไม่ สิ่งที่เขารู้สึกอยู่ในขณะนี้ เกิดจากข้อเท็จจริงที่ว่าแม้เกล็ดหิมะได้ละลายอย่างรวดเร็วเมื่อสัมผัสผิวของผู้คนทั้งหมดที่นั่น แต่หิมะที่ตกลงบนตัวเจอรัลด์กลับยังคงไม่บุบสลาย

เวลสันตระหนักได้ทันทีในสิ่งนั้น จึงทำให้หางตาของเขากระตุกค่อนข้างเร็วมาก

คลอฟอร์ดในตอนแรก เขาอยู่ด้วยกันกับแดริลมาเป็นเวลานานมากที่สุด เขายังคงจำได้อย่างชัดเจนถึงการเปลี่ยนร่างที่โหดร้ายของแดริลเมื่อหลายปีก่อน

อย่างไรก็ตาม ความประทับใจที่คุณปู่เวลสันมีต่อเจอรัลด์ในตอนนี้นั้นทำให้รู้สึกแตกต่างไปจากความทรงจำที่ห่างไกลออกไป สำหรับเขา ในเวลานี้เจอรัลด์ยังมีกำลังมากกว่า เมื่อเทียบกับท่านลอร์ดเมื่อหลายปีก่อนอีกด้วยซ้ำ

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง สายตาของเจอรัลด์ได้สะท้อนให้เห็นถึงความแข็งแกร่ง ความสง่างาม และความสงบของเขาในฐานะบุคคลหนึ่ง อย่างไรก็ตาม ในทางตรงกันข้าม มันก็มีร่องรอยถึงความกระหายเลือดอย่างต่อเนื่องเช่นกัน

ในขณะที่ปู่เวลสันรู้สึกเสียวสันหลังวาบด้วยความกลัว แดริลเองก็ตบไหล่ของเจอรัลด์เบา ๆ อย่างอ่อนโยน ขณะที่เขาพูดขึ้นมา “แค่มุ่งหน้าไปที่นั่น เมื่อเธอทำความสะอาดตัวเองเสร็จแล้ว เจอรัลด์”

“ตกลงครับ” เจอรัลด์ตอบกลับขณะที่เขาพยักหน้าก่อนจะมุ่งหน้าออกไปทำความสะอาดตัวเอง

ในระหว่างทางไปยังห้องน้ำ หัวหน้าคนไหน ๆ ของพระราชวังจิตวิญญาณที่เขาเดินผ่านก็จะก้มหัวทักทายเขากัน

เมื่อเปิดประตูห้องน้ำขนาดใหญ่ เจอรัลด์ก็ได้รับการทักทายโดยไอน้ำอุ่นทันที ภายในผู้หญิงสิบกว่าคน ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ก็เห็นได้ว่ากำลังทำงานบ้านอยู่ด้านข้าง

เมื่อหลับตาลง เจอรัลด์เหยียดแขนทั้งสองข้างออก โดยกระตุ้นให้ผู้หญิงสองคนมาหาเขา และเริ่มนวดไหล่ของเขาทันที คนอื่น ๆ ก็ยุ่งอยู่เช่นกัน โดยตัดผมและโกนหนวดให้เขาอย่างเหมาะสม

ด้วยความที่เจอรัลด์เป็นผู้ชาย จึงไม่มีผู้หญิงคนไหนสามารถยับยั้งจากการเขินอายได้

เมื่อเขาสะอาดดูดีแล้ว จากนั้นพวกผู้หญิงก็เป่าผมของเขาด้วยเครื่องเป่าผมให้แห้งก่อนจะเลื่อนชุดคลุมให้เขา

“ชุดสูทที่คุณขอถูกเตรียมไว้แล้วค่ะ นายน้อย…” ผู้หญิงคนหนึ่งกล่าวอย่างเขินอาย

“เอาล่ะ ตอนี้เธอก็ออกไปได้แล้ว” เจอรัลด์ตอบกลับอย่างค่อนข้างเรียบเฉย

หลังจากสวมชุดสูทแล้ว เจอรัลด์ก็พบว่าตัวเองกำลังถอนหายใจยาว เขาผ่านความเจ็บปวดมากมายในช่วงครึ่งปีที่ผ่านมา และหลังจากการทนผ่านมันมาได้ ความทุกข์ยากของเขาในที่สุดก็สิ้นสุดลงเสียทีในวันนี้

ขณะที่เขาปรับเนกไทของเขา ทันใดนั้นเจอรัลด์ก็ได้ยินเสียงนุ่มนวลและอ่อนโยนข้างหลังเขาพูดขึ้นมา “ให้ดิฉันช่วยคุณเถอะค่ะ นายน้อย”

เมื่อหันหลังกลับไปมองว่าใครเป็นคนพูด เจอรัลด์ก็พบมือที่ขาวและดูกระดากอายกำลังยื่นออกมา เพื่อจะแตะตัวเขาในทันที มือนั้นเป็นของผู้หญิงคนหนึ่งที่แต่งกายอย่างค่อนข้างน่าเย้ายวน

ขณะที่เจอรัลด์ค่อย ๆ ยกคางของเธอขึ้น ผู้หญิงคนนั้นก็ดูเหมือนกำลังรอบางอย่างอย่างกระตือรือร้น

ในใจของเธอ เธอกำลังคิดว่าถ้าเธอสามารถทำให้นายน้อยหลงเสน่ห์ได้ งั้นเธอก็จะได้ปรับปรุงตำแหน่งของเธอในพระราชวังจิตวิญญาณนี้อย่างแน่นอน เมื่อสิ่งนั้นเกิดขึ้น แน่นอนว่าเธอก็จะอยู่เหนือสาวงามคนอื่น!

“ไสหัวไปซะ!”

การตอบสนองฉับพลันของเขานั้น ไกลเกินกว่าสิ่งที่เธอคาดการณ์ไว้เสียอีก และมันก็ชัดเจนว่าเธอไม่เคยคิดเลยว่านายน้อยจะเย็นชาได้ขนาดนี้